คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : [Flash Fiction] - Mezzo Buy 1 Get 1
Mezzo Buy 1 Get 1
ณ ใจห้างดังแถบชานเมือง ช่วงเวลาบ่ายโมงของวันทำงาน ผู้คนจึงไม่ได้พลุกพล่านจนน่าปวดหัวแต่อย่างใด แต่เพราะภารกิจที่พึ่งเสร็จสิ้นทำให้ร่างกายต้องการความหวานเพื่อสร้างพลังงานที่สูญเสียไปให้คืนกลับมา
“กินอะไรดีนะ...” ร่างเล็กพูดกับตัวเอง กระชับเป้สีเข้มกลางหลัง พลางมองไปยังรอบๆ ห้าง ร้านเครื่องดื่มแบรนด์ดังหลายยี่ห้อตั้งเรียงรายสลับกัน มันมากเสียจนตัดสินใจไม่ถูกว่าจะเลือกร้านไหน
ว่าแต่... มีสิ่งนี้นี่นา !
คิดได้ดังนั้นก็ล้วงโทรศัพท์จากกระเป๋ากางเกง ปลายนิ้วกดเข้าแอปพลิเคชั่นประจำเครื่องของชาวแอนดรอยส์ ‘Galaxy Gift’ แล้วรีบกวาดสายตาไปตามโปรโมชั่นในโทรศัพท์มือถืออย่างมีความหวัง ... อย่างน้อยได้กินอะไรถูกกว่าราคาปกติสักนิดสักหน่อยคืนนี้ก็คงนอนหลับฝันดี
“อ๊ะ! นี่ไง ซื้อ 1 แถม 1” พูดจบก็เดินตรงไปที่ร้านกาแฟที่ว่าทันที พนักงานหน้าตาน่ารักกล่าวทักทายพร้อมถามถึงเมนูที่ต้องการ แต่เมื่อกำลังจะเอ่ยสั่งก็ต้องถอยหลังกลับ เพราะพึ่งคิดได้ว่ามาคนเดียว
“แล้วถ้าซื้อมา อีกแก้วจะเอาไปไว้ไหน?” ก็จริงอยู่ที่ว่าอยากดื่มอะไรหวานๆ เย็นๆ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าอยากจะกินมากมายขนาดนั้น
ถอยหลังกลับมาจนมาหยุดที่หน้าร้าน พ่นลมหายใจมองดูเมนูเครื่องดื่มที่เล็งไว้ กับโปรโมชั่น 1 แถม 1 ในมือ สลับกันไปมา ตั้งใจจะกินขนาดนี้แล้ว จะเดินออกจากร้านโดยไม่มีอะไรติดมือไปเลยก็กะไรอยู่ แต่ถ้าจะให้ซื้อเต็มราคาคืนนี้ก็คงจะนอนไม่หลับ โปรโมชั่นอยู่ตรงหน้าขนาดนี้ แล้วถ้าใช้โปรโมชั่นนี้จะจ่ายไม่ถึง 50 บาทเลยด้วย ใครก็ได้มาหารกันหน่อย .____.)
ทันทีที่ประท้วงกับตัวเองในความคิด ก็เหมือนว่าตัวช่วยจะเข้ามาในเวลาที่ใช่ สายตามองเห็นผู้ชายตัวสูงคนหนึ่งกำลังยืนมองเมนูเครื่องดื่มอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกล
“เอาวะ ด้านได้อายอด” รวบรวมกำลังหายใจเข้าแล้วเดินตรงเข้าไปยังเป้าหมายที่กำลังจะสั่งเครื่องดื่มกับพนักงาน “อย่า อย่าพึ่งสั่งนะครับ” ไม่น่าเชื่อว่าโปรโมชั่น 1 แถม 1 จะทำให้ตัวเองเผลอเรียกคนไม่รู้จักเสียงดังแบบนี้ หนำซ้ำยังเผลอไปจับแขนเขาเข้าด้วยนี่สิ
“ครับ?” ผู้ชายตัวสูงคนนั้นหันมาตามเสียงเรียกและแรงสัมผัสที่ข้อแขน ตากลมกระพริบปริบๆ มองคนตรงหน้า ก่อนจะรีบดึงมือออกจากแขนอีกคนและถอยออกมาหนึ่งก้าว เพราะสิ่งมีชีวิตตรงหน้ากำลังทำให้หัวใจมันเต้นแรงกว่าปกติ ... ทำไมต้องดู ...เอ่อ ...ดูหล่อขนาดนั้น คนอะไรทำไมขาวจัง นั้นจมูกหรอทำไมโด่งจัง แล้วสีผมทำไมดูดีเข้ากับสีผิวขนาดนั้น ทำไมปากสวยล่ะ ลูกครึ่งหรือเปล่า? ต้องสปีคอิงลิชไหม?
