คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #59 : Ep.59 - Silly
UNagain.59 – Silly
“นี่ๆกลับตอนนี้ก็ยังทันนะ”
“ชั้นไม่กลับ แล้วนี่คิดจะตามมาจนถึงเมื่อไหร่”
เกลสบถพลางเหลือบมองวีดอย่างหงุดหงิด ซึ่งเจ้าตัวก็หัวเราะเหอะออกมา
แล้วว่า “ก็จะตามจนกว่านายจะเลิกฆ่าพรรคพวกของชั้นนั่นแหละ”
“โฮ่? ถ้างั้นทำไมไม่ใช้กำลังหยุดชั้นซะล่ะ”
“ก็เพราะใช้ไม่ได้ไง! ถึงต้องคอยจับตาดูเอาไว้!”
ไอ้หมอนี่เพี้ยนชะมัดเลยแฮะ เกลนึกอย่างนั้น
ก่อนจะพ่นลมหายใจเดินนำเข้าฐานทัพของไอแซคอย่างไม่ใส่ใจ
ระหว่างทางก็ได้สังหารพวกไอแซคไป 4-5 คนอย่างเลือดเย็น
ดูเหมือนป้อมปราการแห่งนี้จะมีประชากรอยู่เพียงน้อยนิดผิดกับขนาดของที่ตั้ง
น่าแปลกแฮะ หรือว่าพวกนี้ก็ถูกอันเดตด้วย?
———ไม่น่าใช่ ที่นี่ไม่มีร่องรอยของการต่อสู้
“แปลกจริงๆนั่นแหละ” เขาลูบคางคิด
ดูท่าพวกมันจะกำลังตามหา <คิง> ของอสุภะอยู่
เกลคิดเช่นนั้น เรื่องของสงครามศาสนานั้นตัวเขาเองก็ไม่ใช่ว่ารู้มากนัก
คนที่รู้ลึกจริงๆอย่างบ๊อบก็ดันมาตายซะก่อน อย่างไรก็ดี
———ประเด็นที่ว่าอันเดตคือศัตรูก็นับเป็นเรื่องจริง
“ไอ้ผ้าปิดปาก”
“ชั้นชื่อวีด..!”
เกลยักไหล่ใคร่จะสนใจ แล้วถาม “พวกแกมีแผนอะไรอยู่?” ซึ่งคำถามนี้ส่งผลให้อีกฝ่ายขมวดคิ้ว
เมื่อเห็นแบบนี้แล้ว เขาจึงกำชับถามอีกครั้ง “ไอแซคมีเป้าหมายอะไรกันแน่? ทำไมต้องจู่โจมเมืองจัสมิน?”
———วีดถึงกับกระพริบตาปริบๆ
“นี่นายไม่รู้จริงเหรอ?”
“ถ้ารู้แล้วจะถามเหรอ?”
“กวนตีนชิบ” วีดสบถเบาๆก่อนจะถูกสายตาเขม่นของเกลกดดันจนสะดุ้งโหยงหลุบตาต่ำไปทางอื่น
เขาว่า “ส–สาเหตุก็ไม่มีอะไรมาก เหตุผลง่ายๆอย่างปล้นฆ่าก็เพื่อทรัพยากรหรือลักแรงงานคนน่ะ”
“แค่นั้นเหรอ?”
“เอ่อ.....จริงๆก็มีอีกอย่างอ่ะนะ”
“อีกอย่าง?”
“เป็นคัมภีร์น่ะ” เจ้าตัวว่าเสร็จก็เหลือบมองเกลซึ่งจ้องเขม็งคาดคั้นคำตอบ
เขาว่า “คัมภีร์อะไร?” จนวีดกระตุกคิ้วหายใจติดขัด
ถ้าไม่พูดความจริงก็คงโดนปิดปากสินะ วีดลอบรำพึงในใจ ก่อนจะว่า
“คัมภีร์อาคม【เทวทูต】น่ะ”
———เกลถึงกับชะงักกึก
“เทวทูต? หมายถึงเทวทูตแบบฮิรางั้นเหรอ?”
