คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #124 : Ep.42 - Any more
UN.42 - Any more
“ครีโอพัตรา?
นางเนี่ยนะ..!?”
“มันจะไปใช่ได้ไงเล่า!?”
ฮาเดสพูดสวนเซอร์เบอร์รัสทันที
“อึก!
การดูดกลืนพลังจิตขนาดนี้มันอะไรกัน?
ถือเป็นสามเท่าของปกติเลยไม่ใช่รึไง!?”
ชายหนุ่มร่ำร้องพลางจ้องมองกระแสพลังตนถูกดูดกลืนไปต่อหน้า
———จะตะกละเกินไปแล้ว!
“ข้าไม่รู้หรอกนะว่าเหตุใดเจ้าจึงอ้างนามของสตรีสูงศักดิ์เช่นนั้น
ทว่ารูปลักษณ์นั่นย่อมไม่ใช่ของชาวอียิปต์แน่ๆ”
ฮาเดสตวาดลั่นชี้คทาออกไป “หากล้อเล่นอีก ข้าฆ่าเจ้าแน่!”
“.....จงเจิดจรัส【แอสพฺ】!”
“........!?”
หญิงสาวร่ายอาคมไม่ยี่ระ ส่วนฝั่งฮาเดสก็ถึงกับตะลึง
เหตุเพราะท่าทีไม่สนโลกกับประการสองคือการที่เธอร่ายบทอาคมที่ไม่ใช่ของศาสนะทั้งสี่
เป็นการใช้อาคมของพวกนับถือศาสนาเทวะนิยม
———เป็นผู้นับถือ <โพลีทีส>
อย่างไม่ต้องสงสัย!
ฮาเดสเองก็ถือเป็นเทพแห่งลัทธิโพลีทีส
ดังนั้นเจ้าตัวจึงรับรู้ทันทีที่เห็นสัญลักษณ์บนหลังมือซ้าย
พอเหลือบมองไปยังฝ่ามือก็เห็นตราเมอร์ริธถึงสี่สิบจุด
“นี่มันบ้าอะไร!?”
เขาจดจำได้ว่าไม่กี่เดือนก่อน หล่อนยังไม่มีตราสัญลักษณ์หรือเมอร์ริธแม้แต่น้อย
เดิมทีที่มันมาคืนชีพแพทตี้ก็เป็นเพราะหวังว่าเธอจะเป็นเทพหรือมารชั้นผู้น้อย ดังนั้นเขาก็เลยหวังจะใช้ประโยชน์เสียหน่อย
ตอนนั้นคิดแบบนั้น
ฝ่ามือของเธอก็ชี้มาข้างหน้า ซู่ม! ทันใดนั้นพลังจิตก็พลันก่อตัวกันเป็นอสรพิษยักษ์สองตนโอบล้อมเธอไว้
นี่คืออาคม【แอสพฺ】ที่เธอร่ายเมื่อครู่ไม่ผิดแน่
———ทันใดนั้นอสรพิษคู่ก็พ่นละอองพิษ
ฟ่อววว!
“ระวัง!”
ฮาเดสร้องเตือน ก่อนจะกระโดดหลบข้างไปพร้อมกับเซอร์เบอร์รัส
ซู่วว! ณ
พื้นที่พวกเขายืนเมื่อครู่พลันปรากฏร่องรอยละลายของกรดพิษขึ้น
“เหวออออ!?
อาคมนี้มันอะไรกันเนี่ย..!”
เซอร์เบอร์รัสถึงกับตระหนก
พอคิดว่าหากตนถูกพิษหลอมละลายนี้แล้ว.....เธอส่ายหน้าไปมาอย่างขนลุก ฮาเดสเหงื่อแตกพลั่ก
นี่มันผิดคาดจากที่เขาคิดไว้เยอะ ทว่าสิ่งหนึ่งที่ชี้ชัดแล้วก็คือ
———ผู้หญิงคนนี้อันตรายเกินไป
“ไม่อยากทำเลยแฮะ” ฮาเดสเปรย ก่อนจะจ้องเขม็ง “ทั้งที่อุตส่าห์โอนถ่านพลังจิตให้แล้วแท้ๆ
เป็นเช่นนี้ข้าก็ต้องเสียเวลาฟื้นพลังจิตจำนวนมากอีก ให้ตายเถอะ!”