“มีอะไรไหมครับ?” เสียงนุ่มๆ ทักเป็นภาษาไทยให้ได้สบายใจว่าไม่ต้องขุดสกิลภาษามาใช้ แต่ถึงแม้จะทักออกไป คนที่เดินมาจับแขนเมื่อครู่ก็ยังดูนิ่งเงียบ แต่ถึงแม้ว่าจะเงียบ สายตาคู่กลมก็ยังมองจ้องที่ใบหน้าไม่ไปไหน ... คนมองแค่กำลังสติหลุด ครุ่นคิดว่า ถ้าทำสีผมสีเดียวกับคนตรงหน้า จะดูดีแบบนี้บ้างไหมนะ แต่คงต้องรอให้ผมยาวกว่านี้หน่อย ตอนนี้สั้นเกินไป
“ค ค ครับ” สติกลับมาแล้ว แม้หัวใจจะเต้นเร็วอยู่ก็เถอะ... “เอ่อ คือ... คือกำลังจะสั่ง” แต่อย่ายิ้มให้กันได้ไหม เดี๋ยวสติจะหายไปอีก เอาไงดีๆ หลับตาพูดแล้วกัน “กำลังจะสั่งอะไรสักอย่างจากร้านนี้ใช่ไหมครับ ” เพราะหลับตาพูดจึงไม่เห็นว่าคนตรงหน้ากำลังยิ้มขำให้กับท่าทางของตนเองอย่างไร “คือกำลังจะสั่งอยู่เหมือนกันแต่มันมีโปรโมชั่นซื้อ 1 แถม 1 อยากจะหารกันไหมครับ” ตาคู่กลมลืมขึ้นช้าๆ หลังจากนั้น เพราะได้ยินเสียงหัวเราะขำของอีกฝ่าย “อ้าว...” หัวเราะกันทำไม? แต่ยังไม่ทันได้ว่าอะไรกันต่อ มือของคนตัวสูงกว่าก็ดึงข้อมือกันให้ออกมาห่างจากเคาน์เตอร์ เพื่อหลีกทางให้ลูกค้าคนด้านหลัง
ว่าแต่...ทำไมมืออุ่นจัง อุ่นจนมาถึงแก้มเลย
คนตัวสูงกว่ามองคนตรงหน้าเหมือนต้องการคำอธิบายเพิ่มเติม ทำให้ต้องรีบยื่นมือถือให้ดู “แบบนี้ไงครับ นี่เป็นโปรโมชั่นซื้อ 1 แถม 1 ของร้านนี้ แต่คชามาคนเดียวเลยไม่รู้ว่าจะซื้อ 2 แก้ว ไปทำไม”
“ชื่อคชาหรอ?” จะทวนชื่อกันทำไม ... อย่าเลิกคิ้วสิ มันทำให้ใจเต้นแรงนะ
“ใช่..ช ใช่..ชื่อคชา” แค่บอกชื่อเองทำไมต้องยิ้มให้กันด้วย .//////.
“แล้วคชาจะสั่งอะไรหรอครับ” ...พูดเพราะจัง
“คือ คชาจะกินชาเชียวปั่น ถ้าสั่งด้วยกันจะได้จ่ายแค่ครึ่งเดียวเองนะ มันจะหารครึ่งจากราคาแก้วที่แพงที่สุด” พูดมาถึงขนาดนี้แล้ว หารราคากันเถอะนะ ขอร้อง (0_/\_0)
“เต๋าจะสั่งชาไทยปั่น” พูดแบบนี้หมายความว่ารับข้อเสนอแล้วใช่ไหม...ว่าแต่เมื่อกี้ ...ชื่อใช่ไหม
“ชื่อเต๋าหรอ?”
“ครับ...” แง้ง พูดเพราะอีกแล้วนะ .__.
