เพทุบายกามเทพ (สนพ.ทัช)

ลำดับตอนที่ #24 : ดอกฟ้า กับ โดม (2) (100%)

7.ดอกฟ้า กับ โดม (2) 100%
 

บ่ายวันต่อมาปริมาไปหาบิดาที่นภศุภ์ คอนสทรัคชั่น

            “ปริม...ไปถึงไหนมาลูก” ปิรัณถามลูกสาวอย่างรักใคร่
 
            “เมื่อเช้าปริมไปเยี่ยมพี่จอยมาค่ะ ท้องแรกของพี่จอยใหญ่มาก คงจะคลอดไล่ๆ กับพี่อร” ปริมาพูดถึง  จารุลักษณ์พี่สะใภ้ภรรยาของปรวิตต์ นภศุภ์ พี่ชายแท้ๆของเธอ “แล้วคุณพ่อทราบหรือยังคะว่า หลานคุณปู่เป็นผู้หญิง”

            “พ่อรู้...วิตต์บอกพ่อแล้ว” ปิรัณยิ้มอารมณ์ดีอยู่เป็นนิจ
 
            “เมื่อกี้ปริมจะไปแสดงความยินดีกับพี่วิตต์เสียหน่อยกลับไม่อยู่ เห็นเลขาบอกว่าออกไปประชุมกับพี่พลข้างนอก จะไม่กลับเข้ามาแล้ว”

            “ปรวิตต์กับปณพลออกไปประชุมกับลูกค้าโปรเจคก่อสร้างคอมเพล็กซ์ใหม่”
 
            “คุณพ่อคะ เย็นนี้ปริมขอออกไปทานข้าวกับเพื่อนนะคะ หรือว่า...คุณพ่อเหงา ถ้าต้องทานข้าวคนเดียว” ปริมาเดินเข้าสวมกอดบิดาอย่างอาทร

            “โธ่! ปริม พ่อทานข้าวเย็นคนเดียวชนชินแล้ว ไม่ต้องห่วงพ่อหรอก ไปกับเพื่อนเถอะ” ปิรัณมองบุตรสาวด้วยสายตาอ่อนโยนเต็มไปด้วยความรัก ตัวปิรัณเองก็ยุ่งๆกับงานที่บริษัท จนเขาไม่ได้กลับบ้านไร่นภศุภ์มาสามสัปดาห์เห็นจะได้ แต่ท่าทางชมัยพรก็ไม่ได้เดือดร้อนอะไรกับการไม่กลับบ้านไร่ของเขา เพราะก่อนหน้านี้ทั้งเขาและภรรยาก็แยกกันอยู่คนละประเทศเสียด้วยซ้ำเมื่อตอนที่ปริมาอยู่ลอนดอน และภรรยาของเขาก็ต้องเดินทางไปๆมาๆ

            “ขอบคุณค่ะคุณพ่อ ปริมจะกลับไม่ดึกหรอกค่ะ”

            “ว่าแต่ลูกจะให้นายปรีชาขับรถให้ไหม” ปิรัณเสนอคนขับรถให้ลูกสาว

            “ไม่ต้องหรอกคะ ปริมจะให้เพื่อนมารับและไปส่ง คุณพ่อไม่ต้องเป็นห่วง ถ้าอย่างนั้นปริมไปเลยนะคะ” หญิงสาวเข้ามาหอมแก้มบิดาฟอดใหญ่ ก่อนที่จะเดินจากไปอย่างอารมณ์ดี

            ปิรัณไม่ค่อยได้เห็นลูกสาวคนนี้อารมณ์ดี และแจ่มใสแบบนี้มานานแล้ว อาจจะเป็นเพราะชมัยพรจะเข้มงวดกับลูกสาวมากเกินไป ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรก็ตาม หล่อนจะเข้าแทรกแซงทุกอย่าง จนปริมาแทบไม่เป็นตัวของตัวเอง ซึ่งต่างจากเขาที่ค่อนข้างจะตามใจ และมีเหตุผลกับลูกเสมอ ถึงแม้ว่าชมัยพรจะใกล้ชิดกับลูกสาวอยู่เกือบตลอดเวลา แต่พอมีเรื่องสำคัญหรือมีปัญหาไม่สบายใจ ลูกสาวก็มักจะเข้ามาพูดคุยและปรึษาเขามากว่า แทนที่จะเป็นแม่ 
            

           “พี่อสิต!” เสียงเรียกหวานๆ ทำให้วิศวกรหนุ่มเบิกตากว้าง เมื่อเห็นคนที่เดินเข้ามาในห้องทำงานของตน

            “คุณปริม!”

