คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #18 : ว้าวุ่น วุ่นรัก (3) (100%)
6.ว้าวุ่น วุ่นรัก (3) (100%)
เสียงเคาะประตูทำให้ภสุวัฒน์เงยหน้าขึ้นจากคอมพิวเตอร์เป็นคำรบสอง แล้วเอ่ยปากอนุญาต
“กาแฟค่ะ...คุณวัฒน์” ผกาวัลย์ยกกาแฟเข้ามาเสิร์ฟกลางดึกถึงในห้องทำงาน
“ขอบใจผกาวัลย์” เจ้านายหนุ่มก้มหน้าสนใจกับคอมพิวเตอร์ตรงหน้าต่อ
“คุณวัฒน์ต้องการอะไรเพิ่มอีกไหมคะ” แม่บ้านสาวใหญ่พยายามทอดสายตาเชิญชวนอยู่กลายๆ
“ไม่ล่ะขอบใจมาก เธอไปพักผ่อนเถอะ เอ่อ...แล้วนี่จัดห้องพักให้อาภีระเรียบร้อยแล้วใช่ไหม เพราะเห็นว่าจะมาพักอยู่หลายวัน ดูแลจัดการให้เรียบร้อยก็แล้วกัน” ภสุวัฒน์กำชับแม่บ้านของตน และถือโอกาสพักสายตาจากจอคอมพิวเตอร์ชั่วคราวด้วยการยกกาแฟขึ้นดื่ม
“เรียบร้อยแล้วค่ะ ดูคุณวัฒน์เหนื่อยๆ นะคะ ผกาช่วยผ่อนคลายให้ไหมคะ” ว่าแล้วร่างอวบในชุดนอนก็ก้าวเข้ามาใกล้ จนเขาได้กลิ่นน้ำหอมจางๆ ที่หล่อนใช้
“ไม่ต้องหรอกผกาวัลย์” เจ้านายหนุ่มรีบปฏิเสธ ทำไมภสุวัฒน์จะดูไม่ออกว่าแม่บ้านของเขาต้องการอะไร ผกาวัลย์มีหน้าตาคมเข้มเรียกว่าสวยใช้ได้ ผิวพรรณถึงจะคล้ำไปบ้างแต่ก็นวลเนียน รูปร่างค่อนข้างอวบอัดเต่งตึง ถึงแม้เธอจะตกพุ่มม่าย แต่ก็เป็นที่หมายปองของหนุ่มๆหลายคนในไร่ แต่เจ้าหล่อนก็ไม่สนใจใคร
ผกาวัลย์พยายามทอดสะพานมาหาเขาหลายครั้ง แต่ตัวเขาเองก็ไม่ใช่ผู้ชายมักง่ายที่จะเป็นสมภารกินไก่วัด หรือเห็นผู้หญิงเป็นไม่ได้ต้องวิ่งเข้าใส่ แต่ยกเว้นผู้หญิงอยู่คนเดียวที่ทำให้เขาวิ่งเข้าใส่ทั้งตัว เพียงแค่ได้เห็นรูปถ่ายของเธอเท่านั้น
“แต่ผกาอยากจะนวดให้คุณวัฒน์ จะได้หายจากอาการเมื่อยล้า ผกานวดเก่งนะคะ” ผกาวัลย์ยังไม่ละความพยามยามที่จะเข้าถึงตัวเจ้านายหนุ่ม
“ไม่ต้องหรอก ขอบใจมาก ฉันไม่ได้เมื่อยอะไร เดี๋ยวฉันก็จะเข้านอนแล้ว เธอกลับไปพักผ่อนเถอ” ภสุวัฒน์ตัดบท และมีสีหน้าจริงจังจนแม่บ้านสาวใหญ่ไม่สามารถดื้อดึงต่อไปได้อีก ได้แต่พยายามเก็บความไม่พอใจไว้ในอก แล้วมุ่งมั่นที่จะพิชิตเขาให้ได้ เพื่อตำแหน่งคุณผู้หญิงของไร่ชวัลกร
ปริวิภาขับรถจี๊ปคันเก่งไปบ้านไร่ชวัลกรแต่เช้าโดยไม่ลืมหยิบถุงใส่ผ้าพันคอผืนสวยไปด้วย เธอชอบใช้รถจี๊ปถึงแม้จะเก่าอายุอานามร่วมยี่สิบปี แต่เครื่องยนต์ก็ยังอยู่ในสภาพดี เพราะได้รับการบำรุงรักษาอยู่อย่างสม่ำเสมอ รถจี๊ปคันนี้ถือว่าเป็นรถคู่ใจของเธอจริงๆ
