คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #83 : 15 หวานน้อย...แต่อร่อยมาก 4/6
นอกจากมีความสามารถในการบริหารกิจการและดูแลพนักงานพาวเวอร์สตีมได้ดีเยี่ยมแล้ว
เธอยังคิดว่าเขามีความสามารถในการจดจำว่าใครชอบหรือไม่ชอบอะไรด้วย ธตรัฐมีของฝากมากมายกลับไปให้ทุกคนที่บ้าน
แต่เธอยังไม่เห็นว่าเขาจะซื้ออะไรให้ตัวเองเลยสักอย่าง
“มาค่ะหนูช่วยถือ
เต็มมือพี่บอมไปหมดแล้ว”
“ไม่เป็นไร มะลิเดินเฉย ๆ เถอะ
พี่ถือเอง”
“แต่มันเยอะแล้วนะคะ”
“เอาน่า ยกเวตยังหนักกว่านี้เลย”
เขายืนยันด้วยการงอศอกยกบรรดาถุงใส่ของกินขึ้นลงเหมือนไม่ได้ออกแรงอะไรเลยสักนิดเดียว
ดวงตาคู่หวานเผลอมองกล้ามแขนแน่น ๆ
นอกเสื้อกล้ามสีเทา เชื่อสนิทใจว่าแค่ถุงของกินเขาหิ้วได้สบายมาก
เพราะมีอยู่ครั้งหนึ่งในช่วงคบกันแรก ๆ ที่เธอรบเร้าปั่นจักรยานจากห้องปฏิบัติการกลับไปอะพาร์ตเมนต์เอง
เพราะกลัวว่าหากเขายังยืนยันว่าจะไปส่ง
วันใดวันหนึ่งอาจารย์ตรีทิพย์ต้องระแคะระคายอย่างแน่นอน
ความอยากเอาชนะผสมกับความเป็นห่วงส่งผลให้ธตรัฐยกจักรยานญี่ปุ่นที่เธอขี่อยู่ด้านบนขึ้น
ดื้อนักเขาก็จับยัดทั้งคนทั้งจักรยานเข้าไปในรถ
ไม่สนเสียงวี้ดว้ายดังลั่นด้วยกลัวตกและกลัวว่าจะมีคนมาเห็นเข้า
สุดท้ายแล้วเธอก็ต้องยอมทิ้งจักรยานไว้หน้าห้องปฏิบัติการ
และนั่งเป็นตุ๊กตาหน้ารถให้เขาไปส่งถึงที่พัก
“เรากลับกันเลยไหมคะ”
“ถ้าอย่างนั้นก่อนกลับพี่ขออีกสามร้าน
พ่อแม่และก็บรีสชอบกินขนมครก ร้านอยู่ทางโน้น”
ร้านขนมครกที่ธตรัฐจูงมือเธอมาเป็นขนมครกสูตรโบราณ
ร้านอยู่เกือบด้านในสุดของตลาดเช้า ลุงกับป้าที่ขายก็ใจดี
เห็นเป็นลูกค้าประจำจึงแถมมาให้หลายคู่
ชายหนุ่มพาเธอมาร้านถัดไปที่ตั้งห่างกันแค่ไม่กี่ก้าว
ร้านนี้เป็นร้านน้ำเต้าหู้ปาท่องโก๋ซึ่งคนขายเป็นเด็กสาวที่อายุน่าจะไล่เลี่ยกับชรัมพร
ลักษณะการมัดปากถุงน้ำเต้าหู้
แล้วไหนจะลักษณะปาท่องโก๋แสนคุ้นเคยทำให้มานิลานึกถึงน้ำเต้าหู้กับปาท่องโก๋ที่แขวนหน้าห้องปฏิบัติการในทุกเช้า
ธตรัฐหันมายิ้มให้เธอแวบหนึ่ง ก่อนสั่งน้ำเต้าหู้อย่างคล่องแคล่วแล้วพาเธอเดินมายังร้านสุดท้าย
ร่างสูงนั่งยอง ๆ
ลงด้านหน้าหาบพวงมาลัยดอกไม้สดของหญิงชรา ข้าง ๆ
กันมีเด็กผู้ชายหน้าตามอมแมมวัยน่าจะสักหกเจ็ดขวบนั่งยิ้มเผล่บนม้านั่งขาเตี้ย พอเห็นลูกค้าประจำก็ยกมือไหว้
“หวัดดีครับ”
“ว่าไงตัวแสบ วันนี้กินข้าวกับอะไรล่ะ”
เขาถามคำถามประจำวัน
“ไข่เจียวกับต้มจับฉ่ายฮะ ย่าทำอร่อย
แต่วันนี้กินข้าวเสาไห้อีกแล้ว ผมไม่ชอบเลยฮะ มันแข็ง”
