Love

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

สายลมพัดผ่านทางหน้าต่างที่เปิดอยู่ ท้องฟ้ามืดครึ่มสายฝนตกโปรยปราย ร่างบางนั่งมองไปทางหน้าต่างอย่างเหม่อลอย เหมือนคนที่ไม่มีชีวิตชีวา

  " จียง " คนที่นั่งใกล้ๆกับร่างบางเอ่ยทัก

 " ......" ร่างบางได้แต่นิ่งเงียบก่อนจะหันหน้ามาฝั่งคนที่เรียก

 " นายจะเป็นแบบนี้ไปถึงเมื่อไรกัน " ร่างสูงถามร่างบางอย่างแผ่วเบา 

 " ฮยองไม่เป็นผมฮยองไม่รู้หรอก "   ร่างบางพูดพร้อมน้ำตาที่รินไหลลงมากระทบใบหน้า

 " ทำไมฉันจะไม่รู้ละว่าความรู้สึกของคนที่เพิ่งอกหักมันเป็นยังไง "  ผมรู้ดีว่าคนที่อกหักความรู้สึกมันเป็นยังไง เพราะตอนนี้ผมเองก็ไม่ต่างจากจียง

นักหรอก ช่ายผมอกหักเพราะ เขา คนที่ชื่อ 'จียง' ผมรักเขามาก ผมรักเขาที่มากกว่าพี่น้องผมพยายามทำทุกอย่างให้เขารู้ว่าผมรู้สึกยังไงแต่เหมือนว่า

เขาจะไม่รู้สึกอ่ะไรกับผมเลย เขารู้สึกกับผมแค่พี่น้อง! ผมเองที่ผิด ผิดที่ไม่เคยเอ่ยออกไปว่ารู้สึกยังไงกับจียง ผมไม่อยากเห็นน้ำตาของจียงเลยสักนิด ผมไม่

ชอบให้ใครมาทำจียงเจ็บ แต่ตอนนี้คนที่ทำให้จียงเป็นแบบนี้เพราะ คนที่ชื่อ ' กิโกะ ' เขาเป็นเพื่อนสนิทของผมและเพื่อนในกลุ่มอย่าง ยองเบ ซึงรี แดซอ

และจียง แต่จียงเป็นกรณีพิเศษ จียงกับกิโกะเขาเป็นเพื่อนสนิทมาก่อนแต่ทั้งสองก็ตกลงเป็นแฟนกัน คนในวงการส่วนมากก็จะรู้ว่าทั้งสองอยู่ในฐานะอ่ะไร 

เพราะคนนอกวงการยังไม่แน่ใจในตัวของทั้งสองว่าคบกันจริงรึเปล่า

แต่ตอนนี้ทั้งสองเลิกกันแล้วโดยที่กิโกะได้บอกเลิกจียงเพราะ ต่างฝ่ายต่างไม่มีเวลาให้กัน ผมเองก็ต้องคอยดูแลจียงอยู่ใกล้ๆเพราะผมเป็ยห่วงเขามาก ผม

รักเขาจริงๆ 

 " ฮยอง " ร่างบางสวมกอดร่างสูงที่ยืนอยู่ข้างๆร่างบาง น้ำตาของร่างบางไหลรินไม่ขาดสาย 

 

 " อย่าร้องสิ จียง " ร่างสูงเอื้อมมือไปเช็ดน้ำตาของร่างบางเบาๆก่อนจะรวบตัวของร่างบางเข้ามาสวมกอด

 " อื้มมม " ร่างบางพยักหน้ารับ

  ผมรู้สึกอบอุ่นทุกครั้งที่ได้อยู่ในอ้อมกอดของเขา ผมชอบอ้อมกอดของเขา เขาคอยอยู่ข้างผมเสมอเวลาที่ผมไม่สบาย

 

 ใจผม เขามักจะทำให้ผมยิ้มได้ที่ ผมมีความสุขทุกครั้งที่ได้อยู่ใกล้ๆเขา

 " จียง  เออ... ออ คือฉันมีไรจะบอกนายนะ " ร่างสูงอ้ำอึ่งกว่าจะพูดออกมาเต็มประโยค

 " อ่ะไรหรอ " ร่างบางถามด้วยสีหน้าสงสัย

 "คือออออ ฉันนนนน " 

