คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #36 : { A.C } SPY FESTIVAL 2nd [MISSION I]
แบบฟอร์มการส่งการตามล่าสปาย
ชื่อเล่น : ใบชา
รหัสประจำตัว : ACQ11
Dormitory : ควอซ
สถานที่ที่สปายกำลังจะทำในภารกิจที่หนึ่ง คือ มินิการ์เด้นท์
เหตุผลในการตอบ : เพราะว่าเราได้ซากไม้เป็นหนึ่งในคำใบ้ ส่วนสปายสุดน่ารักก็ได้ไปบุกที่สวนดอกไม้กับมินิการ์เด้นท์ แต่ว่าสปายนั้นได้ให้คำใบ้มาซึ่งน่าจะเป็นมินิการ์เด้นท์มากกว่าสวนดอกไม้ที่เขาไปบุกบ่อย ๆ
เล่าเรื่องการตามล่าสปาย :
“เริ่มแล้วสินะ...เทศกาลจับสปาย...”
วันที่ 17 มิถุนายน 57 บรรยากาศและสีสันภายในสถานบันค่อน้างจะคึกคักเป็นพิเศษ เนื่องด้วยจะไม่มีการเรียนการสอนในช่วงหลายสัปดาห์ และมีกิจกรรม ไม่สิ...เทศกาลที่น่าตื่นเต้นมากกว่าเกิดขึ้น บรรดาไครไมนอลส์ต่างไปรวมตัวกันที่โถงเปิดกว้าง มีการแบ่งเขตคาร์เนเลี่ยนก็ส่วนหนึ่ง สปิเนลก็อีกส่วน เช่นเดียวกันกับโทปาสและควอซที่แบ่งเขตกันอย่างชัดเจน เสียงพูดคุยดังเกรียวกราวไม่มีท่าทีว่าระดับเสียงจะลดลง จนกระทั่ง...
“มาถึงเทศกาลที่ทุกคนรอคอยกันแล้วนะคะ ขอต้อนรับ Criminals ทุกท่านสู่เทศกาลจับสปายครั้งที่ 2 ของ AC”
เสียงผู้มีอำนาจสูงสุดของสถาบัน “มาสเตอร์คลินดา” เอ่ยแทรกขึ้นมาอย่างกระทันหัน เสียงอันคุ้นเคยทำให้นักเรียนทั้งหมดเงียบลงทันที บวกกับเสียงพลุที่ถูกจุดขึ้นอย่างไม่ทันตั้งตัว บัดนี้ท้องฟ้ายามค่ำคืนมีสีสันเพิ่มขึ้นมาอย่างเหลือเชื่อ หลายคนหยิบสมาร์ทโฟนและกล้องถ่ายภาพขึ้นมาเพื่อบันทึกการเปิดตัวของเทศกาล
“นับจากนี้เป็นต้นไป จะมีสปายจากแต่ละโดมแฝงตัวเข้าไปสร้างความวุ่นวายให้พวกคุณนับจากนี้ หัวหน้าสปายต้องพาทีมค้นหาหลักฐานและเบาะแสเพิ่มเติมเพื่อล้มแผนการการทำภารกิจของสปายให้ได้”
“มันจะเหมือนปีที่แล้วหรือเปล่านะ” รัตน์เอ่ยเบา แต่ก็ดังจนทำให้คนที่อยู่รอบข้างได้ยินในสิ่งที่เธอพูด เกาชีวิตสมาชิกควอซต่างมองไปยังรัตน์โดยไม่ได้นัดหมาย โดยเฉพาะรุ่นน้องที่ไม่รู้เรื่อง
“เทศกาลนี้จะมีทั้งหมด 4 สัปดาห์ สปายมีเวลาในทำภารกิจสัปดาห์ละ 1 ภารกิจ พวกเราต้องขัดขวางการทำภารกิจของเขาให้สำเร็จเพื่อแลกกับคะแนน ซึ่งเราจะไม่บอกว่าแต่ละโดมโดนสปายจากโดมใดบุก บางทีอาจจะเป็นเพื่อนในโดมที่ทำลายโดมตัวเองก็ได้ หาหลักฐานสาวตัวสปายให้เจอ”
“น่าตื่นเต้นดีนะคะ เทศกาลจับสปายเนี่ย...” วิเวียนว่า เธอมองไปยังเวทีที่มีมาสเตอร์สาวกำลังพรรณนาเกี่ยวกับเทศกาล
“นั่นสิเนอะ” รซเสริม
ทั้งคู่เป็นรุ่นน้องปีสองของควอซที่ยังมีชีวิตอยู่ ร่วมกับภีมที่ตอนนี้กำลังฟังเพลงจนไม่ได้ยินเสียงรอบนอก
“ที่พวกเราเห็นธงที่อยู่กลางสนามใช่ไหม ?”
