ความลับในหุบเขาหมอก

ลำดับตอนที่ #25 : รีวิวรวมเล่มเจ้าข้าเอ๊ย ดูรูปปกเชิญทางนี้เจ้าข้า!!!

โอ้ว ได้เวลาเก็บเงินกันแล้วพี่น้อง!!!


ชื่อผลงาน ... ความลับในหุบเขาหมอก
โดย... Fox
สำนักพิมพ์... ยาหยี-ยาใจ
จำนวนหน้า ... 9XX (ยังไม่ระบุ) ไล่ตั้งแต่บาซันเกิดจนเอย์ระย้ายบ้าน
ขนาด ... A5
ราคา ... 2 เล่ม 640 (พระเจ้าช่วย!)
ปีที่ตีพิมพ์   ... ตุลาคม 2008 (ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด)

ตำนานเล่าว่า...เทพเจ้าในหุบเขาหมอกมักลักซ่อนหญิงงาม

หุบเขาหมอก...กว้างใหญ่ สวยงาม ทอดยาวกั้นอาณาเขตระหว่างประเทศใหญ่หลายประเทศ
หุบเขาหมอก...อันตราย ลึกลับ โหดร้าย คร่าชีวิตผู้คนทั้งหญิงและชาย
หุบเขาหมอก...หากเข้าไปไกลเกินที่ได้รับอนุญาต จะไม่ได้กลับออกมาอีกเป็นครั้งที่สอง
แต่ในส่วนที่ลึกที่สุด ก็ยังมีความรักซุกซ่อนอยู่...ความรักที่ลึกล้ำ ความรักที่บริสุทธิ์ ความรักอันยาวนานนับพันปี

(จากภาพ-อามาส เอธ)

รายละเอียด

ที่มา... มาจะกล่าวบทไป ถึงตำนานอันยาวนานของหุบเขาหมอก เรื่องนี้ก็แต่งไว้เขียนการ์ตูนอีกแล้ว แต่มันยาวมาก เขียนไม่รอดแน่ ทำนิยายดีกว่า (อีกแล้ว)

แรงบันดาลใจ... ได้ไอเดียมาจากการ์ตูนเรื่องหนึ่ง บอกชื่อก็ด้ะ Dragon Knight ที่บอกเพราะ เวลาเกือบสิบปีที่บ่มเพาะเรื่องนี้มา ทำให้มันไม่มีร่องรอยของต้นกำเนิดไอเดียเหลือเลยแม้แต่กระจิ๊ดเดียว พระเอกก็เอามาจากพวกเกมๆ นั่นแหละ ตอนนี้ก็แทบๆ จะลืมไปหมดแล้วว่าเกมอะไรบ้าง (มี ซีรี่ย์ Suikoden ด้วยแน่นอน ยุคนั้นได้รับอิทธิพลจากเกมนี้พอๆ กับ คลั่งกันดั้มซี้ด และบ้าบารามอส จะบอกว่า นิสัยชอบฆ่าคนกลางเรื่องเราก็ได้มาจากกันดั้มนี่แหละ หึๆ) นานจัด เผอิญไปรื้อแผนภูมิตัวละครเจอรูปที่วาดไว้สมัยเด็ก เลยเอามาเขียนเป็นนิยาย แต่งเพิ่มตามอารมณ์ตอนนี้เข้าไป เลยได้ก้อนอะไรหนาๆ ที่รันทดหดหู่ชีวิตมา

แต่อยากจะบอกว่า ตอนแรกวางพล็อตเรื่องนี้ไว้เป็นเรื่องตลกแหละ

เอย์ระมีบุคลิกปัญญาอ่อนทีเดียว เป็นคนอ่อนแอ ให้บาซันดูแล ส่วนอเล็กซิสไม่ค่อยเปลี่ยน อ่อนนอก จิตใน หน้ายิ้ม แต่เตรียมเชือด อามาสไม่แก่ ขนไม่ดก แต่ชอบเปลือยอก เหน็บดาบเดินไปเดินมา เนเฟอร์นี่ไม่ปลี่ยนเลย คงที่ เลเซธไม่มี อยู่อีกภาค ที่จริงเรื่องนี้คิดไว้ 3 ภาค มีภาคเลเซธ ภาคเอย์ระ แล้วก็ภาคเนเฟอร์ ตอนนี้เหลือแต่ภาคบาซันกับภาคซีฟแล้ว
(ดีใจกันม้ายที่คอนเซปต์นี้ตกไป)


