[Twice] - "Who?" MinaxNayeon Minayeon ft. Satzu

ตอนที่ 23 : Special Minayeon

จากวันที่ได้ดูแบบบ้านที่มินะเป็นคนออกแบบผ่านไป1ปี บ้านหลังนั้นก็สร้างเสร็จสมบูรณ์ ภายใน1ปีที่ผ่านมาก็มีเรื่องราวต่างๆมากมายเต็มไปหมดส่วนใหญ่ก็เป็นเรื่องดีๆซะด้วยสิ

มีข่าวมาว่าตำรวจหาแหล่งซ่อนตัวของคนร้ายเจอแล้วหรือที่เรียกว่าลุงแท้ๆของฉันก็ได้ ทางเจ้าที่ได้จับกุมลูกน้องที่ร่วมมือกันเข้าโรงพักเรียบร้อยแต่ลุงต้องได้รับการบำบัดทางด้านจิตใจก่อนเพราะดูน่าจะป่วยทางจิตขั้นรุนแรง มีบางครั้งที่ไปเยี่ยมที่สถานบำบัดพยาบาลบอกว่าลุงแกมีอาการประสาทหลอน เอะอะอาละวาดทำร้ายข้าวของ ซึ่งฉันก็ช่วยอะไรไม่ได้จึงทำได้แค่อโหสิกรรมให้เท่านั้น

มาฟังข่าวที่มันดีกว่านี้ดีกว่าคือ จื่อวีกับซานะไปเปิดตัวกับพ่อแม่ทั้งสองฝ่ายแล้วและก็ไม่มีใครคัดค้าน ทั้งสองฝ่ายสนับสนุนเต็มที่จนกระทั่งตอนนี้สองคนนั้นตัวติดกันยังกะปลาท่องโก๋ เมื่อคุณชวนจื่อวีไปเที่ยวคุณจะได้ซานะแถบมาด้วย ถ้าคุณชวนซานะเที่ยวคุณก็จะได้จื่อวีแถบมาด้วยเช่นกันค่ะ เป็นคู่ที่อยู่ด้วยกันแล้วมดจะขึ้นตลอด นัวเนียกันตลอดชิ! อิจถ้านายอนยอมเล่นด้วยจะมาแข่ง เดี๋ยวๆผิด

ส่วนจองยอนที่วันนั้นมีท่าทีคุยกระหนุงกระหนิงกับคนในโทรศัพท์ จองยอนเล่าให้ฟังว่าเธอชื่อโมโมะ โมโมะเป็นคนที่บางครั้งก็ดูมึนๆอึนๆน่ารักๆแต่บางทีก็ดูแซ่บได้ใจเหลือเกิน แถบยังเป็นเจ้าของร้านเหล้าที่จองยอนไปดื่มบ่อยๆตอนที่เฮิร์ทเรื่องนายอน ตอนไปดื่มโมโมะก็คอยช่วยคุยเป็นเพื่อน ปลอบใจบ้าง ก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันไปตกหลุมรักกันยังไงแต่ปัจจุบันสถานะคือได้กันแล้ว.....มาแรงแซงทางโค่งจริงๆคู่นี้

กลับมาเรื่องของตัวเองบ้างดีกว่าความสัมพันธ์ของตัวเองกับนายอนต่างกันยังไงกับปีที่แล้วขอตอบเลยว่า....เหมือนเดิมนายอนยังคงหวงตัวเหมือนเดิมT^T มินะเศร้าค่ะ ล่าสุดพึ่งยอมให้นอนกอดเมื่อไม่กี่เดือนที่ผ่านมาเอง พูดแล้วขึ้นเลย! ขึ้นไปกวาดบ้านพึ่งนึกขึ้นได้ว่า(ว่าที่)เมียสั่ง

“มินะทำความสะอาดบ้านเสร็จยัง~” นั้นไงพูดไม่ทันขาดคำเสียงของนายอนก็ตะโกนมาจากในห้องครัว

“จ๊ะๆใกล้เสร็จแล้ว” ทั้งๆที่ยังไม่ได้เริ่มทำเลยจ้า ตอนนี้รีบใส่เกียร์หมาวิ่งไปกวาดบ้านให้เร็วที่สุด

