ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ห้องทดลองของสิงคร้าบ~

    ลำดับตอนที่ #41 :

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 43
      0
      16 ม.ค. 58

    โลกใบนี้เต็มไปด้วยความมหัศจรรย์ ถ้าไม่ออกเดินทางก็ไม่มีวันค้นพบ

     

     

     

     

     

     

     

    บทบาทที่เลือก : ตัวละครแห่งโลกเวทมนตร์

     

     

    ชื่อ :  ซิลเฟียร์ แอมเนส [Zylphere Amnes] 

     

    ชื่อเล่น :ซีล

     

    อายุ : 22ปี

     

    เพศ : ชาย

     

    เผ่าพันธุ์ :  มังกรขาว

     

    ลักษณะนิสัย :

       - ซึน   

       - เหมือนจะหยิ่ง แต่จริงๆมันไม่ได้หยิ่งเลยซักนิด

       - ลึกๆแล้วเป็นคนขี้เล่น แกล้งคนอื่นเป็นบางเวลา แต่ถ้าโดนแกล้งเมื่อไหร่จะวีนเหวี่ยงโวยวายทันที

       - บทจะซนก็ซน บทจะนิ่งก็นิ่ง เอาแน่เอานอนไม่ได้

       - เป็นกัปตันที่สามารถถีบลูกเรือตัวเองตกทะเลได้โดยไม่ลังเลเลยซักนิด #ห้ะ

       - คนที่ไม่ใช่ลูกเรือก็ใช่ว่าจะไม่กล้าถีบนะ แต่ทั้งนี้ต้องพิจารณาจากส่วนสูงและรูปร่างของอีกฝ่ายอีกที (เพราะคอมมูนี้หนุ่มกล้ามเยอะมวากกกlllOTL)

       - แต่ไม่ต้องห่วง ถ้าใครโดนยันตกทะเลจริงๆ ผ่านไปซักพักเดี๋ยวมันก็ลงไปช่วยเอง #แล้วจะถีบเขาลงไปทำไม

       - ชอบคุยกับลูกเรือแบบเป็นกันเองมากกว่า ไม่ค่อยถือสาเรื่องมารยาทเท่าไหร่ อยากคุยยังไงก็คุยได้แต่ถ้าไม่ฟังคำสั่งเดี๋ยวพ่อแทงไส้ไหล <3 #ว้อท

       - เวลาไหนเบื่อๆว่างๆมันจะหาคนมาดวลดาบแก้เซ็ง ใครเดินผ่านไปตอนนั้นพอดีระวังจะงานเข้า

       - ถ้าดวลแล้วชนะก็แล้วไป แต่ถ้าดวลแล้วแพ้ มันจะตื๊อขอดวลเรื่อยๆจนกว่าจะชนะ

        - เอาแต่ใจพอสมควร อยากได้อะไรก็จะเอาให้ได้ ใช้กำลังได้ก็ใช้ ใช้กำลังไม่ได้ก็อ้อนเอา(?)

       - ติดเรเปียคู่ของตัวเองมาก ไปไหนก็พกตลอด เอะอะอะไรก็จะเอามาไล่ฟันเขาอย่างเดียว #แย่นะ

       - เหมือนจะหลอกง่าย แต่จริงๆร้ายลึก

       - ไม่ชอบอยู่กลางทะเลลึกจนมองไม่เห็นพื้นด้านล่าง แต่ก็ไม่ถึงกับกลัวจนลงน้ำไม่ได้

       - หลังจากที่จมน้ำจนเกือบตายครั้งนั้น พอรอดมาได้ก็ไม่โตขึ้นอีกเลย

       - เวลาถอดหมวก+เสื้อคลุมแล้วดูโคตรไม่เหมือนกัปตัน เลยชอบเนียนๆไปกับโจรสลัดธรรมดาบ่อยๆ

       - ไม่ชอบให้ใครเรียกชื่อจริงของตัวเอง เลยให้ทุกคนเรียกตัวเองว่าซีล เพราะชื่อจริงมันเหมือนชื่อผู้หญิงมาก(?)

       - ไม่ค่อยกล้าลงมือกับผู้หญิง เพราะมีประสบการณ์อันไม่น่าจดจำกับเพื่อนสาวในวัยเด็ก

       - ทำอะไรไม่ค่อยพิจารณาตัวเอง ชอบทำอะไรห่ามๆเสี่ยงๆจนบางทีก็ต้องให้ลูกเรือคอยคุมซะเอง

       - นอกจากเรื่องปล้นแล้ว เรื่องเลวๆอย่างอื่นก็แทบจะไม่เคยทำ

       - รักพวกพ้องมาก ต่อให้มีสมบัติทั้งเกาะมาล่อ แต่ถ้าต้องเสียลูกน้องไปมันก็ไม่เอาด้วยเด็ดขาด

     

    อาวุธที่ใช้ : เรเปียคู่ + มีดสั้น (ปกติจะซ่อนมีดสั้น2เล่มไว้ในรองเท้าบูทเผื่อฉุกเฉิน)

     

    จุดเด่น : ผมสีน้ำเงินไฮไลท์ขาว ตาสีน้ำเงินคราม พันผ้าพันแผลทีข้อมือซ้ายขึ้นไปจนถึงต้นแขนเพื่อปิดไม่ให้เห็นรอยสัก

