คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #50 : ตอนที่ 48 Temperature Rising
ตอนที่ 48 Temperature Rising
การฝึกกลับมาดำเนินต่อไป แม้จะเหนื่อยขนาดไหน แต่ฉันรู้สึกว่าทุกคนดูมีกำลังใจและรอยยิ้มแห่งความสุขจากวันเยี่ยมญาติวันนั้นยังคงอยู่ อีกอยากอาจจะเป็นเพราะผู้ชายพวกนี้สนิทกันหมดแล้วก็ได้มั้ง แต่ส่วนฉันน่ะหรอ ทั้งค่ายนี้ยังไม่รู้จักใครเกิน 10 คนเลยมั้ง
วันนี้หมวดนั้นหายไปอีกละ เดี๋ยวนี้เห็นไปขลุกอยู่กับคุณเจน ไม่ก็นั่งคุยกับคุณแอน เชอะ มีแต่บอสคอยมาวนเวียนให้เห็น
"แหม หมวดไม่อยู่หน่อยเดียวหน้าเป็นหมาเหงาเลยนะคุณ" เสียงบอสดังมาในระหว่างพักหลังกินข้าวเที่ยง
"เดี๋ยวนี้แกกล้าว่าฉันเป็นหมาแล้วหรอห่ะ เดี๋ยวเหอะ" ฉันหันไปตีไอ้บอสที่ยังหัวเราะอยู่
"ล้อเล่นเอง เห็นคุณไม่ยิ้มเลย" บอสนั่งลงมาข้างๆ ฉัน ที่ดูคนอื่นๆ เตะตระกร้อกันอยู่
"ทำไมฉันต้องยิ้ม" ฉันถามขึ้นมาลอยๆ ขืนฉันยิ้มมากๆ คนจะมาวุ่นวายกับฉันเปล่าๆ อยู่นิ่งๆ แบบนี้แหละ ได้ไม่มีใครมาวุ่นวาย
"คุณยิ้มแล้วก็น่ารักดีนะ ไหนหันมายิ้มหน่อย"
แชะ
เสียงบอสพูดพร้อมยกกล้องมาถ่ายรูปฉันที่หน้ายังเหวออยู่
"นี่ ถ่ายรูปฉันอีกแล้วนะ เดี๋ยวฉันจะคิดเงิน รูปฉันมีราคานะยะ" ฉันรู้สึกเดี๋ยวนี้บอสมันชอบมาถ่ายรูปฉันเยอะไปแล้ว พอหันไปมองมันก็แสร้งทำเป็นถ่ายอย่างอื่น หรือรูปรวมแทน
"จะคิดเงินก็ไปคิดก็หมวดนะ ผมถ่ายของผมไปเรื่อยแหละ ขอถ่ายคนสวยหน่อยไม่ได้หรอ" เสียงบอสพูดพร้อมหยอดคำหวานทิ้งท้าย
"เออๆ ถ่ายอะไรก็ถ่ายไป อย่าให้รู้นะถ่ายแล้วเอารูปฉันไปคิดอะไร" ก็ฉันอยู่นี่ตอนดึกๆ ฉันเริ่มสยอง ฉันเห็นจ่าเอาถุงยางมาแจกด้วยอ่ะ ไม่ได้ให้ทำอะไรกันหรอก แต่ให้ไปจัดการตัวเอง ป้องกับดำ แซวกันบ่อยๆ แต่ก็นะมันคงเรื่องธรรมชาติ ห่างบ้านห่างแฟน แต่ฉันก็อดขนลุกไม่ได้ ฉันว่าอนุญาตให้ลุกไปเข้าห้องน้ำดีซะกว่าจะได้หมดเรื่อง
"เห้ย คุณรู้ได้ไงเนี่ย" เสียงบอสพูดพร้อมทำหน้าตกใจ ทำเอาฉันต้องหันไปมองด้วยท่าทางตกใจกว่ามัน
