EXO (Sehun x You) Love Bad Brother

ลำดับตอนที่ #12 : Chapter 9

ตอนที่ ๙

                ร่างเล็กบนเตียงสีขาวสะอาดตากำลังร้องไห้อย่างหนักกับการกระทำของคนใจร้าย เฮเลนค่อยๆ ลุกจากเตียงช้าๆ เพื่อตรงไปยังห้องน้ำ  ดวงตากลมโตมองไปยังกระจกเพื่อสำรวจร่องรอยของการกระทำอันหยาบช้า น้ำตาก็หลั่งมาไม่ขาดสาย เธอไม่คิดเลยว่าเซฮุนจะกล้าทำแบบนี้ เธอปาดน้ำตาออกจากแก้มเบาๆ ก่อนจะเดินเข้าไปในห้องน้ำด้วยความเจ็บปวด  และชำระล้างร่างกายที่เคยได้รับสัมผัสอันโหดร้ายออกไปให้หมด หลังจากเสร็จแล้วก็ค่อยๆ เดินออกจากห้องน้ำอย่างคนไร้วิญญาณ ร่างกายมันอ่อนล้าเหลือเกิน...

                Rrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr /Mom\

                (แกถึงบ้านหรือยัง)

                ‘‘ใกล้แล้วค่ะ’’

                (ทำไมกลับช้านักล่ะ เซฮุนไม่ได้ไปรับหรอ?)

                ‘‘เราแวะทานข้าวกันน่ะค่ะ ฮึก...’’ แม่ไม่รู้ถึงความเจ็บปวดของฉันเลยสินะ

                (แกเป็นอะไรหรือเปล่า เสียงสั่นๆ)

                ‘‘ไม่มีอะไรค่ะแม่ หนูวางนะ’’ ฉันไม่ได้รอคำตอบจากแม่แต่อย่างใด กลัวว่าถ้าหากไม่รีบวาง แม่จะรู้ว่าฉันร้องไห้อยู่ กลัวแม่จะถามว่าเกิดอะไรขึ้น กลัวทุกอย่าง กลัวเหลือเกิน..

                ฉันค่อยๆ หยิบชุดนักเรียนที่ตอนนี้มันขาดรุ้งริงอยู่บนพื้นขึ้นมาดู สภาพแบบนี้คงจะใส่ไม่ได้แล้วสินะ... เมื่อคิดว่าควรจะทิ้งมันไป ฉันจึงเดินไปยังตู้เสื้อผ้าเพื่อหาชุด ฉันเคยอยู่ที่นี่ มันน่าจะมีเหลืออยู่บ้างแหละ ฉันหยิบเสื้อผ้าที่คาดว่าจะเป็นของตัวเองมาใส่ให้เรียบร้อยก่อนจะรีบคว้ากระเป๋าที่วางไว้บนโต๊ะเพื่อกลับบ้าน ฉันไม่โง่รอให้นายกลับมาหรอก..

                แกร๊กกก

                ‘‘เหอะ คิดจะขังฉันหรือไง’’ ฉันจะแทบจะลงไปนั่งบนพื้นด้วยความอ่อนแรง ประตูมันล็อคอยู่ นายจะใจร้ายกับฉันเกินไปหรือเปล่า

                แกร๊กกก พลั๊กก (มโนว่าเสียงเปิดประตูนะคะ คึคึ)

                ‘‘อ้าว มานั่งทำอะไรตรงนี้’’ อยู่ๆ เซฮุนก็เปิดประตูเข้ามา ทำให้ฉันตกใจมาก ทั้งกลัว ทั้งอาย กับเรื่องชั่วๆ ที่เขาทำไว้

                ‘‘...............’’

                ‘‘อ่ะ นี่’’ เซฮุนนั่งยองๆ แล้วยื่นยาอะไรซักอย่างมาให้

                ‘‘...............’’