ตูมมมม!
อสรพิษถูกบงการให้ทะยานหัวเข้าใส่
กระนั้นฮาเดสก็หลบพลิ้วตัวไปอย่างเรียบง่าย เขาตวัดคทาในมือแล้วตัดเส้นกระแสของตนที่กำลังเชื่อมโยงกับแพทตี้อย่างทื่อด้าน
ไร้ซึ่งเสียงใดๆ
แต่ที่เห็นชัดก็คือแพทตี้ค้างเติ่งกับที่เช่นเดียวกับอสรพิษอาคม
จากนั้นดวงตาของคนตายจึงกลับคืน
อาคมถูกคลายออกและเธอก็หมดสติลงนอนแน่นิ่งกับพื้นอีกครั้ง “น่าเสียดายจังนะเจ้าคะ” เซอร์เบอร์รัสเอานิ้วแตะปาก แล้วทำท่าซึมให้เห็น
“ม้าพยศเอามาก็เสียของเปล่าๆ”
ฮาเดสตอบ ที่ทำไปเมื่อครู่คือการตัดกระแสจิตระหว่างตนกับศพ
กล่าวก็คือเป็นการยกเลิกอาคมชุบชีวิตที่ใช้อยู่กับเป้าหมายนั่นเอง ชายหนุ่มหวังจะเอาเธอมาเป็นสมุนเพื่อฉะกับฮิรา
———ทว่าพอลงเอยเช่นนี้เขาก็ได้แต่ทำหน้าเซ็ง
“ไปเถอะ”
“นายท่านจะปล่อยศพเธอโล่งๆงี้เลยจริงอ่ะ?”
“ถ้าเจ้าก็ไม่พอใจก็ฝังนางซะเองสิ”
“งื้อออออ~!”
สาวหูหมาทำท่างืองอนออกมาอย่างน่ารักน่าชัง กระนั้นชายผู้เป็นเจ้าของกลับเฉยเมยแล้วเดินออกไปทั้งๆอย่างนั้น
“ที่นี่.....ที่ไหน?”
.
.
.
เสียงปริศนา นี่ไม่ใช่เสียงของตนและเซอร์เบอร์รัสแน่นอนอยู่แล้ว
ดังนั้นทันทีที่ได้ยินทั้งคู่ก็พลันหันขวับไปยังร่างศพของหญิงสาว
เป็นแพทตี้ซึ่งกำลังนั่งกับพื้นด้วยท่าทีงุนงง
“เป็นไปไม่ได้?”
ชายหนุ่มครางอย่างฉงน จากนั้นจึงเดินเข้าไปกระชากมือของแพทตี้ให้ลุกขึ้น
“กรี๊ดดด!?”
เธอร้องตกใจ กระนั้นเทพแห่งความตายหาใส่ใจไม่
เขาจ้องเรือนร่างของหญิงสาวครู่หนึ่ง
จากนั้นจึงหยุดอยู่กับฝ่ามือซ้ายของเธอ
———ตราสัญลักษณ์หายไปแล้ว!?
ไม่มีหลงเหลือให้เห็น
กระทั่งค่าเมอร์ริธก็เช่นกัน นี่มันอะไร? แล้วทำไมเธอถึงยังมีชีวิต
ทั้งที่เมื่อครู่ยังใช้อาคมไม่เสร็จสิ้น
ก็จริงว่าเธอกินกระแสจิตจากเขาไปเยอะกว่าคนทั่วไปถึงสามเท่า แต่ว่าเมื่อครู่เพิ่งโอนให้ราวๆหนึ่งสามเห็นจะได้
หากเป็นดังนั้นก็อาจสรุปกว่าเป็นเพราะนี่คือลิมิตที่คนธรรมดาทั่วไปพอจะฟื้นสติได้? ถึงอย่างนั้นเทพแห่งความตายก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี
และในขณะที่ไม่เข้าใจนั้นสิ่งหนึ่งที่เห็นชัดๆเลย
———ก็คือหล่อนไม่ใช่มนุษย์!