ดูเหมือนอีกฝ่ายจะรู้จักท่านผู้นำแห่งเมืองจัสมิน ดังนั้นวีดจึงพยักหน้ารัวๆแทนคำตอบรับ
นี่เป็นอีกครั้งที่เขาได้รู้ความลับของพวกในเมือง หยาดเหงื่อพลันผุดขึ้นบนหน้า เกลถาม
“อาคมนั่นเอาไว้ทำอะไร?”
“เป็นร่างแปลงน่ะ เหมือนอาคม【อสุภะ】นั่นแหละ
แล้วก็––”
“แล้วก็อะไร!?”
“ใจเย็นสิ! นี่น่ะเป็นความลับของพวกระดับสูงในองค์กรเลยนะ
ที่ชั้นเอามาเล่าเนี่ยมัน––โอ้ยๆๆๆๆ! หัวชั้นๆ..!?
หัวจะแตกเป็นเสี่ยงๆแล้ว! อย่าบีบหัวช้านนนนน~!”
“งั้นก็คายเรื่องที่รู้มา!”
“ก็ได้! ก็ได้! อาคมบทนี้เป็นหนึ่งในกุญแจสำคัญ..!” ทันทีที่วีดเอ่ยปาก
เกลก็ผ่อนแรงลง แล้วสะบัดอีกฝ่ายจนกระเด็นไปติดผนัง ท่ามกลางเสียงร้อง “แหง่กๆๆๆๆ” พลางกุมศีรษะของวีด เกลว่า
“กุญแจสำคัญเรื่องอะไร?”
“นี่ไม่คิดจะให้พักเลยรึไง?——แอ้ฟ!?
พ–พอแล้วววว! ยอม! ยอม..!
ยอมแล้วจ้าาา!” พอโดนบีบขมับอีกรอบ
วีดจึงดิ้นทุรนทุรายราวกับสุนัขถูกน้ำร้อนลวก มันหอบหายใจหนักดัง “ฮ่า...ฮ่า...ฮ่า...”
โดยมีเกลยืนตระหง่านต่อหน้าพลางย้ำ “ตอบชั้นได้แล้ว” ส่งผลให้อีกฝ่ายได้แต่แฝงความขุ่นเคืองไว้ แล้วว่า
“กุญแจสำคัญก็คือการกลับสู่ภพมนุษย์”
“ภพมนุษย์..?”
“อ่า ในโลกนี้...ไม่สิ––ในมิตินี้ได้ถูกแบ่งออกเป็น 3
ภพ ได้แก่【สวรรค์】【มนุษย์】【นรก】ที่เราอยู่เนี่ยคือนรก
คิดว่าคงเข้าใจล่ะนะ ส่วนตอนที่ยังมีชีวิตอยู่ก็คือภพกลางหรือภพมนุษย์ ทีนี้ปัญหาคือไม่ว่าใครต่างก็อยากกลับไปที่โลกเดิมทั้งนั้น
ที่นี่น่ะอยู่ยากลำบากไหนจะชีวิต ไหนจะการกิน ไหนจะการนอน”
———วีดชูนิ้วขึ้นว่า
“กระนั้นกลับมีอาคมบทหนึ่งสามารถทำให้ผู้ใช้ออกไปจากแดนนรกแห่งนี้ได้”
“นั่นก็คืออาคม【เทวทูต】สินะ?”
“เอ๋!? รู้ได้ไง..?”