                ‘‘เธอต้องกินมัน... ถ้าเธอไม่อยากป่อง’’

                ‘‘เหอะ ที่แท้นายมันก็แค่ผู้ชายเห็นแก่ตัว’’

                ‘‘ฉันขอโทษ เฮเลน ฉันไม่คิดว่ามันจะเลยเถิดมาขนาดนี้’’

                ‘‘สนุกมากใช่มั้ยที่เห็นฉันเป็นแบบนี้ พอใจนายแล้วใช่มั้ย ฮึกกกก’’ น้ำตาร่วงอีกครั้ง พร้อมกับเอามือทุบไปที่หน้าอกคนแข็งแรงอย่างโกรธเคือง

                ‘‘ฉันขอโทษ’’

                เซฮุนรวบมือแล้วดึงเฮเลนเข้าไปกอด ด้วยความรู้สึกผิดมาก ร่างเล็กในอ้อมกอดสั่นสะท้านเพราะร้องไห้ เซฮุนรู้สึกได้ถึงน้ำตาร้อนๆ ที่เปียกชื้นอยู่บริเวณหน้าอกนี้

                ‘‘กินมันนะ...’’ เขากระซิบบอกเธอเบาๆ พร้อมกับยื่นยาไปให้อีกครั้ง เฮเลนจำเป็นต้องรับมาอย่างเลี่ยงไม่ได้ ทำไงได้ละ เธอยังเรียนอยู่ จะให้ป่องได้ยังไง

                ‘‘ฮึกกก เซฮุน ฉันกลัว..’’

                ‘‘ไม่เป็นไรนะ ไม่ต้องกลัว’’ เซฮุนกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้น เพื่อปลอบโยนคนตัวเล็ก

                พลั๊กกกกก

                ‘‘อ้าวเฮ้ยยย พากันมานั่งทำอะไรตรงนี้’’ คริสที่เพิ่งจะเข้ามาในห้องถามด้วยความแปลกใจเมื่อเห็นเซฮุนและเฮเลนนั่งกองอยู่กับพื้น

                ‘‘อะ.. ป่าวครับๆๆ เฮียมีอะไร’’

                ‘‘บังเอิญผ่านมาทางนี้น่ะเลยแวะมาหา......อ้าวเฮเลน ร้องไห้ทำไม’’ คริสตกใจเมื่อเหลือบไปเห็นเฮเลนที่กำลังปาดน้ำตาอยู่

                ‘‘ป่าวค่ะพี่คริส เฮเลนขอตัวนะคะ’’ 

                ตุ๊บบบบ (มโนว่าเสียงของหล่นนะคะ)

                ‘‘นี่ยาอะไร?’’ คริสที่ดูจะตาไวกว่ามองสิ่งที่ตกอยู่บนพื้น 

                ‘‘เอ่อ..’’

                ‘‘ยาคุมกำเนิดฉุกเฉิน?...... เกิดอะไรขึ้น’’

                ‘‘ฮึกกก....’’

                ‘‘เซฮุน แกทำอะไรเฮเลน ห๊ะ!!!’’ คริสตะคอกใส่เซฮุนที่อยู่ข้างๆ ด้วยอารมณ์เดือดถึงขีดสุด นี่เซฮุนกล้าทำร้ายน้องสาวถึงขนาดนี้เลยหรอไง

                ‘‘เฮีย คือผม...’’

                ‘‘แก มัน..... โห้วว ไอ้เลว’’ คริสกระชากคอเสื้อเซฮุนเข้ามาประชิดตัวเพื่อจะสวนหมัดเข้าไปด้วยความโกรธ ถึงจะรู้จักกันไม่นานเท่าไร แต่เฮเลนก็เปรียบเสมือนน้องสาวเขาคนหนึ่ง

                พลั๊กกกก

                ‘‘พี่คริส พอค่ะ พี่คริส อย่าทำแบบนี้’’ เฮเลนวิ่งไปสวมกอดคริสจากทางด้านหลัง เพื่อเป็นการห้าม ไม่ใช่ว่าเธอไม่โกรธเซฮุน แต่แค่ไม่อยากให้เรื่องมันเลยเถิดไปมากกว่านี้

                ‘‘แต่มันทำร้ายเธอ’’

                ‘‘ให้เรื่องมันจบแค่นี้เถอะนะคะ ลืมๆ เรื่องนี้ไปนะ ให้พี่คิดว่าเรื่องนี้ไม่เคยเกิดขึ้น เฮเลนอาย.... ฮึกกก........’’ คริสดึงเฮเลนเข้ามากอดด้วยความเห็นใจ เฮเลนคงจะเสียใจกับเรื่องนี้มาก เขาคืนยาให้เธอก่อนจะไปเอาน้ำดื่มมาให้

                ‘‘เดี๋ยวพี่จะไปส่งที่บ้าน’’

