กรงขังสิเนหา

ลำดับตอนที่ #22 : บทที่ 21 ลบค่ะ

สัปดาห์ที่แล้วเงียบมากทั้งที่เป็นต้นเดือน ส่วนสัปดาห์นี้ชนงานประจำปีของจังหวัดอีก ยอดขายไม่ถึงสองพันเลย เซ็งกับร้านขี้ลอกอีก เลียนแบบเราดีชะมัด มาส่องเค้กร้านเราเปลี่ยนกันไม่ผัวก็เมียมาส่อง แล้วก็ไปทำขายคล้ายๆ กัน แถมขายดีกว่าเราเสียด้วยสิ อิจฉาเว้ยยยยยยย เหตุใดจึงเป็นเช่นนั้น
 

นิยายจากมือสมัครเล่น มักไม่มีอารัมภบทอะไรมากมาย ไม่มีชมนกชมไม้ อธิบายบรรยากาศรอบข้าง การใช้คำก็วนเวียนซ้ำๆ ช่างแตกต่างจากนักเขียนมือเก๋าเสียจริงเลยเรา
คุยกับน้องนักเขียนคนนึง กะรัตมีความคิดอยากเขียนนิยายรักเล่มเล็มขายอีบุ๊กอ่ะ ต้นฉบับประมาณ 35-40 หน้า หรือไม่ก็ไม่เกิน 100 หน้า 

ก็คงไม่พ้นนิยายมีฉากเรทละเนาะ ขายอีบุ๊กคงไม่ทำลายสังคมส่วนรวมมากเท่าขายบนแผงโจ่งแจ้งล่ะมัง...เอ๊ะ หรือมันก็คือๆ กัน -*-

พยายามจะหาเงินพิเศษเข้ามาเรื่อยๆน่ะค่ะ ถ้ามันเขียนแล้วขายได้จริงก็ดีนะ น้องเขาเอาเรื่องยาวที่หมดลิขสิทธิ์จากสนพ.ไปขายก็ได้เงินเข้าแต่ละเดือนหลักพันอยู่ เราขายแบบเล่มเล็กได้หลักร้อยก็ยังดี ถือเป็นรายได้อีกทาง ถ้าจะเขียนก็คงเขียนง่ายๆ พล็อตทั่วไป พระเอกรวย นางเอกจน ตบจูบๆ กันนั่นแหละ มันคงขายง่ายดี