29/10/09
การทำต้นฉบับ The Series Of Sion เล่ม 3 ดำเนินไปอย่างอึดอัด
ป๊อบพูดอย่างนี้เพราะแรงบันดาลในการเขียน SOS ของป๊อบหมดไปนานแล้ว
ป๊อบแต่งหนังสือเล่มขึ้นเพราะความฟีเวอร์จากการเรียนวิชา "Western Civilization" ตอนปี 3
นั่นผ่านมา 4 ปีแล้ว ป๊อบหมดไฟ...
ป๊อบไม่ชอบเลยอารมณ์ที่ต้องบังคับตัวเองอย่างนี้
แต่ในเมื่อมันเป็นหน้าที่ก็ต้องทำต่อไป
ทำๆ อยู่ชักหิว เดินออกไปจะซื้อของกิน
อ๊ะ มีจดหมายอยู่ในตู้ไปรษณีย์ ไหนดูซิ
อืม...จดหมายหุ้นของ mom จดหมายกองทุนรวม จดหมายจากหุ้นอีกและ
แล้วก็จดหมายซองสีเขียวเล็กๆ น่ารัก อ่าฮะ สัญชาตญาณบอกเลยว่านี่ของป๊อบ
ไหนดูซิใครส่งมา
เวรแล้วไง จดหมายจากเรือนจำ!
....
นิ่งกันไปแป๊บนึง...ไม่กินแล้วข้าว
รีบเข้าบ้าน ทวีตข้อความถึงชาวทวิตเตอร์ว่า
"ทุกคนครับป๊อบได้จดหมายจากเรือนจำ!!!!!!! O-O"
ใจเต้นจะเป็นจะตาย โอเค อย่ากลัวเกรง เราไม่เคยทำอะไรผิดกฏหมาย
(แล้วที่เคยแอบเล่นไพ่ในห้องเล่นล่ะ?) เสียงจากสำนึกดังขึ้น
(นั่นแค่ไพ่ดราก้อนบอลแซดนะ่ แล้วก็เขี่ยไพ่ธรรมดาด้วย!) ป๊อบเถียงกลับ
(หรือว่าจะเป็นเรื่องที่แอบฉี่ข้างทาง?)
(นั่นมันตอนห้าขวบนะ!)
หลังจากบ้าบอกับตัวเองอยู่ใหญ่ป๊อบก็ตัดสินใจเปิดมันอ่าน
กระดาษสีขาวมีร่องรอยเปียกน้ำ คาดว่าต้องเป็นฝนแหงๆ
น้ำฝนทำให้ตัวหนังเข้มขึ้น แล้วก็มีหมึกละลายอยู่ทั่วกระดาษ
ต่อไปนี้คือใจความจากจดหมาย
(- ป๊อบขออนุญาตไม่เปิดเผยชื่อของผู้ส่งครับ จะให้แทนชื่อว่า X นะครับ
- ป๊อบจะคัดทุกคำจากจดหมายโดยไม่เปลี่ยนแปลงใดๆ ทั้งสิ้น)
==========================================================
ถึงคุณป๊อป
คุณป๊อปอาจจะแปลกใจว่าผมเป็นใครมาจากไหน ก่อนอื่นผมจะต้องสวัสดีก่อนหล่ะกันนะครับ
ผมชื่อX และจดหมายฉบับนี้ผมก้เขียนมาจากใน "เรือนจำ" หวังว่าคุณป๊อบคงจะอ่านจดหมายฉบับนี้ให้จบนะครับ คือว่าผมได้อ่านหนังสือซึ่งที่คุณป๊อปเขียนเรื่องเดอะซีรีส์ออฟไซออน ผมชอบมากครับ ผมได้หนังสือเล่มนี้จากเพื่อนคนหนึ่งที่รู้จักกันข้างในนี้ เขาได้เอาให้ผม ตอนที่นี้เขาปล่อยตัวไปแล้ว ผมชอบมากๆ ครับ คุณป๊อปเขียนหนังสือเล่มนี้ได้ดีมากๆ ครับ แล้วไม่ทราบว่ามีเล่มต่อหรือเปล่าครับ แล้วถ้าผมอยากได้ต้องทำอย่างไร้บ้างครับ แล้วแพงหรือเปล่าครับ แล้วก็ไม่รู้ด้วยว่าคุณป๊อปจะตอบผมหรือเปล่า
ยังไงก็ขอให้คุณป๊อปอ่านจดหมายฉบับนี้ให้จบนะครับ ยังไงก็รักษาสุขภาพด้วยนะ
"คนเราเกิดมาไม่มีใครอยากทำผิดหรอกครับ แต่บาง-ครั้งเราก็จำเป็นจริงๆ ถึงทำผิด"
นับถือ
X
==========================================================
...
