UNagain ขอเกิดใหม่,พระเจ้า(ไม่)ให้

ลำดับตอนที่ #114 : Ep.32 - Anemone

UNagain.32 - Anemone

รู้สึกตัวอีกทีก็หลงรักยัยนั่นไปซะแล้ว

ชายหนุ่มวัย 19 ปีนึก กริชจ้องมองเลยผ่านหน้าบานเล็กของห้องซึ่งสามารถมองเห็นลานฝึกได้อย่างแจ่มชัด ตรงจุดนั้นมีแบทตี้กำลังยืนอยู่ เธอมาฝึกซ้อมทุกวัน บางทีคงอยากจะปิดจุดด้อยเรื่องที่ไม่สามารถใช้อาคมได้ “น่าเห็นใจซะจริง” เขาเอ่ย กระนั้นสายตาก็เลื่อนไปยังชายที่อยู่ข้างๆ

———คนๆนั้นก็คือหลิวฟงเหนือ

กริชไม่ชอบชายคนนั้น บางทีอาจเป็นเพราะอีกฝ่ายแข็งแกร่งกว่าตน หรือไม่ก็เพราะช่วงหนึ่งปีมานี้ จู่ๆหลิวฟงกลับปรากฏตัวขึ้นสนิทสนมกับแพทตี้อย่างกะทันหัน

เรียกว่าความอิจฉาก็คงไม่ผิด

.....กริชเพ่งมองเมอร์ริธ 18 จุดบนมือ

“ของๆชั้น ยังไงก็ต้องเป็นของๆชั้นวันยังค่ำ”

.

.

“ดูเหมือนฝีมือเจ้าจะพัฒนาขึ้นอีกแล้วนะ”

“ก-ก็ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกค่ะ”

แพทตี้เอ่ยตะกุกตะกักหน้าแดง สาเหตุนั้นมาจากชายหนุ่มซึ่งถอดเสื้อออกเผยให้เห็นมัดกล้ามชโลมเหงื่อเต็มตัวอยู่ตรงหน้า ตั้งสติไว้ตัวชั้น! อย่างน้อยเธอก็ยังคงสามารถควบคุมความคิดได้อยู่ “ศิษย์น้อง” ทันใดนั้นอีกฝ่ายก็โพล่งขึ้น จนเธอสะดุ้งโหยงสุดตัว “ค-คะ!?”

“ไหนๆแล้ว เจ้ามาลองปะมือกับข้าดีรึไม่?”

“.....ถ้าศิษย์พี่ว่างั้น” แพทตี้ก้มมองดาบไม้ก่อนจะก้าวเดินออกไปหยิบ “อย่าใช้ดาบ”

“เอ๋?”

เพราะหลิวฟงเอ่ยขัดเธอถึงชะงัก เขาว่า “ข้ารู้จักเจ้ามาก็เกือบปี มีหรือจะไม่รู้ว่าเจ้าถนัดอะไร?” หนนี้หลิวฟงกลับมุ่งเข้าไปหยิบดาบไม้มาแทน “ข้าเลือกดาบ ส่วนเจ้าก็เลือกในสิ่งที่ถนัดซะ”

“เข้าใจแล้วค่ะ”

หญิงสาวตอบกลับก่อนจะมุ่งไปยังมีดไม้กับสนับไม้คู่หนึ่ง อาวุธที่เธอถนัดคือสนับกับมีด ดังนั้นเธอจึงสวมใส่อุปกรณ์ทั้งสองแล้วว่า “พร้อมแล้วค่ะ”

———หลิวฟงพยักหน้า

“ห้ามออมมือ”

แล้วทันใดนั้นชายหนุ่มจึงทะยานเข้าใส่ ปลายดาบถูกชี้มายังตำแหน่งหัวใจอย่างเด่นชัด สมาธิของแพทตี้พลันถูกขัดเกลาในชั่วเสี้ยววิ ป่ง! ผลลัพธ์คือปลายดาบถูกเบี่ยงวิธีด้วยหมัด “รับมือ!” เธอคำรามก่อนจะตบเท้าตึงหวดสันเท้าเข้าใส่ ด้านหลิวฟงคาดการณ์ไว้แล้วจึงหลบพ้นอย่างไม่ยี่ระ

“ไม่เลว” จากนั้นคมดาบไม้จึงบิดพริ้วฟาดล่างขึ้นบนแล้วควงออกเป็นแนวทะแยง “เช่นนี้ล่ะ!” ความเร็วบวกกับท่าร่างหลอกวิถีดาบทำให้หญิงสาวเกือบหลบไม่พ้น ฟุ่บ! ปลายเส้นผมถูกคมเฉี่ยวเล็กน้อย “อึก..!” จากนั้นเธอจึงพลิกตัวสวนกลับด้วยมีดโดยเล็งตำแหน่งคอ

“อ่อนหัด!”

ปึก!

