Review Light Novel โดยอคติล้วนๆ

ลำดับตอนที่ #392 : วิธีปั้นสาวบ้านให้มาเป็นนางเอกของผมเล่ม 6 เมกุมิ Mk III

สำนักพิมพ์: Zenshu

ราคาปก: 145 บาท

แนวเรื่อง: Comedy, Harem, Romance

แต่งเรื่อง: Maruto Fumiaki

Illustration: Kurehito Misaki

แปล: Kitahara Haruki

สถานะปัจจุบัน: ตีพิมพ์ออกมา 12 เล่มยังไม่จบ มีภาค girls side 3 เล่ม ได้รับการทำเป็นอนิเมชั่นแล้วสองภาค ดูรูปปกเล่มอื่น CLICK  ดูรีวิวเล่มแรกได้ที่นี่ เล่ม 1   เล่ม 2   เล่ม 3   เล่ม 4    เล่ม 5

เรื่องย่อ:

ซินาริโอที่เต็มไปด้วยวิญญาณของผม อากิ โทโมยะ และ รุ่นพี่อุตาฮะได้เสร็จสมบูรณ์ งานเกมโดจินก็ได้เข้าสู่ช่วงสุดท้าย เหลือเพียงแค่ภาพวาดที่เอริริรับผิดชอบอยู่แต่ทว่า...

“การที่ฉันส่งงานช้าก็เพราะว่าพวกเธอส่งงานช้ายังไงละ! แถมยังเพิ่มรูทขึ้นมาอีกรูทหนึ่งอีก!”

 แต่ถึงอย่างนั้น อีกหนึ่งสัปดาห์ก็จะเข้าสู่มาสเตอร์อัพ ในสถานการณ์ที่เข้าสู่เส้นตายเอริริที่ไร้ทางไปจึงได้ตัดสินใจในการขังตัวเองทำงาน

“จะขยี้ คาซูมิงะโอกะ อุตาฮะ และ เฮียวโด มิจิรุ ให้ได้”

 และแล้วก็ถึงงานวันคอมิเกะ กลุ่มพวกผม “blessing software” กับกลุ่มของอิโอริ “rouge en rouge”จะปะทะกัน...แต่!?

ความคิดเห็นหลังจากอ่านจบ:

                เนื้อเรื่องเล่มนี้กองอวยเพื่อนสมัยเด็กทวินเทลคงดีใจน่าดู ถ้าไม่เรือล่มตายเพราะสปอยล์เล่มล่าสุดไปหมดแล้วล่ะนะ

                สำหรับพระเอกเอกเล่มนี้ทำให้ผมรู้ซึ้งแล้วล่ะว่าไม่มียารักษาคนโง่ได้จริงๆ มาจนถึงเล่ม 6 แล้วแต่พระเอกก็ยังทำเรื่องผิดพลาดทั้งในฐานะพระเอก และฐานะไดเรกเตอร์คนทำเกม

                เล่าเรื่องแบบคร่าวๆคือเกมที่พวกพระเอกทำได้ใกล้กำหนดวางขายแล้ว งานที่เหลือก็คือรอเพื่อนสมัยเด็กวาดรูปล็อตสุดท้ายให้เสร็จแล้วก็เอาลงเกม จากนั้นก็ทำออกขายได้เลย ด้วยความที่กำหนดส่งงานอันกระชั้นชิด เพื่อนสมัยเด็กจึงตัดสินใจไปเก็บตัวไปวาดรูปเพียงลำพัง ซึ่งพระเอกก็ตอบตกลง

                คือผมก็ไม่มีประสบการณ์เป็นไดเรคเตอร์หรือบ.ก.หรอกนะ แต่คิดว่าการนั่งรอเฉยๆให้ครีเอเตอร์ผลิตผลงานแล้วรอรับเฉยๆนี่ลิงก็ทำได้มั้ง ตอนรุ่นพี่ที่เขียนสคิปต์ เอ็งก็ปล่อยให้เขาทำตามใจชอบ แล้วก็เกิดปัญหา ต้องมาเขียนแก้ใหม่ก็ยังไม่จำอีกนะ

                ผมขอลองวิเคราะห์ตาแว่นพระเอกของเรื่องหน่อยล่ะกัน ซึ่งตอนนี้ติดท๊อปพระเอกแนวฮาเร็มนิสัยแย่ในใจผมไปแล้ว (ที่แย่กว่านี้ก็มีมาโคโตะไนต์โบ๊ทกับรุ่นน้องเรื่อง Uwakoi) บุคลิกของตาแว่นสรุปง่ายก็คือโอตาคุ ซึ่งคนเขียนก็กำหนดให้เป็นโอตาคุตามความหมายตามพจนานุกรมจริงๆ คือเป็นพวกที่หมกมุ่นกับสิ่งที่รักชอบ ยอมเปย์ยอมเสียเวลาแรงกายแรงใจให้กับสิ่งชอบ

