เพทุบายกามเทพ (สนพ.ทัช)

ลำดับตอนที่ #56 : ยั่วนัก รักซะให้เข็ด (2) ++++++++++++++++++++ เก็บไว้ให้อ่านคร่าาาาาาา (special)

 

19. ยั่วนัก รักซะให้เข็ด (2) 100%

            ทั้งสี่คนไปไร่เบญจมาศด้วยรถยนต์คันเดียว วีรดลทำหน้าที่พลขับโดยมีปริวิภานั่งคู่ด้านหน้า ส่วนด้านหลังก็จะเป็นบุษยาวีร์ที่คลอเคลียภสุวัฒน์ไม่ห่าง

            “ทำไม! มาถึงช้านักล่ะครับ ผมคิดว่าจะไม่มากันซะแล้ว” สุดเขตออกมาต้อนรับ แล้วถามด้วยน้ำเสียงร้อนรนนิดๆ

             ผิดที่ภาเองค่ะ ภาแต่งตัวช้าไปหน่อย” คำพูดของปริวิภา ทำให้สุดเขตใช้สายตาสำรวจร่างงามในชุดสวยด้วยแววตาชื่นชมปนกระหายหิวอย่างปิดไม่มิด สร้างความไม่พอใจให้กับร่างสูงที่กำลังลงจากรถทางประตูหลัง

             “มากันแล้ว” ขวัญนรีเดินออกมาต้อนรับพร้อมด้วยเวคิน
 
            “สวัสดีค่ะคุณวัฒน์ โอ้! คุณภาขา สวยมาเชียวค่ะชุดนี้ สวยมาก"  ม่ายสาวเจ้าของไร่เบญจมาศชื่นชมด้วยความจริงใจ
 
            "รับรองคืนนี้พวกหนุ่มๆ มองคุณภาเป็นตาเดียวแน่” ขวัญนรีอดล้อเลียนไม่ได้ ทำให้บุษยาวีร์ถึงกับหน้าตึงที่เธอไม่ได้รับความสนใจเลยแม้แต่น้อย ทั้งๆ ที่สวยกว่าปริวิภาด้วยซ้ำ

             “เจ้าของวันเกิดอยู่ไหนเสียล่ะคะ” ปริวิภามองหาเจ้าภาพตัวน้อย

             “คุณแม่ขา...” เด็กหญิงวัยห้าขวบหน้าตาน่ารักน่าเอ็นดูอยู่ในชุดสีขาวฟูฟ่องวิ่งเข้ามาหามารดา

             “หนูเอมขา...สวัสดีคุณอาคนสวย และคุณอาทุกคนก่อนค่ะ” เด็กหญิงชะเอม หรือเอมิลิน ทำความเคารพผู้ใหญ่ได้ชดช้อยน่ารัก อย่างที่ได้รับการอบรมมาเป็นอย่างดี        

             “อาภามีของขวัญมากฝากหนูเอมด้วยค่ะ” ปริวิภาส่งกล่องของขวัญเล็กๆ ให้กับเด็กหญิง

             “ขอบคุณค่ะ” เด็กหญิงเอมิลินพนมมือไหว้และกล่าวอย่างมีมารยาท ก่อนที่จะวิ่งเอาของขวัญไปอวดเพื่อนๆ

              คุณแม่ยังสาวมองตามด้วยความรัก และเอ็นดูลูกสาว                                                    
              “ขอบคุณมากค่ะ คุณภา” ขวัญนรีกล่าวขอบคุณเพื่อนบ้านใหม่ที่ไม่ได้มองข้ามเรื่องเล็กๆ น้อยๆ “เชิญด้านในดีกว่าค่ะ อาหารพร้อมแล้วรับประทานกันได้เลยนะคะ”

               ขวัญนรีกล่าวเชิญ แล้วจูงมือปริวิภามาอย่างสนิทสนม 

               อาหารในงานถูกจัดแบบบุฟเฟ่ เจ้าภาพชักชวนให้แขกเหรื่อลองทานจานนั้นจานนี้อย่างยิ้มแย้มแจ่มใส และเป็นกันเอง ก่อนที่จะขอตัวไปทางกลุ่มเด็กๆ ที่กำลังจะเป่าเทียน และตัดเค้ก เพราะได้เวลาอันสมควรที่เด็กๆ จะต้องเข้านอนกันได้แล้ว
 