...
...
เงียบไปกันพักหนึ่ง...
ป๊อบอ่านจดหมายฉบับนี้ทวนแล้วทวนเล่าหลายๆ ครั้งเพื่อจะซึมซับทุกคำพูดจากเขา
มันเป็นความซึ้งใจ ตื้นตันใจ และประทับใจอย่างบอกไม่ถูก
หนังสือเล่มเล็กๆ หนึ่งเล่ม มีความหมายกับคนๆ นี้ขนาดนี้เลยหรือ?
ป๊อบไม่ได้ติดใจจดหมายฉบับนี้ที่คำว่า
"คุณป๊อปเขียนหนังสือเล่มนี้ได้ดีมากๆ"
แต่ป๊อบติดใจกับคำว่า
"แล้วถ้าผมอยากได้ต้องทำอย่างไรบ้างครับ" กับ "แล้วแพงหรือเปล่าครับ"
มันให้ความรู้สึกว่า เขาอยากได้จริงๆ แต่เขาคงกังวลเรื่องราคาของมัน
ป๊อบแทบจะเห็นว่าเขากำลังพูดโยคนี้ด้วยความลุ้นอยู่ในใจลึกๆ ด้วยซ้ำ
อีกประโยคที่ป๊อบติดใจครับ
"จดหมายฉบับนี้ผมก็เขียนมาจากใน "เรือนจำ"
หวังว่าคุณป๊อปคงอ่านจดหมายฉบับนี้ให้จบนะครับ"
มันแสดงถึงความถ่อมตัวของเขา...
ถ้าเรานั่งคุยกันอยู่ต่อหน้าเขาคงจะก้มหน้าพูดด้วยท่าทางที่ปราศจากซึ่งความมั่นใจ
แต่เขาก็อยากจะบอกความในใจของเขาให้ป๊อบรู้
ขอแค่ให้ป๊อบฟังเขาจนจบอย่างเพิ่งตัดสินเขา อย่าเพิ่งรังเกียจเขา ให้โอกาสเขา
ครับ ป๊อบยินดี ป๊อบให้โอกาส ป๊อบจะฟังเขาพูดต่อ
"แล้วก็ไม่รู้ด้วยว่าคุณป๊อปจะตอบผมหรือเปล่า
ยังไงก็ขอให้คุณป๊อปอ่านจดหมายฉบับนี้ให้จบนะครับ ยังไงก็รักษาสุขภาพด้วย"
คุณคิดยังไงกับประโยคนี้?...
สำหรับป๊อบจุดนี้แสดงให้เห็นว่ามีจิตใจที่ดีระดับหนึ่งทีเดียว
ป๊อบก็เคยเป็นแบบนี้นะ เวลาเราชื่นชมใครสักคน เราก็อยากจะพูดกับเขา
ป๊อบไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาจะอยากฟังป๊อบหรือเปล่า แต่ป๊อบก็อยากจะพูดกับเขา
แล้วก็อยากจะให้เขาดุแลตัวเองด้วย
ป๊อบว่าเขามีจิตใจที่ดีนะ...ดีมากๆ เลยด้วยล่ะ
จนมาถึงประโยคสุดท้ายที่ทำเอาป๊อบผงะไปเลยก็คือ
"คนเราเกิดมาไม่มีใครอยากทำผิดหรอกครับ
แต่บาง-ครั้งเราก็จำเป็นจริงๆ ถึงทำผิด"
มันโดนนะ...
สำหรับคนอื่นอาจจะมองว่ามันเป็นคำแก้ตัวยังไงไม่รู้ล่ะ
แต่สำหรับป๊อบนี่เป็นคำที่ฟังแล้วสะเทือนใจ...