"ไอ้บอส กะ...แกอย่าบอกนะ ว่า...แกเอารูปฉันไป..." ฉันพูดพร้อมเริ่มขยับตัวถอยห่างจากไอ้ผู้ชายคนนี้ก่อนดีกว่า ฉันเริ่มรู้สึกมันยิ้มกรุ่มกริ่มสายตาหื่นแปลกๆ
"ผมก็แค่...." บอสพูดค้างเอาไว้เอาไว้พร้อมจ้องหน้าฉันเหมือนจะสำนึกผิด แต่แววตามัน ทำฉันขนลุก และไม่ต้องรอฟังคำตอบ ฉันเตรียมจะลุกหนีเอาขนมที่ซื้อมากินหมดแล้วไปทิ้ง โดยเผลอหยิบขวดน้ำที่หมดแล้วของบอสไปด้วยควาทที่รีบไปจากตรงนี้
"ไม่ต้องช่วยผมหรอก ผม...ช่วยตัวเองได้" บอสเสียงกระเส่ากับพูดคำพูดที่ฟังดูสองแง่สองง่าม ทำเอาฉันทำหน้าไม่ถูก พูดอะไรไม่ออก อ้าปากจะด่า แต่กลับไม่มีเสียงออกมา...
"ฮ่าๆ ผมล้อเล่นน่า แค่นี้ต้องทำหน้าแบบนั้น ไม่น่าล่ะหมวดกับไอ้เอ็มถึงชอบแหย่คุณ" บอสพูดขำๆ แต่ฉันไม่ขำด้วยหรอกนะ
"มานั่งทำอะไรกันตรงนี้ แล้วคุณเป็นอะไรหน้าแดงเชียว" เสียงหมวดถามขึ้น ทำให้ฉันต้องเอามือจับหน้าตัวเองมันร้อนๆ อยู่จริงด้วย
"หมวดอย่ารู้เลย ความลับของผมกะคุณภัทรเนอะ" บอสยังคงพูดเสียงๆ กวนตามสไตล์มันต่อไป ทำให้ฉันตัดสินใจลุกขึ้นเดินหนี โดยไม่หยิบอะไรไปทิ้ง เก็บให้ด้วยล่ะกันนะ เชอะ ไอ้พวกนี่
"ไปซะแล้ว ฮ่าๆ" เสียงหัวเราะมันยังคงดังให้หลังมาก่อยจะเป็นเสียง 'โอ้ย' ไม่รู้มันโดนอะไร แต่ฉันไม่อยากหันใปมอง พวกนี้ทะลึ่งกันจริงๆ
"นี่คุณไปเปลี่ยนชุดไป เดี๋ยวออกไปข้างนอกกับผม" เสียงหมวดวิ่งตามมา ทำให้อารมณ์หงุดหงิดฉันกลับมาอีกครั้ง
"ไม่ไป ไม่ชวนคุณหมอเจน หรือไม่ก็คุณแฟนเก่านั้นไปล่ะ เดี๋ยวนี้ตัวติดกันไม่ใช่หรอ" ฉันยังพูดพร้อมเดินต่อไม่หยุดหันไปมอง หมั่นไส้
"เป็นไรอีกล่ะเนี่ย อ่อๆ ลืมไป..." หมอนี่ตั้งใจพูดค้างไว้ให้ฉันต้องหยุดหันไปมอง
"ลืมอะไร" ฉันเชิดหน้าถาม แม้จะรู้อยู่แล้วว่าเขาต้องเล่นลิ้นเตรียมกวนอะไรฉันแน่ๆ แต่มันก็อดไม่ได้หนิ
"ก็ลืมไปว่าคุณ...ขี้หึงไง" หมวดพูดใส่หูให้ฉันจั๊กจี้อีกแล้ว ไอ้พวกนี้มันเป็นอะไรนะ ชอบมาแกล้งฉันกันเหลือเกิน
"ไร้สาระ" ฉันพูดและรีบเดินหันหนี ฉันลองเอามือลูบแขนตัวเองก็รู้สึกตัวเองขนลุกจริงด้วย
