`LAMBY ; free reborn.

ลำดับตอนที่ #169 : Reborn CH 306 [Thai]

หน้า 1-2 -----> หน้าคอมตอนนี้เป็นน้ำตกเลือดกำเดาไปแล้ว

--------โพล : ตัวละครที่ได้รับความนิยมมากที่สุด!!--------

1. ฮิบาริ เคียวยะ (แหมน้องซึนคะ...ได้ที่หนึ่งตามความคาดหมายของแม่ยกเลยค่ะ...แถมออกมา เซอร์วิสด้วยการแหวกเสื้อโชว์อกขาวๆ...กะให้แม่ยกจมกองเลือดตายเลยใช่มั้ย ค่ะเนี่ย)
2. ซาวาดะ สึนะโยชิ (โถ....ทูน่าลงมาอยู่อันดับสองแล้ว...แต่ว่าดูเสะขึ้นนะเธอว์)
3. โรคุโด มุคุโร่ (พ่อสับปะรด...เริ่มจะดูคล้ายรุ่นแรกมากขึ้นทุกที)
4. โกคุเดระ ฮายาโตะ (โพสท่าได้ใจแม่ยกมากค่ะ...เป็นนายแบบหรือเปล่าคะเนี่ย)
5. ยามาโมโตะ ทาเคชิ (พ่อเนียนยังดูสบายๆ ตามสไตล์เจ้าตัวเช่นเดิมเลยค่ะ)
6. สเปลบี สควอโล่ (ต๊ายยยย...หลามน้อย หุ่นจะบางไปไหนคะ)
7. แซนซัส
8. ดีโน่ (แอร๊ยเสี่ยได้ที่แปดล่ะ)
9. ฟรานคุง
10. โคลม โดคุโร่
11. วองโกเล่พรีโม่
12. เจ้าชายเบลเฟกอล
13. โคซาโตะ เอนมะ
14. ป๋าเบียคุรัน (แม้จะม่องไปแล้ว แต่แม่ยกก็ยังรักนะคะ)
15. รีบอร์นคุง
16. ปู่จี
17. ยูนิ
18. แรมโบ้
19. ซาซางาวะ เรียวเฮ (ต๊ายยยย...คุณพี่)
20. อิริเอะ โชอิจิ (โชจัง...อัพโมเอ้เร็วเข้า)

--------โพล : แฟมิลี่แรงค์กิ้ง--------

1. วองโกเล่แฟมิลี่ (น่าจะหมายถึงรุ่นที่สิบนะคะ)
2. วองโกเล่แฟมิลี่ (สิบปีต่อมา)
3. วาเรีย (สิบปีต่อมา)
4. วาเรีย (รุ่นปัจจุบัน)
5. คาบัคโรเน่ (แฟมิลี่เสี่ยโน่ได้กับเขาด้วย)



หน้า 3
Reborn 306 : ดวงตา

--------“โคโยยิ้มอย่างปราศจากความเกรงกลัว!! พลังที่อยู่ในดวงตาของเขาคืออะไรกัน!?”--------

เรียวเฮ : ทำให้ต้อง...เอาจริง?
โคโย : ใช่แล้วล่ะ เรียวเฮ / นายทำลายโอกาสชนะของตัวเองไปแล้ว
สึนะ : ขะ..เขาพูดเรื่องอะไรน่ะ?
ก๊กจัง : ไม่ใช่แค่ถูกเรียวเฮอ่านการเคลื่อนไหวได้ / แต่ยังจะสู้โดยไม่ใส่แว่นด้วยเหรอ!!
แรมโบ้ : แว่นเนี่ย / มืดตึ๊ดตื๋อเลย!



หน้า 4
โคโย : ตอนนี้ฉันใช้แค่หมัดอย่างเดียวก็เกินพอแล้ว
สึนะ : เขาหยุดไฟแห่งพฤกษาที่ออกมาจากร่างกายแล้ว!!
รีบอร์น : (คิด)-เจ้านั่นเอาความมั่นใจขนาดนั้นมาจากไหนกัน?
เรียวเฮ : ถ้างั้น โคโย / ทำไมนายไม่แสดงพลังที่แท้จริงออกมาให้ฉันเห็นล่ะ!?
สึนะ : อ๊า!
ก๊กจัง : เจ้านั่นบุกเข้าไปแล้ว!!
โคโย : หึ



หน้า 5
สึนะ : จงใจให้การโจมตีเฉียดร่างกายไป!!
ก๊กจัง : เจ้านั่นกำลังสะสมพลังไฟโดยที่ไม่ต้องรับความเสียหายรุนแรง!!
โคโย : (คิด)-เจ้านั่นจงใจให้การโจมตีของฉันเฉียดไปสินะ? / เดี๋ยวจะรู้สึก!!
โคโย : (คิด)-เห็น... / ฉันเห็นแล้ว...!!



