My Engineer วิศวะตัวร้ายขอจีบนักศึกษาแพทย์ [Yaoi]

เ พ ร า ะ ค ว า ม รั ก มั น ไ ม่ เ ลื อ ก เ ว ล า

เ พี ย ง แ ค่ ผ ม ส บ ต า เ ข า ก็ แ พ้ ท า ง ใ ห้ ทั น ที

My Engineer วิศวะตัวร้ายขอจีบนักศึกษาแพทย์

“ไอ้แดปเปอร์ กินนมไหม”

ใครมาดังอะไรแถวนี้วะ! ผมรำคาญจนต้องพลิกตัวหนีแต่ก็ยังมีอะไรบางอย่างมาเขย่าแขนไม่หยุดจนต้องลืมตามามอง ภาพที่เห็นคือไอ้เฟรมกับไอ้ฝุ่นนั่นเอง จะเขย่าหาสวรรค์วิมานเหรอ

“เขย่าทำไมวะ”

“กูถามว่าจะกินนมไหม น้องเขารออยู่เผื่อมึงอยากกิน”

อะไรนะ? นม! ดูหน้าผมดิ จะให้ผมแดกนมเป็นเด็กอนุบาลงั้นเหรอ อายุยี่สิบปีแล้วนะเว้ยจะมาแดกนมอะไรตอนนี้ ถ้าจะกินจริงมันต้องกินจากเต้าเท่านั้น ผมทำท่าจะหันไปบอกน้องขายนมว่าไม่กินเว้ย!

อ่า คือไงดี พอหันไปปุ๊บ คำพูดหยาบคายพวกนั้นก็หายไปเลย น้องขายนมคนนั้นเป็นเด็กปีหนึ่งสวมชุดนักศึกษาสีขาวสะอาดตา เขายิ้มน่ารักพร้อมกับโอบตะกร้าสีชมพูในมือด้วยความทะนุถนอม สายตาเจ้าตัวดูมีความหวังว่าเหลือเกินว่าผมจะแดก...นม

โอ้โฮ เด็กปีหนึ่งทำไมน่ารักจังวะ ถึงจะเป็นผู้ชายก็เถอะ เออ! ผมกำลังชมผู้ชาย (ในใจ) อยู่

“รับนมตอนเช้าไหมครับ กำลังร้อนๆ เลยฮะ”

เอาอีกละ! ยัดเหยียดให้ผมแดกนมอีกแล้ว คิดเหรอว่าพี่จะรับของแบบนี้ใส่ท้อง เหอะ อาหารที่พี่ทานเนี่ยต้องเป็นเหล้า มีแอลกอฮอล์ผสมอยู่เท่านั้น

ยัง!

ยังยิ้มน่ารักไม่เลิก!

คิดว่าจะแดกเหรอไอ้นมถุงนั่นนะ คิดว่าจะรับใช่ไหม!?

.

.

.

“รับครับ”

โอ๊ย! ไม่ไหวเว้ย!

น้องน่ารักเกินไปแล้ว ขอเนียนจีบได้ไหมน้อง

TALK

สวัสดีงับ วันนี้ขอเสนอเรื่องของหนุ่มวิศวะคนหนึ่งกับเด็กแพทย์ปีหนึ่ง

เนื้อเรื่องไม่มีดราม่าชวนน้ำตาไหล มีแต่ความหวานน่ารักกรุบกริบ หากสนใจรับความหวานนี้

สามารถติดตามได้เลย อ่านฟรีไม่เก็บใจ ฮ่าๆๆ ขออย่างเดียวเพียงแค่คอมเม้นเท่านั้น

แค่อยากรู้ว่าใจคนอ่านรู้สึกยังไงบ้าง ฟินไหมหรือเบื่อมากเม้นบอกมาได้เลย

ปล. อย่ารุนแรงมากนะงับ

นิยายเรื่องนี้เป็นชายรักชาย ไม่มีมาม่าขายระหว่างรอ มีแต่ของหวานมาเสิร์ฟเพราะมาม่านั้น

พี่แดปเปอร์สั่งเด็ดขาดว่าห้ามมี เพราะเขาไม่ปล่อยให้น้องหมองอนนาน

เอาละๆ ถ้าพร้อมแล้วก็ไปเริ่มต้นได้เลยงับ บ บ

สามารถติดแฮชแท็ก #พี่วิศวะจีบหมอ ได้นะ

(เพจยังไม่มีก็กดติดตามไปก่อน เนอะ)