“ชาเขียวปั่น 95 ชาไทยปั่น 80 งั้นเราต้องออกกันคนละ...” เต๋านิ่งเงียบไปเพราะกำลังคิดเลข
“คชาออกมากกว่าก็ได้ แต่ขอไม่เกิน 50 บาท” บอกเสียงเบาแล้วก้มหน้า ก็คชาตั้งใจจะใช้เงินไม่เกิน 50 บาทนี่นา ถ้าเต๋าไม่โอเค คชาขอออกไปซื้อชาเขียวตรามือหน้าห้างกินดีกว่า
“ก็ออกเท่ากันก็ได้”
“แล้วถ้าออกเท่ากันมันก็เหลือเศษอีก 5 บาทนะ”
“มานี่...” ทำไมบทสนทนาดูสนิทกันแปลกๆ ว่าแต่เต๋าจับมือคชาจูงมาหน้าเคาน์เตอร์กันง่ายๆ แบบนี้เลยหรอ .//////.
“เอาชาเขียวปั่นกับชาไทยปั่นครับ” หลังจากส่งรหัสจาก Galaxy Gift ให้พนักงาน คนตัวสูงกว่าคชานิดหน่อยก็สั่งเครื่องดื่มให้ ว่าแต่ทำไมยังไม่ปล่อยมือกันนะ
“วิปครีมด้วยไหมคะ?”
“คชาเอาวิปครีมไหมครับ”
“ห ห๊ะ...” เพราะมัวแต่มองมือที่จับกัน เลยไม่ได้ยินที่เต๋าพูดเลย วันนี้ทำตัวเงอะๆ งะๆ ต่อหน้าเต๋าไปกี่ครั้งแล้วนะ
“คชาเอาวิปครีมไหมครับ”
“อ่อ...เอาครับ” ลองพูดเพราะแบบเต๋าบ้างดีกว่า เผื่อหน้าตาจะดีเท่าเต๋าบ้าง
“งั้นเอาวิปครีมทั้งสองแก้วเลยครับ” นี่เรียกว่าสั่งตามหรือเปล่านะ ?
“ทั้งหมด 95 บาทค่ะ” คชากำลังจะดึงมือออกจากมือของเต๋า เพื่อมาล้วงกระเป๋าตังค์ แต่เต๋าก็ดึงมือกันไว้ แล้วจ่ายแบงก์สีแดงไปก่อน
“ลูกค้ารอสินค้าด้านนั้นเลยนะคะ” หลังจากพนักงานบอก เต๋าก็จูงคชาออกมา
“เต๋า...คชาจะเอาเงินให้” คชาตัดสินใจบอกเต๋า แล้วมองไปที่มือของเราสองคน เต๋าก้มลงมองตาม คลายมือออกแล้วเกาหัว ...
เต๋าเอามือไปพักไว้ที่สายกระเป๋าพายข้างของตัวเอง คชามองตามมือขาวๆ นั้นเพราะแค่อยากจะมองให้ชัดว่าที่มือเต๋ามีอะไรอยู่ในนั้นหรือเปล่า ทำไมตอนจับมือคชามันอุ่นจังนะ ...แต่ก็ไม่เห็นมีอะไรนี่นา
“ขอบคุณนะครับ” คชาบอกขอบคุณเต๋า แล้วยื่นแบงก์ 50 บาทให้ไม่ขาดไม่เกิน
“ขอบคุณเหมือนกันครับ ได้กินชาไทยราคาถูกลงเกือบครึ่ง” คชาก็ได้ถูกเหมือนกันแหละนะ แต่จะว่าไป ก็เหนื่อยใช่เล่น คุ้มไหมเนี่ย...แต่ก็คุ้มแหละมั้ง มือคชายังอุ่นๆ อยู่เลยนี่นา -//////-
“5 บาทนี่ก็หย่อนลงนี่แล้วกัน” เต๋าบอกแล้วเดินไปหย่อนเหรียญห้าบาทลงกล่องทำบุญมูลนิธิเด็กสักแห่งที่เคาน์เตอร์ ...