            “นี่เกือบจะห้าโมงเย็นแล้วค่ะ เลิกงานได้แล้ว” ปริมาเดินเข้ามาใกล้ พร้อมกับปิดแฟ้มเอกสารตรงหน้าของเขา โดยไม่ยอมฟังเสียงทักท้วง “เย็นนี้ปริมอยากจะทานอาหารอร่อยๆ และพี่อสิตจะต้องเป็นคนพาปริมไป ห้ามปฏิเสธนะคะ เพราะปริมจะไม่ยอมเด็ดขาด”

            ลูกสาวของเจ้านายรุกหนัก จนอสิตตั้งตัวแทบไม่ทัน “คือพี่...”

            “ปริมบอกแล้วไงคะว่าห้ามปฏิเสธ มีสุภาพสตรีมาชวนไปดินเนอร์ ถ้าพี่อสิตปฏิเสธก็จะเสียมารยาทมาก”

            “ครับ...พี่ไม่คิดจะปฏิเสธอยู่แล้ว ขอเวลาพี่เก็บงานสักครู่นะครับ” คำตอบรับ ทำให้หญิงสาวยิ้มออก เพราะก็แอบหวั่นๆเหมือนกันว่า เขาจะหาข้ออ้างไม่ยอมไป
                                                                                                     

อสิตพาลูกสาวผู้มีพระคุณไปร้านอาหารไทยที่ขึ้นชื่อร้านหนึ่ง เขาและเธอเลือกที่นั่งด้านนอกแทนที่จะเป็นห้องแอร์ปรับอากาศ อากาศข้างนอกแม้จะอบอ้าวอยู่บ้าง แต่ก็ไม่เป็นอุปสรรค ถ้าหัวใจของคนทั้งสองชุ่มชื่น และเป็นสุข

            “ปลาทอดนี่อร่อยมากครับ” อสิตตักปลาทอดให้ และคอยเอาใจใส่อยู่ตลอดเวลา

            “ทำไม! พี่อสิตถึงยังไม่มีแฟนสักทีคะ” คำถามจู่โจม ทำเอาเขาเกือบสำลักอาหาร

            “แล้วคุณปริมล่ะครับ ทำไมถึงยังไม่มีแฟนสักทีเหมือนกัน” อสิตถามกลับ โดยที่ไม่ยอมตอบคำถาม

            “ปริมเป็นคนถามพี่อสิตก่อนนะคะ” หญิงสาวทำตาโต “แต่ก็ไม่เป็นไร ปริมจะตอบก่อนก็ได้ค่ะว่า ปริม...มีคนที่ปริม คิดว่าปริมสนใจเขามาก และเขาก็สนใจปริมไม่แพ้กัน แต่เขายังทำเก๊กๆ นิ่งๆ เฉยๆ จนบางทีปริมออกจะรำคาญ ไม่รู้จะยึดถือเรื่องบุญคุณแต่เก่าก่อนของครอบครัวอะไรนักหนา”

             หญิงสาวทำหน้าแสนงอน ผสมเหนื่อยหน่าย ทำเอาวิศวกรหนุ่มที่ตั้งใจฟังอยู่หายใจสะดุดถึงกับพูดไม่ออก

              “แต่ปริมคิดว่า ปริมก็มีความอดทนอยู่อย่างจำกัด ถ้าเขายังทำเฉยเมยอยู่อย่างนี้ ปริมก็จะตัดใจ” คำพูดของเธอ ทำเอาคนตัวใหญ่ที่นั่งอยู่เก้าอี้ฝั่งตรงกันข้ามสะดุ้งวาบไปถึงขั้วหัวใจ แต่ก็ยังทำนิ่งๆ และไม่ยอมเผยความรู้สึก “หลังจากทานอาหารเสร็จแล้ว พี่อสิตพาปริมไปฟังเพลงต่อนะคะ ปริมอยากไปฟังเพลง นะคะๆ”
                 

ปริมาออดอ้อนจนโดมผู้เจียมตัวอดที่จะใจอ่อนกับเธอ และหัวใจตัวเองไม่ได้ เขาพาเธอไปฟังเพลงในคลับเล็กๆ ที่มีบรรยากาศดี และแขกไม่พลุกพล่าน เขาสั่งเครื่องดื่มอ่อนๆ มาให้เธอดื่ม