ก็พูดเกริ่นซะขนาดนั้นไม่รู้ก็บ้าแล้ว
เกลนึกพลางทำหน้าเอือมออกมาตงิดๆ ดูเหมือนฮิราจะรู้วิธีกลับสู่ภพมนุษย์
เพราะอย่างนี้ล่ะมั้ง? ทุกครั้งที่บุกเมืองจึงมีเป้าหมายไปที่ฮิราเสมอ
เกลสรุปได้อย่างนั้น พลางสำรวจฐานที่มั่นของไอแซคอยู่พักหนึ่ง กระทั่งค้นป้อมศัตรูจนทั่ว
เขาจึงนั่งลงเก้าอี้ไม้ข้างตัว แล้วสบถ
“คนที่นี่มันจะน้อยเกินไปแล้ว”
“ก็ที่นี่เป็นฐานบำรุงคนกับอาวุธ เป็นแหล่งอุตสาหกรรมและโรงพยาบาลสาขาย่อยน่ะ
พวกเราส่วนใหญ่ไปอยู่ที่ฐานหลักซึ่งมีอุปกรณ์ครบครันซะมากกว่าล่ะนะ”
“ฐานหลัก?”
“.....อ๊ะ”
วีดยกมือปิดปากไว้แน่น ก่อนจะเบือนหน้าหนีออกไปอย่างแช่มช้า
หมับ!
ก่อนจะถูกเกลบีบขมับเข้าให้อย่างจัง
จากการไถ่ถามวีด ทำให้เกลรู้ถึงที่ตั้งของแอเรีย A ซึ่งอยู่ห่างออกไปเกือบ 20 กิโลฯ ภาพตรงหน้าพวกเขาคือฐานที่มั่นแห่งสุดท้ายในแผนที่
สถานที่ตรงหน้านั้นเป็นบานประตูเหล็กแนบติดกับพื้น
———เป็นฐานลับ
เท่าทีเขาเห็นสถานที่นี้คงเป็นแบบใต้ดิน จากคำให้การของวีด การจะเข้าสู่ภายในจำต้องมีรหัสผ่านเข้าออก
ซึ่งรหัสดังกล่าวก็คือโค้ดลับแบบเดียวกับที่ซีหลงเคยแสดงให้เห็นเมื่อคราวก่อน
กระนั้นที่น่าแปลกคือรอบด้านนี้กลับไม่พบเห็นร่องรอยของสิ่งมีชีวิต
กล่าวคือไม่มียามเฝ้าระวังไว้เหมือนกับฐานที่แอเรีย C เมื่อครู่ บางทีอาจเป็นกับดักไม่ก็อีกฝ่ายประมาทเลินเล่อเอง
ถ้าที่นี่เป็นฐานหลักตัวเขาเองก็ไม่อยากจะเสี่ยง
———นี่คือภารกิจสำรวจเท่านั้น
เกลตระหนักว่าหากเปลืองแรงเกินและได้ในสิ่งที่ไม่คุ้มกัน
ก็ไม่สมควรจะเอาตัวเองเข้าไปพัวพันด้วย
ภารกิจสำรวจในครั้งนี้คงสิ้นสุดลงแล้วล่ะมั้ง? เกลลอบนึกพลางเหยียดกายขึ้นเตรียมกลับเข้าเมือง
ทว่าตอนนั้นเองก็เผยเสียงดังขึ้นจากเบื้องหลัง
“โอ๊ะโอ๋? ดูเหมือนแถวนี้จะมีหนูสกปรกด้วยสินะ”
“.....!?”
เกลถึงกับสะดุ้งเฮือก ใครกัน!? ทั้งที่ทางนี้อยู่ในร่างแปลงแท้ๆ แต่กลับสามารถลอบเข้าข้างหลังจากมุมอับได้———ขณะที่ขบคิดในใจอยู่นั้น ตัวเขาก็พลันกระจ่างวูบทันทีที่พบ
คนผู้นี้มีแขนอยู่ข้างหนึ่ง ส่วนอีกข้างกลับว่างเปล่าถูกปกคลุมด้วยเสื้อแขนยาวห้อยต่องแต่ง
ดวงตาอันมืดบอดข้างหนึ่งถูกปิดทับด้วยผ้าหนังสีดำคล้ายโจรสลัด เจ้าของผิวสีแทนฉีกยิ้มเหี้ยม
“เป็นยามที่นี่เหรอ? พวกเธอน่ะ?”
———เธอคนนี้คือซีหลง..!
۞۞۞
ความคิดเห็น