คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Intro
ถึงจะเป็นผู้หญิงที่ฉันรักที่สุด
แต่ตอนนี้ผู้หญิงคนนี้กลับทำให้ฉันเสียใจที่สุด
และฉันก็สัญญากับตัวเองแล้วว่าจะไม่มีทางให้อภัยผู้หญิงคนนี้แน่ๆ.....
“ฉันว่าเราไปกันไม่รอด” หญิงวัยกลางคนแต่ทว่าหน้าตาสะสวยอย่างคนดูแลตัวเองดีพูดด้วยน้ำเสียงโกรธๆ
“พูดแบบนี้คุณต้องการจะบอกอะไร” ชายที่รุนราวคราวเดียวกันถามด้วยน้ำเสียงไม่เข้าใจ ถึงจะอายุเท่ากันแต่เขาก็ดูแก่กว่าเธอเล็กน้อย ตามแบบฉบับชาวอเมริกัน
‘‘อยู่กับคุณมันก็มีแต่ล่มจม คงไม่ต้องให้ฉันพูดประโยคต่อไปใช่มั้ย’’
‘‘โอเค ผมเข้าใจแล้ว...... ผมขอเอาเฮเลนไปด้วยได้มั้ย’’
‘‘เฮเลนเป็นลูกสาวของฉัน แน่นอนว่าฉันจะไม่มีวันให้ลูกของฉันไปอยู่กับคุณ’’ หญิงวัยกลางคนพูดเสียงดัง
‘‘อย่าลืมว่าเฮเลนก็เป็นลูกของผมเหมือนกัน’’ เขาพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนแรง
‘‘ไปให้พ้นหน้าฉัน’’ หญิงวัยกลางคนพูดพ้อมกับโยนหมอนอิงที่อยู่มือใส่ผู้(เคย)เป็นสามีไม่ยั้ง
‘‘ดูแลลูกดีๆล่ะ ถ้าผมรู้ว่าคุณทำให้เฮเลนลำบาก ผมจะมาทวงลูกสาวผมคืน’’ ผู้เป็นสามีเดินจากไปพร้อมกับน้ำตาที่ไม่อาจกลั้นไว้ได้ เขาไม่ได้เสียใจที่ตนเองเลิกกับภรรยา แต่เขาทำใจไม่ได้ที่จะต้องทิ้งลูกสาวที่เขารักสุดหัวใจ
.
.
.
.
.
.
.
.
เด็กสาวที่แอบฟังอยู่ในมุมหนึ่งของบ้านร้องไห้จะเป็นจะตายกับเหตุการณ์ที่ได้เผชิญวันนี้ วันที่พ่อกับแม่ของเธอต้องแยกทางกัน ทั้งที่ก็เตรียมใจไว้บ้างแล้ว แต่พอถึงเวลาเข้าจริงๆ เธอกลับทำใจไม่ได้อย่างที่คิด พ่อของเธอกำลังจะไปจากเธอ.......
_______________________________________________________________________________________________
เเง่วววว สั้นเกินไปไหม?
ฮ่าๆๆๆๆ มันคือจุดเริ่มต้นของเรื่องนะคะ
ยังไงก็ช่วยติดตามต่อไปด้วยน๊าาา....
ความคิดเห็น