            “ออกไปเต้นรำกันนะคะ เพลงเพราะจัง” หญิงสาวไม่ฟังเสียง ลุกขึ้นฉุดมือเขาออกไปที่ฟลอร์เต้นรำทันที เพลงที่บรรเลงในเวลานั้นเป็นจังหวะช้าๆ ที่คู่เต้นรำต้องเต้นแบบสโลว์ อสิตตัวแข็งกอดเอวของหญิงสาวไว้อย่างหลวมๆ แล้วขยับไปตามจังหวะเพลง ถึงจะไม่แนบสนิทเหมือนกับคู่เต้นรำคู่อื่นๆ แต่เขาก็ได้ใกล้ชิดเธอ จนได้กลิ่นหอมจรุงใจจากกายสาว ทำให้รู้สึกปั่นป่วนไปหมดกับความรักที่ล้นใจ แต่ไม่สามารถเอื้อมถึง

            แต่ตอนนี้ทั้งเธอและเขาก็คิดอะไรไม่ออกอีกแล้ว นอกจากความสุขใจตรงหน้าที่ต้องไขว่คว้าเอาไว้ก่อน แล้วเรื่องในอนาคตก็ค่อยว่ากันทีหลัง ชายหนุ่มกระชับวงแขนแน่นขึ้นอีก ซึ่งหญิงสาวก็โอนอ่อนแต่โดยดีด้วยความเต็มใจ


 

“คุณปริมาครับ...” เสียงร้องเรียกดังขึ้น ขณะที่เธอกำลังเดินออกมาจากคลับกับอสิต

            “คุณชิษณุลักษณ์” ปริมาเรียกชื่อชายหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่ที่อยู่ในชุดสูทลำลองสีอ่อนบุคลิกโดดเด่น จนสาวๆหลายคนต้องเหลียวหลังกลับมามอง “กลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่คะ”
 

   หญิงสาวมีอาการตื่นเต้นเล็กน้อยที่ได้เจอเขาที่เมืองไทย

            “ผมย้ายกลับมาอยู่กรุงเทพได้สักเดือนแล้วครับ แล้วคุณปริมล่ะครับ เป็นอย่างไรบ้าง สบายดีไหม ผมได้ข่าวว่าคุณกลับไปอยู่บ้านไร่ที่ต่างจังหวัด ก็กะว่าจะติดต่อไป แล้วหาโอกาสไปเยี่ยมอยู่พอดี” ชายหนุ่มนามชิษณุลักษณ์ทำสายตาเชื่อมหวาน จนอสิตที่ยืนอยู่ใกล้ๆ เม้มริมฝีปากเป็นเส้นตรง เพื่อเก็บอารมณ์

            “ใช่ค่ะ ปริมกลับไปอยู่ที่บ้านไร่นภศุภ์ ถ้ามีโอกาสเชิญคุณชิษได้ทุกเวลานะคะ บ้านไร่ยินดีตอนรับ เอ่อ...ขอโทษค่ะ ปริมลืมแนะนำให้รู้จัก พี่อสิตคะ นี่คุณชิษณุลักษณ์ นพสิทธิ์ ผู้ช่วยเลขาทูตประจำ กรุงลอนดอน แล้วนี่พี่อสิต พรประสบ ญาติของปริมค่ะ” ปริมาให้เกียรติอสิต และกล้าที่จะแนะนำ
 
            “ยินดีที่ได้รู้จักครับคุณอสิต แต่ตอนนี้ผมย้ายกลับมาประจำกระทรวงที่เมืองไทยแล้วครับ” ทั้งสองหนุ่มประสานมือกันตามธรรมเนียมสากล

            “ครับยินดีที่ได้รู้จักเช่นกัน...คุณชิษณุลักษณ์” หนึ่งหนุ่มมีสายตาเคร่งขรึมจนเป็นเคร่งเครียด ส่วนอีกหนึ่งหนุ่มสุภาพแววตาเป็นประกายด้วยความเป็นคนอารมณ์ดีอยู่เป็นนิจ

            “แล้วนี่คุณปริมจะอยู่กรุงเทพอีกกี่วันครับ แล้วจะกลับบ้านไร่เมื่อไหร่” ชิษณุลักษณ์หันไปสนใจหญิงสาวต่อ

            “จะกลับวันเสาร์นี้แล้วค่ะ ปริมขึ้นมาทำธุระแค่สองสามวันเอง แล้วจะกลับพร้อมคุณพ่อ”

            “ผมหวังว่าจะได้เจอคุณปริมอีกนะครับ” อดีตผู้ช่วยเลาขาทูตบอกกับหญิงสาวด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน

            “ค่ะ... ” เธอยิ้มให้อย่างอ่อนหวาน “แต่คืนนี้เห็นจะต้องขอตัวก่อน แล้วเจอกันใหม่นะคะคุณชิษ”สุภาพบุรุษทั้งสองคนน้อมศรีษะให้กันเป็นเชิงบอกลา อสิตก้าวเท้ายาวๆ เดินจากไปก่อน จนปริมาต้องเร่งฝีเท้าออกเดินตาม
 
            โดมผู้เจียมตัวทวีความเคร่งขรึมมากขึ้นกว่าเดิม เขานิ่งเงียบตลอดทางที่ขับรถไปส่งหญิงสาวที่คอนโดมิเนียมของผู้เป็นเจ้านาย เขารู้สึกสับสนระหว่างการผลักเธอให้ออกห่าง หรือฉุดดึงให้เธอเข้ามาใกล้ชิด

            ปริมาไม่ค่อยเข้าใจในการเปลี่ยนแปลงไปอย่างกะทันหัน ทั้งที่ก่อนหน้านี้เขาก็ทำตัวโอนอ่อนไปกับเธอ จนลืมตัวที่จะสร้างเกราะกำบังระหว่างกัน

            “ขอควงแขนหน่อยนะคะ” ปริมาสอดแขนเข้าควงแขนของเขา โดยไม่รอฟังคำตอบรับหรือปฏิเสธ ขณะที่เขาเดินขึ้นมาส่งเธอถึงหน้าประตูห้องพัก

            “ขอบคุณมากค่ะพี่อสิต สำหรับคืนนี้ปริมสนุก และ...มีความสุขจัง” หญิงสาวบอกเขา พร้อมเบียดกายเข้าชิดร่างสูงอีกนิด เธอส่งสายตาหวานซึ้งริมฝีปากบางคลี่ยิ้มเชิญชวนอย่างไม่ได้ตั้งใจ จนในที่สุดโดมผู้เจียมตัวอย่างเขาหมดความอดทนไม่สามารถยับยั้งชั่งใจได้อีก

             เขาคว้าร่างอรชรเข้ามาในอ้อมแขน สายตาทั้งสองคู่สบกันในระยะกระชั้นชิด ก่อนที่อสิตจะค่อยๆ ก้มศีรษะลง เพื่อประทับริมฝีปากลงบนริมฝีปากอิ่มสวยที่กำลังสั่นระริก จุมพิตนั้นนุ่มนวลอ่อนหวานจนหญิงสาวแทบจะละลาย เธอรตื่นตระหนกกับจุมพิตแรก แต่ก็เผยริมฝีปากรับด้วยความเต็มใจ เขาถึงกับครางในลำคอกับอาการตอบสนองที่หวานๆของเธอ สร้างความหวั่นไหวให้เขาอย่างมากมาย ชายหนุ่มต้องใช้พลังใจที่มีอยู่ทั้งหมดดันร่างของเธอออกห่าง ปริมายืนมองเขาตาปรอย เมื่อถูกดันตัวออก

            “พิ...พี่ขอโทษ” อสิตเสียงสั่น แล้วรีบหันกลับ ตัดใจเดินจากไปอย่างรวดเร็ว ก่อนที่เขาจะเผลอตัวทำอะไรบ้าๆกับเธออีก ปล่อยให้หญิงสาวยืนงง ใช้นิ้วเรียวแตะริมฝีปากของตัวเองอย่างเผลอๆ แล้วก็ยิ้มบางๆออกมา ที่สามารถทลายกำแพงความเย็นชาของโดมผู้จองหอง และเจียมตัวไปได้อีกขั้น

The End

**********************************

คริ คริ สำเร็จไปอีกขั้นนะจ๊ะสาวปริม

แต่เห็นจะต้องพักเรื่องของคู่นี้ไว้ก่อน แล้วกลับไปพบกับคู่วุ่นคู่เดิม

ที่ดูเหมือนว่า...จะเกิดเหตุวุ่นๆ หวามหวาน เข้าทางพี่วัฒน์เลยนิ ฮิฮิ

ส่วนจะเป็นเรื่องอะไรนั้น ????? ต้องติดตามค่ะ

ในตอนที่ชื่อว่า...เป็นเหตุ (1)
ป.ล. วันพรุ่งนี้งดอัพหนึ่งวันนะคะ เนื่องจากจำปีมีภารกิจสำคัญ
         ถึงพรุ่งนี้จะไม่ได้อัพ แต่จะมีทีเซอร์หวานๆจี๊ดๆ (แอบจิกหมอน)
         ระหว่างสาวปริมกับพี่อสิตมาฝากค่ะ