[FIC Banglo] Just แค่นี้เท่านั้น

ลำดับตอนที่ #6 : chapter 5 more than....

just แค่นี้เท่านั้น 5

 

  [ZELO]

            เมื่อวานฮยองเดินมาส่งผมที่หน้าหอพักแล้วก็กลับไปก่อนจะทิ้งท้ายให้ผมนั่งคิดแร็ปท่อน2ให้เสร็จพอบอกลากันเสร็จผมก็ขึ้นห้อง ผมรู้สึกถึงบรรยากาศแปลกๆในห้องระหว่าง
พวกฮยอง พอแดฮยองเห็นผมก็เลยชวนให้มากินข้าวด้วยกัน เพราะจงออบฮยองเพิ่งไป

รับผลสอบมา ระหว่างมื้ออาหารมันเงียบมากๆเลย พอกินเสร็จผมก็ขอตัวเข้าห้องทันที  
ผมนั่งคิดแทบตายว่าจะแต่งว่าอะไรกว่าจะคิดเสร็จก็ล่อไปตีสามกว่าๆแล้ว ผมก็เลยรีบนอน เพราะว่าวันนี้ผมต้องมาหาฮยองที่ห้องเพื่อทำเพลงให้เสร็จ

  ติ๊ง หน่อง !

     ผมเอื้อมมือไปกดกริ่งที่หน้าห้องของฮยอง แค่แปปเดียวฮยองก็มาเปิดประตู

 
"เฮ้ย!" ผมอุทานก่อนจะเอามือปิดตาตัวเอง เพราะตอนนี้ฮยองนุ่งแค่ผ้าเช็ดตัวผืนเดียวจะหลุดแหล่ไม่หลุดแหล่ แถมยังมีฟองยาสีฟันเต็มปาก

  ผมได้ยินเสียงฮยองหัวเราะก่อนจะเปิดประตูกว้างขึ้นเพื่อให้ผมเข้าไป  แล้วทำไมผมต้องอายด้วยว่ะ ในเมื่อผมก็เป็นผู้ชายเหมือนกัน

  มันก็มีอะไรเหมือนๆกันแระเนอะ = = 

   "จะตกใจทำไม ก็มาไม่ถูกเวลาเองอ่ะ นี่อาบน้ำก็บุญละ ทีหลังจะไม่อาบ   คอยดู " ฮยองหันมาพูดกับผม  ก่อนจะหายเข้าไปในห้อง...นอน

 
    ห้องของฮยองถูกทาด้วยสีดำที่ทำให้มันดูดาร์กสุดๆ ห้องของฮยองเต็มไปด้วยเฟอร์นิเจอร์ที่เรียบง่ายและไม่ได้เยอะนัก มีแค่โซฟาตัวนึง กับโต๊ะที่เอาไว้กินข้าวและวางของ(ทุกอย่าง) แต่ว่า....ที่พื้นเต็มไปด้วยรองเท้า ถุงเท้าไม่เว้นแม้แต่......กางเกงใน!! ผมเอาเท้าเขี่ยมันเล็กน้อยเพื่อหลีกให้มันพ้นทาง  
   
    แต่ผมกลับพบ...ถุงยาง เข้าให้!!!

   "มานี่ดิ" ฮยองเปิดประตูห้องๆนึง และเรียกผมให้เข้าไป  ตอนนี้หัวของฮยองเปียกเล็กน้อย ฮยองใส่เสื้อกล้ามสีดำตัวนึงกับกางเกงขาสั้นผมเริ่มหวั่นๆแล้วสิ   ผมขอมอบให้ฮยองเป็นบุคคลอันตราย  ผมเดินตามเข้าไปอย่างกล้าๆกลัวๆ ถ้าฮยองเขาจับผมกดขึ้นมาทำไงอ่ะ
แต่..ผมเป็นผู้ชายนะ  ฮยองไม่ทำอย่างนั้นหรอก  ใช่มั๊ย??
     สุดยอด!! ผมเดินเข้ามาก็เจอกับคอมพิวเตอร์imac และ แผงควบคุมมากมาย(จำไม่ได้ว่ามันเรียกว่าอะไรฮ่าฮ่า-ไรเตอร์)มันดูเจ๋งสุดๆอ่ะ  ทำไมผมไม่มีอย่างงี้บ้าง....

    "นายคิดแร็ปมาแล้วใช่มั๊ย"ฮยองถามผมก่อนจะนั่งลงที่หน้าจอคอม และตบข้างๆให้ผมมานั่ง

    .

    .