            ขวัญนรีออกมาดูแลแขกเหรื่ออีกครั้ง เมื่อเวลาล่วงเลยมาเกือบจะสี่ทุ่ม หลังจากที่จัดการและส่งลูกสาวเข้านอนเรียบร้อยแล้ว

            “ที่ดินไร่เบญจมาศผืนใหญ่และสวยมาก น่าเสียดายที่ต้องถูกตัดแบ่งขายไปเสียครึ่งหนึ่ง” หนึ่งในญาติพี่น้องของขวัญนรีพูดขึ้น ทำเอาม่ายสาวหน้าเสีย

            “ก็อย่างที่บอกล่ะคะว่า ขวัญทำคนเดียวไม่ไหว และอีกอย่างส่วนที่ขายก็เป็นสิทธิ์ของสุดเขตเขา” เธอมีสีหน้าและแววตาเสียดาย จนเวคินก็สังเกตเห็น

            การณ์ในภายภาคหน้า โดยที่ไม่มีใครล่วงรู้มาก่อน ที่ดินไร่เบญจมาศที่ถูกแบ่งเป็นสองผืน ในเวลานี้ ก็จะต้องกลับมาหลอมรวมเป็นผืนเดียวกันอยู่ดี ด้วยฝีมือของพรหมลิขิตบันดาลชักพา   
                       

            แขกเหรื่อในงานคืนนี้เป็นเพื่อนสนิทใกล้ชิดยังนั่งดื่มรับประทาน และพูดคุยกันอย่างออกรสชาติ ก็มีแต่ภสุวัฒน์ที่จับบทดื่มหนักอยู่คนเดียวไม่ยอมพูดคุยกับใคร และออกจะตาขวางขุ่นเมื่อมีหนุ่มๆ เข้ามาพูดคุยกับภรรยาของตน โดยเฉพาะกับสุดเขตที่ทำตัวเป็นปลิงเกาะติดเธอแจไม่ห่าง

             คุณภานี่เนื้อหอมไม่ใช่เล่นเลยนะคะ มีหนุ่มๆ หมุนเวียนเข้ามาพูดคุยไม่ขาด” คำพูดของบุษยาวีร์เหมือนเติมเชื้อไฟเข้าไปอีก

             ภสุวัฒน์ยกแก้วน้ำสีเหลืองอำพันขึ้นดื่มรวดเดียวหมด

             “คุณวัฒน์เราออกไปเต้นรำกันไหมคะ” บุษยาวีร์ชวนเมื่อเริ่มมีเสียงดนตรีบรรเลงเพลงแว่วหวาน มีหนุ่มสาวสองสามคู่ออกไปเต้นรำอยู่กลางโถงห้อง

             “ไม่ครับ...ผมขอตัว” ภสุวัฒน์ปฏิเสธเสียงแข็ง นัยน์ตาขุ่นขวางอารมณ์ใกล้จะระเบิดเต็มที บุษยาวีร์กระทืบเท้าเบาๆ อย่างขัดใจ แต่ก็ยังเบียดกระแซะเขาแจ

            เมื่อปริวิภาเห็นสาวเจ้าของสถานเสริมความงามเกาะเกี่ยวสามีตัวเองไม่ได้ห่าง ก็เกิดอาการหมั่นไส้อยากที่จะประชดประชัน เธอจึงไม่ปฏิเสธเมื่อสุดเขตชวนออกไปเต้นรำด้วย
            
            “คุณภาครับ คืนนี้คุณสวยและเซ็กซี่มาก” สายตาของสุดเขตโลมลูบไปทั่วร่างงาม โดยเฉพาะเนินเนื้อขาวที่โผล่ล้นเย้ายวนตา จนเธอเริ่มรู้สึกอึดอัดขึ้นมา

             ปริวิภาตั้งใจแต่งชุดนี้ ก็เพราะรู้ว่าคืนนี้บุษยาวีร์ต้องแต่งตัวอวดโฉมสะคราญอย่างเต็มที่ เธอก็ไม่อยากที่จะน้อยหน้า แล้วก็อยากจะยั่วโมโหสามีของตัวเองอีกด้วย ผลลัพธ์กลายเป็นว่าถูกสุดเขตแทะโลมด้วยสายตาอย่างไม่เกรงใจ จนเธอนึกโกรธตัวเองว่า...ไม่ควรเลย