สัตวแพทย์สาวใช้เวลาในการขับรถประมาณสิบนาทีก็มาถึงที่หมาย โดยมีแม่บ้านของไร่ชวัลกรเดินออกมาต้อนรับ เมื่อรถของเธอวิ่งเข้ามาจอดที่หน้าบ้าน
“สวัสดีค่ะคุณปริวิภา มาแต่เช้าเลยนะคะ” ผกาวัลย์ทักทายด้วยน้ำเสียงเย็นๆ และยิ้มให้อย่างไม่ใคร่จะเป็นมิตร ซึ่งปริวิภาก็ไม่ได้คิดผิด เพราะแม่บ้านสาวใหญ่จะไม่เป็นมิตกับผู้หญิงทุกคนที่เข้ามาเกี่ยวข้องกับเจ้าของไร่หนุ่มผู้เป็นเจ้านาย
“ฉันมาขอพบคุณภสุวัฒน์”
“ต้องเสียใจด้วยค่ะ คุณวัฒน์ไม่อยู่เข้ากรุงเทพแต่เช้ามืด” คำบอกเล่าของแม่บ้าน ทำให้ปริวิภามีสีหน้าผิดหวัง ซึ่งทำให้ผกาวัลย์เข้าใจผิดคิดว่าคุณหนูไร่ข้างๆ ผิดหวังด้วยเสน่หาที่ไม่ได้เจอหน้าเจ้านายหนุ่ม
“อ้าว! น้องภามาตั้งแต่เมื่อไหร่คะ” แพรวาได้ยินเสียงรถเข้ามาในบ้านแต่เช้า จึงเดินออกมาดู
“ภาเพิ่งมาค่ะพี่แพร พอดีภามีธุระกับคุณภสุวัฒน์นิดหน่อย” ปริวิภาบอกอย่างไม่ค่อยเต็มเสียงนัก
“พี่วัฒน์ไม่อยู่จ้ะ เข้ากรุงเทพแต่เช้า แล้วก็จะอยู่กรุงเทพสักอาทิตย์หนึ่ง น้องภามีธุระด่วนอะไรหรือเปล่าโทรเข้าโทรศัพท์มือถือของเธอสิจ๊ะ”
“ไม่เป็นไรค่ะพี่แพร ธุระของภาไม่ได้เร่งด่วนอะไร...ถ้าอย่างนั้นภาขอตัวไปทำงานก่อนนะคะ”
“น้องภาไม่อยู่ทานของเช้ากับพี่ก่อนเหรอคะ”
“พอดีเช้านี้ภามีงาน แล้ววันหลังภาจะชวนพี่ปริมมาเยี่ยมพี่แพรนะคะ” สัตวแพทย์สาวขอตัวกลับไปอย่างเงียบๆ
สัปดาห์นี้ผ่านไปอย่างเชื่องช้า ปริวิภาทำกิจวัตรตามปกติ ตอนเช้าไปทำงานที่ฟาร์ม ตกเย็นก็ไปเปิดคลินิก มีชาวบ้านหรือเด็กๆพาสัตว์เลี้ยงมาให้เธอรักษา
แต่คุณหมอคนสวยหงอยเหงารู้สึกเหมือนขาดอะไรไปสักอย่าง ทั้งๆควรที่จะสบายใจ เพราะไม่มีใครคอยเข้ามากวนประสาท ยั่วให้เธอมีโมโห หรืออารมณ์ขุ่นมัว
สุดสัปดาห์นี้ปุริศกลับบ้านไร่ หลังจากที่ไม่ได้กลับมาสองอาทิตย์เพราะต้องรีบเคลียร์งานให้เสร็จก่อนที่จะลาแต่งงาน และไปฮันนีมูนกับเจ้าสาวที่ประเทศนิวซีแลนด์
“พี่จะไปไร่โน้น ใครจะไปกับพี่บ้าง” ปุริศถามน้องสาวทั้งสอง ที่กำลังพักผ่อนอยู่ในห้องนั่งเล่น
“ไปค่ะ...ไป ปริมจะไปดูว่าพี่แพรเตรียมตัวไปถึงไหนแล้ว ยัยภาไปด้วยกันนะ” ปริมาหันมาชวนญาติผู้น้องที่นอนเอกเขนกอ่านนิตยสารอยู่
“เอ่อ...ค่ะ” ปริวิภารับคำสั้นๆ ง่ายๆ
To be continue…
*****************************************
พอไม่มีคนกวนประสาท ก็เหงาชิมิ ชิมิ...ปริวิภา
แต่ตอนหน้าพยศนัก พี่วัฒน์เลยจัดดดดให้ซะเลย บทลงโทษในคอกม้า
ตอนหน้าค่ะ บทลงโทษในคอกม้า (1) มีแอบเขินอีกแล้วค่ะ คริ คริ
ความคิดเห็น