EXO (Sehun x You) Love Bad Brother

ลำดับตอนที่ #39 : Chapter 35 (+คนที่ยังไม่ได้ลิ้ง NC เข้ามาเลยค่ะ)

ตอนที่ ๓๕

                หลังจากวันนั้น ความสัมพันธ์ของฉันกับเซฮุนก็ดีขึ้นเรื่อยๆ ถึงแม้ช่วงแรกๆตอนเจอหน้าคุณลุงมันอาจจะอึดอัดนิดหน่อย แต่ดูเหมือน่าฉันจะชินกับมันเสียแล้ว และอาจเป็นเพราะคุณลุงเริ่มจะยอมรับกับคามสัมพันธ์ของเราได้แล้ว

                ตอนนี้ฉันกำลังแต่งตัวสวยๆ เพื่อออกไปหาเซฮุน ทีแรกเซฮุนตั้งใจจะมารับที่บ้าน แต่ฉันห้ามไว้เสียก่อน ไม่อยากให้เขาลำบากน่ะ..  ฉันคว้ากระเป๋าสะพายใบเล็กมาสวมก่อนจะหมุนตัวสองสามรอบหน้ากระจกเพื่อความมั่นใจ ก่อนจะออกจากห้อง

                ‘‘...มีอะไร’’

                ในระหว่างที่กำลังจะถึงห้องนั่งเล่น ฉันก็ได้ยินเสียงแม่เล็ดลอดมากจากในนั้น

                ‘‘แน่ใจว่าคุณแค่มาเยี่ยม?’’ แม่คุยกับใคร?

                ‘‘โอเคๆ แล้วแต่คุณเถอะ จะพาใครมาก็พามาเถอะ ยังไงมันก็สิทธิ์ของคุณ’’ ฉันขมวดคิ้วด้วยความสงสัย หลังจากหยุดฟังมาได้ซักพักฉันก็ตัดสินใจแสดงตัวออกไป แม่เบิกตาด้วยความตกใจ ใบหน้าสวยที่ปรากฏริ้วรอยจางๆ ลกลี้ลุกลนจนฉันจนผิดสังเกต

                ‘‘แม่คุยกับใครค่ะ?’’

                ‘‘ปะ...เปล่าจ๊ะ แล้วนี่จะไปไหนหื้ม’’ แม่รีบกดวางสายก่อนจะปั้นยิ้มสวยๆมาให้

                ‘‘ไปหาเซฮุนค่ะแม่’’

                ‘‘ฮ่าๆๆ จริงๆเลย เดินทางปลอดภัยนะลูก’’

                ‘‘ค่า’’ ฉันส่งยิ้มให้ ก่อนจะเข้าไปกอดเอวและหอมแก้มท่านเบาๆ ‘‘เฮเลนไปแล้วนะคะแม่ เดี๋ยวเย็นๆ จะกลับ’’

                ‘‘จ้า.’’ 

                ฉันค่อยๆ สาวเท้าออกมาด้วยความไม่รีบร้อนเท่าใดนัก วันนี้ตัดสินใจว่าจะไปแท็กซี่ และกว่าจะได้ขึ้นแท็กี่ฉันต้องเดินอีกร้อยเมตร  เพราะไม่อยากรบกวนคนขับรถไง เลยเลือกออกมาแบบนี้ บ้านที่มีบริเวณกว้างๆ แบบนี้ก็น่าเศร้าเหมือนกันนะบางที….

                หลังจากที่ลูกสาวคนสวยลับสายตาไป หญิงวัยกลางคนได้แต่ถอนหายใจด้วยความหนักใจ เธอไม่แน่ใจเท่าใดนักว่าสิ่งที่เธอพูดไปลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนจะได้ยินมันหรือเปล่า แต่ถึงจะได้ยินมันก็ไม่ใช่เรื่องไม่ดีอะไร แต่เธอแค่กลัวว่าลูกสาวจะกลับมาทำตัวเย็นชาใส่เธออีก

                ‘‘เป็นอะไรหรือเปล่าคุณ’’  คนที่ได้ชื่อว่าสามีถามไถ่ด้วยความเป็นห่วง เมื่อเขาเห็นภรรยาของตนนั่งถอนหายใจหลายครั้งหลายครา

                ‘‘........’’ เมื่อเห็นภรรยาไม่ตอบเขาจึงกุมมือเธอไว้พร้อมกับบีบเบาๆ เพื่อเป็นการบอกให้เธอยอมระบายมันออกมา

                ‘‘มีอะไรก็บอกผมสิ อย่าเก็บไว้คนเดียว’’

                ‘‘ฉันกลัวคุณจะหนักใจ..’’