            ขณะเต้นรำสุดเขตถือโอกาสกอดรัดร่างของเธอแน่นกระชับขึ้นเกินความจำเป็น ฝ่ามือหนาเริ่มลูบไล้ไปตามแผ่นหลังเปล่าเปลือย ริมฝีปากของเขาป้วนเปี้ยนอยู่บริเวณขมับ และหน้าผากของเธอ  ปริวิภาพยายามขืนตัวเบี่ยงหลบ

            “คุณสุดเขตคะ...”

            แต่ก่อนที่ปริวิภาจะพูดห้ามปรามต่อ ร่างของสุดเขตก็ลอยหงายออกไปตามแรง กระชากทางด้านหลัง ซึ่งก็ไม่ใช่ฝีมือของใครที่ไหนนอกจากคนที่ฮึ่มๆมาทั้งวัน

            ภสุวัฒน์กระชากคอเสื้อของสุดเขต ก่อนที่จะเสยหมัดเข้าปลายคางแหลมอย่างจังไปหนึ่งหมัด จนสุดเขตล้มกองกับพื้นด้วยอาการเมาหมัด คู่เต้นรำหลายคู่แตกตื่นหยุดเต้นไปโดยปริยาย

            “อย่ามายุ่งกับภรรยาของผมอีก...สุดเขต ไม่เช่นนั้นคุณเจ็บกว่านี้แน่” ภสุวัฒน์พูดด้วยใบหน้าแดงก่ำ เพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ผสมกับความขุ่นเคืองที่ถึงขีดสุดแล้ว

             ขวัญนรีและเวคินรีบวิ่ง เข้ามาดูเหตุการณ์

             “ผมต้องขอโทษด้วยครับคุณขวัญนรี ผมกับภรรยาคงจะต้องขอตัวกลับก่อน สวัสดีครับ” ภสุวัฒน์พูดแค่นั้นก็หันมาฉุดแขนภรรยาสาวที่ยังยืนตะลึงให้ออกเดินกลับไปที่รถ

              ปริวิภากำลังช็อคกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เธอเดินแกมวิ่งไปตามแรงฉุด ไม่ได้พูดอะไร
                                                                                                                                   เขาดันร่างอรชรเข้าไปในรถอย่างไม่ปราณีปราศรัย ส่วนตัวเองก็ถอดเสื้อสูทเหวี่ยงเข้าหลังรถ ก่อนจะประจำที่นั่งคนขับ แล้วกระชากรถขับออกไปอย่างรวดเร็ว จนปริวิภาเกรงว่าจะเกิดอุบัติเหตุก่อนที่จะถึงบ้านเสียด้วยซ้ำ

              ภสุวัฒน์เบรกรถพรืดเมื่อถึงหน้าบ้านอย่างยังไม่หายหัวเสีย ปริวิภาสำนึกที่ตัวเองรนหาเรื่อง แต่ก็ยังไม่วายที่จะทิฐิพยศ เธอรีบเปิดประตูรถเดินเป็นวิ่งเข้าบ้าน แล้วเลยขึ้นห้องนอนชั้นบนทันที แต่ยังไม่ทันที่เธอจะปิดประตู บานประตูก็ถูกผลักเข้ามาอย่างแรงเสียก่อน ร่างสูงยืนหน้าตาทะมึงตึงอยู่กลางกรอบประตู

              “ที่แสดงมาทั้งวันนี้ ให้มันได้อะไรขึ้นมา” เขาตะคอกถามด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราด “พี่ชักจะทนไม่ไหวแล้วนะ”

              ภสุวัฒน์ย่างสามขุมเข้าหา ร่างอรชรในชุดสีแดงถอยกรูไปข้างหลัง “เป็นยังไง สนุกมากใช่ไหมที่แต่งตัวยั่วผู้ชายให้หัวปั่นได้ โดยเฉพาะนายสุดเขตนั่น มันคงอยากลากน้องภาขึ้นเตียงใจแทบขาด แต่เสียใจนะคะ คนที่จะพาน้องภาขึ้นเตียงได้ มีพี่คนเดียวเท่านั้น”
              