ได้ทำบุญด้วยกันด้วย
J
คชาได้ชาเขียวปั่นของคชาแล้ว เต๋าก็ได้ชาไทยปั่นของตัวเองแล้วเหมือนกัน ... คชามองเต๋าที่ก้มลงดูดชาไทยปั่นอย่างไม่รีรอ เต๋าคงหิวน้ำมาก... คชาก็ต้องกินบ้างสินะ ก็คชาหิวน้ำหวานเหมือนกันนี่นา ว่าแต่ลืมไปเลยว่าหิวน้ำ
“งั้นกลับก่อนนะ” รู้ตัวอีกทีก็ดูดไปจะครึ่งแก้วแล้วนะ ...ต้องออกจากร้านแล้วล่ะ
“ครับ...” เต๋าบอกแค่นั้นเอง ...จะบอกคชาแค่ ‘ครับ’ จริงๆ หรอ
‘ครับ’ ของเต๋าครั้งนี้ไม่เพราะเลย L
คชาเดินอมหลอดค้างออกมาจากร้าน Mezzo ด้วยความรู้สึกผิดหวัง...ผิดหวังหรอ? … คงไม่ใช่หรอกมั้ง แค่หน่วงๆ แปลกๆ หัวใจที่เต้นเร็วก่อนหน้านี้มันห่อเหี่ยวฟีบลงยังไงก็ไม่รู้สิ
...บ๊ายบายนะเต๋า...
คชาลืมบอกไป
“คชา!” นั่นเสียงเต๋านิ ว่าแล้วก็หันหลังไปหา ...โห...เต๋าวิ่งมาหรอ ดูเหนื่อยจัง คชามองดูเต๋าที่หอบน้อยๆ ก่อนที่มือขาวจะยื่นโทรศัพท์มาให้ แล้วบอกประโยคที่ชวนให้หัวใจที่ฟีบไปกลับมาเต้นตุบตับอีกครั้ง เอ่ะ แต่โทรศัพท์เต๋ารุ่นเดียวกับคชานี่นา
“ขอไลน์หน่อยได้ไหม”
“............................”
“เต๋าก็มี Galaxy Gift เหมือนกัน... ถ้ายังไงจะชวนมาใช้ของเต๋าบ้าง”
คชาใจเต้นแรงกว่าตอนโดนจับมืออีกนะ ... ‘////////’
คชาก็งงเหมือนกันว่าทำไมคืนนี้นอนไม่หลับ ทั้งๆ ที่ได้ซื้อชาเขียวปั่นครึ่งราคาแล้วนะ หรืออาจจะเป็นเพราะว่าตอนนี้คชาอยากกินชาเขียวปั่นอีกแก้วแล้วหรอ? แต่โปรโมชั่นของคชาใช้ไปแล้วนี่นา ... หาดูโปรอื่นดีกว่า...ว่าแล้วก็กดเข้าแอปพลิเคชั่น Galaxy Gift อีกครั้ง แต่ยังไม่ได้เลือกร้านเลย ไลน์เด้งขึ้นมาก่อน
ตัวช่วยมาในเวลาที่ใช่อีกแล้วล่ะ ...
(TAO) : “พรุ่งนี้คชาว่างหรือเปล่า...ไปใช้โปรของเต๋ากันไหม? J”
(KACHA) : “ไปสิ ^^”
Thank You Galaxy Gift
วันนี้มีคนมาใช้โปร 1 แถม 1 ด้วยกันแล้วยัง?
-------------------------------------------------------------------
Flash fiction แบบแฟลชจริงๆ เกิดจากการอยากใช้โปรแต่ไม่มีคนกินด้วย
เลยให้เขาสองคนไปกิน(ด้วย)กัน ... ไม่ได้ค่าโฆษณาแต่อย่างใดเลยค่ะ 5555
ใครใช้แอนดรอยส์แล้วชอบ mezzo ก็อย่าลืมใช้โปรกันนะ :D
#mezzobuy1get1
มีแท็กสักนิด เผื่อมีคนอยากติดให้ ...
ปอลอ . คอนเสิร์ตครั้งที่ 3 ของเต๋าคชา ไปดูกันๆ นะ เขาจะ fight กัน ...แค่วันแถลงยังขนาดนั้น เห็นกันขนาดนี้อดใจไม่ให้กดบัตรไหวนี่ก็แกร่ง ใจแข็งเกินไปแล้ว ^^
จริงๆ ชีวิตจริงฟินขนาดนี้ เรายังต้องการฟิคอยู่ไหม 5555
@CHICKIMILK
ความคิดเห็น