รักอันตรายของนายเพลย์บอย - นิยาย รักอันตรายของนายเพลย์บอย : Dek-D.com - Writer
×

    รักอันตรายของนายเพลย์บอย

    โดย gmkhp

    อีกเรื่องหนึ่งนะคะ

    ผู้เข้าชมรวม

    272

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    1

    ผู้เข้าชมรวม


    272

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    จำนวนตอน :  0 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  9 ก.ย. 52 / 00:00 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    บทนำ

     

              ฉันยืนรอสเตฟานี่กับซิดนีย์ เพื่อนสนิทฉันที่นัดจะมาเดินดูหนังสือด้วยกัน และฉันก็รอมานานมากๆ แล้วด้วย -_-+ฉันเลยตัดสินใจไปซื้อหนังสือที่ศูนย์แห่งชาติสิริกิติ์ คนเดียวซะ -O-^น่าฆ่ายัยสองคนนั่นจริง ตอนนี้ฉันกำลังสูดอากาศเย็นๆ ในรถไฟใต้ดินเข้าเต็มปอดเลยล่ะ ^^ แต่ผู้ชายที่นั่งฝั่งตรงข้ามกับฉัน ช่างละม้ายคล้ายคลึงกับไลซ์ นักร้องคู่ดูโอวง Kind like ที่ดังมากๆ ในตอนนี้มากๆ

                    เท่าที่สังเกตเขาเป็นคนที่ดูดีมาก สวมเจ็คเก็ตสีดำ ข้างในใส่เสื้อกล้ามสีขาวฟัง  mp4 รุ่นใหม่ล่าสุดอย่างสบายใจเฉิบ  แหม -..- หุ่นดีจัง เขาแต่งตัวมิดชิดมากเลยนะ ใส่หมวกแก๊ปสีดำ สวมแว่นกันแดดสีกาแฟ ปอยผมสีควันบุหรี่ที่โผล่พ้นออกมาจากหมวกนั้น คล้ายกับไลซ์จัง ยิ่งมองก็ยิ่งคล้าย

                    ในที่สุดก็ถึงซะทีฉันจ้องนายนั่นจนตาจะถลน *O* อยู่แล้ว ฉันนั่งรอให้คนทยอยออกไปก่อนช่วงนี้เป็นช่วงปิดเทอม นักเรียนจากทุกสารทิศเลยมาดูหนังสือ ไปอ่านก่อนเรียนเยอะเลย เมื่อไรคนจะน้อยสักทีนะฉันจะได้ลุกบ้าง นายนั่นยังไม่ยอมลุกเลยแฮะ สงสัย จะขี้เกลียดเบียดแบบฉัน คนเริ่มน้อยแล้ว ฉันจึงลุกก่อนที่ประตูมันจะปิด นายนั่นก็ลุกตามฉันมาติดๆ ในขณะที่เบียด ๆกันอยู่นั้น ฉันก็เผลอไปชนอีตานั่นจนเซหัวขมำ หมวกหลุดแว่นหล่นไปเลย OoO ตะ..! ตายแล้วฉันไม่ได้ตั้งใจนะ

                    O_O ขอโทษคะฉันไม่ทันระวัง ขอโทษด้วยนะคะ

                    ฉันว่าพลางโน้มตัวไปมาเพื่อเป็นการแสดงว่ารู้สึกผิดสุดซึ้ง ในขณะที่เขาโน้มตัวไปเก็บหมวกกับแว่นกันแดดอย่างเร่งรีบ  และด้วยความสงสัยมายาวนาน  ว่าเขาจะมีหน้าตาเช่นไร  ฉันจึงอาญหาญใช้จังหวะ นี้หมุนหน้านายนั่นมาเลย  

                    OoO  : >O< : กรี้ด ไลซ์ๆ จริงๆ ด้วย

                    ยัยบ้าเอ่ย..! เบาๆ หน่อยสิจะตะโกนเรียกให้ปาป๊ามามี้เธอมาหาหรือไงกัน ห๋า..!

