คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : Game over แผนการร้ายลองใจยัยตัวแสบ ( TAO VS KAI X YOU) ②
Game over แผนการร้ายลองใจยัยตัวแสบ
>จงมโนว่าตัวเองเป็นนางเอก<
Past 2 …
“งั้น...คบกันไหม?”
“ห๊ะ?”
“คบกับฉันไหม ฉันก็ชอบเธอเหมือนกัน” พ พูดอะไร รู้จักกันวันเดียวขอคบเลยเหรอ ใจง่ายไปไหม แต่ก็ดี...
“เอาดิ!” ^^
แล้วนายจะได้รู้ว่าฉันก็หาคนใหม่ได้เหมือนกัน
‘ เย็นนี้รอฉันซ้อมเต้นก่อนนะ แล้วค่อยเดินกลับบ้านพร้อมกัน’ ไคส่งข้อความมาบอกฉันในตอนที่ฉันกำลังเรียนวิชาสุดท้ายอยู่
‘ จ้ะ ^^’ ฉันส่งกลับ
“ตกลงแกคบกับเขาจริงๆใช่ม่ะ”
“อืม เขาก็น่ารักดีหนิ”
“ก็ใช่ แล้วเทาล่ะ?”
“อย่าพูดชื่อหมอนั้นได้มั้ยฉันไม่อยากได้ยิน!” ฉันลุกออกจากเก้าอี้และรีบเก็บของใส่กระเป๋าเดินออกมาจากห้องทันที
“ค ไค เออ?” จังหวะที่ฉันกำลังจะเปิดประตูเข้าไปในห้องซ้อมเต้นของไค ก็ดันเจอกับบุคคลที่ฉันไม่อยากเจอที่สุดเปิดประตูออกมาพอดี
“ไง! ไม่เจอกันนานเลยนะ คิดถึงฉันบ้างรึป่าว”
“ไม่จำเป็นที่ฉันจะต้องคิดถึงนายให้รกสมอง หลบ” ฉันพยายามเบนตัวเข้าห้องแต่ก็ทำไม่ได้เพราะตัวเขาขว้างอยู่
“เดี๋ยวสิ แต่ฉันคิดถึงเธอนะ” เขาก้มลงมากระซิบข้างๆหูฉัน
“ไปตายซะ!!! ฉันเกลียดนายได้ยินมั้ย” ฉันผลักเขาออกด้วยแรงทั้งหมดที่มีแต่มันไม่ได้ทำให้เขาสะทงสะท้อนอะไรเลยยังคงยิ้มอย่างมีความสุข
“ฮ่าๆๆ เวลาเธอโกรธยังน่ารักเหมือนเดิมเลยนะ ซาราง”
“หลบไป” ฉันดันเขาออกแล้วปิดประตูใส่หน้าเขาเสียงดัง
ฟุ่ดฟิ้ดๆ
“ไปโกรธใครมาทำหน้าอย่างกับตูดลิง ฮ่าๆ” เสียงไคที่เดินไปปิดเพลงหันหน้ามาถามฉันแล้วยิ้มร้า
“ไม่ต้องมาขำเลย นายนั้นแหละตัวดี”
“ซะงั้น”
“หมอนั้นเข้ามาในนี้ทำไม?”
“เทาน่ะเหรอ ก็มาคุยธุระกันนิดหน่อย”
“ธุระอะไร?”
“ไม่บอก เดี๋ยวเธอก็รู้เอง”
“รู้อะไร ตอนนี้ฉันไม่รู้อะไรเลยซักอย่าง”
“ไม่เอาน้า อย่างอนเลยนะ” เขาเดินเข้ามาจับหัวฉันโยกไปมาเหมือนเด็กๆ
“ก็นายมีความลับกับฉัน”
“อยากรู้เหรอ?”
“อืม” -_-
“จูบฉันสิ แล้วจะบอก” O_O
“บ้ารึไง ไม่เอาหรอก”
“บ้ายังไง คนเป็นแฟนกันจูบกันก็ไม่ใช่เรื่องแปลก”
“แปลกสิ สำหรับคนที่พึ่งคบกันได้แค่สามวัน”
“สามวันก็มีความหมายสำหรับฉันมากแล้วนะ”
“ไม่หรอก ขนาดสองปียังไม่มีความหมายกับใครบางคนเลย”
“เธออย่าเอาฉันไปเปรียบเทียบกับแฟนเก่าเธอสิ!”
“นายรู้ได้ยังไง” ฉันไม่เคยเล่าเรื่องนี้ให้เขาฟังเลยนะ
“ก ก็ ไอ้ฮุนมันบอก”
“แต่ฉันไม่เคยเล่าให้เซฮุนฟัง”
“ช่างมันเถอะ เอาเป็นว่าฉันเดาเอาแล้วบังเอิญถูกแค่นั้นเอง”
“…?” เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะเดาได้ขนาดนี้
“ไปกันเถอะ เย็นแล้วนะ” เขาเดินไปหยิบกระเป๋าที่วางไว้บนพื้นแล้วจับมือฉันออกไป
“ส่งแค่นี้แหละ กลับบ้านดีๆนะ” ฉันโบกมือลา ไค ที่เดินมาส่งฉันทุกวันที่หน้าปากซอย
“ตรงนี้เลยเหรอ เดี๋ยวคนอื่นมาเห็นนะเทา” เสียงผู้หญิงดังมาจากตึกแคบๆที่ฉันกำลังเดินผ่าน ฉันจะไม่สนใจเลยถ้าชื่อที่หล่อนเรียกมันดูคุ้น
“อืมตรงนี้แหละ ไม่ไหวแล้ว” น้ำเสียงที่คุ้นหูฟังยังไงก็ใช่แน่ๆ ก่อนที่จะมีประโยคที่ไม่ควรได้ยินออกมาจากพวกเขาฉันก็เดินเข้าไปแล้วกระชากตัวของเขาอย่างแรง
“ทำบ้าอะไรกันห๊ะ ไม่มีที่อื่นให้ทำแล้วใช่ไหม อุบาศก์!”