    จุดด้อย : เตี้ย คออ่อนมาก ดื่มอะไรนิดๆหน่อยๆก็ฟุบแล้ว เป็นพวกเน้นAGIไม่เน้นSTR หรือก็คือเร็วอย่างเดียว ถ้าโดนกระแทกหรือโจมตีหนักๆก็ง่อยทันที ค่อนข้างกั๊กฝีมือไม่ค่อยเอาจริงนอกจากตอนโกรธ ยิ่งถ้าต้องสู้กับคนรู้จักจะลังเลไม่กล้าลงไม้ลงมือ อาวุธที่ใช้ไม่สามารถรับมือกับอาวุธระยะไกลพวกปืนได้ มีแต่ต้องหลบอย่างเดียว

     

    สัตว์เลี้ยง : นกหายาก สายพันธุ์ Seachelles Paradise-Flycatcher ชื่อ "ซิลฟ์(Sylph)" ผันมาจากชื่อตัวเอง แปลว่าหญิงสาวบอบบาง (ตอนแรกจขบ.จะให้ซิลฟ์เป็นชื่อเล่นของซีลแล้ว เปิดเจอความหมายในดิกแล้วเงิบเบยO<--<) เกาะติดเจ้านายไปทุกที่ เห็นซิลฟ์บินอยู่ที่ไหนแสดงว่าเจ้าของมันต้องอยู่แถวๆนั้น

    ชอบ .   สัตว์น่ารัก , ช็อคโกแลต , เล่นเกม  , อ่านหนังสือ ,ฟังเพลง ,อมยิ้ม,พุดดิ้งคาราเมล

    ไม่ชอบ.การถูกปลุก  , การตื่นนอน , พวกที่ดูถูกคนอื่น , ถูกจักจี้,น้ำผักปั่น,แมว

     

    ความสามารถพิเศษ :   

       - เวลาใช้เรเปียธรรมดาก็ไม่ได้เก่งอะไรมาก แค่พอมีฝีมือในระดับหนึ่ง

       - แต่ถ้าได้จับเรเปียคู่เมื่อไหร่นี่ไวอย่างกับลิงเข้าสิง(?)

       - มีความสามารถเรื่องเพลงดาบเป็นพิเศษ

       - ถนัดเรื่องเบี่ยงหลบจุดตาย ต่อให้โดนโจมตีที่จุดสำคัญๆเช่นหัวใจหรือสมองก็จะไม่โดนตรงๆ แต่ก็ไม่ได้หมายความจะไม่บาดเจ็บเลย

        - ควบคุมไฟฟ้า น้ำแข็ง ลม เวทรักษา

     

    ประวัติ :  เกิดที่นอร์ติน่า แต่ไม่รู้ว่าพ่อกับแม่ตัวเองเป็นใครเพราะถูกนำตัวมาทิ้งไว้ที่อีสแลนดีสตั้งแต่ยังเล็ก ทว่าข้าวของเครื่องใช้บางอย่างที่ทำมาจากออัญมณีในนอร์ติน่าก็ถูกทิ้งไว้ให้ด้วย เจ้าตัวเลยรู้ว่าพ่อกับแม่มาจากที่ไหน ต้องเอาชีวิตรอดด้วยตัวเองโดยไม่มีผู้ใหญ่คอยดูแลจนเสี่ยงตายหลายครั้งแต่ก็ยังรอดมาได้ จนกระทั่งเกิดพายุครั้งใหญ่พัดโหมทำลายพื้นที่แถบชายฝั่งไปมากกว่าครึ่ง เขาถูกแรงพายุพัดจนพลัดตกลงไปในทะเล ถูกคลื่นน้ำซัดติดต่อกันจนไม่สามารถพาตัวเองขึ้นฝั่งได้และค่อยๆจมลงไปในทะเล ในขณะที่เขากำลังหมดเรี่ยวแรงและกำลังจะขาดอากาศหายใจตาย ครีบหางของสิ่งมีชีวิตบางอย่างที่เขาไม่รู้จักได้สะบัดวูบผ่านหน้าของเขาไป แม้จะพยายามมองว่าสิ่งมีชีวิตนั้นคืออะไรแต่สติของเขาเลือนลางเกินกว่าจะมองเห็นได้ หลังจากหมดสติไปหลายชั่วโมง เมื่อลืมตาตื่นก็พบว่าตัวเองได้กลับมาอยู่ที่ริมฝั่งอีกครั้งทั้งที่ควรจะจมน้ำตายไปแล้ว จนถึงวันนี้ก็ยังไม่รู้ว่าสิ่งมีชีวิตนั้นคืออะไรและใครเป็นคนช่วยเขาขึ้นมา...

     

    เพิ่มเติม : ตำแหน่งของรอยสัก

     
    ในร่างมังกร

    _________Talk___________________________________

     

              

     

                สวัสดีครับ ผมไรต์เตอร์นามว่ารูบี้โนทิคค หรือรูบี้ยินดีที่ได้พบกันนะครับ

     

    ::: สิงครับ

     

                คิดยังไงมาสมัครเรื่องนี้ขอรับ

     

    ::: น่าสนุกดีคร้าฟฟฟ

     

                ถ้าติดแล้วอย่าลืมติดตามนะครับ พลีสส!

     

    ::: คร้าบบ

     

                มีอะไรจะฝากผมมั้ยครับ

     

    ::: ฝากหมาป่าน้อยไว้ด้วยนะครับ

     

                ผมจะพยายามเขียนให้ดีเลยครับ มีข้อผิดพลาดเม้นต์ด่าได้เลยนะครับ 55555.

     

    ::: รับทราบ

     

                โชคดีครับ. แล้วเจอกันในเรื่องนะครับ

     

    ::: คร้าบ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×