ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    อาณาเขตต้องห้ามของมิลล่า:3

    ลำดับตอนที่ #24 :

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 41
      0
      6 มี.ค. 57

    ณ.คฤหาสน์ตะกูลคิเซกิ

    หญิงสาวใบหน้าหวานสวยเจ้าของเรือนผมยาวสลวยราวกับเส้นไหมนัยน์ตากลมที่น้ำตาลนาม คิเซกิ ยูกิเนะนั่งรอรถที่จะมารับเธอไปโรงเรียนตามที่อีเมลปริศนาส่งมาให้เธอเมื่อไม่กี่วันก่อนอันที่จริงถ้าทำได้เธอก็ไม่อยากกลับมาที่คฤหาสน์แห่งนี้สักเท่าไรหรอก แต่เป็นเพราะเธอดันกรอกรายละเอียดช่องที่อยู่เป็นที่อยู่ในอดีตของเธอซะนี่จึงต้องจำยอมกลับมาบ้านที่ได้กลับมานานอย่างไม่เต็มใจเท่าไรนัก ใบหน้าหวานแสดงอาการเบื่อหน่ายออกมาอย่างเห็นได้ชัดก่อนจะถอนหายใจเฮือกใหญ่ออกมา

    “คุณหนูเจ้าคะ วางกระเป๋าเอาไว้ตรงนี้แล้วมีอะไรให้พวกฉันช่วยอีกรึเปล่าเจ้าคะ?

    สาวใช้คนหนึ่งเอ่ยถามพล่างวางกระเป๋าสัมภาระใบสุดท้ายลง

    เธอจะไปไหนก็ไป ฉันต้องการอยู่คนเดียว

    ยูกิเนะสั่งอย่างเซ็งๆก่อนจะสังเกตเห็นรถที่ขับตรงมา และเบรกรถตรงหน้าเธออย่างแรง ตาสีน้ำตาลมองรถคันนั้นอย่างพินิจพิเคราะห์ครู่หนึ่งก่อนจะมีบุรุษคนหนึ่งลงมาจากรถและเอ่ยถามเธอ

    คุณใช่คุณคิเซกิ ยูกิ...”

    “ใช่..ฉันเองค่ะ

    ไม่ทันที่ชายผู้นั้นจะถามเสร็จยูกิเนะรีบพูดตัดบทและเรียกคนใช้ให้มายกกระเป๋าขึ้นรถก่อนจะเดินขึ้นรถไป หญิงสาวกวาดสายตาสำรวจรอบๆรถอีกครั้งก่อนจะพบสาวแว่นอีกหนึ่งคนนั่งอยู่

    “รถคันนี้หรูดีแฮะ…”ยูกิเนะพูดลอยๆพล่างหยิบMP 3 มาฟังเพลง “ว่าแต่..คุณก็ได้รับอีเมลแปลกๆมาเหมือนกันเหรอคะ?หญิงสาวเอียงคอถามสาวแว่นที่นั่งในรถตรงหน้าทันที

    อ๊ะ..เอ๋...เมล? เอ่อ..คือ รอสักครู่นะคะฮิจิริสัดุ้งเบาๆที่โดนเอ่ยถามก่อนจะหยิบสมุดบันทึกมาดูเพราะว่าเธอคนนี้ถึงจะเรียนเก่งแต่ดันความจำสั้นชนิดปลาทองเรียกแม่เลยทีเดียว

    “ใช่ค่ะ..ฉันเองก็สมัครโรงเรียนอะไรนั่นเหมือนกัน

    ยัยนี่...ท่าทางจะขี้ลืมแบบสุดๆเลยแฮะ= =;;

    ยูกิเนะยิ้มแห้งๆพล่างขึ้นในใจ

    ฮะๆงั้นเหรอคะ...อ้อ..แล้วคุณชื่ออะไรเหรอคะ?ฉันชื่อยูกิเนะ คิเซกิ ยูกิเนะ เรียกยูกิก็ได้

    ริมฝีปากอมชมพูคลี่ยิ้มอย่างเป็นมิตรให้ฮิจิริ พล่างคิดในใจ

    ถ้าขนาดจำชื่อตัวเองไม่ได้ก็ไปเช็คสมองซะเถอะ!!

    ฮิจิริ มุวาเระ จ้ะเอ่อ...ยู..ยู..ยูอะไรนะ?

    ยู-กิ-เนะฉันว่าเธอจดชื่อฉันลงสมุดของเธอก็ได้ ยูกิเนะพูดเน้นคำพล่างถอนหายใจเบาๆ ฮิจิริจัดการจดชื่อของยูกิเนะลงสมุดบันทึกของเธอทันที

    แปะ!แปะ!เสียงปรบมือดังขึ้นขัดการสนทนาของสองสาว

    “ขออภัยที่ขัดจังหวะนะครับสาวๆแต่เริ่มทำสัญญาได้แล้วล่ะครับ

    ชายคนหนึ่งเอ่ยขึ้นก่อนจะยื่นใบกระดาษอะไรสักอย่างให้กับสองสาว

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×