ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    อาณาเขตต้องห้ามของมิลล่า:3

    ลำดับตอนที่ #17 : 1 ร่าง 2 จิต วิญญาณแฝดสุดแสบ

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 62
      0
      11 พ.ย. 56

    บทนำ:ซาคาโอะซาคากิ

    ถ้าถามว่าเรื่องทั้งหมดมันเริ่มขึ้นที่ไหนมันก็คงเริ่มตั้งแต่ตอนที่ผมเกิดมาเลยล่ะมั้ง...ณ.ห้องคลอดของโรงพยาบาลแห่งหนึ่ง ห้องสีขาวสะอาดตาที่ให้กำเนิดทารกน้อย เสียงร้องไห้ที่แสนไร้เดียงสา วันนี้จะเป็นวันที่มีสมาชิกในบ้านเพิ่มมาอีกสองคนนั้นคือตัวผมกับพี่ชายฝาแฝด ซึ่งนั่นแหละครับจุดเริ่มต้นของชีวิตผมเพราะว่าพี่ชายของผมไม่ได้เกิดมาแต่คนที่เกิดได้กลับมีแค่ผมเพียงคนเดียว แบบนี้รึเปล่านะที่เรียกว่าความสูญเสียท่ามกลางความยินดีน่ะ?

    ยินดีด้วยครับเป็นเด็กผู้ชายสุภาพแข็งแรงดี

    เสียงของหมอเอ่ยแสดงความยินดีที่ผมนั้นออกมาสภาพร่างกายแข็งแรงดีก่อนที่แม่ของผมนั้นจะเอ่ยถามถึงเด็กอีกคนหรือพี่ชายฝาแฝดของผมนั่นเอง น้ำเสียงของคุณหมอเปลี่ยนไปก่อนจะบอกออกมาว่าไม่มีเด็กอีกคนแล้ว ไม่มี.....

    ซึ่งวินาทีนั้นผมรู้ได้เลยว่าพี่เขาต้องโกรธผมแน่ๆที่ได้เกิดมาคนเดียว.....

     

    16 ปีต่อมา

    ณ.ห้องสมุดโรงเรียนมัธยมปลายแห่งหนึ่ง

    “ฉันชอบซาคากิคุงจ้ะ”

    โอ้แม่เจ้า!!มีสาวมาสารภาพรักผมครับ แถมเธอคนนี้ยังเป็นสมาชิกห้องสมุดอีกช่างน่าปลื้มนักที่มีคนมาสารภาพรักผมครั้งแรกในรอบหลายเดือน ถ้าไม่ติดว่าผมอยู่ในห้องสมุดงดใช้เสียงผมคงได้ตะโกนร้องลั่นด้วยความดีใจสุดๆไปแล้วล่ะ

    “เอ่อ…แต่ว่าทราบข่าวลือของผมแล้วรึยังครับ?

    ใช่ครับ...เหตุผลที่ผมดีใจขนาดนี้กะอีแค่เรื่องที่มีเด็กผู้หญิงมาสารภาพรักนั่นก็เพราะข่าวลือบ้าๆนั่นแหละที่ทำให้คะแนนความนิยมของผมเลยตกต่ำถึงขั้นดิ่งลงเหวแบบนี้  และแน่นอนว่าตัวต้นเหตุที่ทำให้มีความลือแบบนี้ไม่ใช่ใครที่ไหนนอกจาก.....คุณพี่ชายฝาแฝดของผมเอง

    รู้รึเปล่าว่าในตัวผมน่ะมีวิญญาณร้ายสิงอยู่นะแล้วเธอไม่กลัวผมงั้นเหรอ?

    กะ...ก็นั่นมันแค่ข่าวลือไม่ใช่เหรอ?แล้วอีกอย่างดูท่าทางซาคากิคุงออกจะเป็นคนดี....

    ยังไม่ทันที่ผมนั้นจะได้ดีใจเสร็จวิญญาณของผมก็รู้สึกเหมือนโดนผลักออกจากร่างของตัวผมใช่ครับอ่านไม่ผิดหรอกวิญญาณของผมโดนผลักไม่สิ...เรียกให้ถูกคงต้องเรียกว่าโดนถีบปลิวออกมาจากร่างตัวเองต่างหากและคนที่สามารถถีบวิญญาณผมคนกระเด็นออกมาได้ก็ทีแค่คนเดียว เอ่อ...ควรเรียกว่าตนเดียวมากกว่าสินะครับวิญญาณพี่ผมเอง- -

    “แล้วถ้าฉันเป็นวิญญาณร้ายนั่นจริงๆล่ะ?