“ถ้าเสร็จแล้วก็มากินข้าว อาหารเย็นใกล้เสร็จละ” เมื่อได้ยินอย่างนั้น ยิ่งรีบเร่งสปีดความเร็วจนเสร็จภายในไม่กี่นาที

“หื้ม ในดูสิวันนี้ทำไรกิน” มินะเดินมาสวมกอดจากด้านหลังพร้อมหอมที่แก้มขาวๆนุ่มๆของนายอนอีกหนึ่งที นี่ไม่ได้ฉวยโอกาสนะ ถึงได้แค่กอดกับหอมก็ขอให้มันคุ้มหน่อยเว้ย

“ก...ก็มีปลาไหลย่าง ข้าวผัดกิมจิ” นายอนตอบเสียงค่อยด้วยท่าทีเขินๆ

มินะเห็นจึงยิ้มออกมาและช่วยนายอนขนย้ายอาหารเย็นวันนี้ไปที่โต๊ะกินข้าว

มินะตักข้าวผัดกิมจิคำโตเข้าปากเคี้ยวตุ้ยๆพร้อมขมวดคิ้วเล็กน้อยจึงทำให้นายอนอดถามไม่ได้

“รสชาติเป็นไงอ่ะ ไม่อร่อยหรอ?” นายอนส่งสายตาเป็นประกายหวังคำตอบจากปากอีกคน

“ข้าวผัดกิมจิอร่อยนะ.....แต่ไม่รู้ว่าคนทำอร่อยรึป่าวยังไม่เคยชิม” มินะยิ้มเจ้าเล่ห์จึงทำให้โดนนายอนเคาะหัวหนึ่งทีโทษฐานเล่นลามปาม

“ย่าห์! ยังจะอยากกินอยู่ไหมข้าวอ่ะ” นายอนทำท่าจะยึดถ้วยข้าวมินะไปแต่มินะรีบแย่งคืนมาอย่างรวดเร็ว

“กินจ๊ะๆ แหมพูดเล่นนิดหน่อยเอง” พลางคิดในใจว่า ‘คืนนี้เธอไม่รอดแน่ อิม นายอน!’ อะไรทำให้มินะมั่นใจได้ขนาดนี้นะหรอ

ย้อนไปตอนที่สมาคมพ่อบ้าน(มีแม่บ้านคนหนึ่งซึ่งไม่บอกก็น่าจะรู้ว่าใคร-_-)กำลังนั่งคุยกันเรื่อยเปื่อย

“แล้วมึงกับนายอนตอนนี้เป็นไงบ้าง” จองยอนเอ่ยถามเมื่อไม่ค่อยเห็นสวีทหวานเหมือนคู่อื่น

รู้สึกเหมือนกำลังมีธนูพุ่งมาอย่างแรงปักตรงหน้าอก จุกเลยครับคำถามนี้จะให้กูตอบว่าไงอ่ะ เรื่อยๆงี้หรอมีหวังโดนไอ้พวกนี้ล้อแน่เลย จะตอบว่ารักกันดีจนมดจะขึ้นเตียงก็ดูจะโกหกเกินไป

“ก็ดีอ่ะ” นั้นคือคำตอบที่ตอบไป มันก็จริงนิมันก็ไม่ได้แย่อะไรมาก.....ใช่ไหม

“ก็ดีของมึงนี่คือไงวะ กูเห็นคู่มึงชักชาลีลาสุดละ” อย่าตอกย้ำได้ไหมวะมินะขอร้องT-T

“อ้าวมึงไม่เคยได้ยินหรอช้าๆได้พร้าเล่มงาม” ยังคงเถียงต่อไปยังคงไม่ยอมรับความจริง

“ถุ้ย แล้วมึงไม่เคยได้ยินหรอว่าน้ำขึ้นให้รีบตัก” แหมยู จองยอนถ้านายอนเป็นเหมือนที่มึงว่ากูรีบตักนานละ

“เออ กูยอมแพ้....ก็ไม่ถึงไหนอ่ะเหมือนเดิม” พอพูดจบทำเอาคนทั้งโต๊ะหัวเราะคิกคักกันไปหมดขนาดซานะจากตัวแทนสมาคมแม่บ้านยังหัวเราะเลย มันน่าขำตรงไหนกันห้ะ!