"เอาจริงๆ ไม่เล่นแล้ว วันนี้มีงานเลี้ยงที่ผมเคยบอกจำได้ไหม เดี๋ยวให้เวลาไปอาบน้ำแต่งตัว แล้วไปเจอผมที่รถนะ" หมวดรีบชิงพูดต่อเมื่อเห็นฉันเตรียมอ้าปาก
"และนี่เป็นคำสั่ง ไม่ใช่คำข้อร้อง" ฉันได้แต่อ้าปากค้าง และค่อยๆ พูดเสียงอ่อย
"....ฉันแค่จะบอกฉันไม่มีชุดใส่" ฉันไม่ได้เตรียมมาหรอกนะ ไปออกงานระดับผู้นำขนาดนี้ ไม่อยากไปให้ขายขี้หน้าตัวเอง ให้ขายขี้หน้าพ่อหรอก ไหนจะสาวๆ ของหมอนี่อีก ฉันไม่ไปแบบผู้แพ้หรอกนะ
"รู้แล้ว ก็จะพาไปหาซื้ออยู่นี่ไงคร้าบบบ รีบไปอาบน้ำแต่งตัวได้แล้ว" หมวดพูดเสียงยานคางซะตลกเชียว แต่ด็ดู...น่ารักดี
"แต่..." ฉันเตรียมจะพูด
"มีอะไรอีก" เสียงพูดและสายตากลับมาเป็นดุๆ แทน เมื่อเห็นท่าท่างยึกๆ ยักๆ ของฉัน
"...ไม่อยากไปอาบน้ำคนเดียว" ฉันพูดพร้อมก้มหน้าลง แล้วแอบได้ยินเสียงอีกฝ่ายถอนหายใจและหัวเราะนิดๆ
"เออๆ ทำตัวเป็นเด็กไปได้ เดี๋ยวโทรเรียกไอ้บะ..."
"ไม่เอาบอส" ฉันรีบชิงพูดก่อนหมอนั้นจะพูดจบ ใครจะกล้าให้มันไปเฝ้าฉันอาบน้ำ...หลังจากมันทำหน้าแบบนั้นใส่ฉันน่ะ ถ้าหมวดรู้ยังจะยอมเรียกบอสมาคอยเฝ้าฉันอยู่ไหมนะ
"ไม่รู้แหละ ถ้านายไม่ไปรอฉันอาบน้ำ ฉันก็ไม่ไป" ฉันยื่นคำขาด
"เออๆ รีบไป เอาแต่ใจตัวเอาจริงๆ โตป่านนี้ไม่กล้าอยู่คนเดียว" หมวดพูดส่ายหน้าเอือมระอาแล้วเดินนำฉันที่ยังจิ๊จ๊ะอยู่คนเดียวไป
**********************************************************
"อ่ะ" หมวกกันน็อคถูกยื่นมาตรงหน้า หลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ และเดินมาขึ้นรถ
"จะนั่งไอ้นี่ไปอ่ะนะ" ฉันชี้ไปที่มอเตอร์ไซค์ คันใหญ่ๆ ตรงหน้า
"ก็ใช่น่ะสิ เร็วเหอะ ทำยังกะไม่เคยนั่ง ลืมไปแล้วหรอไง" คำพูดของเขาทำให้ฉันนึกออก ครั้งแรกที่ได้เจอกันอีกครั้ง ฉันซ้อนท้ายเขาไปงานเดินแบบนิเนอะ
"นั้นแหละ ฉันเลยไม่อยากนั่ง นายขับห่วย วันนั้นยังเกือบเฉี่ยวรถฉัน" ฉันพูดพร้อมเบ้ปากใส่
"กล้าพูดมากเลยนะ ไม่ดูตัวเองเลย รีบๆ ขึ้นมา หรืออยากลงไปนอนกลิ้งที่พื้นก่อนออกไปข้างนอกดี" เสียงพูดแสดงอำนาจดังขึ้น