หน้า 6
โคโย : (คิด)-ฉันเห็นโครงสร้างร่างกายของนายแล้ว
โคโย : (คิด)-จังหวะการหายใจ น้ำหนักในการเคลื่อนไหว
โคโย : (คิด)-การเกร็งตัวของกล้ามเนื้อ / การไหลเวียนของเลือด การทำงานของเซลล์
โคโย : (คิด)-และ...



หน้า 7
เรียวเฮ : อะไรน่ะ? หมัดที่รวดเร็ว แต่กลับไม่มีน้ำหนัก...
เรียวเฮ : อ๊าก!! / อ๊ากกก!!!



หน้า 8
เรียวเฮ : อึ๊ก!
สึนะ : เอ๋!?
ก๊กจัง : อะ / นั่นมันอะไรกันแน่!?
เรียวเฮ : อึก! / นายทำอะไรน่ะ โคโย!?
โคโย : ดูพูดเข้าสิ / จะบอกให้รู้ไว้เลยนะว่าฉันไม่ได้เล่นลูกไม้อะไรทั้งนั้น
โคโย : คงจะต้องบอกว่า / สายตาของฉันมันไม่ธรรมดาน่ะนะ



หน้า 9
เรียวเฮ : การมองเห็นของนาย... / ดีขึ้นงั้นเหรอ!?
โคโย : พอแว่นตาโดนทำลาย / มันก็เท่ากับว่า นายช่วยทำให้อุปสรรคในการมองเห็นของฉันหมดไป
โคโย : และเพราะอย่างนั้น สายตาที่จับความเคลื่อนไหว / สายตาที่มองเห็นความเร็ว
โคโย : สายตาที่มองเห็นระยะห่าง / และสายตาที่มองเห็นสิ่งอื่นๆ มันก็ดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด
สึนะ : มองเห็นดีขึ้นหลังจากที่ไม่มีแว่นงั้นเหรอ...? / หือ?
ก๊กจัง : เอามาดูหน่อยเซะ!!
แรมโบ้ : หื้อ?
ก๊กจัง : อะไรกัน!? / นี่มันบ้าอะไรเนี่ย!? / มองไม่เห็นอะไรเลย!!
โคโย : ก็บอกแล้วไงล่ะ! / ว่าแว่นนั่นช่วยระงับการมองเห็นที่ไม่ธรรมดาของฉัน
โคโย : หรือพูดง่ายๆก็คือ มันช่วยจำกัดความสามารถนั่นเอาไว้



หน้า 10
โคโย : และตอนนี้ เมื่อมองด้วยดวงตาโดยตรง / ฉันก็สามารถมองเห็นจุดตายได้ชัดเจนเลยล่ะ
สึนะ+ก๊กจัง : จุดตาย!?
โค โย : เลือดที่ไหลเวียนในทุกตารางนิ้วของร่างกาย การหดตัวและคลายตัวของกล้ามเนื้อ เซลล์ชนิดต่างๆในร่างกาย สิ่งเหล่านี้จะทำให้เกิดช่องโหว่ในร่างกาย
โคโย : หรือพูดง่ายๆ ก็คือ ทำให้เกิดเป็นจุดอ่อนขึ้นมา
เรียวเฮ : (คิด)-จุดอ่อนงั้นเหรอ...!?
รีบอร์น : ที่เรียกกันว่าเป็นจุดเชื่อมระหว่างจิตใจกับร่างกายสินะ...
รีบอร์น : เหมือนกับที่กดจุดกันใช่มั้ยล่ะ?
โคโย : ก็คงประมาณนั้น แต่มันไม่เหมือนกับจุดกดที่จะอยู่ในตำแหน่งเฉพาะที่ภายในร่างกาย
โคโย : จุดตายน่ะมันเป็นจุดอ่อนที่จะย้ายตำแหน่งไปตามการเคลื่อนไหวของร่างกาย!!
โคโย : และจุดตายนี้ ก็จะทำให้ร่างกายเจ็บปวดและหมดแรงเมื่อถูกกระทบตรงจุดนั้น
โคโย : แม้แต่การโจมตีเบาๆก็สามารถทำให้เกิดความเสียหายรุนแรงถึงตายได้!!



