[Identity V]The Wanderer (Jack x Oc) - นิยาย [Identity V]The Wanderer (Jack x Oc) : Dek-D.com - Writer
×

    [Identity V]The Wanderer (Jack x Oc)

    โดย SinisterMind

    เมื่อผู้หลงทาง กลายมาเป็น ผู้ช่วย ของคฤหาสน์โอเลตัส เพื่อคอยสนับสนุน ช่วยเหลือ และ เฝ้าระวังภัยร้ายใหม่ที่กำลังจะมาถึง The Wanderer SS2 ได้เริ่มขึ้นแล้ว

    ผู้เข้าชมรวม

    9,662

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    73

    ผู้เข้าชมรวม


    9.66K

    ความคิดเห็น


    120

    คนติดตาม


    329
    จำนวนตอน :  43 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  16 เม.ย. 62 / 15:45 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    สวัสดีค่ะทุกๆคน >_/\_<
    เรื่องนี้เกิดขึ้นจากความ 'มโน' ของเค้าล้วนๆ แอร๊!!!! และที่สำคัญ! เพิ่งลองแต่งแบบ
    ช x ช o ., o ใครรับไม่ได้ก็ปิดไปนะ หรือจะ ฝืน เพื่ออ่านเนื้อเรื่องต่อก็ได้ :v อาจจะแต่งไม่สนุกเท่าไหร่ ก็ขออภัยด้วยนะ! อีกอย่าง...เค้าไม่ได้เล่นเกมIdentity หรอกนะ ใจจริงก็อยากเล่นอะ แต่โหลดลงมือถือไม่ไหวหน่วงเกิ๊น ;w ; ก็เลยดูพวกพี่ๆนักแคสเกมต่างๆเล่น แล้วก็มีหาข้อมูลของตัวละครมาศึกษาดูบ้าง หากผิดตรงไหน ก็แจ้งให้ทราบด้วยนะ!






    เพื่อไม่ให้เสียเวลา งั้นมาอ่าน Prologue กันเลย >w <
    l
    l
    l
    l
    l
    l
    l
    l
    l
    "ข...ขอร้องล่ะ ปล่อยฉันไปเถอะนะ!"

    "..." ชายร่างท้วมได้กล่าวอ้อนวอนให้ ชายร่างเล็กที่ถือปืนจ่อไว้ตรงหน้าเขา แต่ก็ไม่มีเสียงตอบอะไรจากชายคนนั้น

    "มะ...มีคนจ้างมาสินะ! เท่าไหร่ล่ะ เดี๋ยวฉันให้มากกว่ามัน2เท่า ไม่สิ! 5เท่าเลย!!!" #กริ้ก ชายร่างเล็กได้ปลดเซฟตี้ของปืนนั้น พร้อมจ่อนิ้วเรียวไว้ที่ไกปืน

    "ขอร้องล่ะ! ฉันมีลูกสาวอยู่คนเดียว แกยังเล็กอยู่ด้วย ได้โปรด!!!" ชายร่างท้วมเริ่มมีน้ำตาไหลออกมา

    "..."ร่างบางเมื่อได้ยินแบบนั้น จึงเก็บปืนลงไปแล้วเดินหันหลังให้ชายคนนั้น หารู้ไม่ ชายร่างท้วมกำลังฉีกยิ้มพร้อมกับหยิบมีดที่แอบไว้ วิ่งพุ่งเข้าไปหา #ฟึบ!

    "!!!??" ชายร่างเล็กได้หันกลับไปคว้าบิดข้อมือทำให้มีดเขาหลุดมือพร้อมกับทิ้งน้ำหนักตัวเองลงทำให้เขาหงายหลัง แล้วบีบคอเขา

    "โกหกไม่เนียนเลยนะ จะแต่งเรื่องก็คิดบ้างสิว่านักฆ่าน่ะ ต้องมีข้อมูลของ 'เหยื่อ' น่ะ" เสียงเย็นของชายร่างเล็กได้เอ่ยออกมา

    "แก!!??" #กริ้ก ร่างบางได้ยกปืนขึ้นมาอีกครั้ง แต่คราวนี้เขาเอาไปจ่อในโพรงปากของเหยื่อ

    "รู้อะไรมั้ย? ว่าทำไมฉันถึงแกล้งหลงเชื่อ เพราะมันทำให้ฉันจัดฉากได้ง่ายขึ้นไง"

    "อื้อ! อื้อ!!!!" #ปัง!!
    ชายร่างเล็กได้เดินออกจากซอยเปลี่ยวที่เพิ่งสังหาร เหยื่อ ดวงตาสีม่วงทอประกาย แสงจันทร์สาดส่องมาที่เรือนผมสีขาว แซมช่อผมสีแดง อันเป็นเอกลักษณ์ ของเขา
    l
    l
    l
    l
    l
    l
    l
    l
    l

    ถ้าชอบ ก็กดให้กำลังใจนะ เค้าจะได้มีแรงเขียนต่อ ow o
    จะพยายามมาลงให้นะจ๊ะ ปกติแต่งบนNotepaในโทรศัพท์แต่งเสร็จก็โพสเลยอะไรแบบนี้555+ สุดท้ายนี้----


    "ขอบคุณที่ 'หลง' เข้ามาอ่าน >w <"

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    คำนิยมล่าสุด

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    ความคิดเห็น