    . 

    .

    .

    .

    .

    [DAEHYUN]

       เมื่อวานผมและจงออบเลือกที่จะซื้ออาหารกลับไปกินที่บ้านเพราะจะได้รอให้เจลโล่มากินด้วย แต่อยู่ๆผมก็รู้สึกแปลกๆเวลาที่ผมไปมองหน้าจงออบเข้า  มันเป็นความรู้สึกที่บอกไม่ถูก
ใจผมมันสั่นไปหมด วันนี้ผมเลยมาหาที่ยองแจที่ผับของพี่มัน  ไม่ใช่ว่าผมจะมาปรึกษามันหรอกนะ  ผมมากินเหล้า

     "เฮ้ยๆ ไอ้แดฮยอน พอได้แล้วๆ" ยองแจที่นั่งอยู่ข้างๆผม  คว้าเอาแก้วน้ำที่กำลังจะเข้าปากผมไป

     "อะไร ของมึงว่ะ ก็กูจะแด.ก เอามานี่!!"(หยาบหน่อยนะ มันกำลังเฮิร์ททททท-ไรเตอร์)

    "มึง มีเรื่องไรให้เครียดนักว่ะ ตอนนี้ฮยองกับเจลโล่ก็กำลังจะ เดบิวต์เราก็ควรทำหน้าที่ของเราให้เต็มที่ดิว่ะ" ยองแจพูดก่อนจะคว้าเหล้ามากินบ้าง

     "แล้วมึงละทำไรบ้าง กูเห็นมึงก็เอาแต่อยู่ที่ห้องกับฮิมชานฮยอง ถามจริงมึงเป็นผัวเมียกันรีไง"ผมอารมณ์เสีย เลยพูดแกล้งมันไป แต่มันกลับมีอาการแปลกๆ

     "บะ....บ้าอ่อมึงอ่ะ ก็เราเป็นวงเดียวแล้วกูก็นอนกับเขา เอ้ย!กูหมายถึงแชร์ห้องกันอ่ะ ก็ไม่แปลกที่กูจะอยู่กับเขานี่หว่า" ยองแจพูดตะกุกตะกัก ร่ายมายาวเยียด

     "กูรู้ กูก็แค่พูดเล่น แล้วมึงจะร่ายมาสะยาวทำไม-0-"ผมตอบไป ดูมันยังมาหน้าแดงอีกบ้าละ เพื่อนกู

     "มึงกลับไปได้แล้วไป กินเหล้าแม่.งตั้งแต่เที่ยง เดี๋ยวพี่กูต้องเตรียมตัวเปิดร้านแล้วไปๆ" ยองแจแม่.งไล่ผมไม่ใยดีเลยว่ะ

     "โถ่ววว  กูไปก็ได้ "ผมยอมเดินออกมาโดยดี ก็จะนึกถึงน้องชายสุดที่รักของผม  จุนฮงงงงงง

     .

     .

     .

     .

     .

     .

     [YONGGUK]

              เจลโล่เดินตามผมเข้ามาในห้อง ก่อนจะค่อยๆนั่งลงข้างผม แววตาของร่างบางดูเป็นประกายวับๆ ฮ่าฮ่า ดูก็รู้ว่ากำลังตื่นเต้นกับอุปกรณ์อิเล็คทริกของผม

     "นายคิดแร็ปมาแล้วใช่มั๊ย"  ผมถามขึ้นก่อนจะให้ไปมองหน้าเพื่อฟังคำตอบ เจ้าตัวหันมามองผมตาแป๋ว ผมตบเบาะข้างๆให้เจลโล่มานั่ง

     "ฮะ แต่อยากลองฟังดนตรีดูอีกสักรอบ ฮยองมีไฟล์รึป่าวห๊ะ??" ให้ตายสิ!! ทำไมวันนี้เจลโล่ถึงพูดเพราะแถมน่ารักขนาดนี้เนี่ยยยย

     "อื้ม เมื่อคืนฉันลองปรับดนตรีดูนิดหน่อยนะ แล้วก็เพิ่มท่อนนึงเข้าไป ท่อนนั้นดนตรีจะหนักนิดนึงเพื่อทำให้มันดูดาร์กจริงๆ"

      ผมพูดไปพรางกดปุ่มนู้นนี้ไปเรื่อยเพื่อเปิดไฟล์เพลงขึ้นมา เพลงดังขึ้น เจลโล่มีปฏิกิริยาตอบสนอง ด้วยการโยกหัว ก่อนจะพึ่มพร่ำอะไรบางอย่าง ซึ่งผมว่าคงเป็นเนื้อท่อนแร็ปของเขา