                ‘‘ ( . . ) ( ’ ’ ) ( . . ) ( ’ ’ ) ( . . ) ( ’ ’ ) ’’ คริสจูงมือเฮเลนเดินออกจากห้อง ส่วนเซฮุนก็ได้แต่มองตามหลังไปด้วยความรู้สึกผิดที่มีมากกว่าเดิมเสียอีก

                ‘‘โอเครึเปล่า?’’ คริสเอื้อมมือมาขยี้หัวฉันเบาๆ ฉันรับรู้ได้ว่าเขาเป็นห่วง

                ‘‘ไม่เป็นไรแล้วค่ะ’’

                ‘‘แน่ใจนะ พี่เป็นห่วงเธอนะ’’

                ‘‘ไม่เป็นไรจริงๆค่ะพี่คริส แต่พี่ช่วยเก็บเรื่องนี้เป็นความลับได้มั้ย?’’ ฉันมองคริสด้วยสายตาอ้อนวอน เรื่องนี้ รู้ไปถึงไหนก็อายไปถึงนั่น

                ‘‘พี่ไม่บอกใครหรอก....’’

                ‘‘ขอบคุณค่ะ กลับกันเถอะ’’ ฉันยิ้มบางๆ ไปให้เพื่อให้เขาสบายใจ

                ระหว่างเดินทางกลับ ฉันกับคริสก็ได้แต่เงียบ มีแต่เพลงของโมสาร์ทเปิดคลอเบาๆ เพิ่งรู้ว่าคนหน้าตาเย็นชา จะฟังเพลงแนวนี้ แต่มันก็ดี เพราะมันช่วยให้ฉันเลิกคิดมาก ฉันตั้งใจแล้วว่าจะลืมเรื่องวันนี้ไปให้หมด จะเริ่มต้นชีวิตใหม่...

                ‘‘พี่ฟังเพลงโมสาร์ทด้วยหรอคะ?’’

                ‘‘พี่ชอบฟังตอนเครียดน่ะ มันช่วยให้สบายใจ’’

                ‘‘แล้วตอนนี้พี่เครียดหรอค่ะ?’’

                ‘‘อื้ม...’’

                ‘‘เรื่องอะไรคะ?’’

                ‘‘เรื่องเธอนั่นแหละ’’ ฉันหันไปมองคริสด้วยความสงสัย

                ‘‘เรื่องฉัน? เรื่องอะไรหรอคะ’’

                ‘‘ช่างเถอะๆ หายเครียดยัง’’

                ‘‘หายแล้วค่ะ เพราะเพลงที่พี่เปิดนี่แหละ’’

                ‘‘ฮ่าๆๆๆ จริงหรอ งั้นพี่จะเปิดให้เธอฟังบ่อยๆ ถ้าเธอเครียด โอเคมั้ย’’

                ‘‘ขอบคุณพี่มากนะคะ ฟ๊อดดดด’’ ฉันหันไปยิ้มให้คริสก่อนจะยื่นหน้าไปหอมแก้มเขาหนึ่งฟอด เอิ่ม ตอนนี้ไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่เหมือนกัน แต่แก้มเขามันดึงดูดชะมัด

                เอี๊ยดดดดดดดดดดดดดดดดดด ปั๊กกก

                ‘‘พี่คริส เป็นอะไร’’ ฉันตกใจเมื่ออยู่ดีๆ คริสก็เบรกรถเข้าข้างทางกะทันหัน

                ‘‘เอ่อ....เมื่อกี๊เธอทำอะไร’’ สีหน้าคริสดูตื่นๆ

                ‘‘อ่า....’’ ฉันก้มหน้าหงุดๆ ด้วยความเขิน บ้าจริง เมื่อกี๊ยังไม่เขินขนาดนี้เลยนะ อาจจะเป็นเพราะตอนนั้นฉันยังไม่คิดอะไร แต่ตอนนี้ คิดแล่ว

                ‘‘รู้ตัวมั้ยว่าทำอะไรลงไป’’

                ‘‘เอ่ออ คือ....’’