                    ไลซ์รีบเอามืออีกข้างของเขามาปิดปากฉันไว้ โดยที่มืออีกข้างรีบใส่หมวกและสวมแว่นของเขาอย่างรวด เร็ว

                    อะอาวอือออกอ่อนไอ้อั้ย (เอามือออกก่อนได้มั้ย)

                    นี่เธอ..! จะแหกปากพูดตอนที่ฉันปิดปากเธอไว้ทำไม  อี้  หยะแหยง น้ำลายเธอติดมือฉัน  เลยอ่ะ  อี้ๆ ๆ +=_=+

                    เซ็ง..! ความแตกจนได้ อุตส่าห์จะได้มานั่งรถไฟตากแอร์เย็นๆพักผ่อนซะหน่อย เพราะเธอ..! เธอมาชนฉันแถมยังกระชากหน้าฉันไปดูอีก...โธ่เว้ย เธอนี่มัน

                    .........

                    ไลซ์ดูเหมือนพยายามกดกั้นอารมณ์อย่างมาก ในขณะที่ฉันเคลิบเคลิ้มที่ได้เห็นไลซ์ตัวเป็นๆใกล้ๆแบบนี้เป็นครั้งแรก ก็สังเกตว่าไลซ์ ที่กำลังเดินออกไปนั้น เอี้ยวตัวมาหาฉันอีกครั้งเมื่อนึกอะไรบางอย่างออก

                    ให้ตาย ฉันโมโหจริงๆ นะเนี่ย โมโหเธอมากๆ ด้วยเพื่อเป็นการไถ่โทษเธอต้องชดใช้ ที่เธอเดินชนฉันจะตั้ง ใจหรือไม่ตั้งใจก็ตาม และที่เธอกระชากหน้าฉัน และที่เธอนั่งมองฉันตลอดทางและสุดท้ายน้ำลายของเธอที่ติดมือของฉัน

                    O0O

                    ไลซ์กระชากหน้าฉันให้เข้าหาตัวเขา  ก่อนจะประทับริมฝีปากที่ได้รูปของเขา มาที่แก้มของฉัน O_O ไลซ์หอมแก้มฉัน OoO ฉันที่เริ่มตั้งสติได้ รีบผลักไลซ์ออกทันที

                    อะไร ของเธอ ผลักฉันออกทำไม =O=

                    แล้วนายหอมแก้มของฉันก่อนทำไมล่ะ T^T

                    ก็เธอมาทำให้ฉันโมโหทำไมล่ะ

                    อ๊ากกก  T^T ฉันอยากจะบ้า ก็ฉันไม่ได้ตั้งใจนี่ ก็แค่สงสัยว่าเป็นไลซ์ตัวจริงๆ หรือเปล่า ฉันก็เลยกระชากหน้าเขามาดู ฉันผิดเหรอ O.O

                    -_-^เฮ้อ ช่างเถอะ อย่างไงซะก็ถือว่าหายกัน... ดีนะทีเธอน่ารักน่ะยัยลูกแมว ถ้าเธอไม่น่ารักล่ะก็ ฉันฆ่าเธอแน่นอน

                    ไลซ์ว่าพลางยิ้มเยาะมาให้ฉัน ก่อนจะเดินผิ้วปากไปอย่างอารมณ์ดี  ทิ้งให้ฉันยืนนิ่งอยู่ที่เดิมนานหลายนาที และฉันก็ตั้งสติได้อีกครึ่งชั่วโมงต่อมา

                    OoO นี่ฉันเจอไลซ์ตัวเป็นๆ แล้วใช่มั้ย >O<

     

    1

    ที่บ้าน

    ถึงแม้จะเจอไลซ์ตัวเป็นๆ แล้ว แต่ว่า..เจอกันครั้งแรกไลซ์ก็หอมแก้มฉัน แบบนั้น มันก็หาญกล้าไปหน่อยแล้วนะ ทั้งๆ ที่เจอกันครั้งแรกแท้ๆ  อ๊ากกกก นึกขึ้นมาแล้ว ฉันก็อยากจะบ้า T[ ]T