         
      "อ่า ก็ดีนะฮะ ผมก็เริ่มขี้เกียจจะคัดค้านแล้ว อยากทำให้มันเสร็จเร็วๆมากกว่า จริงแล้วผมก็ไม่ใช่คนที่แต่งเพลงนี้เองทั้งหมดหรอกครับ ผมถึงได้คัดค้านฮยองเต็มที่เมื่อวันก่อน
แต่ผมว่าถ้าฮยองทำแล้วมันออกมาดีอย่างนี้ คนที่แต่งเขาคงดีใจ"
เจลโล่อธิบายมายาวเยียดแต่ดูมันเศร้าอีกแล้ว คงไม่ใช่ผู้หญิงในภาพใช่มั๊ยที่เป็นคนแต่ง

     "อย่าบอกนะว่า!!!!........นายไปขโมยเพลงคนอื่นมาอ่ะ"ผมพูดเพื่อให้บรรยากาศไม่ตรึงเครียดจนเกินไป

     "บ้าอ่อ???"เจ้าตัวไม่พูดป่าว   ตีผมเข้าที่กลางหลังเต็มๆ จุกมากกกกกกกก

 

     "ลองร้องท่อนแร็ปที่คิดมาดิ" ผมพูดก่อนจะกดเปิดเพลงอีกครั้ง

 

                               "

                                    ชิ-กยอ-อู-แน-กิน- STOP! My love story!

                                   (หยุดเรื่องน่าเบื่อ นี่คือเรื่องความรักของผม)

        

                                        แน-มา-มึล-ชอน-ฮัล-ชู-อิซ-ซึล-กา

                                      ผมจะสารภาพความรู้สึกตัวเองได้ไหม

 

                                            คือ-รอบ-นึน-โก-มิน yeah!

                                                  เลิกกังวลได้แล้ว

 

                               โอ-นึล-โด-แม-ชอม-กา-ชอ-ปัง-งึล-ฮา-นา-ชัซ-ซอ

                                        วันนี้ ไปร้านค้าอีกครั้ง เพื่อซื้อขนมปัง

 

                                           โก-ชัก-แค-ซึล-ชู-อิซ-นึน-เก

                                                  เพราะนี่คือทั้งหมด

 

                                                  อี-เก-ดา-รา-ชอ

                                                      ที่ผมจะทำ

 

                                    อิ-กอล-บา-ดือ-มยอน-เน-กา-โช-อา-ฮัล-กา

                                              คุณจะชอบไหม ที่ได้รับมัน                  

                                                                                                                                                                                   
                                                                                             "

             

     ตอนนี้ที่เจลโล่กำลังแร็ป มันต่างจากการแร็ปวันแรกที่เราเจอกันมากในวันนั้นมันเต็มไปด้วยความอยากเอาชนะ ความโกธร ความหวัง ความปราถนา
แต่ตอนนี้มันเหลือเพียง  เด็กคนนึงที่มีความสุขกับการได้แร็ป คนที่สนใจแต่เรื่องของความฝันและความรัก มันมีแต่ความรู้สึกในเชิงบวก มีแต่รอยยิ้ม
 
  ผมหวังว่าเขาจะไม่ต้องร้องไห้เหมือนวันนั้นแล้ว.............

           
     เจลโล่เงยหน้าขึ้นมาหลังจากที่แร็ปจบ ผมไม่รู้ว่ามันเป็นความรู้สึกอะไรแต่ตอนนี้ คนตรงหน้าผมน่ารักมาก จู่ๆผมก็โน้มหน้าเข้าไปใกล้ ร่างบางค่อยๆเอนตัวลงหนีหน้าของผมจนนอนราบไปกับโซฟา หน้าของเราอยู่ใกล้กันมาก จนจมูกของเราติดกัน ริมฝากปากของผมค่อยๆขยับ

     หาริมฝีปากบางทีละนิดๆๆ..........