                ‘‘คราวหลังถ้าจะทำแบบนี้ ให้บอกพี่ก่อนเข้าใจมั้ย จะได้เตรียมตัว’’ พูดจบก็เอามือมาขยี้ผมฉันเบาๆ เอิ่มม ตกลงว่าไม่โกรธ? โห้วววว คิดว่าจะโดนดุซะแล้ว

                ‘‘.....รีบกลับกันดีกว่านะคะ’’ ฉันยิ้มให้เขาบางๆ

                คริสพยักหน้าก่อนจะรีบออกรถทันที ระหว่างทางฉันก็ได้แต่มองหน้าเขา น่าแปลกที่เขาไม่โกรธ แต่ก็ดีแล้วล่ะ เอ๊ะ แล้วทำไมฉันต้องมานั่งคิดเรื่องน่าอายแบบนี้ด้วยละ  อ๊ากกกก พอๆๆๆๆๆๆๆ หน้าด้านเกินไปแล้วเฮเลน หลังจากนั่งรถมาเกือบยี่สิบนาทีก็มาถึงคฤหาสตระกูลโอ คริสเลี้ยวรถเข้าไปภายในคฤหาส อย่างคุ้นเคย เขาจอดรถและเดินมาเปิดประตูรถให้ อร๊ายยย สุภาพบุรุษอะแก

                ‘‘เดี๋ยวพี่ถือกระเป๋าให้’’

                ‘‘ขอบคุณค่ะ J’’

                ‘‘ไม่มีใครอยู่บ้านหรอ’’ คริสถามขึ้นหลังจากที่เดินเข้ามาในบ้านได้ซักพัก ตอนนี้กำลังมุ่งหน้าไปห้องนอนฉันอยู่

                ‘‘คุณแม่กับคุณลุงไปงานเลี้ยงค่ะ... เข้ามาก่อนสิ’’ ฉันเปิดประตูเข้าไปในห้อง แล้วเชื้อเชิญให้คริสเข้าไป ไม่ได้อ่อยนะ ฉันไม่ได้คิดอะไรเลย ไม่มีใครอยู่บ้าน จะให้ฉันปล่อยเขาไว้ข้างล่างคนเดียวหรอ?

                ‘‘เอ่อ...’’

                ‘‘เข้ามาเถอะค่ะ ไม่เป็นไรหรอก เฮเลนไม่ถือ’’ ฉันยิ้มให้คริส

                ‘‘ครับๆ’’ เธอไม่ถือ พี่ก็ไม่ถือ แต่พี่คิดนะ? นั่นคือค;ามคิดของคริส หึหึ

                ‘‘พี่คริสนั่งรอบนเตียงก่อนนะคะ เดี๋ยวเฮเลนเปลี่ยนชุดก่อน’’ คริสพยักหน้าเข้าใจ เขามองดูเฮเลนที่ตอนนี้กำลังหยิบชุดแล้วเดินเข้าไปเปลี่ยนในห้องแต่งตัว คริสมองไปรอบๆ ห้องก่อนจะไปสะดุดกับรูปที่วางไว้บนหัวเตียงและหยิบมันขึ้นมาดู ในนั้นเป็นรูปของชายหญิงสองคน ผู้หญิงมองมาที่กล้องแล้วฉีกยิ้มจนตาหยี ส่วนผู้ชายกำลังเหลือบมองหน้าผู้หญิงอยู่ ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าสองคนนี้มีความสัมพันธ์กันอย่างไร ใครก็ดูออกว่าเป็นแฟนกัน เซฮุนรู้หรือเปล่าว่าเฮเลนมีแฟนแล้ว...?  คริสตัดสินใจวางมันลงที่เดิมแล้วเดินตรงไปยังห้องแต่งตัว ด้านหลังประตูที่แง้มไว้เพียงเล็กน้อย ปรากฏภาพสาวน้อยร่างเล็กที่บนตัวสวมกางเกงขาสั้นและเสื้อเกาะอกในอิริยาบถที่กำลังจะสวมเสื้ออีกตัวทับลงไป บนหลังที่ขาวเนียนปรากฏรอยสีกุหลาบเต็มไปหมด ไม่ต้องบอกเขาก็พอจะเดาออกว่าได้มาจากเซฮุน ไม่รู้อะไรดลใจให้เขาเดินเข้าไปโอบกอดเธอจากทางด้านหลัง

                ‘‘พี่คริส.. เข้ามาทำไมค่ะ’’ เฮเลนที่กำลังแต่งตัวอยู่ดูตกใจกับเหตุการณ์ที่ไม่ทันได้ตั้งตัว เธอจึงเบนหน้าหนีเขาด้วยความอาย

                ‘‘.............’’ คริสไม่ตอบแต่หากจูบลงไปที่ไหลขวาเธอเบาๆ ด้วยความทะนุถนอม เขาเผลอหลงเสน่ห์ร่างบางเข้าแล้ว...

