ฉัน…เกลียดตัวเองที่สุด L
เกลียด…ที่อ่อนไหวง่าย
เกลียด…ที่เอาแต่แคร์ความรู้สึกคนอื่น
เกลียด…ที่พยายามจะหัวเราะ
เกลียด…ที่เวลารักใครจริงๆ แล้วมักจะทุ่มเทให้หมดใจ จนผลสุดท้ายต้องกลับมาเจ็บเอง
เกลียด…ที่เสือกเข้าในความคิดชาวบ้าน
เกลียด…ที่พยายามเข้าสังคม ทั้งๆ ที่คิดว่ามันวุ่นวาย จอมปลอม เจอแต่พวกมนุษย์หน้ากากทั้งนั้น
เกลียด…ที่ไม่น่าเกิดมาเลย
เกลียด…ที่เกลียดคนอื่นไม่ลง
เกลียด…ที่เป็นคนดีเกินไป
เกลียด…ที่เห็นทุกอย่างสวยงาม ราวกับเห็นรุ้งกินน้ำหลังฝนตก
เกลียด…เกลียด…เกลียด… ที่เป็นตัวเอง ที่มันไม่กล้าบอกความในใจออกไป…
ทำไมต้องมาเขียนเอาด้วยนะ?...
“แล้วอย่างนี้ใครจะมาเข้าใจเราได้จริงๆ ซักที” L
อธิบายไปก็คงไม่มีใครเข้าใจ… ถ้าหากโลกนี้มีแต่คนที่คิดเหมือนกันกับเราก็คงจะดี… ดูเหมือนจะไร้สาระไปหน่อยนะ ฮ่ะๆๆ
แต่บางทีความคิดนี้ก็อาจจะเด็กเกินไปและหาสาระมิได้…
ทุกวันนี้ยังคิด… เราอยู่ไปเพื่ออะไร?
หัวเราะไปทำไม?
หัวเราะไปเพื่อใคร?
หัวเราะแล้วจะมีใครมีร่วมหัวเราะไปกับเราด้วยอย่างนั้นเหรอ?
แล้วจะร้องไห้ทำไม? ไม่เห็นจะมีใครมาร่วมเศร้าด้วยกันกับเรานี่
โกรธแล้วมีใครสนบ้าง?
ไม่เห็นจะมีใครมาง้อเลย ทั้งๆ ที่พอเราทำคนอื่นโกรธเราต้องง้อเขาตลอด ถึงแม้เราจะบอกว่าเราง้อไม่เป็น แต่ก็ยังจะดึงดันนั่งอยู่ข้างๆ เขา แม้ว่าจะไม่พูดอะไรออกไปเลยก็ตาม
น้อยใจแล้วบอกใครได้มั้ย?
จะมีใครซักคนคอยรับฟังเราบ้างหรือเปล่า? …เปล่าเลย
เมื่อไม่มีใครคอยรับฟังเราแล้ว เราจำเป็นต้องเปลี่ยนตัวเองให้หัดรับฟังเขาบ้างใช่มั้ย? แล้วที่เราทำอยู่ทุกวันนี้ล่ะ คืออะไร? เราไม่ฟังใครเลยงั้นเหรอ? ถ้าอย่างนั้นเราจะมานั่งน้อยใจแบบนี้ไปทำไม?
ดังนั้นจำเป็นต้องเปลี่ยนตัวเอง?
เพื่ออะไรล่ะ? เรายังจะทำแบบนั้นไปเพื่ออะไร…
เรามันบ้าเองแหละ ที่ให้ความสำคัญกับมนุษย์แปลกหน้าที่เรียกว่า “เพื่อน” แทนที่จะนึกถึงคนที่เรารู้จักกันมาตั้งแต่เกิดอย่าง “ครอบครัว”
คนเรา…เมื่อเกิดมาแล้วแต่ไม่มีใครเห็น ไม่มีใครรับรู้ถึงการมีอยู่ของตัวตนของเรา ไม่มีใครสนใจ…แล้วมนุษย์จะถือกำเนิดออกมาทำไม?
มันก็แค่ความรู้สึกติดลบ ที่นานๆ จะออกมาที…แต่กลับบอกกับใครไม่ได้เลย…เพราะรู้ดีว่า…คงไม่มีใครคิดแบบเรา L
แต่ถ้าโลกสวยเกินไปมันก็ไม่ดี…
มีแต่ความคิดที่เห็นทุกคนเป็นเพื่อนกันไปหมด มันก็การ์ตูนผู้หญิง…เหลวไหลและไร้สาระ
.
.
เมื่อเราปล่อยวางทุกอย่างลงแล้ว ใส่ใจแค่คนที่เราคิดว่าจะทุ่มเทให้เขาคนนี้เพียงแค่คนเดียวพอแล้วจริงๆ …
ได้โปรด…อย่าได้มีใครมาปลุกความรู้สึกบ้าๆ นี่ของเราให้มันตื่นขึ้นอีก ทำให้เรามาเอาใจใส่คนรอบตัวนอกจากเขาคนนี้ได้อีกเลยนะ…ขอร้อง…
เรื่องมันเศร้า…L
ความคิดเห็น