สายตาของทุกคนเบนไปยังกลางสนาม ปรากฏธงห้าสี สีล่ะสามธง มันกำลังสะบัดโบกพริ้วปลิวนภา ก่อนจะหันกลับมามองที่เวทีเมื่อมาสเตอร์เริ่มพูดต่อ
“แต่ละโดมจะได้ธงโดมละ 3 ผืน ธงคือเกียรติยศและศักดิ์ศรีของโดม เมื่อใดก็ตามที่สปายทำภารกิจสำเร็จ ธงจะถูกลดลงจากยอดเสา เพราะฉะนั้น ผืนธงมีความสำคัญมาก รักษามันไว้ให้ดีล่ะ”
“ว้าวว ถ้าแพ้ก็คงแย่น่าดูสินะ” นาราอ่านกติกาและเงยหน้าขึ้นมาพูดกับสมาชิกที่เหลือ
“ง่วงจัง ไปนอนได้ล่ะ เดี๋ยวขอบตาจะคล้ำ” น้องสาวไฮโซของเจ้าแม่แฟชั่น เมอร์เมด พูดขึ้น พร้อมกันนั้นทุกคนก็ต่างรวมตัวกันเดินกลับไปพักผ่อนที่ห้องพักในโดมของตน
เวลานี้เป็นเวลาเที่ยงคืนกว่าแล้ว เมื่อมาถึงห้องพักจัดการธุระของตนเสร็จเรียบร้อยก็นอนกันทันที โดยมีวาและใบชาเดินตรวจความเรียบร้อยก่อนปิดโดม
กลิ่นไหม้คล้ายกับมีคนเผาขยะตลบอบอวลไปทั่วควอซ
“เฮ้ ! นี่มันกลิ่นอะไรล่ะเนี่ย !” วา ดีเทคเทอร์ประจำโดมตะโกนลงมาด้านล่างซึ่งเป็นลานกว้างหน้าโดม ก่อนที่สายตาจะมองไปเห็นบุคคลต่างถิ่นที่กำลังเผาอะไรสักอย่างใกล้กับสวนดอกไม้ “แย่แล้ว ทุกคนนน !” เธอตะโกนเสียงดัง พร้อมกับวิ่งออกจากห้อง ห้องของวาอยู่ค่อนข้างจะลึกกว่าห้องของปีสองคนอื่นทำให้ไม่มีเวลาไปเคาะประตูห้องรุ่นน้องมากนัก เธอจึงเลือกที่จะเรียกเพื่อนที่อยู่ถัดจากห้องของเธอเอง
“หาววว นี้เพิ่งจะเที่ยงเองนะคะ รีบมาปลุกทำไมกันเนี่ย” เสียงงัวเงียของรัตน์ที่กำลังเดินออกมาจากห้องอย่างมึน ๆ “กำลังนอนกลางวันอยู่เลยนะคะ”
เมื่อเห็นว่านารา เมอร์เมด รัตน์ ภีม รซและวิเวียนรีบลงไปด้านล่างแล้ว ใบชาจึงเลือกที่จะสังเกตุการณ์อยู่ด้านบนแทน เธอได้ยินเสียงเอะอะโวยวายด้านล่างและความโกลาหลอย่างมาก
“เฮ้ ! นี่มันจะมากไปแล้วนะคะ ดอกกุหลาบนี่คุณกาเบรียลลารักมากเลยนะคะ” วาตะโกนใส่บุคคลแปลกหน้าที่กำลังเผาดอกกุหลาบอบ่างไม่ใยดี ในขณะที่ภีมกำลังช่วยดับไฟร่วมกับนาราและรัตน์