    เหตุการณ์ต่อไปไม่ต้องถามครับสาวที่มาสารภาพรักผมครั้งแรกในรอบหลายเดือนวิ่งหนีไปแทบจะในทันทีเพราะความกลัวน่ะสิ ไอ้คุณวิญญาณพี่ชายฝาแฝดผมนี่ล่ะที่ทำให้ชีวิตผมมันพังยับจนแทบไม่เหลือชิ้นดีแบบนี้ สิ่งแรกที่ผมอยากทำตอนนี้คือกระโดดถีบวิญญาณตัวดีให้ออกไปพ้นๆร่างผมได้แล้วถ้าให้ดีเลยถีบส่งไปสู่สุขติได้ยิ่งดี เลิกมารังควานชีวิตผมสักทีเถอะครับ

    “ซาคาโอะ!!นายน่ะอย่าเข้าสิงร่างฉันตามใจชอบแบบนี้เซ่!!คนเดือดร้อนน่ะมันฉันนะเฟ้ย!!”

    ร่างวิญญาณของซาคาโอะออกมานั่งกลางอากาศพร้อมทั้งส่งยิ้มยียวนกวนประสาทและคันอวัยวะเบื้องล่างอย่างบอกถูก แถมท่าทางไม่รู้สึกผิดอะไรกับสิ่งที่ทำลงไปเลยแม่แต่นิดเดียว ยังมีหน้ามายกนิ้วโป้งประหนึ่ง ‘กดไลค์’ ให้อีกต่างหาก

    แจ๋วมั้ย?”

    ไม่เลยสักนิดเฟ้ย!!ก็เพราะนายนั่นแหละคะแนนนิยมของฉันเลยหล่นวูบดิ่งลงเหวได้ขนาดนี้ทำไมชอบโผล่มาเวลาเข้าด้ายเข้าเข็มตลอดเลยวะ!!”

    ก็ฉันทำแล้วมันสนุกอ่ะ อีกอย่างนี่ก็เป็นความผิดของนายเองนี่นาที่ไม่ยอมดูแลร่างกายของตัวเองให้ดี ตอนนี้วิญญาณของนายทั้งอ่อนแอแถมยังเล็กกระจ้อยร่อยแบบนี้เดี๋ยวปั๊ดยึดร่างถาวรซะเลยนิ

    ให้ตายเถอะ...สุดท้ายมันก็กลายเป็นอย่างนี้ซะทุกที ถึงจะรู้ทั้งรู้แล้วก็เถอะว่าสถานะแบบนี้มันบ่นไปก็ไม่ได้อะไรขึ้นมา ‘นาโอยูกิ ซาคาโอะ' เขาเป็นวิญญาณพี่ชายฝาแฝดที่ตายไปแล้วของผม ซึ่งแม้ว่าเขาจะตายไปตั้งแต่ยังไม่ทันจะได้เกิดแต่ซาคาโอะก็อยู่กับผมมาตลอดตั้งแต่เด็กๆ แถมยังบอกอีกว่าสักวันจะยึดร่างของผมไปเป็นของตัวเองแบบถาวร เคยมีเรื่องทะเลาะต่อยตีกันก็หลายครั้งหลายหนและผมก็แพ้วิญญาณทุกครั้ง....โอเคยอมรับก็ได้ว่าผมมันกาก แต่ถ้าขืนเป็นแบบนี้ต่อไปมีหวังได้โดนยึดร่างแบบถาวรจริงๆเป็นแน่แท้

    อีกอย่างมันไม่แฟร์เลยนี่นาถ้านายจะเก็บร่างนั้นไว้ใช้คนเดียวถ้าฉันแกล้งนายจนเบื่อแล้วฉันก็จะคว้าร่างนั้นมาครองแล้วก็จะใช้มันตามใจปรารถนา

    แต่ว่าเขาจะเคืองผมก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรเลยสักนิดเพราะผมก็ขี้โกงที่ได้เกิดมาแค่คนเดียวพวกเราทั้งสองเป็นฝาแฝดแต่กลับมีผมคนเดียวที่ได้เกิดมา พวกเราก็เหมือนกันเหรียญที่มีสองด้าน ซาคาโอะก็เหใอนครึ่งหนึ่งของจิตใจผมแล้วทำไมล่ะพวกเราทั้งสองคนถึงไม่สามารถเกิดมาพร้อมกันได้?

    “โถ่โว้ย!!วันนี้ยอมๆให้ไปก่อนก็ได้”

    สุดท้ายก็ทำได้แต่นึกเจ็บใจแล้ววิ่งหนีมาทั้งอย่างนั้นทุกที ทำไมต้องแพ้วิญญาณพี่บ้านั่นทุกทีเลยนะ!!?

    ของเล่นเพียงหนึ่งเดียวที่เป็นของฉัน...ถ้าฉันไม่เล่นกับนายนั่นสิถึงจะแปลก

    หุบปากไปเลยนะเฟ้ย!!อีกอย่างฉันไปเป็นของเล่นของนายตอนไหนฟ่ะ!!ขอร้องล่ะช่วยออกไปให้พ้นๆจากชีวิตผมสักทีเถอะอย่าได้มีเวรแก่กันและกันเลย ถ้าใครสามารถไล่วิญญาณพี่บ้านี่ออกไปจากชีวิตผมได้ผมยอมทำตามคำขอทุกอย่างเลยเอ้า!!มาช่วยผมทีเถอะ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×