“ยุ่งอะไรด้วยล่ะ ยัยตัวซีด”
“เธอว่าไงนะ ยัยหน้าซิลิโคน”
“กรี๊ดดดดดด~ แกเรียกฉันว่าอะไรนะ”
“พอแล้ว! มินากลับไปก่อนไป” เขาไล่ยัยนั้นออกไป แทนที่จะเป็นฉัน
“เทา! นายต้องไล่มันสิไม่ใช่ฉัน”
“เธอนั้นแหละ ออกไปก่อน”
“ไม่!” ยัยนั้นพูดเสียงหนักแน่นแล้วยืนเท้าเอวมองหน้าฉัน
“ถ้าไม่ไป หลังจากวันนี้ก็ไม่ต้องมาเจอกันอีกเลย”
“ไม่นะ ฉันเป็นแฟนนายแล้วนะเทา” แฟน! ฟังแล้วเจ็บดี
“ก็เพราะเป็นแฟนฉันไง เลยต้องฟังคำสั่งจากฉัน”
“ก็ได้ เชอะ!” เธอบิดก้นเดินออกไปโดยไม่ลืมมองค้อนใส่ฉัน
“ยัง ‘เลว’ เหมือนเดิมเลยเนอะ” เขายิ้มมุมปากอย่างพอใจ ก่อนจะเดินเข้ามาหาฉัน
“เลว แต่เธอก็เคยรักฉันหัวปักหัวปำไม่ใช่เหรอ”
“มันคือความผิดพลาดที่เลวร้ายที่สุดในชีวิตของฉัน”
“โอ๊ะ! แรงแหะ”
“มันคงไม่สะทงสะท้อนคนหน้าด้านแบบนายหรอก”
“พูดมากไปแล้วซาราง อยากโดนปิดปากด้วยปากรึไงว่ะ” เขากระชากแขนฉันเข้าไปชิดกับตัวเขา
“โกรธเหรอ? แค่นี้มันยังไม่พอสำหรับคนแบบนายหรอก”
“จะไม่หยุดใช่ไหม!”
“ไอ้เลว! นายมันเลวที่สุดตั้งแต่ฉันเคยเจอมา”
“อยากจูบกับฉันทำไมไม่บอก” เขายกยิ้มที่มุมปากอย่างพอใจ “ไม่ต้องด่าฉันว่าเลวอย่างนู้นอย่างนี้ให้ฉันโมโหแล้วดึงเธอมาจูบหรอก” พูดอะไรของเขา? “เพราะว่ายังไง ฉันก็จะจูบเธออยู่ดี”
ก่อนที่ฉันจะเถียงริมฝีปากของฉันก็โดนประกบด้วยปากของเขาเรียบร้อยแล้ว
เขาบดขยี้ริมฝีปากของฉันจนเจ็บไปหมด ><
“อ อื้อ” ฉันครางประท้วงในลำคอและใช่มือทั้งสองข้างทุบน่าอกของเขา
พลั่ก!!
“ทุเรศ นายทำแบบนี้กับฉันได้ยังไง” ฉันผลักเขาออกแล้วใช้หลังมือเช็ดปากตัวเองแรงๆ
“อย่ามาทำรังเกียจหน่อยเลย ยิ่งกว่าจูบฉันก็เคยทำมาแล้ว”
“หุบปาก จะไปตายที่ไหนก็ไป” ฉันผลักเขาอีกครั้งและรีบวิ่งออกมาจากตรงนั้น
ผิดขาด!? ฉันนึกว่าเขาจะวิ่งตามมาแต่เปล่าเลยฉันไม่ได้ยินแม้แต่เสียงเรียกของเขา
เขาก็แค่เห็นฉันเป็นของเล่น ไม่เคยจริงจัง ไม่เคยคิดว่าทำแบบนั้นกับฉันๆจะรู้สึกยังไง
นายมันเป็นคนไม่มีหัวใจ....
“ขอโทษ”
ร่างสูงพูดออกมาอย่างหมดแรงและได้แต่มองแผ่นหลังของคนที่เขารักวิ่งออกไป โดยไม่คิดจะอธิบายสิ่งที่เขาทำลงไป
ใช่! มันมีเหตุผล ถึงแม้ว่าจะฟังดูไร้สาระแต่มันคือบทลงโทษของคนแพ้? ถ้าเขาไม่ทำก็จะดูเป็นคนไม่รักษาคำพูด
“ให้อภัยฉันนะ ซาราง....”
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
โอ๊ะโอ้ว~ ยังไงกันเนี่ย อยู่ๆเทาก็มาขอโทษนางเอกของเราซะงั้น?
อยากรู้ใช่ม้าว่าที่เทาพูดหมายถึงอะไร คิคิ >< รออ่านตอนหน้าซิ
รับร้อง อึ้ง ทึ้ง เสี่ยว(ไม่เกี่ยว) แน่นอน
#ไรท์สมายสายโหดกระโดดคร่อมเฮียคริส
ความคิดเห็น