         
 *** -ทัลโคเม  นี  โบเร อิบมัดชุม (ผมมอบจูบที่แสนหวานบนแก้มของคุณ)

 i will never live without you     ซารังซือรออุน  นอเอ    มิโซวา (รอยยิ้มที่มีเสน่ห์ของคุณ)-

         
         เสียงมือถือของเจลโล่ดังขึ้นทำให้ เราผละออกจากกันทันที หน้าผมแดงไปหมด

   
  "ห๊ะ แดฮยอง"เจลโล่ตอบรับปลายสาย ด้วยหน้าที่ขึ้นสีแดงระเรื่อฮ่าๆ

     
   (โอ๊ะ! ไปไหนตั้งแต่เช้า)

 
   "อ่า มาห้องยงกุกฮยองอ่าห่ะ มาทำเพลง" เจลโล่เหลือบมองผมเล็กน้อยพอเห็นว่าผมมองอยู่ก็เลยหลบตาไป

 
   (อ่า แล้วเสร็จหรือยัง จะได้ไปเดินเล่นหาอะไรกิน)

 
   "เสร็จละฮะ กำลังจะกลับฮะ เจอกันที่บ้านนะ ฮยอง"เสร็จตรงไหนฟ่ะ ยังไม่ได้เริ่มเลย

 
   (โอเค งั้นฮยองไปรอที่บ้านนะ)

   
   "อื้ม " ร่างบางวางสายก่อนจะหันควับมาหาผม

 
    "งั้นผมไปก่อนนะฮะ ฮยองตามแล้ว ส่วนเรื่องเพลงถ้าฮยองว่างวันไหนก็โทรมาหาผมละกันนะฮะ เอ่อ...นี่เนื้อท่อนแร็ปฮะ งั้นผมไปก่อนนะฮะ"
   เจลโล่พูดเร็วประนึงแร็ปให้ผมฟัง ก่อนจะวิ่งด้วยความเร็ว15กม.ต่อชม.ออกจากห้องผมไปโดยไม่ฟังที่ผมเรียกใดๆทั้งสิ้น

      พอผมคิดอีกที เพลงริงโทนของเจลโล่   มันเพลงผมนิ  ฮ่าฮ่า  ผมหัวเราะออกมา  ผมรู้สึกชอบเด็กคนนี้มากๆ แต่เราคงจะไม่ได้เจอกันบ่อยๆอีกแน่เลย  เพราะผมคงวุ่นๆกับการโปรโมตเพลงของรุ่นพี่จีอึน

      .

      .

      .

      .

      .

      [ZELO]

           เกือบแล้ว เกือบไปแล้ว ฮยองเกือบจะจูบผมแล้ว  โชคดีนะที่แดฮยองโทรมาพอดี
    ไม่งั้น.....ฮึ่ย ไม่อยากจะคิด  ไม่ใช่เรื่องแปลกแล้วละที่ผมจะเจอถุงยางในห้องฮยอง
    แถมมัน.....แถมมันยัง   แกะแล้วอีกต่างหาก   อ้ากกกกกกก!!!!!

 

 

 

***เพลง plz marry me ของวงsoul connection ที่ยงกุกเคยอยู่สมัยเป็นหนุ่มเอ๊าะๆฮ่าฮ่า(ถ้าเราจำไม่ผิดนะ)

------------------------------------------------------------------------------------------------
ก่อนอื่นขอโทดนะที่สองแชปล่าสุดฟอนต์มันจะอ่านยาก
พอดีว่าเราเปลี่ยนคอมแล้วเครื่องนี้มันไม่มี ms word เราเลยต้องพิมพ์ในnotepad
เอ่อ.....แล้วก็ขอโทดทีหายไปนานอีกแล้วฮ่าๆ กลับมาอัปแล้ว
แต่อาจเป็นเพราะเราหายไปนานคนอ่านน้อยลงคอมเม้นน้อยลง
คนที่ยังติดตามอย่าเพิ่งหายไปไหนนะ คอมเม้นเป็นกำลังใจให้หน่อยนะ55
มีอะไรก็ติชมได้   รักนะจุ้บๆ555

PS.เพลงท่อนที่ขึ้นมาตอนยงกุกจะจูบเจลโล่ช่างมีความหมาย(ฟิน)ฮ่าฮ่าเปิดฟังที่ข้างล่างเลยนะ
ps2.แชปนี้ช่างอัปได้ยากลำบาก พอวางเสร็จนั่งเคาะให้อ่านง่ายพอจะกดลบ มันนั้นbackไปหน้าที่แล้วเป็นอย่างนี้อยู่สองสามรอบ 555

        #ยองแจมีท่าทีแปลกๆเมื่อพูดถึงฮิมชาน  แดฮยอนก็รู้สึกแปลกๆเมื่อเห็นจงออบ
      แล้วไหนจะยังบังโล่ที่เกือบจะจูบกันอีก แล้วเพลงที่เจลโล่แต่งใครที่เป็นคนแต่งด้วย
                                         'ติดตามตอนต่อไป :)'