คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #57 : Ep.57 - Silly
UNagain.57 – Silly
“เจ้าเพิ่งมาถึงเมืองนี้สินะ?”
“.....ใช่”
เกลตอบลิโป้ไปอย่างทื่อด้าน ส่วนชิมาสุก็ก้มหน้างุดอยู่อย่างนั้น
ที่นี่คือบ้านพักลิโป้ ไม่สิ...สมควรเรียกว่าลานฝึกของเมืองจัสมินจะดีกว่า
แม้ผ่านมาสองปี แต่ชายผู้นี้ยังคงทำหน้าที่ครูฝึกอยู่เช่นเดิมไม่เปลี่ยนแปลง ถึงจะเป็นดังว่า
แต่สายตาของเกลนั้นกลับคิดต่าง ชายผู้นี้เคยออกคำสั่งล่าอสุภะ
อสุภะซึ่งก็คือตัวเขาเมื่อสองปีก่อน ในวันที่เกลสูญเสียสติสัมปชัญญะ
เขาก็จดจำอีกฝ่ายได้เป็นอย่างดี
———หมอนี่คือศัตรู
“ข้าขอถามว่าการวิวาทนี้ผู้ใดเป็นคนก่อ?”
ลิโป้กอดอกนิ่งราวกับตนเป็นผู้ไต่สวนคดี
ทางด้านชิมาสุก็แค่นเสียงก้มหน้าลงหนักกว่าเก่า
มือหยาบของมันถูกยกขึ้นเหนือศีรษะอย่างแช่มช้า
“.....ป–เป็นข้า”
“เช่นนั้นก็ปรับ 2,000 เหรียญ”
“อะเฮื้อ..!”
ชิมาสุถึงกับทรุดลงไปกองกับพื้น
เว่อร์ไปแล้วมั้ง? เกลลอบนึกในใจอย่างนั้น ก่อนจะถูกคำพูดของลิโป้ดึงสติ “ส่วนเจ้า แม้จะไม่ได้เป็นผู้เริ่ม แต่ก็ทำตัวตามน้ำจนในเมืองวุ่นวายซะหมด ปรับ
500 เหรียญ”
“ห่างกันตั้ง 4 เท่า!?”
“เงียบไปเลย! ชิมาสุ!”
พอลิโป้ตวาดใส่ บุรุษหนุ่มแดนอาทิตย์ก็ถึงกับหงอบ่นอุบอิบว่า ‘บัดซบๆๆ’ โดยมีสายตาเขม่นของลิโป้กำกับอยู่อีกที เกลได้แต่ถอนหายใจทำหน้าเอือม
ก่อนจะสาธยายว่า
“ขอโทษด้วย แต่ชั้นไม่มีเงินถึง 500 เหรียญหรอก”
———ลิโป้หันกลับมาพยักหน้ารับฟังแล้วตอบ
“ก็เพิ่งมาใหม่นี่นะ อืม...เช่นนี้เถอะ เจ้าจงไปทำภารกิจตอบแทนก็แล้วกัน”
“ภารกิจตอบแทน?”
“ก็แค่ภารกิจสำรวจน่ะ ความจริงนี่เป็นภารกิจของทางการ แต่มีคนล้มเหลวจากภารกิจมาก็เยอะพอตัวอยู่
ดังนั้นข้าจึงยื่นข้อเสนอให้เจ้าลองดู”
ทันใดนั้นชิมาสุจึงขมวดคิ้วโพล่งขึ้น “ภารกิจสำรวจของทางการ!? อย่าบอกนะว่า—”
“อย่างที่เจ้าคิดนั่นแหละ นี่คือ <ภารกิจพิเศษ> สำรวจฐานที่มั่นของกลุ่มไอแซค”
“.....!?”
ไอแซคงั้นเหรอ? เกลนิ่วหน้าฉายแววพิลึกพิลั่นออกมาชั่วขณะ ก่อนจะทักออกไป “ไอแซคนี่หมายถึงกลุ่มก่อการร้ายเมื่อสองปีก่อนน่ะเหรอ?”
“หืม? นี่เจ้ารู้ได้ยังไง?”
“.....เห็นจากสุสานในโรง’บาลน่ะ”
อีกฝ่ายพอได้รับคำตอบแบบนั้นก็ได้แต่มองเกลอย่างสงบนิ่ง แล้วว่า “ที่เจ้าพูดนั้นถูกต้องไม่มีผิด
แม้จะผ่านมาสองปี แต่ไอแซคก็ยังคงระรานเราอยู่เรื่อยเสมอมา” ชายฉกรรจ์ลูบเคราหนนึง
แล้วเอ่ยต่อ “ภารกิจนี้มีความเสี่ยงไม่ใช่น้อย
ดังนั้นหากเจ้าต้องการจะปฏิเสธ—”
“ชั้นจะทำ”
“.....ว่าไงนะ?”
