ลำดับตอนที่ #39
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #39 : เข้าสู่แดนปีศาจและการสูญเสีย
หยาหลเ้ามาไ้บ้านและไ้โรลมปราน้ำไป้ำมา รับรู้ไ้ในร่าอนมีพลัมารอีสายหนึ่ที่ำลัหลอมรวมเป็นหนึ่เียวับน ัวมันเอ็ไม่่อยสนใและพยายามไล่ลมปรานทั่วร่าให้ปิ และ่อยๆลืมาึ้นและเินออไป้านนอในทันที พลามอไปรอบๆอย่าเหนื่อยๆ " สำเร็แล้วสินะหยาหล ถึเวลาที่พวเราทั้สอวระเินทาไปทวีปปีศาันสัทีเพื่อะไ้ไปพบับหยาือหลาสัรั้ "อโพฟิสเอ่ยึ้นทันทีเมื่อเห็นนายท่านอนเินออมา " อืม ถึเวลาที่้อไปท่อเที่ยวแนปีศาสัรั้แล้วสินะ ไปันเลยเพราะันอยาไปเอาเพลิอเวีที่นายเยเล่าแล้วสิ น่าสนใเี่ยวอลาเมียทั้สอ่อนนะ อโพฟิส นายเรียมัวรอเลย " หยาหลพูบ็เินไปพบแม่และภรรยาอนพลาอไปอย่ารัใร่ และอลูายอนเอาไว้ " ท่านพี่้อลับมาเร็วๆนะ พว้าทั้สอับท่านแม่ะรอท่านพี่ที่นี้นะ ลูอพวเรา็เ่นัน "สอภรรยาเอ่ยึ้นเป็นวามนัยแ่สามีอน หยาหลพยัหน้าและไปอแม่อนเอาไว้ และเินไปหาอโพฟิสที่รออยู่ห่าออไปพร้อมับ รอยีาอมิิ ทั้สอเินเ้าไปทันที " ทำไมอี้หลิน ไม่บอหยาหลไปล่ะลู ว่าเ้าำลัะำเนิบุรให้ับเา แม่ิว่าเาน่าะรับรู้เอาไว้ " เหมยฮวาเอ่ยึ้น่อสะใภ้อน " ้าไม่อยาให้เ้า้อมีห่ว อีอย่า ้าะะไว้บอเาอนที่ท่านพี่ลับมาน่ะ ท่านแม่ไม่้อห่วนะ พวเราเ้าบ้านเถอะ " พูบทั้หม็เินเ้าไปในบ้านทันที ................................................................................................ หยาหลทะลุเ้ามาที่แนปีศาห่าออมาัวเมือประมานห้าิโล มันับอโพฟิสเหาะ้ามเมือมายัปราสาทแห่หนึ่ ที่นี้มีราสัลัษ์รูปอาาแห่นร หยาหลมอแบบไม่สนใและเินเ้าไปภายในทันที เมื่อเินเ้าไป็เห็นายสอน ยืนเฝ้าหน้าประูอยู่ ระับพลัวีรนลมปรานระับแป มันทั้สอเมื่อเห็นหยาหลเินเ้าไปใล้็วาเสียัลั่น " มาทาไหนไสหัวไปทานั้น ำหนััพรริปีศา ไม่้อนรับเ้า หาไม่ยอมไปอย่าหาว่าพว้าใร้าย ไสหัวไป !!! " ทหารเฝ้าประูวาลั่น หยาหลยิ้มเหี้ยมพลัระับำนานพุ่ออมา ทหารทั้สอหน้าีเผือัวสั่นไป้วยวามลัวื พร้อมับใ้ปรานระบี่สีทอทิ่มทะลุร่าอทั้สอให้ายไปอย่าทรมาน และเินเ้าไปภายในทันที มีนบุรุ !!!! มีนบุรุ !!!! ทหารทั้หมมาที่นี้โยเร็ว !!! พริบาทหารนับร้อย็ปราึ้นเบื่อหน้าอหยาหล มันแสยะยิ้มออมาอย่าเหี้ยมโหนัยย์าสีแโลหิอเผ่ามารั้นสู ลมปรานระับเทวะสวรร์ลมปรานแผ่ออมาอย่าบ้าลั่ ลายเป็นลื่นพายุปรานระบี่สีทอนับพันพุ่ลมาาฟาฟ้ามาแทร่าบรราเหล่าทหารทั้หมอย่าโหเหี้ยม " อ้า ไม่ มันเป็นปีศา ไม่ !!! อ้า !!! ่วย้วย !!! เสียรีร้อัึ้นอย่า่อเนื่อพร้อมับบรราทหารทั้หลายที่เริ่มล้มายลเป็นำนวนมา เศษเลือมามายไหลไปทั่วทั้ำหนั และบรราผู้อาวุโสอระูลหยาึเินออมาและำรามลั่นไป้วยวามโธร " บับ เ้าเป็นใรล้าียัไมาบุำหนัอัพรริปีศา หยาอุ๋ยเิน