คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #38 : INTRO - Shut your mouth!
INTRO.
“เชี่ย.. ปวดหลังสัด”
ใครสักคนที่หัวฟูยุ่งเหยิงคล้ายลูกหมาเพิ่งตื่นนั่งทุบไหล่และหลังคอตัวเองเพราะอาการปวดเมื่อยกำลังเล่นงานเขา ปากหาวหวอดๆพร้อมบ่นกระปอดกระแปดไปเรื่อย ชายหนุ่มตัวเล็กใส่เสื้อกล้ามสีเทาสะบัดหัวแรงๆให้ตื่นก่อนจะหันไปเห็นอีกศพที่เบียดเบียนพื้นที่บนเตียงเขา -_-
“หยอยตื่นดิ้!” ไม่พูดอย่างเดียว ออพชั่นเสริมต้องมา เอาเท้าน้อยๆสะกิดยิกๆ
แต่ก็เหมือนเดิม มันก็เป็นแบบนี้ทุกเช้านั่นแหละ ไอ้ที่เขาปลุกคนที่นอนกลับหัวกลับหางเป็นยีราฟตากแห้งอยู่นี่จะมีผลซะที่ไหน หลับทีไรเหมือนตาย นี่ต่อให้ตึกถล่มมันคงนึกว่าแม่ไกวเปลให้นอนอยู่มั้ง
“หยอยยย กูบอกให้ตื่นกูหิวววว”
“…”
“หยอยยยย!! ตื่นๆๆๆๆ!!” เอาเท้าถีบให้แรงขึ้นอีกหน่อยและหลายๆที มันก็พอจะทำให้อีกคนขยับตัวบ้าง แต่ก็ยังไม่ยอมลุกขึ้นมาอยู่ดี
“โอ้ยย! มึงจะปลุกยากไปไหนวะ จู๋หมาเอ้ย..” บ่นงุบงิบแต่ก็ยังไม่ละความพยายามปลุกต่อไป เพราะชีวิตเขาหลังจากคบกันปีที่แล้วนี่แทบจะฝากทุกอย่างไว้กับชานยอล ขืนหมอนั่นไม่ตื่นเขาจะเอาอะไรกินวะ -_- มีคนขับรถให้ตลอดจนเป็นง่อยขับอะไรไม่เป็นแล้วเนี่ย
“อือออ..งึมๆๆ ซึ้ด..” คนตัวสูงกว่าเริ่มขยับตัวพร้อมดูดน้ำลายในปากซึ่งบางส่วนมันก็ไหลย้อยมาอยู่แล้วด้วยทำเอาคนมองต้องกลอกตาไปมาด้วยความระอา
เออ แฟนกูแม่งสถุนแบบนี้ไง จบนะ!
“ลุกเลยสัด! เหนื่อยปลุกแล้ววว” เขาดึงแขนชานยอลอีกรอบแรงๆ แต่อีกคนก็แค่ขยับตัวสะบัดเขาออกแต่ก็ยังไม่ยอมตื่นอยู่ดี
“งืมมมม..ม่ายยย..”
“กูให้โอกาสมึงอีกรอบนะ จะลุกไม่ลุก?”
“ม่ายยยยย..” ทั้งที่จงใจเปลี่ยนเสียงให้ดุขึ้นแต่มันก็ไร้ประโยชน์ ใบหน้าใสของเด็กหนุ่มยกยิ้มอย่างอำมหิตกับท่าไม้ตายที่ว่าใช้กี่ครั้งไอ้คนขี้เซาก็ไม่เคยเข็ดสักครั้ง ..ถือว่าเตือนแล้วละกัน
‘พลั่ก!!’
“ห..เห้ย!..โอ้ยย!!”
........
อยากอ่านต่อตามไปเล้ยยยยยยยยยยยยยย จิ้มจึ้กๆ!
ความคิดเห็น