                ‘‘ไม่มีเรื่องไหนที่ผมจะหนักใจเท่าเรื่องที่เซฮุนกับเฮเลนคบกันแล้วแหละ...’’ คนเป็นสามีพูดกลั้วหัวเราะทีเล่นทีจริง เป็นผลให้ภรรยาใช้ฝามือสวยๆ ตีเข้าที่แขนแกร่งหนึ่งทีด้วยความหมั่นไส้

                ‘‘ว่ายังไงนะ ลองพูดอีกทีสิ’’

                ‘‘เปล๊า...’’ ตอบเสียงสูงเพื่อเป็นการหลีกเลี่ยงเมื่อเห็นภรรยาคนสวยเริ่มขมวดคิ้วเป็นปม ‘‘แล้วตกลงมีเรื่องไม่สบายใจอะไร’’

                ‘‘พ่อของเฮเลน...’’

                ‘‘หื้ม?’’

                ‘‘เขาจะมาเยี่ยมเราที่นี่’’ เสียงแผ่วลงอย่างเห็นได้ชัด เธอหนักใจไม่น้อยกับเรื่องที่เพิ่งพูดออกไป

                ‘‘เขาจะมาเอาเฮเลนกลับไปอยู่ด้วยหรือไง?  ถ้าเป็นอย่างนั้นผมไม่ยอมแน่ๆ  ผมจะไม่ยอมให้เจ้าเซฮุนอกหักหรอกนะ..’’ 

                ‘‘เขาแค่มาเยี่ยม...ไม่ได้หมายความว่าจะมาเอาเฮเลนกลับไปซะหน่อย’’

                ‘‘แล้วคุณหนักใจเรื่องอะไร’’

                ‘‘....ช่างมันเถอะค่ะ’’

                ‘‘โอเคๆ แล้วเขาจะมาตอนไหนล่ะ..’’

                ‘‘วันนี้’’

                ฉันรู้สึกว่าคิดผิดมาก สำหรับเรื่องที่เลือกจะนั่งแท็กซี่ไปหาเซฮุนที่คอนโด แทนที่ตอนนี้ฉันจะถึงคอนโดแล้ว แต่มันกลับผิดแผนไปหมด เมื่อฉันนั่งรอร่วมครึ่งชั่วโงก็ไม่มีแท็กซี่ผ่านมาสักคน ฉันเลยตัดสินใจเดินออกมาที่หน้าปากซอยเพื่อหาแท็กซี่ไปคอนโดเซฮุนนี่แหละ อย่าสงสัยว่าทำไมฉันไม่โทรไปหาฮุนให้มารับ ง่ายๆ คือกลัวเสียฟอร์มค่ะ ก็ฉันปฏิเสธเขาไปแล้วนี่...  แต่นี่ก็โบกมาหลายรอบแล้วนะ แต่ฉันก็ยังคงนั่งหง็อยเหงาอยู่ จะถึงมั้ยเนี่ย

                แปร๊นนนนนนนนนนนนนนน

                เสียงแตรรถของคนบางคนทำให้ฉันสะดุ้งตัวเล็กน้อย พร้อมกับกวาดสายตาไปมองรถสปอร์ดสีแดงคันหรูที่จอดเทียบท่าอยู่ ฉันหรี่ตามองด้วยความแปลกใจ ก่อนกระจกรถจะค่อยๆ เลื่อนลง เผยให้เห็นใบหน้าหล่อของคนที่ไม่ได้เจอกันนานร่วมเดือน

                ‘‘ว่าไงสาวน้อย ทำไมมานั่งตรงนี้ล่ะ’’ น้ำเสียงสดใส พร้อมกับรอยยิ้มละลายน้ำแข็งขั้วโลกเหนือถูกส่งมาให้ จะมองกี่ทีมันก็ดูมีชีวิตชีวาเสมอ..

                ‘‘.............’’´ฉันทำเพียงส่งยิ้มบางๆให้เขาก็เท่านั้น

                ‘‘แฟนไปไหนล่ะ’’ ร่างสูงลงมาจากรถพร้อมกับนั่งลงข้างๆ คำถามที่ดูแดกดันปนประชดประชันถูกส่งมา แต่ฉันรู้ว่าเขาแค่ต้องการแหย่เล่นเท่านั้น

                ‘‘คอนโด’’

                ‘‘แล้วนี่กำลังจะไปไหน’’

                ‘‘ ไปหาเซฮุนน่ะ  แล้วนายล่ะ?’’