หลิวฟงใช้ศอกปัดศอกจนวิถีมีดเอนกลายเป็นพลาดเป้า จังหวะนี้หลิวฟงจึงแทงดาบออกไป กึก! ปลายไม้ถูกจรดหยุดอยู่หว่างคิ้วของแพทตี้ หญิงตาค้างกลืนน้ำลายเอื๊อกก่อนจะถอนหายใจ

“ศิษย์น้องแพ้แล้ว”

หลิวฟงพยักหน้ารับคารวะจากหล่อน ก่อนจะชี้ “ฝีมือเจ้าตอนนี้ หากให้ข้าจัดระดับวิชายุทธ์ เกรงว่าคงไม่พ้นเป็นศิษย์อันดับ 4 ไม่ก็ 5 โดยประมาณ”

“อ-เอ๊ะ!? มันไม่สูงไปหน่อยเหรอคะ?”

“ไม่เลย” หลิวฟงเดินไปตักน้ำในบ่อขึ้นดื่ม “ถึงอย่างนั้นแม้วิชายุทธ์จะโดดเด่น แต่หากไร้อาคมทุกอย่างมันก็เท่านั้น หากเจ้าเจอกับท่าพลังจิตยังไงก็ไม่อาจป้องกันตนได้”

“.....ที่ศิษย์พี่พูดมาล้วนเป็นอย่างนั้น”

แพทตี้เผยสีหน้าหม่นหมอง จากนั้นหลิวฟงจึงยิ้มอย่างอ่อนโยนมาให้ “ทว่าหากวันใดที่เจ้าใช้อาคมได้ เมื่อนั้นบางทีเจ้าอาจจะกลายเป็นศิษย์ลำดับ 3-4 เลยเทียว”

“จริงเหรอคะ!?”

“ย่อมเป็นเช่นนั้น”

หลิวฟงสวมเสื้อดังเดิม ก่อนจะบอกลาเธอไป ทิ้งให้หญิงสาวนั่งเพ้อฝันเพียงคนเดียวอยู่ในห้อง

ศิษย์ลำดับสามงั้นเหรอ?

.....ชักตื่นเต้นซะแล้วสิ!

.

.

“เดินทางมาไกลจังนา~”

ซีหลงเอ่ย ขณะเดียวกันเกลก็ยืนนิ่ง เขาว่า “ไปกันเถอะ” แอ๊ด! เบื้องหน้านั้นก็คือประตูบานใหญ่สีขาวพิสุทธิ์ ทันทีที่เปิดออกก็เผยให้เห็นห้องโถงอันสง่างามอยู่ภายใน

“ไม่คิดว่าจะมาจริงนะเนี่ย อสูรแปดชั้น”

“...........”

เสียงใสดังขึ้นจากกลุ่มคนตรงหน้าซึ่งกำลังเล่นไพ่อยู่ พวกมันจดจ้องแต่โต๊ะซึ่งปูผ้าแดงตรงหน้าหาได้ใส่ใจเกลไม่

“เรื่องเจรจาจะให้คุยที่ไหน?”

“ที่นี่แหละไม่ต้องไปไหน”

คิ้วของเกลพลันกระตุก เขาพยายามทำเป็นไม่เห็น

“ถ้าอย่างนั้นจะขอเริ่มพูดเลยแล้วกัน” จากนั้นชายหนุ่มจึงเริ่มปริปาก ทว่าก่อนที่เสียงจะเล็ดลอดผ่านออกมานั้น หนึ่งในสามคนก็แย้งขัด “ช้าก่อน” เกลเหลือบมองตามแล้วหรี่ตาลง

“มีอะไร?”

“แหมๆ ไม่ได้เจอกันนานทั้งทีพวกนายก็มานั่งพักให้หายเหนื่อยก่อนสิ” ผู้พูดเป็นชายหนุ่มคนหนึ่ง คนๆนี้มีอาคมในการเคลื่อนย้าย《สเตจิส》อยู่ซึ่งมันก็ไม่ใช่ใครอื่น

———เป็นโดมินิค

ถัดกันก็เป็นมาร์กาเร็ต และบลูซ พวกมันกำลังนั่งนิ่งด้วยท่าทีเย็นชา ส่วนโดมินิคก็หัวเราะ “ฮ่าฮ่าฮ่า! อย่าทำหน้าเครียดสิ ชั้นไม่ได้โกรธแค้นอะไรหรอกนะเว้ย คิดดู! ทางชั้นเองก็เสียคนไปหนึ่ง ส่วนแกก็อีกหนึ่ง แบบนี้ก็ถือว่าเจ๊ากันแล้ว จริงไหม?”

.....มันเหยียดยิ้ม

“นี่แหละคือประสงค์ของพระเจ้า!”

คนพวกนี้ก็คือศัตรูของเกลที่ครั้งหนึ่งเคยสู้รบด้วยกัน เจ้าพวกนี้ก็คือ《เชสเซอร์ • โฟลทเอช》ซึ่งเหลือกำลังพลอยู่สามคน และหากมองเลยผ่านชั้นสองขึ้นไป

บนนั้นจะเห็นอันเดธค้างคาวตนหนึ่งกำลังจ้องอย่างเย็นชาอยู่

คนๆนั้นก็คือรูปแบบควีนแห่งอันเดธ

.....คนที่สังหารบ๊อบในวันนั้น!

۞۞۞