คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : INTRO
“งืมม...” เสียงร้องเบาๆดังออกมาจากร่างที่กำลังขดตัวอยู่ในผ้าห่มแสดงความรำคาญเต็มที่ เมื่อรู้สึกว่าแสงกำลังแยงตาเขา บ่งบอกว่านี่มันเวลาเช้าแล้ว
“อ้ะ!”เสียงผู้หญิงอีกคนที่นอนอยู่ข้างๆร้องขึ้นมาเพราะท่อนแขนหนักๆของคนตัวสูงฟาดเข้าไปเต็มท้องของเธอ
“อือ.. ชานยอลอา ชานยอล..”เสียงหวานร้องเรียกปลุกร่างสูงด้วยความงัวเงีย มือเล็กก็เขย่าตัวอีกคนไปด้วย
“อืมม.. แป๊ปน่า..”ว่าแล้วก็ขยับหนีไปอีกทาง
“ตื่นๆ นายต้องไปโรงเรียนนะ”
“อืมม..ช่างแม่..ง”พูดพร้อมกับมุดตัวลงให้จมไปกับที่นอนมากกว่าเดิม
“นี่ ! ไม่ได้นะ ! เดี๋ยว..”ไม่ทันที่จะพูดจบ อีกเสียงหนึ่งก็แทรกขึ้นมา บอกได้เลยว่าทำเอาร่างเล็กตาสว่างทันที..
“นาอึน นาอึนอา ตื่นได้แล้ว!!”
“ชานยอลๆ!! ลุกเดี๋ยวนี้นะ พ่อฉันมาแล้วๆๆ ตายแน่ๆๆ”แขนบางเขย่าร่างสูง ทั้งทึ้งทั้งกระชากจนแทบจะเอาเบื้องล่างถีบอยู่แล้ว
“อย่ามายุ่งน่า..”
“นาอึน ทำอะไรนะ! ตื่นแล้วใช่มั้ย? เปิดประตูสิ”
“ย๊า !! พ่อฉันมานะ!! ลุกสิลุก… แป๊ปค่ะพ่อ!!”ต้นประโยคหันมาบอกอีกคนก่อนจะปรับเสียงตอบกับคนที่ยังตะโกนอยู่หน้าประตูไม่หยุด
นาอึนรีบวิ่งวุ่นหยิบเสื้อผ้าที่ทั้งตนเองและอีกคนที่นอนแหมะอยู่บนเตียงถอดกันไว้คนละทิศทาง เหมือนผ่านสมรภูมิอะไรมาอย่างหนัก #ห้ะ?
“นาอึน!! พ่อบอกให้เปิดเดี๋ยวนี้นะ!!!”เสียงพ่อยังคงตะโกนและทุบประตูไม่หยุดหย่อน
“ค่ะๆๆ รู้แล้วค่ะ”ในเมื่อไม่มีทางเลือก ร่างเล็กจึงออกแรงให้มากที่สุดแล้วผลักร่างสูงยาวเขาดีของอีกคนให้ตกไปข้างเตียง
“ย๊า.. นี่เธอผลักฉันทำไมเนี่ย?..โอยย”ชานยอลโอดครวญออกมาอย่างทนไม่ได้
“รีบๆลุกไปเลยนะ ไปสิๆ!!”
“อะไรของเธอเนี่ย..”มือหนาก็ยกขึ้นขยี้หัวที่ฟูอยู่แล้วให้ฟูหนักกว่าเดิม
“จะมาอะไรอีกละห๊ะ!!! พ่อฉัน..”
‘ปัง!!!!!’ …ไม่ทันแล้ว T_________T
“นาอึนแก… ไอ้..ไอ้ชานหยอย!!!!!!!!”
“ใครเรียกวะ..แม่งน่า..” พอหันไปมองเหมือนโลกทั้งโลกหยุดหมุน...
O_O ...!!!!
“ไอ้เหี้ยครูวอนตีน!!!!!”
“วอนบินโว้ยยย แล้วแก..แกมาอยู่ได้ยังไง หน็อย ไอ้ลูกไม่รักดี พวกแกตาย!!!”
“พ่อหยุดนะๆ !! ...หน้าต่าง!! โดดไปเลยๆ”นาอึนเข้าไปล็อคตัวของพ่อไว้ ก่อนจะผลักให้ล้มไปอีกทาง ชานยอลหลังจากได้ยินดังนั้นก็รีบไปเปิดหน้าต่างเตรียมหนี
“เห้ยยย มันสูงอะนาอึน T^T ”ทันทีมองลงไป หัวใจก็หล่นไปอยู่ที่ปลายนิ้วเท้าแล้ว
“โอ๊ยยย นี่โดดไปเถอะน่า โดดแล้วไม่เตี้ยลงหรอก ลงไป!!!”
เอาวะ TOT คนหล่อต้องกล้า.. ฮึบบ!!!
‘ปั้กก!!’
“แว้กกกก ข้อเท้าฉันๆๆ”เมื่อลงจอดก็ร้องครางทันที ไม่เจ็บได้ไงละจากชั้นสองเชียวนะ กระโดดมาด้วยเท้าเปล่าด้วย
“นี่ เอาไป!”นาอึนว่าพร้อมโยนเสื้อผ้าของเขาลงมาให้ ร่างสูงรีบคว้าไว้ก่อนจะพบว่าที่โยนมานะ
ชุด…
“เห้ยย นาอึน..!!”