                ‘‘อ่า นัดสาวสวยไว้คนนึง กำลังจะไปเดทกันครั้งแรกน่ะ’’

                ‘‘......ยินดีด้วยนะ’’ ฉันยิ้มกริ่มให้กับเขา ถึงจะแปลกใจว่าคนๆ นั้นคือใคร แต่ก็ไม่ได้อยากรู้เท่าไร เพราะมันเป็นเรื่องของเขาและฉันก็ดีใจกับเขาจริงๆนะ

                ‘‘คร้าบบบบ เดี๋ยวฉันไปส่งที่คอนโดเอามั้ย?’’

                ‘‘ไม่ดีกว่า  ลำบากนายเปล่าๆ’’

                ‘‘ไม่เลย’’

                ‘‘เดี๋ยวก็สายหรอก เดทครั้งแรกไม่ใช่หรอ? นายควรจะทำให้เธอประทับใจนะ’’

                ‘‘แต่ฉันเป็นห่วงเธอมากกว่านะ....’’  นัยต์ตาสีเข้มจ้องมาที่ฉันเหมือนพยายามจะบอกอะไรบางอย่าง สายตาที่ดูหม่นลงจากตอนแรกสร้างความรู้สึกผิดให้เริ่มก่อตัวอีกครั้ง

                ‘‘ชานยอล...นายควรจะ....’’

                ‘‘ไม่ต้องพูดหรอกเฮเลน... ฉันกำลังพยายามอยู่นี่ไง แต่ถึงยังไงฉันก็ยังเป็นห่วงเธออยู่ดี ถึงจะเป็นในฐานะของเพื่อนก็เถอะ’’

                ‘‘ก็ได้ ไปส่งฉันที่คอนโดเซฮุนที..’’ เมื่อไม่มีอะไรจะพูด ฉันก็เลยเลือกที่จะตัดบทด้วยการขอให้เขาไปส่งทันที ชานยอลอมยิ้มเล็กๆ ที่ฉันมองแล้วไม่แน่ใจว่าเขามีความสุขจริงหรือเปล่ามาให้ ร่างสูงของชานยอลค่อยๆ เปิดประตูรถให้อย่างสุภาพ ก่อนจะเดินอ้อมไปที่นั่งคนขับ เขาหันมายิ้มให้ฉันอีกครั้ง พร้อมกับออกรถไป

                เสียงดนตรีเปิดคลอเบาๆ สร้างความรู้สึกอึดอัดจไม่น้อย แต่ฉันก็เลือกที่จะทำตัวให้ปกติ มือเรียวของชานยอลเคาะเบาๆที่พวงมาลัย พร้อมกับริมฝีปากร้องเพลงคลอไปตลอดทาง สายตามองไปยังถนนเบื้องหน้า  มีแค่ฉันคนเดียวสินะ ที่ยังอึดอัดอยู่

                ‘‘กำลังคิดว่าฉันไม่อึดอัดล่ะสิ’’  ฉันหันไปมองหน้าชานยอลอีกครั้งด้วยความแปลกใจ  เขาอ่านความคิดฉันหรอ?

                ‘‘............’’

                ‘‘ทำไมจะไม่อึดอัดล่ะ... แต่ฉันได้แค่อดทนไปงั้นแหละ ดูเหมือนเธอจะอึดอัดมากนะ’’

                ‘‘.....คือ’’            

                ‘‘ฉันเข้าใจเธอนะเฮเลน... แต่ตอนนี้เลิกอึดอัดได้แล้วล่ะ ทำตัวตามสบายเถอะ ให้คิดว่าฉันไม่เคยชอบเธอก็ได้’’

                ‘‘มันง่ายซะเมื่อไหร่ล่ะชานยอล’’  ใช่ มันไม่ง่ายเลยที่จะทำเหมือนไม่รู้อะไรทั้งๆ ที่รู้อยู่เต็มอก

                ‘‘แต่การตัดใจมันยากกว่าไม่ใช่หรอ’’  คำพูดของชานยอลทำให้ฉันรีบกลืนคำที่จะเถียงลงไปทันที

                ‘‘...........’’