              “หยาบคาย!” ปริวิภาร้อนวูบด้วยความโกรธจนตัวสั่น ก่อนที่จะสะบัดฝ่ามือเข้าใบหน้าของเขาเต็มแรง “พี่วัฒน์ก็ไม่มีสิทธิ์ ถ้าภาไม่ยอม”

              “อย่างนั้นหรือ เดี๋ยวก็รู้” ภสุวัฒน์จับสาวปากเก่งในชุดแดงเหวี่ยงขึ้นเตียง แล้วร่างใหญ่แข็งแรงก็ตามเข้ามาทาบทับทั้งตัว ริมฝีปากหนาบดเคล้าลงมาอย่างดุดันผสมโกรธจนปากสวยเจ็บระบม มือหนาไม่หยุดนิ่ง สัมผัสลูบไล้ไปทั่วสรรพางค์กายประกาศความเป็นเจ้าของ หญิงสาวขัดขืนดิ้นรน แต่ก็อ่อนเปลี้ยไปทุกขณะด้วยความวาบหวามเกิดห้ามใจ เพราะรัก ฤาเสน่หา

              ฝ่ามือร้อนเคล้าคลึงเนินเนื้อนุ่มใต้ชุดเดรสตัวสวยอย่างหนักมือ แล้วต้องรู้สึกขัดใจ เมื่อพยายามรูดซิบทางด้านหลัง แต่ก็ติดขัดรูดไม่ออก เขาจึงเปลี่ยนมาถลกกระโปรงขึ้นแทน แล้วจัดการถอดแพนตี้ชิ้นเล็กออกอย่างรวดเร็ว แล้วสัมผัสเธออย่างหนักหน่วง 
               
              “พี่วัฒน์...พี่วัฒน์ขา” ร่างที่ครึ่งๆกลางๆอยู่ในชุดเดรสแดงดิ้นร้องเร่าไปกับสัมผัสหวามไหวทรมาน ชายหนุ่มหัวเราะหึๆ ด้วยความพอใจ

              “พี่รู้อยู่แล้วว่าน้องภา...แพ้ลิ้น”

        

                                                  The end
                                                                                                                                                                         *******************

ก็เตือนแล้วไม่รู้จักฟัง คริ คริ น้องภา! ไม่โดนยังไงไหว           

พี่วัฒน์แกยิ่งโกรธ ก็ยิ่งหื่น 55555

หรือว่า...ไรท์จะให้น้องภายั่วบ่อยๆดี ก๊ากกกกก!

แต่ที่ไม่ไหวแน่ๆ คือ จำปี ไม่ไหว ง่วงนอนเหลือเกินแล้ว

อัพเสร็จก็จะไปนอนแล้ว ฟี้ๆๆๆๆๆ

เมื่อวาน...งานมหกรรมหนังสือครั้งที่ 21 ก็เสร็จสิ้นลงอย่างเรียบร้อยแล้วนะคะ

ต้องขอขอบคุณเพื่อนนักอ่านๆ ทุกๆท่าน ที่ให้การต้อนรับ ‘เพทุบายกามเทพ’ และสนับสนุนเป็นอย่างดี (จนหมดบูธเลย) จำปีดีใจมากๆค่ะ

สำหรับคนที่พลาดจากงานมหกรรมหนังสือ ก็สามารถหาซื้อได้ที่ร้านหนังสือชั้นนำทั่วไปนะคะ เพราะเริ่มวางจำหน่ายแล้วที่

ร้านนายอินทร์, B2S โดยเฉพาะร้านซีเอ็ด มีแน่นอนค่ะ

หรือถ้าไม่สะดวก ก็สามารถสั่งได้กับจำปีนะคะ
เพราะอยากให้ได้เอาไปอ่านกันจริงๆ

รับรองความสนุก และหวังว่า...เพื่อนนักอ่านทุกๆท่าน จะเป็นกำลังใจให้กับจำปีตลอดไป จำปีจะได้ขยันๆมีแรงเยอะๆที่จะเขียนเรื่องต่อไป ขอบคุณมากๆค่ะ

รายระเลียดก็ดังนี้....