“แกช่วยมันรึไงไอ้ลูกเวร!!! ปล่อยฉัน ฉันจะฆ่ามัน!!!”
“รีบไปสิมองหาอะไร!! ฉันจะไม่ไหวแล้วนะ.. พ่อหยุดได้แล้ว!!!”
“เออๆ.. บ๊ายบายครับ ขอบคุณนะ คิสสึ”ชานยอลพูดพร้อมส่งจูบและยิ้มหวาน
“คึสสึ >3<”นาอึนแม้จะยังวุ่นอยู่แต่ก็ไม่วายส่งจูบกลับ
โรงเรียนมัธยมแทอึน
“มึงเห็นไอ้หยอยปะสัด”เสียงห้วนที่เอ่ยถามของร่างสูงโปร่งเดินเข้ามานั่งลงที่โต๊ะประจำของกลุ่มเพื่อนพวกเขา
“สัด…ตัวไหนวะ นั่งหัวโด่อยู่เยอะชิบหาย - -”ร่างโปร่งที่นั่งอยู่ใกล้คนถามที่สุดหันไปถามแทนสัดอื่นๆ = =
“เออ!! สัดทั้งโต๊ะ มึงตอบกูมาซักคนเหอะ กูขอ”
“ขอไร.. ขอสัด??”
“ไอ้เหี้ยมืดมึงเงียบไปเลยไป กูรำคาญ!!!”
“อะไรวะไอ้ฮุน กูแหย่นิดหน่อยโมโหไปได้”ไค หรือไอ้มืดที่โดนเรียกเมื่อกี้หันไปตอบเพื่อนตัวเองที่เริ่มมีอารมณ์กับคารมอันบรรเจิดของเขา
แม่งคนที่โมโหน่าจะเป็นกูนะ มืดพ่อง.. เช้าอยู่แท้ๆ เห็นกูเป็นราหูอมดวงอาทิตย์ไงวะ -__-
“บ้านมึงเรียกแบบนี้นิดหรอ เหอะ”เซฮุนกล่าวตัดบทสนทนาทันที เพราะรู้ว่าคุยต่อไปไม่มีอะไรงามไส้ไปมากกว่านี้แล้วละ
“พวกมึงกัดกันดังมากกก.. ฮ้าววว”เสียงพูดงัวเงียมาพร้อมหัวทุยๆของ อี้ชิงหรือเลย์ ที่เงยขึ้นหลังจากฟุบหน้าหลับอยู่กับโต๊ะ
“มึงหลับต่อเหอะเลย์ กูเวทนา”คนที่เงียบอยู่นานเพราะจดจ่อกับเกมส์ในมือไม่หยุดจนกว่าจะน็อคด่านนี้ได้เอ่ยขึ้นโดยไม่ยอมละสายตาจากจอ PSP แม้แต่น้อย
“ก็แม่งกวนตีนกู!! พวกมึงก็ด้วยกูถามไม่ตอบกูซักคน มึงย้ายปากไปที่หัวนมกันแล้วรึไง!?”เซฮุนพาลใส่ทั้งโต๊ะทันที ในเมื่อเขาถามนานแล้ว พวกแม่งทำเหมือนเขาไม่มีตัวตน - -
“เห้ยย เตี้ยๆ ดูนมกูดิ้พูดได้ปะ?”ไคว่าพร้อมหันไปสะกิด คนตัวเล็กที่กำลังนั่งจ้อง มินซอก(ซิ่วหมิน)เล่นเกมส์อยู่อย่างใจจดใจจ่อ
“ห้ะ อะไรนะ มาๆขอดูหน่อยๆ”แบคฮยอนที่ตอนแรกจะดูงงๆกับที่ไคพูด แต่ก็รีบรับมุกเนียนต่อทันที แหม เรื่องแกล้งเพื่อนนี่เขาชอบ –w-
“ไอ้เควี่ยยย!!! อ้ากกกกก กูอยากตาย สุดหล่อเครียด!! T[]T ”เซฮุนว่าพร้อมทึ้งหัวตัวเองยกใหญ่
“555555555555555555555555” แล้วบรรดาเพื่อนที่เหลือก็ระเบิดหัวเราะกันอย่างสะใจ ที่ได้แกล้งเพื่อนสุดที่รักของตัวเอง แม้แต่เลย์ที่ดูมึนๆเพราะพึ่งตื่นยังขำ
“มึงครับ ช่วยกูหน่อย!!”เหมือนตัวการที่เซฮุนถามหาจะมาถึงแล้ว ทุกสายตาหันไปที่ต้นเสียงทันทีก่อนจะ…
“555555555555555555555555555555555555555555555 อีหยอย!!!!!”
ขำหาพ่อมึงหราคร๊าบบบ T______T
_____________________________________
อ่า.. เป็นไงบ้าง? ฮ่าๆ มันหยาบนะ...........
คือเรื่องนี้ เอามาจากชีวิตเรา เพื่อน ที่บ้าน
ดัดแปลงมาจากหนังที่เคยดูมาด้วย นิดนึง.
ขอโทษด้วยนะ ถ้ามันหยาบเกินไปบ้าง ฮ่าาา
นิสัยพวกนี้หรือสัน.. อ่า เป็นของเราและเพื่อน
ขอให้สนุกนะฮะ : D
ความคิดเห็น