ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    นิกซ์วันเดอเรอร์ รับวิจารณ์นิยายทั่วราชอาณาจักร

    ลำดับตอนที่ #62 : เคลียร์เรื่อง : The Soul Of Guardianตำนานมหัศจรรย์โลกพันธุ์อมตะ [เมนวันเดอเรอร์]

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 92
      0
      2 ต.ค. 56


     

    ประทับตรารับงานที่นี่

    วิจารณ์ให้ วารี

    วิจารณ์โดย เมนวันเดอเรอร์


    สวัสดีหนูน้อยวารี  เรามีนามว่าเมนวันเดอร์ สโลแกนของข้าคือ ปากหวานจะตอแหล่ สันดานแย่แต่จริงใจขอโทษในความล่าช้าเพราะเป็นช่วงส่งงานวิชาต่างๆ  ข้าอ่านงานของเจ้าแล้วจะเริ่มวิจารณ์ละกัน

     

    ข้าต้องบอกว่านิยายของเจ้าขาดอากาศมาก เคาะเอ็นเตอร์แต่ละย่อหน้าจะดีมาก ช่วยให้อ่านง่าย อีกอย่างแบล็กกาวน์เจ้าชวนอ่านยากจริงๆ หาที่แบบเรียบๆจะดีกว่านี้เยอะ ข้าจะเริ่มจาก

     

     ชื่อเรื่อง  เป็นชื่อที่ดี แต่ไม่น่าจดจำและดึงดูดข้า เพราะชื่อที่ยาวเกินไปทำให้คนจำยาก และข้าคิดว่าชื่อเรื่องเจ้าโหล่มาก แบบนิยายพระเจ้าสามเหานู้นแนะ ข้าคิดว่า เหลือแค่ ตำนานโลกพันธุ์อมตะ”  ยังน่าสนใจกว่า

     

     พล็อตเรื่อง  จากบทนำและหน้าแรกแล้ว ข้าคิดว่าน่าสนใจ ถึงแม้คนจะแต่งแนวนี้กันเยอะ เจ้ามีคำคมเยอะดี เป็นข้อดีที่ดึงดูดพวกชอบอ่านปรัชญาได้ดี

    การดำเนินเรื่อง   เจ้าใช้คำเปลืองมาก สำนวนประหลาด(?)  บางฉากที่ข้าอ่านมันเยอะเกินไป เช่นคุรัยทำกิจวัตรอะไร กว่าจะมาถึงฉากสำคัญจริงๆ อะไรที่มันไม่เป็นปมปริศนา หรือจะเชื่อมไปสู่ฉากอื่น เราควรตัดไปสลับปนเล็กน้อยกับฉากอื่น ไม่ควรใส่มาชุดใหญ่ เพราะมันทำให้ข้าอ่านแล้วมันน่าเบื่อ  ส่วนบางฉากที่ข้าคิดว่ามันน่าจะเยอะกวานี้หน่อยเช่น ฉากต่อสู้ การทิ้งปริศนาการตามหา อะไรทำนองนี้ ข้าจะซอยการดำเนินในนิยายแบบย่อยๆที่เห็นก็มี

     

     -การบรรยาย  เจ้าทำได้ดีเห็นภาพชัดเจน มีลำดับขึ้นตอนของสาเหตุ ที่มา และจุดจบ ได้ดี ไม่ค่อยเจอคำผิดแล้วละ(พวกวิจารณ์ก่อนหน้าข้าคงบอกไว้เยอะสินะ)   แต่มีบางจุดที่ยังใช้คำไม่เหมาะสม เช่นตอน ผิวสีซีดของธารีสนั้นควบคู่กับบรรยากาศที่หม่นหมอง”  คำว่า ควบคู่แลดุไม่เหมาะ น่าจะเป็นกลมกลืน หรือไม่ก็เปรียบเปรยไปเลย เช่น ผิวสีขาวซีดของธารีสนั้นแลดูหม่นหมองเฉกเช่นบรรยากาศของค่ำคืนนี้อะไรเทือกนี้  ข้าไม่ค่อยชอบวงเล็บตามท้ายของเจ้า อ่านแล้วขัดอารมณ์

     

     -บทสนทนา  แปลก เปลือง เท่าที่อ่านแล้วบางคำพูดดูไม่เป็นธรรมชาติ วกวน อ่านแล้วสับสน เช่น อามาขวางทางเจ้าจนเจ้าชนขาของอาล้มเชียวหรือ”  มันดูวกวนเกินไป ถ้าเป็นข้า จะใช้แค่ ขอโทษที่ขาของอามาขวางทางเจ้าเพราะมีฉากบรรยายช่วยไว้อยู่แล้ว ไม่จำเป็นต้องมาพูดบอกว่าชนจนล้ม มันแลดูซ้ำซาก

     

     

     

    -ตัวละคร  ชื่อไม่เยอะมากจำง่าย(เพราะมีตอนแค่นิดเดียวรึเปล่า) แต่โผล่มาแบบงงๆ  ว่ามาจากไหน จนต้องย้อนกลับไปอ่านดีๆจึงรู้ว่า มีแค่เศษเสี้ยวที่โผล่มา เจ้าควรเน้นย้ำตัวละครสักนิด ถึงจะแค่ตัวประกอบ เจ้าน่าจะเพิ่ม สิ่งที่บ่งบอกว่า เขามาแล้ว จู่ๆโผล่มาได้ แต่ต้องย้ำอีกครั้ง เพื่อให้คนอ่านจดจำได้ อาจจะเป็นในบทบรรยาย หรือความคิดตัวละคร ที่ เอะ!! เขามาได้ไง”  อะไรประมาณนี้

    - สำนวน กระด้างมาก ถ้าอ่านแค่ผ่านๆ ก็ถือว่าใช้ได้ แต่สำหรับข้า มันดูเป็นอะไรที่ไม่ลื่นหู เจ้าควรหาคำเชื่อมที่ละมุน เปรียบเปรยนิยายเจ้ามากๆ เช่นคำว่า เฉกเช่น กระนั้น เสมือน ดั่ง ดุจเป็นต้น

    สรุปโดยรวม  เจ้าทำได้ดีทีเดียว เจ้าอายุยังน้อย สามารถพัฒนาได้อีกไกล พยายามต่อไป

     

     ขอบคุณที่ใช้บริการ เมนวันเดอเรอร์

     

    อย่าลืมไปประทับตราด้วยนะ ^^
     

    THE★ FARRY
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×