กลอนนี้เเต่ให้เพื่อนที่ต้องจากไปด้วยความเสียใจเเละดีใจมารวมกัน

จากวันแรกที่ได้เราเจอกัน
ความสัมพันธ์ของเราเริ่มเกิดขึ้น
รวมกันมาจนเป็นใจดวงหนึ่ง
ที่มีแต่ความซึ้ง ความจิงใจให้แก่กัน
พอมาถึงวันนี้ วันต้องจาก
วันผลัดผลาก จากกันไกลไปตามฝัน
จึงได้รู้ความหมายของเพื่อนกัน
เพราะมีเธอ ทำให้ฉันรู้ว่า คำว่าเพื่อนเป็นอย่างไร

*ม่านรัตติกาลอาบแสงจันทร์เลือนลางบนเวิ้งฟ้า
หัวใจอ่อนล้าเงียบเหงาเกินกว่าจะข่มตาหลับได้
เงาสะท้อนแสงเทียน...เคลื่อนไหวตามเสียงเพลงความห่างไกล
เธอจะรู้บ้างไหม...ฉันถูกความอ่อนไหวบาดหัวใจจนเจ็บชา


ห้องสี่เหลี่ยมมุมเก่าที่เก็บงำความอ่อนแอ
เรื่องราวของหัวใจ...ถูกล็อกกุญแจ...ทิ้งไว้ให้เหว่ว้า
สายลม...เล่านิทานเรื่องเศร้า..เดียวดายจนมีน้ำตา
ฉันซุกตัว...อยู่ในความเหงาแห่งกาลเวลาที่หมุนไป


บนฟากฝั่งฟ้าที่เงียบงัน
ถนนสายเก่าแห่งคืนวันยังทอดผ่านความอ่อนไหว
อีกครั้งที่ความคิดถึงออกเดินทางไปแสนไกล
บ่อยครั้งที่ลมหายใจ...ยังสั่นไหวในรัตติกาล


หลงเหลือเพียงบางถ้อยคำที่อยากจะเอื้อนเอ่ย
ไถ่ถามถึงความรักหนึ่งซึ่งเคยอ่อนหวาน
คิดถึงฉันบ้างหรือเปล่า..คนดีที่แสนไกล..ในวันวาน
เหมือนฉันไหม...ทุกนาทีที่ผันผ่าน...มีเพียงเธอในหัวใจ นะ เพื่อนรัก.

มิตรภาพระหว่างเพื่อน
เปรียบเสมือนเส้นสายใย
หล่อเลี้ยงทั้งกายใจ
มั่นคงไว้แสนยาวนาน

ยังอยากมี เพื่อนคนนี้ อยู่ตรงนี้
ยังอยากมี ยังอยากมี อยู่ใกล้ใกล้
ยังอยากมี เพื่อนคนนี้ ตลอดไป
ยังอยากมี อยู่ใกล้ใกล้ ทุกเวลายังอยากมี เพื่อนคนนี้ อยู่ตรงนี้
ยังอยากมี ยังอยากมี อยู่ใกล้ใกล้
ยังอยากมี เพื่อนคนนี้ ตลอดไป
ยังอยากมี อยู่ใกล้ใกล้ ทุกเวลา

แกเป็นเพื่อน มันก็เพื่อน เราก็เพื่อน
ไม่อยากเลื่อน ความสัมพันธ์ ให้ตกต่ำ
เราขอแค่ ประโยคเดียว หรือสามคำ
ขอให้จำ ว่ารักกัน ก็เพียงพอ



ถ้าอยู่ต่อ ก็คงได้ เจอกันอีก
ทุกทุกweek ทุกทุกวัน ไม่ไปไหน
ต้องมาเจอ กันอยู่แล้ว ไม่ห่างไกล
ขอแค่ใจ ผูกกันไว้ ให้เหมือนเดิม

เราไม่อยาก จากพวกแก ไปเลยว่ะ
แต่ก็นะ มันต้องไป ทำไงได้
ต้องจากกัน แต่ว่าใจ ไม่จากไป
ก็ขอให้ พวกแกแก จงโชคดี

จำได้ไหม ที่เราเคย ร่วมทุกข์สุข
เคยคิดมุก แป้กแป้ก ให้เพื่อนขำ
เคยพาเพื่อน ไปหาเรื่อง รุมสกรัม
จนต้องช้ำ กอดคอกัน กลับบ้านมา

ไม่คิดเลย ว่าจะมา ถึงวันนี้
วันที่มี ความทุกข์ ความโศกศัลย์
เข้ามารวม ปนปน วันเดียวกัน
แล้ววันนั้น ก็กอดคอ กันเหมือนเดิม


ถ้าถึงวัน ที่ทุกคน จำต้องจาก
อย่าคิดมาก เพราะยังรัก กันใช่ไหม
ถ้ายังรัก ไม่ต้องกลัว ว่าต้องไกล
ก็ยังมา หากันใหม่ ได้ทุกวัน


เพื่อนที่ดี...มีหนึ่ง...ถึงจะน้อย
ดีกว่าร้อย...เพื่อนคิด...ริษยา
เหมือนเกลือดี...มีนิดหน่อย...ด้อยราคา
ยังมีค่า...กว่าน้ำเค็ม...เต็มทะเล

ไม่แน่ใจตัวเองเหมือนกัน ว่ามันคือความรักหรือเปล่า
หรือเพราะความใกล้ชิดระหว่างเรา ทำให้เกิดเรื่องราวความผูกพัน
อาจจะไม่ใช่ความรักก็ได้ ฉันเองไม่อยากให้เป็นเช่นนั้น
เพราะเราเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน ความห่วงใยที่มีนั้นเพราะมิตรภาพที่ดี


รู้จักมานาน
วันวานเพื่อนกัน
สนิทผูกพันธ์
สุขสันต์เปรมปรี
ไปเที่ยวด้วยกัน
หนุกหนานเต็มที่
โดดเรียนเคยมี
เรานี้รักกัน
และบทสุดท้าย
ความหมายมันนั้น
คือ"เรา เพื่อน กัน"
คือ"ฉัน รัก เธอ"

  

ขอบคุณที่เราเป็นเพื่อนกัน
ขอบคุณที่ให้ความทรงจำของฉันมีค่า
ขอบคุณทุกเรื่องราวที่ผ่านเข้ามา
ขอบคุณกาลเวลาที่สอนให้เราได้ผูกพันธ์


จะเป็นยาแดงยามเธอล้ม
จะเป็นพาราเม็ดกลมยามเธอเป็นไข้
จะเป็นยาน้ำดำยามเธอไอ
จะเป็นเพื่อนคู่ใจยามเธอต้องการ
  

เราจะไม่มีวันลืมเพื่อนที่เราได้ รู้จัก เเม้ว่าเรา จากกันไป ขอจำไว้ ว่า เรายังไม่ลืมเพื่อนๆทุกคน เเม้จนวันหมอดม้วย หรือตายจากโลกนี้
เSาก็จะยังไม่ลืม ขoงไห้ทุกคนจำไว้
เเล้วเSาจะกลับมา

<<< หาเพลงไม่ได้โทษที