ลำดับตอนที่ #62
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #62 : ดินแดนศักดิ์สิทธ์นิรันกาล
ในห้อฝึฝนส่วนัวอาเทียนวาเาสีทอไปเบื่อหน้าและเพลิสีรามปราึ้นที่มืออมันวามร้อนที่พวยพุ่ออมาอย่า่อเนื่อ เปลวเพลิ่อยๆแผเผาไปที่เายา อาเทียนเห็นันั้น็เทน้ำแห่ีวิลไปประมารึ่หม้อ และน้ำที่เริ่มเือมาึ้นเรื่อยๆ แสสีฟ้าสใสประายออาหม้อปรุยาอย่าเิ้า อาเทียน้อวบุมเพลิรามอย่าเร่เรียหาน้ำแห่ีวิร้อนมาเินไปอาะทำให้ยาไม่สมบูร์แบบ ห้าสามภพสีแอยู่ที่มือวาและ่อยๆหย่อนลไปในหม้ออย่าแผ่วเบา แสสีฟ้าและสีแ่อยๆรวมเป็นหนึ่เียวัน สมุนไพรใบน้ำาปีศาสีาวอยู่ที่มือ้าย และหย่อนลามไปในทันทีสมุนไพรทั้สอ่อยๆหลอมรวมันน้ำแห่ีวิเ้าไปเรื่อยๆนทอแสสีเียวมรออมา น้ำแห่ีวิไหลหมุนไปมาในหม้อยาสีทอไปเรื่อยๆ เหื่อออาเทียนไหลเ็มหน้ามืออมันสั่นไปหมที่้อวมุมเพลิรามเอาไว้ให้วามร้อนอมันเสถียร ทำให้ยาในหม้ออมาสมุลถึที่สุ เปร๊าะ !!! อาเทียนีนิ้วพร้อมับผลึสัว์อสูรระับเียน้อนเล็เท่าลูิ้นที่ปราึ้นในมืออมันและ่อยๆมลไปในหม้อพร้อมับแสสีทอที่พุ่ออมาอย่าเิ้าน้ำในหม้อในอนนี้ลายเป็นสีทอสใสส่อประายระยิบระยับอย่าสวยามเป็นที่สุ วาออาเทียนส่อประายยินี มันใล้ะสำเร็แล้วอีแ่นิเียว อาเทียนหยิบอบัวประทุมภพออมาและเทยาลใส่ไปในอบัวแสสีทออยาไหลเ้าไปใลาออบัวและเเปลเปลี่ยนเป็นสีาวบริสุทธ์ พร้อมับอบัวที่่อยๆหุบลราวับเ็บรัษายาเอาไว้ภายในนั้นมัน้อรอเวลาเท่านั้น รอนว่าวบัวะบานออปราเป็นเม็ยาลืนฟ้าอาใ้เวลาอย่า่ำเ็วัน อาเทียนสะบัไปเบื่อหน้าพร้อมับเศษาสมุนไพรทั้หลายที่หายไป และเินออาห้อฝึฝนทันที เพื่อลับไปยัห้อนอนอน แถมมันยัไ้ยินมาว่าะมีารประลอระหว่าสำนัอี้วย ................................................................................................................ ินแนศัิ์สิทธ์นิรันาล ินแนแห่หมู่ราันย์มัรในยุบรรพาล ินแนแห่นี้สร้าึ้นโนท่านผู้นั้นััเหล่าบรราเหล่าสัว์เทวะ หรือเหล่ามหาอสูรที่มีพลัมาเินไปที่ะอยู่บนโลใบเล็แห่นั้นที่นี้มีสิบสอราันมัรอยู่เ่นัน แ่หาเป็นมัรั้แ่ยุบรรพาลทั้นั้น หิสาวเรือนผมสีเียวมอไปรอบๆอย่าอย่าเบื่อๆ นาือหลินอิี " น่าเบื่อมาเลย นี่็นานนับพันปีมาแล้วั้แ่้าเอายนนั้น หยาหลเวลาผ่านมานป่านนี้ ท่านยัมีีวิอยู่หรือไม่ ้าิถึท่านเหลือเิน " หลินอิีเอ่ยึ้นมาพลามอไปรอบๆอย่าเบื่อหน่าย นาในอนนี้ลายเป็นราันมัรเหมัน์ไปแล้ว พร้อมับมีายราในุหลาสีเินเ้ามาหานา ทำให้หลินอิี้มหัวเารพทันที " อิี ้านั้นะให้เ้าไปโลมนุษย์อีรั้ เพื่อามหาบาสิ่ที่เรียว่าระบี่ฟ้า มีนเล่าานว่า ราันเทพอสูรเป็นผู้รอบรอมันเอาไว้ เ้าเอในอนนี้็มีพลัระับเทวะสวรร์ั้นแปแล้ว ้าไม่้อห่วเ้า และสิ่ที่เ้า้อารทำไปหาายนนั้นแล้ว่อยลับมาที่นี้เถอะศิษย์้า " ายราเอ่ยย้ำำท้ายทำให้นาสั่นเบาๆเมื่ออาารย์อนรู้สิ่ที่นา้อาร " อบุนท่านอาารย์ ููริว " หลินอิีเอ่ยึ้น ายราในุหลาสีหรือราันย์มัรเ้าเศียรููริวยิ้มอย่าเมาและสบัมือไปเบื่อหน้าพร้อมับร่าอหลินอิีที่สลายหายไปเป็นละออึ้นไปบนฟาฟ้า " โลฝั่โน่นนานมาแล้วนะที่ไม่ไ้ไปเยือนไม่รู้ว่าลอเวลสที่ผ่านมาเ้ายัสบายอยู่หรือเปล่า สหายเพียนเียวอ้า อมราันย์มัรฟ้าเฟยหล " พามัรเ้าเศียรเอ่ยึ้น้วยน้ำเสียอันแผ่วเบาราวับนึถึวามหลั ......................................................................................................... ินแนพยั์หมอบ ห่าออยัินแนหิมะอันหนาวเหน็บอันเยเป็นที่ั้อวัเย็นเหมัน์แ่อนนี้เหลือเพียเศษาอสำนัที่พัและเสียหายไปามาลเวลาและลึเ้าไปในินแนแห่หิมะ ทามลาหิมะำนวนมา มีแท่นบูาสีาวที่ส่อสว่าเรือรอออมาอย่าาม รี๊ !!! พร้อมับเสียรี๊ร้ออวิหเพลิเทวะอสูรที่หลุออมาาผนึเปลวไฟสีแเพลิระายไปทั่วและรวมัวันเป็นร่าอายหนุ่มผู้หนึ่ น่าาหล่อเหลาวาสีแเพลิ ผมสีแเพลิสบัไปามวามเย็นอหิมะ " ในที่สุ้า็หลุออมาาผนึนไ้ ถึเวลาลับบ้านแล้ว รอ่อนเถอะน้อพี่ ้าะไป่วยเ้าเอ และะสัหารพวพามัร ศัรูอเผ่าพันธ์ให้หมไป ไม่อย่านั้น้าไม่อใ้นาม เินินราันวิหเทวะอสูรอี " เินินำรามออมาลมปรานระับุิราันเทพอสูรั้นสิบระายไปทั่วทั้ินแนหิมะและพุ่ออไปทันที .......................................................................................................... ถูัั้แ่ภาแรไ้ออโรสัที (เม้น้วยน้าาา)
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น