หน้า 11
โคโย : และแน่นอน เมื่อคนที่มีความสามารถในการมองเห็นจุดตายนั่น / มีความสามารถในการชกมวยแบบฉันด้วยแล้ว
เรียวเฮ : อึก...
เรียวเฮ : (คิด)-ยกแขนไม่ขึ้น...
โคโย : ได้เวลาจบกันสักทีนะ เรียวเฮ!!
โคโย : (คิด)-ไอ้โง่ ฉันเห็นทุกอย่างนั่นแหละ / จุด...



หน้า 12
โคโย : (คิด)-ตาย / ของนายน่ะ!!!
โคโย : เอาไปซะ!!
เรียวเฮ : อ๊ากกกกก!!
สึนะ : ไฟติดขึ้นมาเพราะการโจมตีแค่ครั้งเดียว!!
ก๊กจัง : บ้าน่า!!
รีบอร์น : รับความเสียหายขนาดนั้น ดูท่าจะไม่ดีแล้วล่ะ
เรียวเฮ : อึก!
เรียวเฮ : (คิด)-ฉันเอาชนะได้แน่ ถ้าแขนข้างนี้ยังอยู่!!



หน้า 13
โคโย : โอ้ อย่าหวังเลยน่า!!
โคโย : เป็นอะไรไปล่ะ เรียวเฮ!? / เกิดกลัวขึ้นมาหรือไง!?



หน้า 14
เรียวเฮ : (คิด)-การเคลื่อนไหวแบบนี้มัน...
เรียวเฮ : อ๊ากกกกกก!! / อั๊ก!!!
สึนะ : คุณพี่!!



หน้า 15
สึนะ : อ๊า!!
ก๊กจัง : ความเสียหายมันเพิ่มเป็น 60% แล้ว!!
โคโย : เป็นยังไงล่ะ เรียวเฮ!? / เห็นหรือยังว่าความแข็งแกร่งของเรามันต่างกันขนาดไหน!?



หน้า 16
โคโย : ยอมแพ้ได้แล้ว! / คุกเข่าลงไปซะ!!
เรียวเฮ : หืม... / โคโย... / จะรีบไปไหนกันน่ะ?
(โอนิซามะ O[]O ใจเย็นมากฮร๊ะ)
โคโย : ว่าไงนะ!?
เรียวเฮ : มันเพิ่งจะเริ่มสนุกเองนะ / ทำไมเราไม่เพิ่มเวลาแล้วชกกันต่ออีกซัก 12 ยกล่ะ?
โคโย : ชิ! / เลิกเล่นตลกบ้าๆ...
โคโย : ซะที!!!



หน้า 17
สึนะ : จะใช้ไฟแห่งพฤกษาอีกแล้ว!
ก๊กจัง : ก็ไหนเจ้านั่นบอกว่าไม่ต้องใช้แล้วไง!!!
(กลืนน้ำลายตัวเองซะงั้น...สมกับเป็นฝ่ายผู้ร้ายจริงๆ - -“)
เรียวเฮ : (คิด)-กะแล้วเชียว...!! / โคโย...
โคโย : ถึงเวลาตายของนายแล้ว!! / เรียวเฮ!!
รีบอร์น : โคโยมีบางอย่างผิดปกติไป...
สึนะ : หือ?
รีบอร์น : การโจมตีของเจ้านั่นมันตรงและง่ายเกินไป
รีบอร์น : ดูเหมือนเจ้าเรียวเฮเองก็รู้ด้วยเหมือนกัน
โคโย : ตายไปซะ!!



หน้า 18
โคโย : จะหนีทำไมฮะ!? / เรียวเฮ!!!
โคโย : อึก!! / อ๊ากกก!!!
เรียวเฮ : (คิด)-นั่นไงล่ะ!!


หน้า 19
โคโย : ไม่!!

--------ซันไชน์ อัพเปอร์คัต!!!--------

--------“หมัดตรงสุดหูรูดชกทะลวงเข้าไป!! เกิดอะไรขึ้นกับโคโยกันแน่!?”--------


Thank Theme : "NIGHT'KNIGHT"
เครดิต : http://reborntfc.freeforums.org/reborn-ch-306-t9559.html