(จากภาพ- นกน้อย-->ไก่อ้วน)

ขั้นตอนการทำ... เขียนตั้ง 11 เดือนแน่ะ ตลอดปีที่แล้วเลย ตันแล้วตันอีก พาหนุ่มสาวพวกนี้ไปถึงดวงดาวไม่ได้ซะที แต่สุดท้ายก็เข็นออกมาจนได้ เขียนปมผูกคอตัวเองไปซะตั้งเยอะ พอถึงบทเฉลยก็เขียนกันอ้อกหน้าเขียวทีเดียว พวกปมที่ลืมๆ ตอนลงไว้ ก็ได้เพิ่มเติมในฉบับรวมเล่มครบถ้วน น่าจะอ่านง่ายขึ้นมากแล้วล่ะค่ะ

ปก ตบตีถกเถียงกับเจ๊เค้านานเหมือนกัน ทั้งเรื่องคนบนปก มุมกล้อง สีสัน สุดท้ายก็เริ่มเป็นรูปเป็นร่าง แต่ยังไม่ลงให้ดูหรอก หลอกให้อยากก่อน ครี่ (ที่จริงมันยังไม่เสร็จจ้ะ)


(รูปนี้ท่าน Waena ดัดแปลงจากภาพประกอบแนะนำตัวละคร ใครเป็นใครก็ทายกันเองนะจ๊ะ แต่วางลำเอียงขนาดนี้ น่าจะรู้ร้อก...)

ความรู้สึก... ปีที่แล้วเป็นปีที่แย่ ดวงก็ไม่ค่อยดี เงินก็ไม่มี แถมยังเขียนนิยายเรื่องนี้อีก ในหัวมันก็เลยหมอกๆ ตลอด หนีไปเขียนเหมียวก็พักใหญ่ แต่สุดท้ายพอจบก็โล่ง โล่ง โล่ง...ก่อนจะมากลุ้มว่า

หนาขนาดนี้ ลิงที่ไหนมันจะพิมพ์ให้วะ! (ขอโต้ดนะก๊า ยาหยี-ยาใจ นี่คือฟามในใจ อย่าใส่ใจเลย)

สรุปว่าก็มีลิงเอ๊ย สำนักพิมพ์พิมพ์ให้จริงๆ แต่ครั้นเขาเลย์เอ้าท์เนื้อในเสร็จ เอามาให้ตรวจ ข้าพเจ้าก็ตะลึงอีกรอบ

เช้ดแคร่ หนาชิหอย แพงโฮกแหง ลิงที่ไหนมันจะซื้อวะ! (ขอโต้ดอีกครั้งนะก๊า นี่เป็นแค่คำสบถ ไม่เกี่ยวข้องกับบุคคล สถานที่ หรือหน่วยงานใดที่มีอยู่จริง ผู้อ่านโปรดใช้วิจารณญาณ)

รีบกดดันบก.ยาหยีฯทันที

ลดฟอนท์ ขยายกรอบ ลดหน้า ลดราคาสิคะ(ยะ)! (ขอโต้ดค่าพี่บก.ผู้แสนดี แต่นี่ไม่ใช่คำสบถ)

แต่ไม่สำเร็จ เหอๆ เอาเป็นว่า ต้องฝากความหวังไว้ที่เหล่าแม่ยกนักอ่านแล้วล่ะ ช่วยกันสนับสนุนด้วยนะจร๊า ถ้าขายไม่ออก เหมียวไม่ได้เป็นเล่มแน่ กรี๊ด




(จากภาพ-โยชชี่ เอธ)
 
มีวอลเปเปอร์มาแจก แล้วจ้า

 

จากปกเล่ม1และเล่ม2จ้า แม่ยกซีฟคงถูกใจกันน้า  

แบนเนอร์


มีอีก

เอ้า อีกอัน

พอละ ไว้มีเพิ่มจะมาแจกใหม่นะตัวเอง