                    สกาย กลับมาไวจัง ได้หนังสืออะไรบ้าง ขอยืมอ่านหน่อยดิ

                    พี่สกินถามฉันขึ้น หลังจากที่เห็นฉันเดินเข้ามาในบ้าน ครึ่งชั่วโมงต่อจากนั้นฉันที่ตั้งสติได้ ก็รีบกลับบ้านทันทีเลย เพราะไม่มีอารมณ์ไปเดินดูหนังสือแล้ว

                    -_- ไม่ได้อะไรเลย เดินไม่ไหว เลยกลับบ้าน ฉันไปนอนก่อนนะ พี่สกิน

                    พี่สกินเหล่มองฉันแวบหนึ่งก่อนจะโบกมือไล่ เชิงให้ฉันจะไปไหนก็ไป ก่อนจะหันไปจิบกาแฟที่โซฟา  แล้วหยิบนีโมตขึ้นมาเปลี่ยนช่องดูละร

                    อยู่ๆ ก็มีแรงขึ้นมาซะเฉยๆ >_< ฉันเลยเร่งสปีดรีบไปที่ห้องของตัวเองทันที แต่แล้วก็ดันไปสะดุดหางไอ้กรูป่า ที่รักของ พี่สกิน พี่สาวฉันเข้า เลย...โครม ={}= งานเข้า

                    โว้ย...หนวกหูเว้ย เขาให้เดินไม่ใช่ให้วิ่ง จะรีบไปปล้ำไอ้ไลซ์ของแกหรือไง

                    จึก ๆ ๆ หอกทิ่ม T[ ]T กระซิก ๆ เจ็บจี้ดที่หัวใจข้างซ้าย พี่สกินอย่าได้เอ่ยเช่นนั้น นึกแล้วมันเจ็บจาย TTOTT

                    ไอ้ กรูป่า อย่าหนีนะเฟ้ย อย่าหนี แกต้องลากฉันเข้าห้องเดี๋ยวนี้ นี่คือคำสั่ง

                    เมี้ยว ๆ ๆ เง้ว ๆ เงี้ยว ๆ เหมี๊ยว ๆ ๆ :>O<:

                    ไอ้แมวสาลเลว อย่าได้อยู่เลย แกทำให้ฉันต้องสะดุดล้ม ตายๆ ซะเถอะ >_<

                    ว่าแล้วก็บีบคอมันซะ ตาย ๆ แกต้องตาย...={}=

                    เฮ้ย..! ไอ้สกายแกเมายากันยุงเหรอ แกทำอะไรไอ้กรูป่ามัน อ๊ากก ฉันจะฆ่าแก ไอ้น้องนรก

                    ก็บีบ คอมันล่ะสิ มันยืนมึนให้ฉันสะดุดตัวมัน ฉันก็เลยให้มันรับผิดชอบลากฉันเข้าห้อง แต่มันขัดคำสั่งฉัน ฉ้านนนน จะฆ่ามัน ย๊ากกก

                    อะไรนักหนาแหกปากเสียงดังอยู่นั่น กับอีแค่ไปบีบคอแมวสุดที่รัก แค่เนี่ย ว่าแต่พี่สกินขึ้นมาตอนไหน O.O

                    แกบ้าไปเร๊อะ ไอ้สกาย นี่มันแมวนะโว้ยยย ไม่ใช่แมมมอสสส ตัวมันอย่างกับมด แต่ตัวแกอย่างกับควาย มันไม่มีแรงช้างขนาดลากแกไปถึงห้องหรอก...ไอ้เฟ่ย ไม่ได้ดูสาลรูปตัวเองเล้ย ทำไมฉันถึงมีน้องโง่ ๆ นรกยังอายอย่างแกนะ ทำได้แม้กระทั่งแมว แกนี่มันยอดมนุษย์จริงๆ