“งั้นหรอ...ไม่รู้สิ” เขาพูดหน้าตายก่อนพร้อมเดินไปเหยียบดอกกุหลาบมีมอดไหม้กลายเป็นผุยผงบนพื้นอย่างไม่รู้สึกรู้สา
“ดอกกุหลาบนี่น่ะ พวกเราดูแลอย่างดีเลยนะคะ ทำไมต้องมาเผามันด้วย !” วิเวียนขึ้นเสียงใส่คนแปลกหน้า
“นั่นสิครับ แบบนี้มันเกินไปแล้วนะ !” ภีมขึ้นเสียงใส่บ้าง
“ดูท่าทางคุณคงไม่ใช่คนของควอซแน่...” วาพูด
“ก็ผมเป็นสปายนี่นา” บุคคลปริศนาเอ่ยขัดก่อนที่วาจะพูดจบ
“เป็นสปายก็ไม่ได้แปลว่าจะมาทำลายข้าวของได้นะ !” รัตน์ว่า
“แล้วไง ?”
“โถ่เว้ย !” ภีมฉุนขาด เขาเงื้อกำปั้นขึ้นมาหวังจะชกลงไปที่ใบหน้าของสปาย แต่ถูกห้ามด้วยคำพูดของดีเทคเทอร์เสียก่อน
“ใจเย็นน่า...” วาใช่ถ้อยคำที่อ่อนลง เพื่อให้ภีมใจเย็น “ถ้าคุณเป็นสปายจริง ๆ ภารกิจของคุณก็คือบุกสวนดอกไม้สินะ”
“แล้วแต่จะคิด พรุ่งนี้จะมาใหม่ ไปล่ะ” ผู้ที่ถูกเรียกว่าสปายเอ่ยพร้อมกับเดินออกไปทันที กระดาษที่ได้รับการขยำอย่างประนีต(?) ถูกทิ้งลงมาที่พื้น วาเดินไปหยิบมันขึ้นมาและเปิดดูพบว่ามันคือคำใบ้ “Nature”
“ธรรมชามันติงั้นหรอ ? บ้าแน่ ๆ”
“ว่าแต่พี่ใบชาล่ะคะ” วิเวียนถามถึงหัวหน้าจับสปายที่ยังไม่เจอหน้ากันเลย
“นั่นสิ สงสัยคงนอนยาวล่ะมั้ง เมื่อวานเห็นบ่นว่าปวดหัวล่ะ” วาว่าเพราะเมื่อคืนตอนที่เดินตรวจสอบโดมใบชาบ่นกับเธอว่ารู้สึกปวดหัว และขอยากับวาด้วย “เรื่องสปายเดี๋ยววาจะบอกใบชาเองล่ะกันนะคะ”
ใบชาที่สังเกตุอยู่ด้านบนกลับไปนั่งเล่นบนโซฟาเล็ก ๆ ปลายเตียง ก่อนจะเปิดเพลงฟังเรื่อย ๆ พร้อมคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย
...บุกสวนดอกไม้งั้นหรอ ?...
หนึ่งวันผ่านไปพร้อมกับความเป็นศูนย์ สปายกลับมาที่ควอซอีกครั้ง พร้อมกับทำลายดอกกุหลาบอีกเช่นเคย ณ ตอนนั้นไม่มีใครอยู่ที่โดมสักคนเพราะลาไปทำธุระกันหมด เมื่อกลับมาก็พบงานหยาบที่สปายได้ก่อเอาไว้ เศษเถ้าถุลีย์เกลื่อนเต็มพื้นห้องโถง
“ให้ตายเถอะ สปายบ้า” รซว่า เธอเก็บกวาดพื้นไปบ่นไป กลับมาเหนื่อย ๆ ยังต้องมาทำความสะอาดอีก น่าเบื่อชะมัด !