“น-นายคือคนที่เจอเมื่อตอนนั้น? ที่ใต้หน้าผา..? ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่? ไม่สิ.....” แพทตี้เองก็เริ่มได้สติ เธอค่อยๆหันมองไปรอบๆ จากนั้นดวงตาจึงเบิกโพลง
เต็มไปด้วยซากปรักหักพัง
และซากศพเต็มไปหมด
เธอจำได้แล้ว
เมื่อตอนนั้นจู่ๆพวกอสุภะก็เข้าจู่โจมผู้คน
———ผลลัพธ์ก็คือแบบนี้เหรอ?
ผู้คนที่ไม่ได้ทำอะไรผิดต้องมาตายแบบไม่ได้อะไรขึ้นมาเช่นนี้น่ะเหรอ..!?
อสูรแปดชั้น.....เกล!
ตึง!
ทันใดนั้นบรรยากาศหนักอึ้งก็พลันปรากฏขึ้นอีกครั้ง
ฮาเดสเองก็สัมผัสได้ ฝ่ามือของหญิงสาวเริ่มร้อนรุ่ม ตราสัญลักษณ์เริ่มปรากฏขึ้นอีกครั้ง
ทว่าหนนี้กลับเป็นตราแห่งเฮล
ตราแห่งผู้นับถือคริสตจักร
———ฮาเดสถึงกับหน้าเหวออีกครั้ง
“บ้าอะไรกัน!?
นี่เจ้าเป็นตัวอะไรกันแน่?”
“จะต้องแก้แค้น...แก้แค้นให้กับทุกคน!”
“ฟังข้าสิโว้ย..!”
ฮาเดสเห็นแพทตี้เหม่อก็เลยตบหน้าหล่อนไปทีหนึ่ง
เพียะ! โดยไม่รู้สึกตัวเขาก็เผลอใช้แรงของเทพกับสตรีตรงหน้าเข้าเสียแล้ว
‘ชิบ!’ ฮาเดสร่ำร้องในใจ บางทีคงเพราะเห็นว่าหล่อนไม่มีความเป็นมนุษย์อยู่ก็เลยเผลอลงมือแรงไปนิด
———แล้วฮาเดสก็ตะลึงอีกครั้ง
เพราะแพทตี้ดันยืนเฉยไม่ล้มลงไปกองกับพื้นดังที่คาดไว้
“อะ-อ...อะไรกันวะ?”
“น-นี่นายทำบ้าอะไร..?”
แพทเหมือนจะได้สติ
เธอเริ่มเปล่งเสียงสั่นเครือแล้วจ้องเขม็งไปยังชายตรงหน้า
“มันเจ็บไม่ใช่รึไงยะ!?”
เปรี้ยง!
แพทตี้สวนกลับไปด้วยการตบเช่นกัน
ทว่าเธอเองก็แค่กะหวังให้เขารู้สึกเจ็บที่หน้าเพียงเล็กน้อยเท่านั้น
———ใช่
เธอน่ะคิดแบบนั้นจริงๆนะ
ป่งงงง!
ทว่าพอรู้สึกตัวร่างของฮาเดสก็ปลิวไปไกลร่วม
50 เมตร
ก่อนจะกระแทกกับซากปรักหักพังจนอิฐแตกเป็นรูปคนตามร่องที่เขาทะลุผ่านเข้าไป
ทั้งสาวหูหมาและทั้งสาวที่ระบุไม่ได้ว่าเป็นตัวอะไรต่างก็ถึงกับอ้าปากค้าง
———คำพูดอันแจ่มชัดดังออกมาจากของแพทตี้ว่า
“อ-เอ๊ะ..?”
۞۞۞
ปล. เปิดภาคฮาเร็มแห่งฮาเดส(ฮา)
ความคิดเห็น