ลิโป้ฉายแววงุนงงออกมา ใบหน้าของเกลยามนี้เผยให้เห็นความมุ่งมั่นในบางสิ่งออกมาเล็กน้อย
เขาว่า “ภารกิจนี้ชั้นจะรับทำ
ช่วยส่งพิกัดของพวกไอแซคให้ด้วย”
ดวงตาคู่นั้นแฝงประกายวาวโรจน์อย่างเด่นชัด
“ชั้นจะไปหาพวกมันถึงที่เลย..!”
“แอเรีย C งั้นเหรอ? ดูเหมือนเจ้าพวกนี้จะเปลี่ยนฐานไปมาเป็นว่าเล่นเลยแฮะ” เกลที่กุมแผนที่ขลับมันเอ่ยอย่างแผ่วเบา พลางสาดส่องสภาพแวดล้อมรอบด้าน
ตอนนี้เขาหยุดอยู่ที่ปากทางเข้าเมือง หลังจากตกลงกับลิโป้ สิ่งที่ได้กลับมานั้นก็คือแผนที่ซึ่งคาดว่าเป็นฐานทัพของพวกไอแซค
ตำแหน่งในจุดมาร์คมีทั้งสิ้น 3 จุด หรือก็คือมีฐานทัพอยู่ 3 แห่ง
———กระนั้นทั้งสามแห่งกลับไม่ใช่ที่ๆเขาเคยไปกับซีหลง
ทั้งสามจุดนั้นได้แก่ <แอเรีย C> สองแห่ง และ <แอเรีย A> หนึ่งแห่ง
ทันทีที่ตัดสินใจได้เกลก็มุ่งหน้าไปยัง <แอเรีย C>
ทันที ซึ่งพื้นที่แอเรีย C แห่งนี้มีสภาพเป็นทุ่งหญ้าเตียนปนแล้งเป็นหย่อมๆ
เมื่อปลายเท้าย่างเข้าอาณาเขต ความเคลื่อนไหวของชายหนุ่มก็สงบนิ่ง
.....ประมาทไม่ได้เด็ดขาด เกลตระหนักไว้อย่างนั้น
สองเท้าค่อยเขยื้อนไปตามเงา กระทั่งสุดสายตาเหลือบไปเห็นบางสิ่ง
เหนือศีรษะของเกลนั้นมีหน้าผาสูงบดบังแสงสีแดงฉานของท้องฟ้า
บนนั้นมีบางอย่างที่ผิดแผกออกไป
รูขนาดใหญ่ซึ่งคล้ายกับปากทางเข้าถ้ำ——
ตรงนั้นสินะ? เกลคาดเดาเสร็จก็ตวัดมุทราร่ายออกไป
“จงหายไป【อสุภะ】”
เส้นเอ็นที่ขาพลันเปล่งแสงสีโลหิตเต้นตุบตับ
จากนั้นจึงทะลวงเนื้อหนังปล่อยให้น้ำเหลืองและเส้นเอ็นไหลอาบโคนขาทั้งสองข้างไปตามความคิด
กระทั่งชั่วขณะโลหิตอุ่นจึงหยุดไหล เผยให้เห็นขาสีแดงฉานของอสุภะประเภทดัคน่าเข้าแทนที่
———นี่คือการแปลงร่างเฉพาะส่วนแบบซีหลง
หลักการก็เหมือนกับการใช้ท่าพลังจิต
เพียงแค่เพ่งสมาธิกับจิตนาการก็เท่านั้น
“.....เอาล่ะ” เกลผ่อนลมหายใจ ตึง! จากนั้นจึงตบเท้าแน่นดีดตัวแหวกอากาศรวดเดียวถึง
7 เมตรจรดปลายเท้าอยู่บนปากทางถ้ำ ที่นี่ไม่มีวี่แววของสิ่งมีชีวิต
เกลเมื่อรับรู้อย่างนั้นก็เดินสำรวจลึกเข้าไป
ก่อนจะเบิกตาค้างกับภาพที่เห็นเบื้องหน้า
———สิ่งนั้นก็คือซากศพนับสิบกว่าชีวิต
“นี่มันเรื่องอะไรกัน..?”
เมื่อลองดูภาพรวมก็พบว่าที่นี่เคยเป็นที่อยู่อาศัยมาก่อน
สภาพศพยังไม่เน่าเปื่อยมีเพียงแค่กลิ่นสาบศพกับเลือดกรังเท่านั้น
ดูเหมือนเหตุการณ์นองเลือดจะเพิ่งเกิดขึ้นได้ไม่นานนัก
ในกลุ่มซากศพมีพวกที่เป็นดัคน่าอยู่ด้วย บางทีพวกนี้อาจเป็นกลุ่มไอแซคจริงๆก็ได้
———ที่ไม่เข้าใจเลยคือใครเป็นคนทำ
ขณะที่เกลกำลังคิดในใจอยู่นั้น เบื้องหลังของชายหนุ่มก็ปรากฏสายลมใหญ่หอบหนึ่งพุ่งแหวกอากาศเข้าใส่จากมุมอับ
หากเป็นยามปกติเขาคงเสียท่าไปแล้ว
.....ทว่าตอนนี้เขาอยู่ในร่างแปลงกึ่งอสุภะ
ดังนั้นเกลจึงเอี้ยวหลบ
เหลือบมองดาบอาคมพุ่งผ่านหน้าไปอย่างไร้แก่นสาร แล้วเกร็งขาขวาจนกล้ามเนื้ออสุภะเปล่งกลิ่นอายโลหิตออกมา
นี่คือท่าพลังจิตของอาคม【อสุภะ】!