เด็กชายบอกไปตามประสาเด็ก
ทำเอาธตรัฐหัวเราะปนส่ายหน้า เป็นลูกค้ากันมานานจนรู้ว่าเด็กชายชอบกินข้าวหอมมะลิมากกว่าข้าวเสาไห้
“ไอ้หลานคนนี้นี่ เรื่องมากเสียจริง
กินข้าวไหน ๆ ก็อิ่มเหมือนกันนั่นละ”
“ไม่เหมือนฮะย่า เสาไห้ไม่อร่อยเลยฮะ”
“เอาไว้วันไหนขายของหมดย่าจะซื้อข้าวหอมมะลิให้เอ็งกิน”
หญิงชราส่ายหน้าอย่างระอากับความเรื่องมากของหลานชาย
ทว่าน้ำเสียงที่ออกมาเป็นประโยคดุ ๆ กลับอัดแน่นไปด้วยความรักเปี่ยมล้น
“เย้ ! จริงนะฮะย่า”
ดวงตากลมลุกวาวด้วยความดีใจปนตื่นเต้น
“ย่าเคยหลอกเอ็งหรือ” นางยกมือสากจากการกรำงานหนักมาตลอดชีวิตขึ้นปัดเศษมะพร้าวทึนทึกจากขนมเปียกปูนที่ติดข้างแก้มหลานจนหลุดออกแล้วหันกลับมาพูดกับลูกค้า
“วันนี้เหมือนเดิมใช่ไหมจ๊ะพ่อ”
“เหมือนเดิมครับป้า”
คำว่า ‘เหมือนเดิม’
ทำให้มานิลารู้ว่าธตรัฐเป็นลูกค้าที่อุดหนุนกันบ่อย ๆ ไม่ได้อุดหนุนแค่ชั่วครั้งชั่วคราว
หากจะว่าไปแล้ว
เจ้าของร้านน้ำเต้าหู้ที่ผ่านมาก่อนหน้านี้ก็ดูสนิทสนมกับเขามากกว่าร้านอื่น พอ ๆ
กับคุณป้าเจ้าของหาบพวงมาลัย
“จ้าพ่อบอม”
หญิงชราผิวกร้านแดดยิ้มให้ลูกค้าขาประจำ
ก่อนหยิบพวงมาลัยดอกมะลิลาพวงหนึ่งใส่ลงถุงพลาสติกหูหิ้ว
มานิลานั่งยอง ๆ ลงบ้าง ‘พ่อบอม’ ของคุณป้าคนขายบีบมือเธอแน่นขึ้น
แววตาที่ส่งมาคล้ายมีนัยบางอย่าง หญิงสาวมองพวงมาลัยดอกมะลิลาพวงอื่น ๆ
ในกระจาดก็พอจะเข้าใจ
แม้คิดไว้อยู่แล้วว่าเขาคือเจ้าของพวงมาลัยที่มาพร้อมกับถุงน้ำเต้าหู้
ทว่าพอได้มารับรู้ถึงที่มาที่ไป หัวใจเธอกลับอบอุ่นมากกว่าเดิมหลายเท่านัก
หากมองเพียงผิวเผิน
พวงมาลัยดอกมะลิลาร้านนี้อาจจะไม่ได้แตกต่างจากร้านอื่น ๆ
แต่สำหรับคนที่ได้รับมันในทุก ๆ เช้าอย่างเธอมองปราดเดียวก็จำได้ ดอกมะลิลาดูสดกว่าร้านอื่นที่เธอเคยเจอ
อีกทั้งอุบะห้อยยังใช้ดอกจำปา ในขณะที่ร้านส่วนใหญ่ใช้ดอกกุหลาบมอญ ดาวเรือง
กล้วยไม้ หรือไม่ก็จำปี
“วันนี้ป้าของขายหมดไวจ้ะ”
คนขายยกกระจาดดอกไม้ขึ้นแล้วหยิบถุงข้าวต้มมัดออกมาส่งให้ “นี่จ้ะข้าวต้มมัด
ป้าแอบไว้ให้ กลัวว่าขายหมดก่อนพ่อบอมจะมา”
“ขอบคุณมากครับป้า”
“ป้ากำลังจะหาบของกลับบ้านแล้ว
คิดว่าพ่อบอมจะไม่มาแล้วเสียอีก”
“มาสิครับป้า
มีวันที่ผมไม่มาด้วยหรือครับ”
วาจาของลูกค้าดีเด่นทำเอาแม่ค้าพวงมาลัยหัวเราะร่วน
ส่วนหญิงสาวอีกคนที่นั่งอยู่กำลังพยายามหยิบเอาหลาย ๆ
อย่างมาปะติดปะต่อกันจนเป็นรูปเป็นร่าง
...พี่บอมมาซื้อพวงมาลัย น้ำเต้าหู้
และก็ปาท่องโก๋ด้วยตัวเองทุกวันเลยหรือ
ความคิดเห็น