 " ฮยองมีไรก็รีบพูดมาสิ  " ร่างบางรอฟังอย่างใจจดใจจ่อ

 " ฉันรักนายนาย " ร่างสูงรีบพูดด้วยความเขินอาย " แต่รักที่มันมากกว่าพี่น้องอ่ะ "

 " ห้ะ ฮยองง หมายความว่าไงอ่ะ " ร่างบางตกใจกับสิ่งที่ร่างสูงพูด

 " ก็หมายความว่าไงละ ก็ฉันรักนายไงละ รักที่ไม่ใช่แบบพี่น้อง  " ประโยคสุดท้ายร่างสูงพูดด้วยเสียงแผ่วเบา แต่ร่างบางก็ยังได้ยินชัดทุกคำ

 ร่างบางได้แต่นิ่งเงียบไม่มีการตอบโต้อ่ะไร ร่างบางยังคงอ้ำอึ่ง ตาค้างไปต่อไม่ถูกว่าควรจะพูดยังไงออกไป 

   " เป็นแฟนกับฉันน่ะ " ร่างสูงหายใจเข้าลึกก่อนจะตัดสินใจพูดมันออกมา มือของร่างสูงเอื้อมไปจับมือของร่างบางขึ้นมาจับไว้แน่น

 

ผมตกใจยิ่งกว่าเก่า ตลอดเวลาผมรู้สึกดีกับซึงฮยอนมาตลอด ผมก็ชอบเขาอยู่ไม่น้อยหรือผมจะสับสนทางเพศ 

 

 ร่างบางส่ายหัวอย่างไล่ความคิดเมื่อครู่ก่อนจะตัดสินใจตอบร่างสูง

 

  " เออออ ฮยองถ้ามันมีข่าวออกมาว่าเราคบกัน มันจะดีหรอฮะ คือ ฮยองก็รู้ว่าในเกาหลีเขาไม่ยอมรับเรื่องพวกนี้  " 

 " ฉันไม่แคร์ ฉันรู้แค่ว่าฉันรักนาย ฉันต้องการที่จะดูแลนาย ตลอดไป"ร่างสูงตอบด้วยสีหน้าจริงจัง " นายเชื่อฉันสิว่าเรื่องนี้ฉันจะไม่ให้ใครรู้ว่าเราคบกัน นอกจากเพื่อนสนิทของเรา " 

 " เอออ..... " ผมเองก็อยากตอบตกลง ผมรู้สึกสับสนกับ ผู้ชายคนที่อยู่ตรงหน้า กับผู้หญิงที่เพิ่งบอกเลิกผมไป ฮยองผมก็รัก กิโกะเองผมก็รัก ผมรู้สึกแปลกๆกับตัวเอง 

 " ก็ได้ครับ ฮยอง " ผมตอบตกลงคบกับเขาไปผมคิดว่าผมคิดดีแล้ว

 

 " จริง ใช่มั้ย นี่นายตอบตกลงฉันแล้วน่ะจียง " ร่างสูงรู้สึกดีใจอย่าออกหน้าออกตา ก่อนจะกอดร่างบางไว้แน่น

 " ฮยอง ฮะ ผมหายใจไม่ออก..กก  " 

 " ก็ฉันดีใจนี่ ฉันรักนายที่สุดเลย " ร่างสูงพูดจบก่อนจะจุมพิษไปบนหน้าผากของร่างบางเบาๆ

 ร่างบางหลับตาลงเมื่อปากเรียวของร่างสูงจูบบนหน้าผากเบาๆ 

 ผมรู้สึกดีมากทุกครั้งที่ฮยองเขากอดหรือทำอ่ะไรแบบนี้ ผมรู้สึกอบอุ่นมากๆ ชอบไออุ่นแบบนี้จัง

                                                  ___________________________________________________

 ~ ตึกyg ~  21:30 pm 

 

 " ห้ะ อ่ะไรน่ะ  "

 "  ไอเบ้ นายจะแหกปากทำไมเนีย " ร่างบางพูดเบาๆเพราะกลัวว่ามีคนจะได้ยิน

 " นายกับท็อปฮยอง คบกันจริงๆหรอ " 

 " เออดิ  " 

 " แล้วนายไม่กลัวว่านักข่าวเขาจะรู้หรอ " 

 " ไม่หรอก อย่างน้อยเราก็อยู่วงเดียวกัน คงไม่มีใครสงสัยหรอก" 