คนเราทุกคนเคยทำผิด อย่าปฏิเสธเลยว่าพวกเราเลอเลิศ
เราเองก็ทำผิดด้วยกันทั้งนั้น เพียงแต่ว่าโทษของมันไม่ได้ร้ายแรง
ป๊อบจำประโยคนี้ได้ฝังใจตั้งแต่นาทีแรกที่อ่านจบ
แล้วป๊อบก็พบว่าน้ำตาเริ่มคลออีกและ...
คุณคิดว่าป๊อบจะทำยังไงต่อเมื่ออ่านจดหมายฉบับนี้?
หลายคนอาจจะยิ้มกับมัน เก็บมันไว้อย่างดี ใส่กรอบ
บางคนอาจจะทิ้งมัน ไม่ใส่ใจมัน เมินเฉยต่อมัน
สำหรับป๊อบ ป๊อบคิดว่าป๊อบจะต้องตอบจดหมายฉบับให้ได้
แม้ป๊อบจะเกลียดการเขียนจดหมายเข้าไส้ แต่ป๊อบจะตอบ
ทว่่าก่อนอื่น ป๊อบต้องขจัดความสงสัยบางอย่างของป๊อบออกไปก่อน
ว่าแล้วก็เอาที่อยู่บนหน้าซองไปค้นบนอินเตอร์เน็ต
โอเค ใช่ มาจากเรือนจำกลางจังหวัดเรียงรายจริงๆ
ยัง ยังไม่จบ
ป๊อบหาเบอร์โทรศัพท์ของเรือนจำดังกล่าวแล้วโทรไป
ตู๊ด...ตู๊ด...
แป๊บเดียวก็มีเสียงผู้หญิงสวยๆ รับสาย
"ขออภัยค่ะ เบอร์โทรศัพท์นี้ยังไม่เปิดใช้บริการ"
ก้มลงมองกระดาษที่จดเบอร์ อ้าว กดผิด...
โอเคๆ กดใหม่ ย้ำๆ เน้นๆ ชัวร์
ตู๊ด...ตู๊ด...ตู๊ด...ตู๊ด...
(นานแล้วนะไม่มีใครรับ)
ตู๊ด...ตู๊ด...ตู๊ด...ตู๊ด...
(ไม่มีใครรับ ม้วนสายโทรศัพท์เล่น)
ตู๊ด...ตู๊ด...ตู๊ด...ตู๊ด...
(แกะปากตัวเองรอไป)
ตู๊ด...ตู๊ด...ตู๊ด...ตู๊ด...
(นึกด่าพนักงานรับสายในใจ)
ตู๊ด...ตู๊ด...
โว้ย ไม่รอและ!
กดวางสาย ดูเบอร์ที่โทรออก
อ้าว กดเลขเกินมาหนึ่งตัว...(แทบจะได้ยินเสียงพระเจ้าด่าว่าโง่)
โอเค โทรใหม่ดีกว่า
ตู๊ด...ตู๊ด...
"สวัสดีค่ะเรือนจำกลางจังหวัดเชียงราย"
เยส! ติดแล้ว กดหมายเลขภายใน รอสาย มีคนรับ
"สวัสดีค่ะแผนกทะเบียนผู้ต้องขังเรือนจำกลางจังหวัดเชียงราย"
ว่าแล้วป๊อบก็สอบถามโน่นนี่ บลาๆ
ป๊อบแค่อยากแน่ใจว่าไม่ได้โดนอำ อยากมั่นใจว่าคนส่งมีตัวตนจริงๆ
แล้วพอฟังข้อมูลทั้งหมดจบป๊อบก็ร้องออกมาว่า "ว้าว..."
"ต้องการทราบข้อมูลอะไรอีกไหมคะ?"
อันที่จริงอยากจะตอบว่าป๊อบรู้เกินไปแล้วนิดนึง
"เอิ่ม...อ้อ ใช่ครับ ป๊อบสงสัยบางเรื่อง" อันนี้แหละเด็ด "เขารู้ที่อยู่ป๊อบได้ไงครับ"
แต่น แต่น แต๊น ใช่ เขารู้ที่อยู่ป๊อบยังไง แอบน่ากลัวนะเนี่ยท่านผู้ชม
"อ้อ เขาอาจจะหาที่อยู่คุณป๊อบจากหนังสือในห้องสมุด" พนักงานบอก
เก๋มากๆ มีห้องสมุดในเรือนจำด้วย ชอบจัง!