                ‘‘ฮ่าๆๆๆ ไม่ต้องทำหน้าแบบนั้นเลยนะ ฉันไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวมันก็โอเค ไม่แน่น่ะ คนที่ฉันนัดไว้อาจจะมาทำให้ฉันตัดใจจากเธอได้จริงๆ ก็ได้’’

                ‘‘อ่า เรามาเริ่มต้นเป็นเพื่อนกันใหม่นะชานยอล’’

                ‘‘ครับผม....อ่ะ ถึงพอดีเลย’’  รถคันหรูค่อยๆ หยุดเมื่อถึงปลายทาง ชานยอลหันมายิ้มกว้างให้อีกครั้ง ก่อนที่ฉันจะโบกมือให้ เพื่อเป็นการขอบคุณ

                ‘‘ขอบคุณนะชานยอล’’ รอยยิ้มสดใสส่งให้ให้อีกครั้ง พร้อมกับล้อยางที่เริ่มเคลื่อนที่ออกไปจนลับตา เมื่อรถชานยอลไปแล้ว ฉันก็กระชับสายกระเป๋าสะพายให้แน่น ก่อนจะตัดสินใจขึ้นไปหาเซฮุน

                ‘‘อย่าคิดว่าไม่เห็นนะว่าใครมาส่ง’’  ผมส่งเสียงไปทักทายเธอด้วยความน้อยใจ ใช่แล้วล่ะ ผมมองลงไปนอกหน้าต่างแต่ก็ดันไปเห็นรถไอ้เด็กเวรชานยอลจอดอยู่หน้าคอนโดพอดีไง แล้วผมจะไม่งอนเลยถ้าคนที่เดินออกมาจากรถไม่ใช่เฮเลน ไม่ได้โกรธ แต่หึงเว้ยยย เข้าใจป้ะ?

                ‘‘หื้ม?’’ เฮเลนเลิกคิ้วด้วยความสงสัยก่อนจะนั่งลงข้างๆ ผม มือเล็กเกี่ยวแขนผมเบาๆ พร้อมกับออดอ้อนท ให้ตายเหอะ ทำตัวน่ารักเกินไปแล้วครับ

                ‘‘ไม่ต้องมาทำเป็นสงสัยเลยนะ กับไอ้ชานยอลน่ะ ฉันเห็นหมดแล้ว’’ พูดเสร็จผมก็หันหน้าหนีอีกระลอก ผมต้องการให้เธอรู้ว่าผมงอนอยู่ รู้มั้ยว่างอน หึงด้วย มากด้วยยยยย

                ‘‘เขาก็แค่มาส่ง... ถ้าไม่มาส่งฉันก็คงไม่ได้มาหานายหรอกนะ..’’ เฮเลนเอาแก้มใสๆ มาซบที่ไหลผมเป็นการออดอ้อน

                ‘‘ทำไมไม่โทรให้ฉันไปรับ อยากเจอมันมากหรอ’’  มันดูงี่เง่าใช่มั้ย? แต่บอกเลยว่าผมหึงอ่ะ ทำไงได้

                ‘‘เซฮุน... ไม่รักฉันแล้วหรอ?  ถ้าไม่รักฉันแล้วช่วยจูบฉันที...ครั้งสุดท้าย’’  ใบหน้าสวยดูหม่นลงเล็กน้อย เฮเลนก้มหน้าลง พร้อมกับคำพูดแปลกๆ  เธอพูดแบบนี้ผมต้องยอมทุกทีเลย...

                ผมเอี่ยวตัวไปหาเฮเลน พร้อมกับคว้าเอวเล็กมากอด ออกแรงดึงให้เธอขึ้นมานั่งบนตัก พร้อมกับมอบสัมผัสละมุนๆ ให้  ผมไม่ได้ลุกล้ำ ทำเพียงแค่กดจูบเบาๆ เพื่อให้เธอรู้ว่าผมรักเธอแค่ไหน

                ‘‘อย่าพูดแบบนี้อีก ไม่งั้นฉันไม่หยุดแค่นี้หรอกนะ’’ ผมละริมฝีปากออกจากเธอ ก่อนจะคาดโทษเบาๆ  เฮเลนหัวเราะเบาๆ ใบหน้าที่เปื้อนรอยยิ้มทำให้ผมรู้ว่าเธอแค่แกล้งผมเล่น  แสบจริงๆเลยนะ..

                ‘‘คิก....’’

                ‘‘หยุดหัวเราะเลย’’ ผมพยายามกดเสียงต่ำ เพื่อให้เธอหยุดหัวเราะ แต่เมียคนสวยกลับยิ่งหัวเราะหนักขึ้นไปอีก เออ กูจะได้จับปล้ำอีกรอบก็คราวนี้แหละ

                ‘‘อ่าๆๆ ก็ได้ นายเชื่อใจฉันหรือเปล่าล่ะ..’’