“โถ๋ๆ เพื่อนรักเจ้ายังอ่อนยิ่งนักเดี๋ยวข้ากับจื่อจะช่วยเจ้าเอง” จองยอนหันมาโอบไหล่แล้วกดหัว ย้ำว่ากดหัว! ฉันลงไปพิงไหล่มัน

“กูลองมาหมดแล้วเว้ย นายอนไม่คล้อยตามกูเลยวะ ไมหวะนายอนไม่รักกูหรอ?” อ้าวชิบเพื่อนดันมาดราม่า

“ไม่รงไม่รักบ้านมึงสิ” จองยอนตบหัวเพื่อนตัวเองอย่างจัง

“โอ้ย! กูก็พูดเล่นป่าววะ” มินะลูบบริเวณที่ถูกตีดพร้อมทำหน้ายู่

“นายอนอาจจะเขินก็ได้นะ นายอนขี้เขินง่ายจะตาย” ซานะเอ่ยขึ้นมาหลังจาที่เงียบมานาน

“แล้วต้องทำไงอ่ะ” มินะถามออกไป เพื่อนๆที่น่ารักจึงได้เอ่ยแนะนำและสร้างแผนการไว้เรียบร้อย

นั้นแหละจึงเป็นสาเหตุที่ทำให้มินะมั่นไว้ว่าจะได้ชิมเนื้อกระต่าย ฮ่าๆๆ (ดูโรคจิตไปไหม)

และแล้วเวลาที่มินะรอมาทั้งวันก็มาถึง....ตอนเข้านอน อิอิ

หลังจากที่นายอนอาบน้ำเสร็จกลิ่นหอมของแชมพูหรือสบู่มินะก็ไม่แน่ใจเหมือนกันแต่มันลอยมาแตะจมูกของมินะ นี่ก็สงสัยนะก็ใช่แชมพูกับสบู่แบบเดียวกันทำไมไม่หอมเหมือนนายอนบ้าง คิดแล้วก็ลองก้มไปดมที่แขนตัวเองก็ได้แค่กลิ่นจางๆเท่านั้นไม่เหมือนของนายอนที่หอมฟุ้งไปหมด

เมื่อมินะเห็นนายอนเดินออกมาจากห้องน้ำ มินะก็เดินไปหยิบนมอุ่นที่เธอพึ่งทำเมื่อกี้ไว้เพื่อเข้าแผนที่เตรียมมา แผนที่ว่าคือจะให้นายอนดื่มนมนี่จนหมดแล้วจะมีตัวหนังสือก้นแก้วว่า will you marry me? แล้วก็จะขอนายอนแต่งงานแล้วหลังจากนั้นก็......ตามนั้นแหละครับ หึๆ

“อ่ะนมอุ่นๆก่อนนอน วันนี้เห็นเหนื่อยจากที่ร้าน” มินะยื่นแก้วนมให้นายอนที่ทำหน้างงอยู่

“วันนี้มาแปลกนะ” ถึงนายอนจะพูดแบบนั้นแต่นายอนก็ยกดื่มนมจนหมดแก้วแล้ววางลงพร้อมเอามือป้ายนมที่เลอะปาก ห้ะ!วางลง นายอนไม่เห็นข้อความที่ก้นแก้วหรอ ทำไงดีๆ คิดสิมินะๆแผนจะมาล่มเพราะความเซ่อซ่าของนายอนไม่ได้

“มีไรป่าว? ไมทำหน้างั้นอ่ะ” นายอนถามเมื่อเธอดื่มนมจนหมดแก้วมินะก็มีท่าทีที่ดูร้อนรนไงแปลกๆไม่รู้

“เออ...คือว่า....”มินะพูดติดขัดยังไม่รู้จะเอาไงต่อดี

“อืม แต่งก็ได้” ใช่ๆมันต้องแต่งแต่จะขอไงละ.....เห้ย! อะไรนะเมื่อกี้นายอนว่าไงนะ มินะทำตาโตพร้อมหันมาหานายอน