เพล้ง!
ลูกเตะฟาดหางแบบโพสท์มูฟสะบั้นลงกลางสันดาบอาคมของอีกฝ่ายจนแตกเป็นเสี่ยงๆ
ขณะที่เจ้าตัวกำลังตื่นตะลึงนั้น
มือหยาบของชายหนุ่มก็พลันทะยานจับลำคอหนาของศัตรูตรงหน้า
“อ–อ่อก..!”
“แกเป็นใคร? พวกที่ตายนี่เป็นฝีมือแกงั้นเหรอ?”
เกลถามออกไปด้วยสีหน้าสงบนิ่ง ผิดกับคู่กรณีซึ่งเหงื่อแตกพลั่กทำท่าหายใจลำบาก
คนๆนี้สวมชุดหนังหลุดรุ่ยปกคลุมทั้งตัว ส่วนใบหน้าก็ถูกสวมไว้ด้วยหน้ากากอนามัยเห็นแค่สองตาของอีกฝ่ายยากระบุชายหญิง
ไม่ว่ายังไงก็มีพิรุธ เขาซึ่งเข้าใจอย่างนั้นจึงบีบเค้นลำคออีกฝ่ายแน่นขึ้นไปอีก
“ตอบ!”
“อ–อึก! ป–ปล่อยก่อน
ชั้นพูดไม่.....ได้”
เมื่อเอ่ยออกมาอย่างนั้น เกลจึงได้แต่คลายมือลงโดยกุมคอไว้ไม่ถอนออก บุคคลปริศนากระแอมออกมาสองสามคำ
ก่อนจะว่า “มือหนักชะมัด”
กึด!
“อ่อก..!”
เกลแปลงมือขวาให้กลายเป็นอสุภะ
หนนี้เขาบีบคออีกฝ่ายโดยไม่ลังเลหมายให้ศีรษะหลุดออกจากลำตัว เขาเอ่ยเสียงทุ้มต่ำแต่สะท้านไปจนถึงจิตวิญญาณของอีกฝ่าย
“แกเป็นใคร?”
“ค่อก! ย–ยอมแล้ว!
ยอม! ยอม!”
“ก็ตอบชั้นมาสิวะ..!”
“ช–ชั้นชื่อ【วีด】ก–ก็เป็นอสุภะเหมือนนายนั่นแหละ”
“เหอะ!” เขาแค่นเสียง
ก่อนจะสะบัดมือผล็อยวีดล้มลงไปกองกับพื้น เขาไอค่อกแค่กอยู่พักหนึ่ง
ก่อนจะส่งสายตาอาฆาตออกมา ทว่าก่อนมุมปากจะทันเอื้อนเอ่ย เกลก็ชิงโพล่งขึ้นก่อน
“แกเป็นพวกไอแซคงั้นเหรอ?”
“เออ! ถ้าใช่แล้วจะทำไม?”
“ถ้างั้นก็ตอบคำถามชั้นมาซะ
ว่าใครเป็นคนฆ่าเจ้าพวกนั้น” เกลชี้นิ้วโป้งแทนคำไปยังซากศพเบื้องหลัง
ทางด้านวีดเองพอเหม่อมองศพของพวกพ้องในใจก็รู้สึกร้อนวูบขึ้นมาแปลกๆ เขาว่า
“ดูเหมือนนายจะไม่ใช่พวกเดียวกับเจ้าพวกนั้น”
“เจ้าพวกนั้น?”
“ใช่ เจ้าพวกที่สัญลักษณ์กางเขนบนมือซ้ายนั่นคือคนที่พวกของชั้น
เป็นเพราะพวกมัน.....ทั้งไกคอส และเคนนี่ถึงต้องมาตายแบบนี้!” ใบหน้าของวีดฉายแววโกรธแค้นออกมาอย่างคับคั่ง กึด! มันกำหมัดแน่นแสดงเจตนาในใจออกมาอย่างเจ็บปวด
ขณะเดียวกันเกลกลับยืนนิ่งไม่ไหวติง
———คำพูดอันแผ่วเบาหลุดปากออกมาประโยคหนึ่ง
“.....อันเดต”
۞۞۞
ความคิดเห็น