                ‘‘อือ’’

                ‘‘นี่แน่ะ พูดไม่เพราะ’’ มือเรียวๆ ส่งแรงตีเข้าที่ลำแขนผมเบาๆ

                ‘‘คร้าบบบบบบบ เชื่อใจเมียที่สุดคร้าบบบบบบบบบ  พอใจยัง’’  ผมทำเสียง้อเลียน ก่อนจะกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้น ทำให้ร่างกายของเราชิดกันมาขึ้นไปอีก อื้มม ท่าสวยดีนะ มันล่อแหลม และผมก็พร้อมถ้ามันมีอะไรๆ เกิดขึ้นมากกว่ากอดและจูบ พร้อมเสมอ อู้วววว คิดทีไรเซฮุนจูเนียร์ก็ตื่นตัว

                ‘‘เซฮุน..... นายกำลังคิดเรื่องลามกมั้ย’’  เฮเลนมองหน้าผมด้วยสีหน้าที่บอกเลยว่า กลัว ว่าแต่ผมทำหน้าโรคจิตออกไปหรอวะ

                ‘‘เปล่า’’

                ‘‘ไม่จริงอ่ะ’’

                ‘‘โอเค ยอม ก็กำลังคิดอยู่ไง..... แล้วจะให้ป่ะล่ะ..??’’ ผมยิ้มยั่วคนตรงหน้าที่ตอนนี้หน้าแดงเป็นลูกมะเขือเทศไปแล้ว

                ‘‘เลิกคิดเรื่องบ้าๆ แบบนี้ได้แล้วเซฮุน’’´  เฮเลนผลักหน้าผมที่กำลังค่อยๆ เคลื่อนเข้าไปใกล้ให้ออกห่าง

                ‘‘หึ...จูบฉันที..’’

                ‘‘ห๊ะ...?’’ เฮเลนร้องเสียงหลง หน้าเธอตอนนี้ดูตกใจ ผมคิดว่ายัยนี่น่ะ ไปแสดงตลกน่าจะรุ่งนะ

                ‘‘จูบผัวหน่อยสิครับเมีย’’  ผมยิ่มกริ่ม บอกตามตรงว่าการได้แกล้งเฮเลนคือความสุขอย่างนึงเลยล่ะ

                ‘‘ผัวเมียอะไรเซฮุน บ้าไปแล้ว’’ เฮเลนเบนหน้าหนี แต่หน้าเธอแดงน่ะ? เขินมากละซิ ฮ่าๆๆๆ ผมชอบแบบนี้น่ะ น่าฟัดชะมัด

                ‘‘เอ้า หรือไม่จริง เราเคยเข้าๆ ออกๆ กันแล้วนี่’’ ผมพูดกลั้วหัวเราะ พร้อมกับเขาสันจมูกไล้ปากตามใบหน้าสวยเบาๆ ตั้งใจจะหายใจรดใบหน้าสวยให้ขึ้นสีเล่นๆ

                ‘‘คนลามก’’  เฮเลนพูดพร้อมกับพยายามหันหน้าหนี

                ‘‘ฮ่าๆๆๆๆๆ เธอหน้าแดงนะ’’

                ‘‘“..มะ...มันร้อนไง’’

                ‘‘เขินก็บอก’’

                ‘‘เออ เขินนั่นแหละ เฮเลนพูดเสียงดัง พร้อมกับลุกขึ้นมากตัก แล้วเดินหายไปในห้องคึรัว ผมทำแค่มองตามร่างเล็กไปก็เท่านั้น  เพราะเธอเป็นแบบนี้ไง ผมถึงรักเธอจนโงหัวไม่ขึ้น...





 

____________________________________________________________________

หายไปร่วมเดือนนน ขอโทษน๊าาาาา

อัลไลคือขุ่นพ่อจะมาเยี่ยม? เเล้วขุ่นพ่อจะมาทำไม ติดตามด้วยนะเออออออ


มุมิ



****ใครยังไม่ได้ NC เข้าไปที่ suratchanaeye.blogspot.com  หรือไม่ก็เสิร์จคำว่า NC Love Bad Brother ในกูเกิลก็จะเจอน๊า

จะโดนเเบนมั้ยเนี่ย? ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ
ไรต์ไม่ค่อยมีเวลาเข้ามาเท่าไหร่นะคะ ยังไงก็ไปอ่านในนี้น๊า 




รักรีดเดอร์ รักนางเอกนะคะ จุ๊บๆๆๆๆ

MADE IN. BWCW