"เอ๊ะ นี่นาย กล้ามาสั่งฉัน..." ฉันกำลังเตรียมจะโวยวายแต่เสียงประกาศิตสุดท้ายก็ดังขึ้น
"ผมเอาจริง" คำพูดสั้นง่ายได้ใจความของเขาทำให้ฉันต้องรับหมวกมาใส่และขึ้นมาบนรถแต่โดยดี เพราะฉันรู้ว่าเขาทำจริง เพราะก่อนหน้านี้ข้างหน้าเป็นโคลน เข้าก็ให้ฉันลงไปนอนกลิ้งมาแล้ว หลังจากโดนพ่อดุต่อหน้าวันนั้นทำให้หมอนี่ดูได้ใจกว่าเดิมที่ได้พ่อฉันไปเป็นพวก
"พูดง่ายๆ ก็จบ ดื้อไม่เข้าเรื่อง" เสียงบ่นสุดท้ายดังขึ้นก่อนจะสตาร์ทรถและขับออกไป แต่คราวนี้ฉันเตรียมก็เกาะเอวเขาไว้แล้ว เพราะครั้งที่แล้ว ฉันเคยเกือบหงายเงิบลงไปกองที่พื้น แกล้งฉันได้แค่รอบเดียวแหละหน่าฉันจำได้ เชอะ
"คุณ นั่งให้มันดีๆ หน่อยได้ไหม" พอขับมาได้สักพักเสียงคนขับก็ดังขึ้น
"แล้วฉันนั่งไม่ดีตรงไหน" ฉันถามไปด้วยความสงสัย จะมาอะไรกันนักกันหนา
"เออๆ จะนั่งอะไรก็นั่งไปไป๊ อย่าให้รู้นะไปนั่งกับคนอื่นแบบนี้" เสียงพูดยังดังต่อไปทั้งๆ ที่ยังขับทำให้ฉันไม่ได้ยินจะต้องขยับตัวเพื่งเอาหน้าใกล้ขึ้น
"นายพูดอะไรนะ ฉันไม่ได้ยิน" ฉันตะโกนถามแข่งกับเสียงรถและเสียงลมที่ตีมาในหมวกกันน็อค
"โว้ย ไม่มีอะไร นั่งให้มันดีๆ หน่อย" เสียงตะโกนมาดังเหมือนหมดความอดทน
"อยู่ดีๆ มาโวยวายทำไม ฉันไปทำอะไรให้ห่ะ" ฉันเริ่มโกรธ อยู่ดีๆ ก็มาหาเรื่อง
"จะให้ผมพูดใช่ไหมว่าอะไรของคุณมันเบียดหลังผมอยู่ จะถอยไปได้ยัง หรือจะรอผมทนไม่ไหวก่อน" ฉันรู้ทันทีว่ามันหมายความว่ายังไง ฉันก้มลงมองหน้าอกตัวเองที่แนบสนิทอยู่กับแผ่นหลังของคนขับ จนต้องพยายามถอยหลังออกมา แต่รถมันมีอยู่เท่านี้พอเขาเบรก หรือเลี้ยวมันก็กลับมาโดนอยู่ดี จะให้หลบยังไงดีอ่ะ
"ลงไปได้ล่ะ" อยู่ดีๆ คนขับก็พาเข้ามาในบ้านที่เป็นประตูอัตโนมัติ แล้วเข้ามาจอดอยู่ในบ้านหน้าตาคุ้นๆ
"ไหนนายบอกว่าจะพาฉันไปซื้อเสื้อไง นายพาฉันมาที่นี่ทำไม" ฉันถามหวั่นๆ พร้อมมองไปรอบตัว บ้านหลังใหญ่กลับไม่มีใครอยู่เลย เขาพาฉันมาทำไมอ่ะ