“นี่เราได้คำใบ้เป็นซากไม้ล่ะ” วาพูดขึ้น เธอเดินเข้ามาภายในห้องโถง ก่อนจะหงายหลังเมื่อพบกับความเละเทะของโดม
“พี่วา !” วิเวียนเข้าไปช่วยวาที่ลมแทบจับในตอนนี้ ในขณะเดียวเสียงไวโอลีนก็ดังขึ้นในมินิการ์เด้นท์วิปโซนของโดม
“อ้าว พี่ใบชากลับมาแล้วหรอครับ” ภีมถามทุกคนในโถง ที่ตอนนี้อยู่กันครบยกเว้นใบชาที่บอกไว้ว่ามีงานแสดงใหญ่อาจจะกลับมาช้ากว่าคนอื่นที่ขอลาวันเดียว
“ก็คงกลับมาแล้วล่ะ ครั้งนี้จะเล่นจนจบเพลงหรือเปล่านะ” รัตน์เอ่ยขึ้น เป็นประจำอยู่แล้วที่ใบชามักจะสีไวโอลีนไม่จบเพลงเพราะสายมักจะขาดอยู่เรื่อย
เสียงไวโอลีนบรรเลงขึ้นภายในมินิการ์เด้นท์ในส่วนวิปโซนของควอซ
“ยืนอยู่ตรงนั้นตั้งนานไม่เมื่อยหรือคะ ?” เมื่อเล่นจนจบเพลงใบชาพูดลอยขึ้นมาจนทำให้คนที่ซ่อนอยู่เดินออกมาประจันหน้ากับเด็กสาว
“รู้ได้ไงล่ะเนี่ยว่าผมอยู่ที่นี่”
“ก็ชาเดินตามคุณมานี่นา คุณสปาย” ใบชาพูดพร้อมยืนยิ้มอย่างผู้ชนะ (?)
“ประมาทคนในควอซไม่ได้เลยนะเนี่ย”
“จะเปลี่ยนเป้าหมายจากสวนดอกไม้เป็นมินิการ์เด้นท์หรอคะ ?” ใบชาเอ่ยถาม ไวโอลีนตัวโปรดถูกวางอย่างทนุถนอมบนม้านั่งตัวยาว
“ก็แล้วแต่จะคิดนะ”
“สุดยอดเลยใบชา เล่นจนจบเพลงจน...ได้...สิ...นะ” วาเอ่ยในขณะที่กำลังเดินเข้ามาด้านในมินิการ์เด้นท์พร้อมกับสมาชิกที่เหลือ
“ไง ขอโทษที่กลับมาเร็ว พอดีงานถูกยกเลิกน่ะ” ใบชาทักทายเพื่อนและรุ่นน้องอย่างเรียบง่าย
“สปาย !!!” หลายชีวิตตะโกนออกมาพร้อมกันอย่างไม่ได้นัดหมายเมื่อพบเข้ากับการประจันทร์หน้ากันของสปายและหัวหน้าจับสปายสุดสวย (?) อย่างใบชา
“ไง” สปายทักสั้น ๆ
“คุณสปายนี่เก่งในด้านการปั่นหัวพวกเราจริง ๆ นะ” เมอร์เมดแขวะหลังจากเงียบมากนาน ในขณะที่หลายคนก็พนักหน้าเห็นด้วยอย่างแรง
สปายหัวเราะออกมาอย่างเลี่ยงไม่ได้เมื่อได้รับคำชม
“งั้นวันนี้เอาคำนี้ไปล่ะกันนะ แล้ววันหลังจะมาเล่นเกมด้วยแลกกับคำใบ้ดีมั้ย ?” สปายถามพร้อกับมิ้งกระดาษไว้ที่พื้น ก่อนจะเดินออกไป
…Rest…
“คงไม่แปลกหรอกมั้งที่คำใบ้ที่สองคำน่ะ จะมารวมกันแล้วกลายเป็นที่ที่เราคาดไม่ถึง ที่พักผ่อนที่ป็นธรรมชาติ ปลอดภัย”
U_________________________________________U
`Snoωωhite™
ความคิดเห็น