ข้อเสียของตาแว่นก็มาจากความเป็นโอตาคุนี่ล่ะ คือเอาแต่หมกมุ่นกับสิ่งที่ตั้งใจจะทำโดยไม่เหลียวแลสิ่งอื่นรอบตัวโดยเฉพาะความรู้สึกสาวๆ มีหลายครั้งที่ดูแล้วพระเอกให้ความสำคัญกับความต้องการของตัวเองมากกว่าความสุขของสาวๆ เอาแค่การรวมตัวตั้งเซอร์เคิลทำเกมที่เป็นแก่นเรื่อง ตอนแรกๆก็ไม่มีสาวคนไหนอยากร่วมด้วยเลย สาวๆแต่ละคนก็มีงานมีการของตนเอง แต่ก็ต้องสละเวลามาทำงานให้พระเอกเพราะความสิเน่หาและทนลูกตื้อไม่ไหว แถมอ่านจนเล่ม 6 แล้วก็ไม่เห็นวี่แววว่าพระเอกจะจ่ายค่าตอบแทนอะไรให้พวกเธอเลย อย่างนี้เลวยิ่งกว่าพวกใช้แรงงานทาสในวงการอนิเมซะอีก

อีกจุดที่พระเอกทำผมอารมณ์เสียคือชอบทำสาวๆเป็นของตาย บางทีก็พูดจาดูถูกสาวๆ เหยื่อที่โดนบ่อยคือน้องเมงุมิ แต่เล่มนี้เนื้อหาเน้นเพื่อนสมัยเด็ก มันเลยแสดงให้เห็นการกระทำแย่ๆที่พระเอกมีต่อเพื่อนสมัยเด็กแทน เช่นพระเอกมักจะดูถูกเรื่องเพื่อนสมัยเด็กเป็นโอตาคุแบบแอบๆ แต่เขาไม่รู้เลยว่าถ้าเป็นเรื่องความสัมพันธ์กับพระเอกนั้นเพื่อนสมัยเด็กจะไม่ปกปิดหรือโกหกเลย หรือเรื่องที่เพื่อนสมัยเด็กมีปมว่าพระเอกไม่ถูกใจฝีมือของเธอ แถมเคยมีประเด็นว่าพระเอกดันไปถูกใจผลงานนักเขียนรุ่นน้องอีกต่างหาก

ถึงแม้ว่าเล่มนี้พระเอกจะทำตัวโง่ๆเหมือนเดิม แต่ก็มีอีเว้นท์ที่ผมชื่นชมนะ คือเมื่อเพื่อนสมัยเด็กโหมงานจนล้มป่วย พระเอกก็ตรงดิ่งไปดูแลทันที เรียกว่าเป็นสาวคนแรกเลยนะที่พระเอกให้ความสำคัญมากกว่าการทำเกม นี่คงเป็นอภิสิทธิ์ของตัวละครเพื่อนสมัยเด็กกระมัง การที่พระเอกทิ้งทุกอย่างไปหาเพื่อนสมัยเด็กนั้น ทำให้ผมเกือบคิดว่าพระเอกหล่อมาก ติดอย่างเดียวไอ้ทุกอย่างที่เอ็งทิ้งดันรวมสาวคนอื่นด้วยนี่สิ  

                คือผมก็ไม่เข้าใจว่าสมองพระเอกมันสเปคต่ำจนสนใจได้ทีละอย่างหรือไง เอ็งให้ความสำคัญเพื่อนสมัยเด็กมากกว่างานอันนี้โอเค แต่จะสละเวลาเล็กน้อยโทรชี้แจงเพื่อนร่วมทีมหน่อยไม่ได้เหรอฟะ คือมันเป็นงานกลุ่มร่วมกันทำใช่ไหม ไม่คิดถึงคนอื่นหน่อยเหรอ

                วิเคราะห์(+ด่า)พระเอกหนำแล้ว จะขอต่อประเด็นที่ผมอยากพูดถึงในเล่มนี้ก็คือการเปลี่ยนแปลงของน้องเมงุมิครับ เมงุมิร่างแรกไว้ผมสั้น มีลักนะจืดจางและดูจ๋องๆไม่น่าจะสู้รบตลบมือกับตัวละครสาวๆคนอื่นได้ ต่อมาเมงุมิร่างสองไว้ผมหางม้า เพิ่มสกิลเมียหลวงเต็มแมกซ์จนบรรดาสาวๆให้การยอมรับว่านี่คือคู่ต่อสู้ที่ร้ายกาจที่สุด และในเล่มนี้เมงุมิร่างสามไว้ผมยาว เริ่มมีความยันเดเระเจือปน เพิ่มสกิลใหม่ก็คืองอนครับ ก็รอดูว่าเล่มหน้าพระเอกจะง้อยังไง จริงถ้าผมเป็นเธอเลิกคบกับพระเอกไปนานแล้ว

 

                ขอส่งท้ายด้วยคำพูดโดนๆในเล่มครับ “อาจหักหลังความคาดหวังของยูสเซอร์ แต่ไม่หักหลังความต้องการของยูสเซอร์” ที่เกิดคดีหักแผ่นเผานิยายก็เพราะประโยคนี้ล่ะครับ บางที่คนอ่านเปิดเล่มแรกก็คาดเดาตอนจบได้แล้วว่าเธอคนนั้นน่าจะวิน แต่ตรูไม่ต้องการฉากหักธงสาวร้องไห้ อยากได้ฉากจบฮาเร็มทุกคนมีความสุขว้อย คนเขียนก็ช่วยรับผิดชอบทำตามที่เขียนให้ได้ด้วยล่ะกัน

ระดับความพึงพอใจ: 3/5 เล่มนี้พระเอกเกือบหล่อแล้ว แต่ก็แค่เกือบอ่ะนะ