อ่านแล้วให้ความรู้สึกต่างจากเรื่องเซอเซสมากเลยครับ การดำเนินเรื่องตอนต้นของทุกบท (หรือเกือบทุกบท) เหมือนกำลังเล่านิทานอยู่เลย
แปลกดีครับ เขียนได้เข้ากับการบรรยายเรื่องต่อๆ ไปดี (อยากลองเขียนแบบนี้ดูบ้าง แต่เดี๋ยวจะกลายเป็นนิทานยืดยาวปรัมปรา เหอๆ)
เพราะตัวละคร (ผี) จะออกมาอีกเยอะล่ะมั้ง เลยรู้สึกว่าเรื่องเดินเร็วเอามากๆ เลย การเก็บวิญญาณของกลาเซียสทำให้ผมนึกถึงเวลาเคลียร์เกมแต่ละด่าน น่าตื่นเต้นดีครับ อ่านแล้วติดไม่แพ้เรื่องเซอเซสเลย ที่ชอบที่สุดต้องยกให้การใช้ภาษานี่แหละ ใช้คำง่ายๆ อ่านแล้วลื่นไหลดีมาก แต่ก็ยังมีคำผิดโผล่มาอยู่นะ
อย่าหาว่าลำเอียงเลย ผมอยากให้เลนาร์ดกับคาร์ทออกมามากกว่านี้จัง (ฮา)
- ติณห์ - |