                ‘‘พี่คริสๆๆๆ’’ เฮเลนหันมาเผชิญหน้ากับคนตัวสูงแล้วเรียกสติโดยการเขย่าท่อนแขนแข็งแรงสองสามที แต่หากเธอกลับโดนสะกดด้วยสายตาที่มีเสน่ห์นั้น เธอทำได้แค่เพียงมองหน้าเขาท่ามกลางความมืดที่กำลังเข้ามาปกคลุม เพราะตอนนี้ก็เป็นช่วงเวลาที่เย็นพอสมควร ใบหน้าคนตัวสูงค่อยๆโน้มลงมาใกล้ ใกล้มากเสียจนทำให้ร่างบางประหม่า แต่ก็ทำได้เพียงหลับตาลงเพื่อรอรับสัมผัสนั้น อะไรจะเกิด มันก็ต้องเกิดสิ จริงมั้ย?

                ร่างสูงค่อยๆบรรจงบดเบียดริมฝีปากบางด้วยความรักใคร่ สองแขนกระชับอ้อมกอดให้แน่นเป็นผลให้คนทั้งสองแทบไม่มีช่องว่างระหว่างกันเลย ลิ้นหนาค่อยๆสอดเข้าไปในโพรงปากเพื่อเก็บกวาดความหวาน ร่างบางในอ้อมกอดแทบทรุดลงไปกองกับพื้นหากทว่าร่างสูงฉุดรั้งตัวไว้ก่อน  เขามอบรสสัมผัสละมุนให้กับเธอเนิ่นนานก่อนจะค่อยๆ ละออกด้วยความเสียดาย ผลจากรสสัมผัสนั้นต่างทำให้ใจทั้งสองเต้นรัว หน้าเฮเลนขึ้นสีแดงระเรื่อด้วยความเขินอาย รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ผุดขึ้นบนใบหน้าคนตัวสูงแสดงความพอใจ...

                ‘‘เรื่องบนรถตอนนั้นถือว่าเราเจ๊ากันนะ’’ คริสกระซิบเสียงแผ่วแล้วเดินออกไปอย่างไม่รีบร้อน

                ‘‘อะ.. พี่คริสคะ’’ ทว่า เขาต้องหันกลับมาอีกครั้งเพราะเสียงเรียกของเฮเลน

                ‘‘..............’’ เขาได้แต่เลิกคิ้วถามด้วยความสงสัย เรียกทำไม หรือว่าติดใจรสจูบของฉัน...

                ‘‘ไม่มีอะไรค่ะ กลับดีๆนะ’’ เฮเลนได้แต่ส่งยิ้มเก้อไปให้คริส แต่ก็ไม่ได้สบตา

                ‘‘ครับ J’’

Wu Yifan’s Part

                เมื่อกี๊ผมทำอะไร ทั้งที่ก่อนหน้านี่ผมบอกว่า เฮเลนก็เหมือนน้องสาวผมคนหนึ่ง แต่พอได้อยู่ใกล้เธอ มันกลับเหมือนมีแรงดึงดูดอะไรบางอย่างที่ทำให้ผมอยากเข้าไปสัมผัส จริงๆ แล้วผมไม่รู้ตัวเลยว่าอะไรลงไป ทั้งๆ ที่เธอโดนทำร้ายมาขนาดนี้แล้ว แต่ผมกลับทำแบบนั้นกับเธอได้ ไอ้คริส แกมันบ้าไปแล้ว...

                ‘‘โว้ยยยยย’’ ผมทุบพวงมาลัยรถแรงๆ เพื่อเรียกสติให้กลับมา ผมไม่แปลกใจเลยว่าทำไมเซฮุนถึงได้ทำแบบนั้นกับเฮเลน ตัวเฮเลนมีแรงดึงดูดจริงๆ  แล้วมันก็ส่งผลต่อเขามากด้วย ถ้าเมื่อกี๊เขาไม่ถอนจูบก่อน เรื่องมันคงจะเลยเถิดไปมากกว่านี้ ผมตัดสินใจขับรถออกมาจากบ้านเซฮุนแล้วตรงไปที่คอนโดอีกครั้ง มีเรื่องต้องคุยกัน ไม่นานรถก็เคลื่อนตัวมาจอดในลานจอดรถของคอนโด ผมรีบตรงไปยังห้องเซฮุนด้วยความรีบร้อน