"อ๋อ ครับ" โล่งใจขึ้นมาทันที
"งั้นถ้าป๊อบจะบริจาคหนังสือให้กับทางเรือนก็ทำได้ใช่ไหมครับ?"
"แน่นอนค่ะ ตามเบอร์ติดต่อนี้นะคะ"
ได้เบอร์เสร็จก็วางสาย รู้สึกดีใจที่จัดการข้อสงสัยในใจไปได้หมด
ป๊อบกลับมานั่งมองจดหมายนั้นอีกครั้ง ยิ้มให้มันด้วยความตื้นตัน
ป๊อบคิดเสมอว่างานเขียนของป๊อบไม่ได้ยิ่งใหญ่ล้นฟ้า
มันก็แค่งานเขียนที่ใส่ความตังใจลงไปอย่างเต็มเปี่ยม
หลายครั้งที่มีคนเขียนจดหมายมาถึงป๊อบ
และหลายครั้งที่จดหมายบางฉบับทำให้ป๊อบประทับใจ
จดหมายจากเรือนจำฉบับนี้เป็นหนึ่งในจดหมายที่ป๊อบประทับใจ
ป๊อบดีใจทุกครั้งเวลาได้ยินเรื่องราวว่าหนังสือของป๊อบสามารถทำให้ใครบางคนรู้สึกดีได้
สำหรับคุณเอ็กซ์ คนที่ต้องอยู่ในที่แบบนั้นมันคงเป็นเรื่องที่หนักหนาสำหรับเขามาก
ป๊อบสามารถจินตนาการภาพที่เขาทุกใจ หรือเสียใจกับวันที่ผ่านไป
และป๊อบก็สามารถจินตนาการภาพที่สุขใจกับหนังสือของป๊อบได้เช่นกัน
แต่ก็มีบางภาพที่ป๊อบนึกไม่ออก
ป๊อบสงสัยจังว่าเขาจะนั่งอ่านหนังสือของป๊อบตรงไหน?
บนเก้าอี้ บนพื้น ยืนอ่าน หรือนอนอ่าน?
คุณเอ็กซ์จะเรียกเพื่อนให้มาอ่านด้วยไหม?
แล้วเวลาเขาหัวเราะ ท่าทางของเขา เสียงของเขา แววตาของเขาเป็นยังไง?
กับบางฉากที่ตื่นเต้นล่ะ? ฉากที่มันซึ้งใจล่ะ?
ป๊อบคิดภาพเหล่านั้นไปแล้วยิ้มไปอย่างมีความสุข
คุณเอ็กซ์อยู่ในโลกที่ไม่มีใครอยากเดินเข้าไป เป็นโลกที่ป๊อบไม่รู้จัก
แต่จดหมายนี้ทำให้ป๊อบรู้อย่างนึงว่า เขาไม่ใช่คนเลวร้ายอะไรมากมายนัก
อย่างน้อยคนที่อ่านหนังสือวรรณกรรมเยาวชนได้จบเล่มก็น่าจะมีจิตใจที่งดงามระดับหนึ่ง
สำหรับทุกคนที่สำนึกผิดไม่ใช่คนเลวร้าย เขาคือคนที่น่าชื่นชม
และป๊อบชื่อชมคุณX
ป๊อบตัดสินใจว่าจะตอบจดหมายของเขาพร้อมกับส่งหนังสือไปให้เขา
จะบอกไปในเนื้อความจดหมายว่า
"ไม่ต้องห่วง จากนี้คุณจะได้หนังสือทุกเล่มของป๊อบ
ป๊อบจะส่งให้คุณเองทันทีที่มันออกวางจำหน่าย"
อยากจะรู้จังว่าเขาจะดีใจขนาดไหน? แล้วเขาจะเก็บมันไว้ยังไง?