                    O.O โฮ..เฮ้ย คนอย่างตูนรกยอมแพ้เลยเหรอฟ่ะ ว้าว ..ตูนี่ยอดจริงๆ

                    [ ] ขอบคุณที่ชม พี่สกิน พี่นี่ เป็นพี่ที่ยอดเยี่ยมจริง ๆ ชมฉันด้วย ฉันสุดยอดขนาดนั้นเลยเหรอ ฉันกลายเป็นยอดมนุษย์ไปแล้ว

                    เฮ้อ -O-^ รู้งี้ ถีบแม่ ให้ตกบันไดตั้งแต่ท้องไอ้น้องเวรนั่นก็ดีล่ะ

                    O พี่สกิน จ๊าจิ๊ พยุงฉันเข้าห้องที ไม่ไหวแล้ว ฉันจะเป็นโลมมมม

                    อะไรอีกล่ะ =O= ไอ้เฟ่ย ไม่มีปัญญาเหรอ แค่หนึ่งเซ็น ไม่มีแรงกระดึบบ ไปล่ะ

                   *O* แฮะ ๆ  ไม่มีปัญญา

                    เออ..ยิ้มให้ตูอีก เออ ไปเถอะ ไปสู่ที่ชอบที่ชอบเถอะ

                    *O* ไปไหนอ่า

                    โว้ยยยยยยย

                    เอ้ก อี้ เอ้ก เอ้ก

                    ไก่ที่ไหนมันขันข้างหูฉันเนี่ย อ๋อ นาฬิกาปลุกนี่เอง เฮ้อ นึกถึงเมื่อคืน สมเพศตัวเองจริง ไลซ์ทำฉันซะเพี้ยน เกือบจะฆ่าไอ้กรูป่าสุดที่เลิฟของพี่สกิน เลยเหรอเนี่ย *^*

                    อีกตั้งสองอาทิตย์กว่าโรงเรียนจะเปิด  ฉันอยู่กับพี่สกินแค่สองคน  ส่วนพ่อกับแม่ของเรามีธุรกิจอยู่ที่ญี่ปุ่น นานๆจะกลับมานอนบ้านสักที แต่พ่อกับแม่ก็ส่งเงินให้ฉันใช้ทุกเดือน  ฉันกำลังเรียนอยู่ที่นานาชาติ คีเวย์ลีน่า เกรด 11 ถ้าถามว่าเหตุผลอะไรที่ทำให้ฉันเลือกเรียนที่นี่ล่ะก็ เพราะมันใกล้กับค่ายเพลง G M L(gaf mud ly) มากๆ เพราะไลซ์เป็นนักร้องในสังกัดของค่ายนี้

                    ทุกวันหลังเลิกเรียนฉันก็จะไปยืนคอยมอง ไลซ์แต่ใช่ว่าฉันจะได้เจอไลซ์จากหน้าต่างชั้นห้าของตัวตึกทุกวันหรอกนะ แต่เมื่อวานเนี่ยบังเอิญจริงๆที่เจอ แถมไลซ์ยังหมแก้มฉันอีกดื่มซะขนาดนั้น =.=

                    2 สัปดาห์ผ่านไป

    >_< วันนี้เปิดเทอม ฮึ...วันนี้ฉันต้องไปต่อว่ายัยสองคนนั้นสักหน่อย โทษฐานที่ไม่มาตามนัด จนฉันต้องไปประสบพบเจอกับไลซ์เข้า ฮึย...นึกแล้วโมโห +0+

     

    Runnenoron international school

                    นี่พวกเธอมันจะไม่มากไปหน่อยเหรอ ปล่อยให้ฉันยืนรอกี่ชั่วโมงรู้มั้ย ว่ามันนานมากแค่ไหน

    แล้วพวกเอไปไหนมาทำไมไม่มาตามที่นัดกันไว้ ฮึ

                    T^T ฉันขอโทษนะสกาย ก็มันกระทันหันอ่ะ พอดีฉันต้องไปบ้านยายที่อังกฤษพอดีล่ะสิ

                    แล้วทำไมไม่โทรมาบอกฉันก่อน ห๋า!

                                                     

     

     

                   

     

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    คำนิยมล่าสุด

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    ความคิดเห็น