 " เออ มันก็ใช่ของแกวะ " ยองเบ้ตอบอย่างเห็นด้วย 

 " แต่ฉันก็ยังกังวนอยู่ดี " สีหน้าของร่างบางแสดงให้เห็นความกังวนอย่างชัดเจน

 " เอาน่า ไม่ต้องกังวนไปหรอก ฉันจะปกป้องนายเอง " ยองเบ้แสดงความรักที่มีต่อเพื่อน

 " ขอบใจน่ะ " ร่างบางพูดอย่างแผ่วเบา " ยังไงฉันก็ฝากบอก ซึงรี แล้วก็แดซองด้วยละกัน  " 

 

 " โอเคร เดียวฉันจะอธิบายเรื่องนี้ให้มันฟังเอง  " 

 " ถ้านั้นฉันไปก่อนน่ะ " ร่างบางบอกกับเพื่อนสนิทก่อนจะเดินออกจากห้องอัดเสียง

 

 ร่างบางเดินลงมาที่รถเพื่อที่จะ กลับคอนโด แต่ดันมาเจอซึงฮยอนชะก่อน

 " อ่าว ฮยองมาทำอ่ะไร " ร่างบางสงสัย เพราะปกติซึงฮยอนจะไม่ค่อยเขาบริษัทเท่าไร ถ้าไม่ต้องมาอัดเสียงหรือมาซ้อมเต้น

 " มารับนายไง " 

 " มารับผมทำไม ผมเอารถมา " 

 " นายต้องไปกับฉัน "

 " ถ้ารถผมหายละ "

 "ไว้ที่นี่สักวันคงไม่หายไปไหนหรอก ดูสิมีร.ป.ภ เฝ้าชะขนาดนี้  " ร่างสูงพูดพรางหันหน้าไปทางเจ้าหน้าที่ที่อยู่ดูแลตึก

 " แล้วฮยอง จะพาผมไปไหน " ร่างบางถามด้วยความสงสัย

 " ไป ไนท์คลับ " 

 " ไปทำไม " 

 " อ่าวก็ไปกินเหล้าสิ ถามแปลกๆ " ร่างสูงพูดพรางขยี้หัวร่างบางเบาๆ

        มีหรอที่ร่างบางจะปฏิเสธมัน

                                                    ___________________________________

 

 

ไนท์คลับ 23 : 20 

ทั้งสองเดินเข้าไปในผับแห่งหนึ่งในกรุงโซล ซึงฮยอนใส่หน้ากากในการปกปิดใบหน้าพร้อมเกับเว่นตาสีดำ ถึงเขาจะใส่แบบนี้ก็ยังมีคนจำได้อยู่ดี แต่สำหรับจียงแล้วจะไม่ค่อยแคร์เรื่องนี้เพราะเขาเปิดเผยอยู่แล้วทั้งเรื่องดื่มเหล้าหรือเรื่องบุหรี่

 

 ทั้งสองเดินไปนั่งที่โต๊ะวีไอพีที่ตอนนี้มีเท็ดดี และเพื่อนๆในกลุ่มของทั้งสองนั่งอยู่

 " เห้ยยย มาแล้วออวะ " เท็ดดี้เอ่ยทักทั้งสองคน

 " ไม่มาแล้วจะเห็นหรอฮยอง " ร่างบางตอบกลับอย่างกวนประสาท

 " กวนวะ ไอจี " เท็ดดีเดินมาเพื่อจะแกล้งร่างบางที่นั่งอยู่

 " เฮ้ยย ฮยอง อย่าทำไรแฟนผมสิ " ร่างสูงยื้นมือห้ามเท็ดดี้ไว้ 

 

 " นั้นแน่ มีหวงฟงหวงแฟนด้วยย " เท็ดดี้แหย่ร่างสูงเล่นก่อนที่จะหันมามองร่างบาง 

   ร่างบางนั่งเงียบ อ้าปากกว้างค้าง แก้มแดงระเรื่อไปจนถึงใบหูเหมือนเขิยอายกับสิ่งที่รุ่นพี่พูด

 " ฮยองบอกพวก พี่ๆเขาหมดแล้วหรอเรื่องที่เราคบกัน "  ร่างบางกระชิบถามที่ข้างหูของร่างสูงเบาๆ