“อ้าว งงไรอ่ะ ก็ขอแต่งงานไม่ใช่หรอก็ตอบแล้วไงว่าแต่ง” นายอนยิ้มฟันกระต่ายเมื่อเห็นใบหน้าที่ยังงงงวยของมินะ

“คิดว่าฉันไม่เห็นข้อความนั้นหรือไง ถึงฉันจะเงอะงะ เซ่าซ่าไงแต่ฉันก็เห็นมันนะ”นายอนยู่ปากเล็กน้อย

“ขอแต่งงานแล้วต้องมีแหวนสิ ไหนแหวนอ่ะ” นายอนยื่นมือไปข้างหน้าหวังให้มินะสวมแหวนให้

มินะยิ้มจนแก้มปริและรีบหยิบแหวนที่เตรียมมาสวมที่นิ้วนางมือซ้ายของนายอน

“โทษทีนะถ้าขอแต่งงานทั้งทีไม่ได้หรูหรา เวอร์วังหรือโรแมนติกเหมือนใครๆที่เขาทำกัน แต่รับรองว่าใจที่ให้ไปไม่แพ้ใครแน่นอน” ถึงจะไม่เป็นเหมือนที่มินะวางแผนไว้ตั้งแต่แรกแต่ก็ขอยิงมุขหน่อยเถอะ

มินะไม่รอช้ารีบดำเนินแผนการต่อ มินะค่อยๆขยับใบหน้าใกล้กันเรื่อยๆจนสุดท้ายริมฝีปากของทั้งสองก็สัมผัสกัน จากจูบที่เนิบนาบหอมหวานกลายเป็นจูบที่ร้อนแรงทันทีเมื่อมินะสอดลิ้นเข้าไปแหย่เล่น

มินะเดินต้อนนายอนไปที่เตียงก่อนจะผลักนายอนลงนอนเบาๆและลงไปไซร้ซอกคอขาวของคนที่นอนอยู่

“ม...มินะ..เดี๋ย  อื้ออ!” นายอนกำลังจะเอ่ยแทรกด้วยเสียงสั่นๆแต่มินะไม่รอให้นายอนได้แย้งก็ประกบริมฝีปากกันอีกครั้ง มือที่อยู่นิ่งก็เริ่มซุกซน ลูบไล้ไปทั่วตามส่วนต่างๆของนายอน จนทำให้นายอนเผลอครางออกมาเล็กน้อย

มินะยกยิ้มอย่างดีใจก่อนจะเปลี่ยนตำแหน่งระดมจูบไปเรื่อยๆจนถึงบริเวณหน้าท้อง

“เป็นของเค้านะ” มินะเงยหน้าขึ้นมาถามนายอนเล็กน้อยเมื่อเห็นนายอนหยักหน้าเบาๆด้วยใบหน้าที่กำลังแดงปรี๊ดยิ่งกว่ามะเขือเทศในตอนนี้ ทำให้มินะยิ้มออกมาแล้ว.......

ตัดฉับ! //ตัดภาพไปที่โคมไฟ

#ficwho  

 

แหวนของมินายอน

สวัสดีรีดเดอร์ทุกคนนนนนน

หลังจากที่ทุกคนเรียกร้องหาแต่สเปเชียล สเปเชียลอยู่ไหนคะ? ไม่มีสเปเชียลหรอคะ?  ไม่รู้เลยนะคะเนี้ยว่ารีดเดอร์เป็นคนยังไง ฮ่าๆๆ

เลยมาคิดดูว่าเอ่อมินายอนก็ไม่ค่อยมีฉากหวานซะเท่าไรจึงจัดมาให้หนึ่งตอนตามคำเรียกร้องเป็นยังไงกันบ้าง หลบตีนแปป

ขอบอกเลยว่าไม่มีncนะคะแต่งไม่เป็น ฮ่าๆๆ

เค้าไม่ค่อยถนัดแต่งแบบนี้ถ้าตอนนี้มันดูติดขัดหรืออะไรยังไงก็ต้องขอโทษด้วย

ไหนๆก็มาละขอขายของหน่อยละกัน อิอิ

fic unfeeling  Minayeon

อันยอง ปย๊งงงงงงง