เฮ่อ หลายคนบอกว่าชีวิตป๊อบเหมือนนิยาย ป๊อบว่าใช่
ทุกวันของป๊อบมีเรื่องผ่านเข้ามาแบบไม่คาดฝันเสมอ
คุณไม่รู้หรอกว่าหน้าต่อไปจะเจออะไร
คุณไม่รู้หรอกว่าหน้าต่อไปมันจะจบลงเช่นไร
คุณก็แค่ต้องลุ้นกันต่อไป
เมื่อถึงตอนจบคุณก็จะรู้มันเอง
บัดนี้ป๊อบรู้สึกว่ามีแรงจะกลับมาเขียน The Series OF Sion อีกครั้ง
ต้องขอบคุณเอ็กซ์ที่เป็นพลังอันยิ่งใหญ่ให้ป๊อบ
ป๊อบจะไม่ทำให้คุณผิดหวัง ^O^
ปล1. ความจริงมันมีภาพจดหมายนะครับ
แต่ตัว Card Reader ป๊อบหายเลยเอาลงเครื่องไม่ได้ ซวยมากๆ
เมื่อกี้ยังจับๆ อยู่ หายไปแล้ว งง
ปล2. คราวหน้าป๊อบจะเอาที่ป๊อบเขียนตอบ กับ ที่เขาตอบมาลงให้อ่านกันครับ (ถ้าเขาตอบนะ 555)
ปล3. การที่ป๊อบเอาจดหมายนี้มาลงเพราะความประทับใจในเนื้อความจดหมาย
ป๊อบมีความตั้งใจจะแบ่งปันความรู้สึกดีๆ ให้ทุกคนได้อ่านกัน
แม้จะไม่ได้ขออนุญาตเจ้าของจดหมาย แต่ก็มั่นใจว่าเขาคงไม่ว่าอะไร
เพราะป๊อบไม่ได้ทำการเปลี่ยนเนื้อหาใดๆ และก็ไม่ได้เปิดเผยชื่อของเขา
มันก็เหมือนเวลาเราได้รับอีเมลดีๆ แล้วส่งต่อซึ่งป๊อบคิดว่าไม่ใช่เรื่องผิด
และหลังจากที่ป๊อบตอบจดหมายไปพร้อมกับคำขออนุญาต ป๊อบมั่นใจว่าเขาจะเห็นด้วยครับ ^O^
===================================================
ป๊อบจะลงจดหมายฉบับต่อๆ ไปให้อ่านที่นี่
ถ้าชอบก็ติดตามไปอ่านกันได้ครับผม ^O^
===================================================
ความคิดเห็น
สมัครเป็นแฟน คลับ ครับ
และหนูบอกได้เต็มปากเลยว่า ไม่เคยมีหนังสือเล่มไหนทำให้หนูร้องให้เมื่ออ่านจบ เมื่อก่อนหนูไม่เชื่อว่าพระเจ้าช่วยเราได้ทุกอย่าง
ไม่เชื่อว่าพระเจ้ามีจริง ไม่เชื่อว่าถ้าเราไม่เชื่อในพระเจ้าแล้วจะตกนรก
แต่ตอนนี้หนูเชื่อแล้วค่ะ
เป็นกะลังใจให้นะฮับ
^O^ น่าติดตาม และน่าสนใจมากๆคร่า
แล้วจะติดตามทุกตอนเรยนะคะ
สู้ๆน๊าค๊ะป๊อบ
เขาชอบนิยายของพี่ป๊อบจริงๆ
อยากอ่านจริงๆ
สำนึกผิดด้วย
ขอให้คุณคนนั้นออกมาจากเรือนจำไวๆนะ
สุดยอดเลย ซึ้งมากๆเลยพี่ป๊อป โดนใจประโยคสุดท้ายที่ว่า
' คนเราเกิดมาไม่มีใครอยากทำผิดหรอกครับ แต่บาง-ครั้งเราก็จำเป็นจริงๆ ถึงทำผิด '
ซึ้งสุดๆ พี่เจ๋.มาก ขอให้พ้นโทษไวๆน๊า
ดีใจด้วยจริงๆนะค่ะที่มีคนชอบหนังสือของคุณขนาดนี้
มีข้อความที่อ่านแล้วสะดุด และ สะอึกไป พร้อมๆ กับมันเหมือนกัน นั่นคือ
"คนเราเกิดมาไม่มีใครอยากทำผิดหรอกครับ แต่บาง-ครั้งเราก็จำเป็นจริงๆ ถึงทำผิด"
ขอให้พ้นโทษออกมาเร็วๆ น่ะค่ะ
เมื่อได้ออกมาแล้ว ขอให้สังคมยอมรับเขาด้วยล่ะกัน
เป็นกำลังใจให้