"ตกใจอะไร ก็บ้านผมเอง ทำยังกับไม่เคยมา ตอนแรกก็ว่าจะตรงไปห้างเลย แต่ 'เพราะคุณ' นั้นแหละทำให้ผมต้องแวะมาบ้านผมก่อน" หมอนั้นพูดพร้อมลงจากรถและก้าวเท้าเข้ามาหาฉันด้วยสายตาประหลาด อย่าบอกนะว่า...เขากำลังจะพาฉัน...ขึ้นห้องหรอ ไม่นะ...ฉันยังไม่พร้อม
"นี่นายคงเข้าใจผิดแล้วล่ะ ฉันไม่ได้ให้มันไปโดนจริงๆ ที่นั่งมันมีอยู่แค่นั้น หรือ...นะ..นายหมายถึงเรื่องที่เคยคุยกัน ฉันไม่ได้หมายความว่าเราจะลอง....เรื่องอย่างว่า นะ..นะ..นาย ยะ...หยุดก่อน..." ฉันพูดละล่ำละลักเมื่อเขายังก้าวเข้ามาไม่หยุด ในที่จอดรถก็มืดซะจริง ตรงนี้เลยหรอ...ไม่ดีนะ
"ขึ้นรถ" เสียงพูดของผู้ชายตรงหน้าพร้อมเสียงกดปลดล็อครถ
"เอ๋?" ฉันมองหน้าเขาด้วยความสงสัย
"อะไร คุณคิดว่าผมจะทำอะไรคุณ ผมแค่จะมาเปลี่ยนรถ คุณจะได้นั่งดีๆ ไง หรือทำไม คุณผิดหวังที่ผมไม่ได้ทำอะไร 'อย่างว่า' แบบที่คุณบอก จะตรงนี้เลยก็ได้นะ ผมตามใจคุณได้หมด" เขาพูดยิ้มพร้อมมือเท้ามาที่รถและโน้มตัวและใบหน้ามาพูดใกล้ๆ แต่ไม่ต้องรอเขาพูดอะไรต่อ ฉันรีบลอดใต้แขน เปิดประตูรถข้างคนขับเข้ามาเลย ฉันแอบเห็นรอยยิ้มกวนๆ ก่อนจะส่ายหน้าเปิดประตูเข้ามานั่งในรถ
ไอ้บ้านี่ชอบพูดอะไรไม่เข้าเรื่อง ทันทีที่รถสตาร์ทฉันต้องรีบเอื้อมมือไปปรับแอร์เบอร์แรงสุดก่อนอุณหภูมิในร่างกายฉันมันจะระเบิดออกมาซะก่อน ใบหน้าคมเข้มของคนข้างๆ ยังคงมีรอยยิ้มมุมปากให้หันอยู่ จนฉันอดหมั้นไส้ไม่ได้จนต้องเอามือไปหยิกแขน
"โอ้ย อย่าดิ เจ็บ เป็นไร ร้อนก็อยู่เฉยๆ สิ ยิ่งขยับยิ่งร้อนนะ ดูหน้าแดงหมดแล้ว อ่ะๆ หันของผมให้ด้วยก็ได้นะ" หมอนั้นพูดพร้อมหันช่องแอร์ทั้งหมดบนรถมาให้ แต่ดูเหมือนมันจะไม่ทำให้ฉันเย็นลงเลย ก็หน้าเขายังยิ้มอยู่เลยอ่ะ โอ้ย เกลียดไอ้หมอนี่จริงๆ ไม่ได้ฝึกอะไรแต่ทำไมมันเหนื่อยจัง รู้สึกหัวใจมันทำงานหนักผิดปรกติ
………………………………………………….
กิจกรรมแรก หาลุคให้หนุ่มบอส ผู้ชนะได้แก่....... ใครไม่รู้ 555+ แต่รูปจากคุณพี่ เลดี้มาเฟีย จุมพิตสะท้านภพ ติดต่อรับรางวัลหลังไมค์เลยค่ะ อิอิ
ความคิดเห็น