 " ก็ใช่น่ะสิ ทำไมหรอ " ร่างสูงถามพรางเอียงคอเล็กน้อย

 " ก็เปล่าาา" ร่างบางได้แต่เขิน ก่อนที่มือของร่างสูงจะมาขยี้หัวของร่างบางอย่างหมั่นไส้

 ร่างบางกดเล่นโทรศัพท์ พรางยกเหล้าขึ้นมาดื่ม ทุกคนในกลุ่มก็กำลังสนุกสนานอย่างมีความสุข เฮฮาปาร์ตี้

 " ฮยองดูนี่สิ " ร่างบางเปิดรูปในอินสตาแกรมที่แฟนคลับแท็กมาก่อนจะส่งโทรศัพท์ให้ร่างสูงดู

 " ทำไมหรอ น่ารักดีออก " ร่างสูงอมยิ้มเมื่อเห็นรูปที่ร่างบางส่งมาให้ดูเป็นรูปที่ซึงฮยอนเอามือไปขยี้หัวของร่างบางที่หน้าตึก เมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมา

  

 " ฮยองคิดว่า พวกเขาจะสงสัยเรามั้ย " 

 " ไม่สงสัยหรอก เลิกคิดมากได้แล้วน่ะ " ร่างสูงพูดพร้อมรอยยิ้มที่จริงใจ จนทำให้ร่างบางต้องใจละลายทุกครั้งที่ได้เห็นรอยยิ้มนั้น

   03:50  ทุกคนต่างแยกย้ายกันกลับบ้านเพราะแต่ละคนก็เมามากแทบจะไม่มีสติเหลืออยู่

                                        ___________________________________

    

 ~ คอนโดของซึงฮยอน ~ 

  " ที่รักค่าบบบ เดินดีๆหน่อยสิ " ร่างสูงดูร่างบางทีเดินเซไปเซมาอยู่ภายในอ้อมแขนในอ้อมแขน

 

  " อืออ " ร่างบางตอบรับส่งๆ ร่างบางพยายามทรงตัวให้ดีถึงแม้จะไม่เป็นผลก็ตาม

ร่างสูงพยายามเปิดประตูห้องเพราะแขนอีกข้างก็จับตัวของร่างบางเอาไว้ เมื่อเปิดประตูเข้าห้องไปได้ร่างสูงพยุงร่างบางไปนอนที่เตียงอย่างเบามือ

   " ฮยอง ผมรักฮยองน่ะ " ร่างบางพูดอย่างแผ่วเบา

  " ฉันก็รักนาย"  ร่างสูงพูดจบปากเรียวก็ค่อยๆก้มลงจูบร่างบางอย่างอ่อนโยน

 " อื้อ " ร่างบางครางรับกับสิ่งที่ร่างสูงทำ

 " นายนี้มัน ยั่วฉันจริงๆๆเลย " ร่างสูงกดจูบร่างบางอีกครั้ง

 " อื้อ ฮ ยองง.. " ร่างบางครางออกมาอีกครั้งซึ่งทำให้ร่างสูงอดใจไม่ไหว

 ร่างสูงไม่รอช้าก้มลงจูบร่างบางอย่างร้อนแรง ลิ้นของทั้งสองสัมผัสกันและกันรสชาติมันชั่งหอมหวาน ดูดดื่มแค่ไหนก็ไม่พอสำหรับทั้งสองเลยสักนิด ร่างสูงปลดกระดุมของร่างบางที่ละเม็ด เผยให้เห็นเรือนร่างขาวใสออร่ายั่วอารมณ์ ร่างสูงไล้ไปที่คอเรียวยาวของร่างบางก่อนจะฝากรอยกุหลาบสีแดงหลายดอกไว้ปากเรียวไล้ลงมาจูบที่หน้าอกของร่างบาง ร่างบางก็แอ่นหน้าอกรับอย่างไม่ขัดขืน ร่างสูงค่อยๆปลดกระดุมกางเกงของร่างบางแล้วดึงออกทำให้เห็นขาที่เรียวขาวและรอยสักตรงขาอ่อน มันชั่งเซ็กซี่ทีเย้ายวน ร่างสูงจัดแจงถอดเสื้อผ้าของตัวเองออก อย่างไม่รอช้าก่อนจะ.....

 " ฮยองงง อ อย่าา มันใหญ่เกินไปปปปปปปป " 

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

 

 The end