ไม่อยามีีวิอยู่แล้วอย่าั้นหรือ ้าผู้อาวุโส สาม หยาเปียวะสั่สอนเ้าเอ ไอ้นไม่เียมัว " พูบผู้อาวุโส็เร็พลัระับเียนลมปรานผนึพลัเป็นาบสีเียวฟาลมาอย่ารุนแร ปึ !!!! ผู้นทั้ำหนั่าอึ้เพราะแทนที่ะเห็นศัรูอน้อายเป็นเศษเนื้อ แ่ลับเห็นมันเอามือเปล่ารับปรานาบอย่าไม่สะทสท้าน หยาเปียวถึับหนาวไปถึั้วหัวใ หยาหลเเสยะยิ้มเหี้ยม พลัระับหนึ่แผ่ออมาอย่าบ้าลั่ และไปที่ใบหน้าอผู้อาวุโสสามในทันที ูม !!! พร้อมับร่าไร้หัวแลพวิานอผู้อาวุโสสามที่่อยๆร่วลับพื้นไปอย่าหมสภาพ เหล่าบรราผู้อาวุโสถึับท้านไป้วยวามลัวเพราะในบรราผู้อาวุโส หยาเปียวเป็นผู้มีพลัมาที่สุรอัพรริปีศา ้วยพลัระับเียนลมปรานระับหอมัน็แทบะไร้พ่ายแล้วในินแนนี้ " ามัวัพรริปีศามาพบ้า มิเ่นนั้นพวเ้าทั้หม้อาย " เสียแห่วามน่าสะพรึลัวเ้าไปสลัในใอพวมันทั้หม หนึ่ในผู้อาวุโสถึับำรามลั่นออมา้วยวามโมโห " บับ แิว่าำหนััพรริปีศาเป็นสถานเ็เล่นหรือไว่ะ บัอามาบุรุสัหารผู้อาวุโสอที่นี้อี้าผู้อาวุโส ห้า หยาไป๋เิน ะสัหารเ้าให้ไ้ ย้า " หยาไป๋เินำรามลั่นและวมือไปมาเป็นเปลวเพลิสีเียวแลูน่าลัวพุ่เ้าใส่หยาหลในทันที " หาที่าย !!!! " พร้อมับเปลวเพลิำสาปแห่ราันย์มัรอโพฟิสปราที่หมัวาอหยาหลแผ่ระายออมาอย่าน่าหวาหวั่น พร้อมับร่าอหยาหลที่พุ่ไปเบื่อหน้าอหยาไป๋เินและัไปที่ลาออผู้อาวุโสห้าแห่ระูลหยาอย่ารุนแร ูม !!! พร้อมับร่าผู้อาวุโสห้าที่ระเบิเป็นเศษเนื้อเศษเลือระายไปทั่วำหนััรพรริปีศานเหม็นลุ้ไป้วยาวเลือไปทั้หม " ใรันบัอามาบุรุที่นี้ ำหนัอ้าัพรริปีศาหยาอุ๋ยเิน " " มาสัที อุสาห์รอมาั้นาน " หยาหลเอ่ยึ้นเบาๆ ................................................................................................ เมือพยั์หมอบ มีร่าายในุลุมสีำทมิฬปราึ้นลาเมือเเห่นี้ออร่าแห่วามมืแผ่ออมาทั่วร่า นัยย์าสีำมอไปยับ้านหลัหนึ่เห็นร่าอหิสาวสอนาำลัหยอล้อันไปมา และสอหนุ่มที่สู้ันไปมาอย่า่อเนื่อราวับำลัทสอบวรยุทธ " ที่นี้สินะ บ้านอศัรูอลูาย้าที่เ้าหวหลมันบอมา ี พวมันทั้หม้อาย ้วยมือ้าเพื่อเป็นารสร้าราานให้ลูาย้า " เล็วิาราันมัรแห่วามมื เปลวเพลิรัิาลทลายฟ้า พร้อมับเปลวเพลิแห่วามมืนับร้อยนับพันที่ปราึ้นบนท้อฟ้า ราวับเปลววามมืมิทั้หมไ้รอบลุมท้อฟ้าทั้หมเอาไว้แล้ว มือวาอเ็เศียรสิบมุย้าเอาไว้บนฟ้า และปล่อยทิ้ลมาในทันที ................................................................................................ บอนแล้วรับ เรื่อ่อานี้ิ่อเอนะ อนนี้อสิบเม้นำลัใไ้ไหมอ่ะ ไรเอร์อหน่อยน้าาา รัรีเอร์นะรับ ส่วนเรื่อนที่รับไม่ไ้ว่านาเอ้อาย เลิอ่านไ้เลยรับ ส่วนที่ถามว่าะมีนาเอไหม อาะมี หรือไม่มี เพราะส่วนัวไร์เบื่อ อาะมีสัมพันธ์้ามืน แ่นั้น
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น