                อ๊อดดดดดดด อ๊อดดดดดดดดดดด (เสียงกดออด //ครั้งนี้เฮียมีมารยาทอะแกร ฮ่าๆๆๆๆๆ ปกติเห็นอยากเข้าก็เข้าเลย)

                ‘‘อ้าวเฮีย....เฮเลนเป็นไงบ้าง’’ เซฮุนออกมาเปิดประตูพร้อมกับใบหน้าซีดๆ ดูเขาไม่ค่อยจะมีความสุขเท่าไร

                ‘‘ก็โอเคขึ้นแล้ว นี่แกจะไม่ให้เฮียเข้าไปข้างในหรอว่ะ’’

                ‘‘เอ้า ลืม เข้ามาๆๆๆๆ’’ เซฮุนเบี่ยงตัวออกเพื่อเป็นช่องว่างให้ผมเข้าไปในห้อง

                ‘‘ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะ? รู้สึกผิดหรือไง’’

                ‘‘ครับเฮีย ผมรู้สึกผิดจริงๆ’’

                ‘‘ทำแบบนั้นทำไมล่ะ’’

                ‘‘ผมแค่.. โกรธ’’

                ‘‘นายทำมันเพราะแค่โกรธ แค่นั้นเองหรอ?’’

                ‘‘คือผม... ผมไม่รู้ครับเฮีบ แต่ผมรู้สึกผิดจริงๆ’’

                ‘‘ฟันผู้หญิงมาเยอะ ทำไมเพิ่งจะรู้สึกผิดล่ะ’’

                ‘‘เฮเลน... ไม่เหมือนกับคนที่ผ่านๆมา’’

                ‘‘ไม่เหมือนยังไง’’

                ‘‘ผมก็ไม่รู้ครับ แต่ความรู้สึกมันบอกแบบนั้นจริงๆ’’

                ‘‘โอเคๆ เฮียเข้าใจ แรงดึงดูดของเฮเลนมันมากเกินไป’’

                ‘‘เฮียหมายความว่าไง’’

                ‘‘เปล่าๆ แล้วนี่จะเอาไงต่อ’’

                ‘‘ผมคงต้องคิดทบทวนตัวเองก่อน แล้วคงจะไปขอโทษเธอ’’

                ‘‘อื้มๆ ดีแล้ว ไปดืมหน่อยมั้ย’’

                ‘‘ไม่ครับ เชิญเฮียตามสบายนะ’’

                ‘‘ไว้เจอกัน’’

                ผมเดินออกมาจากห้องเซฮุนทั้งที่ยังมีคำถามมากมายที่ยังไม่ได้ถามออกไป เรื่องอะไรกันที่ทำให้เซฮุนโกรธขนาดนี้ แต่ก็ช่างเถอะมันเป็นเรื่องของคนสองคนจริงมั้ย ผมจะเข้าไปยุ่งก็ต่อเมื่อสิ่งที่เขาทำมันมากเกินไปจริงๆ

End Wu Yifan’s Part
 

______________________________________________________________________________________

เฮียเป็นพระเอกขี่ม้าขาวมาช่วยนางเอกกกกกกก  ฟิ้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ตอนนี้เฮียหล่อสุด  หล่อทั้งใจ หล่อทั้งหน้า
ไหนใครเมนเฮียเงิง (?) ไรต์คนนึงแหละ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
.
.
.
.
.
ว่าด้วยเรื่อง NC
พระเอกโหดเกินไปใช่มั้ย? ไรต์ขอโทษษษษ
ไรต์ไม่รู้เลยว่าไรต์มีข้อผิดพลาด เเต่งไม่ฟิน หรืออะไรยังไง ตรงไหน ยังไงไรต์ก็อยากให้นางเอกเเนะนำไรต์หน่อยนะเออ
NC ครั้งหน้าไรต์จะได้เอาไปแก้ไข
.
.
.
.
เร็วๆ นี่ สำหรับNC ครั้งที่ 2
มาดูกันว่า
ใคร
จะฟัน
ใคร
.
.
เฮเลนฟันเซฮุน
.
.
หรือ
.
.
เซฮุนฟันเฮเลนอีกครั้ง
.
.
ไม่นานเกินรอครับผม

ขอคุ๊นางเอกที่เป็นกำลังใจให้ไรต์น๊าาา

รักรีดเดอร์ รักนางเอกนะคะ จุ๊บๆๆๆๆๆๆ


 

MADE IN. BWCW