ลำดับตอนที่ #29
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #29 : เรื่องของฉัน100%
พิพบ พาย์
..................................................................................
อนนี้ เฟิร์สอาร์ ็ลับบ้านแล้ว ผมับเพื่อนๆยัเล่น่ออีหน่อย อนนี้็4ทุ่ม แล้วนี้แหละอยาลับแล้ว่า แู่ทามสิ โอ๋ ผมอยาลับแล้วนะ หนาว ะายั ผมนั้รอเาอยู่ที่้าฟุบาท ูนหล่อ เสน่ห์แรที่มีทั้สาว ทั้หนุ่ม แม้มาเาะแะ มาอถ่ายรูปมาเาะแน หึ น่าหมั่นไส่ . .. แ่็น่าอิา
ผมอยาเป็นนที่ทามอยหึ อยหว อยเป็นห่ว บา ไม่ใ่ผมนี้แหละ้อเป็นห่ว
"ไปลับ"ทามเินมา
"อืม"ผมบอ แล้วเินาม หนาวั เินไปอัวเอไป ทามหันมามอแล้วหันลับไป ิไม่ิะสนใเลย แล้วเราะน้อยใทำไมวะ เรามันนที่เาไม่ใส่ใ ไม่สนใ็เท่านั้นเอ
วามน้อยใ เพิ่มึ้น เพิ่มึ้น
พรึบ
เสื้อลายอถูุมบนไหล่อผม ผมใัวแ็ทือเลย เาุมให้ผมเหรอ เา . . .
"ร้อนเอาไปสิ"เาพู
"อืม อบใ"ผมพู แล้วระับเสื้อไว้ อนนี้มันเย็นะายแล้วเาะร้อนไ้ไละ แ่็อบในะ ผมยิ้ม
"เร็วสิ"ทามเร่
"อืม"ผมวิ่าม
----------------------------------
ที่อรถ
ผมเิน เิน เิน เินามไปเรื่อยๆ มอแผ่นหลัวานั้น แ่ไมถึรู้สึาลายวะ อาารปวหัวแล่นเ้ามาทันที
ุบ
ร่าผมทรุลไปอยู่ับพื้น และในที่สุผม็หมสิไป
"พบ"ผมหันไปมอร่าบาแ่สิ่ที่เห็นือ มันลไปนอนับพื้น
"ไอพิพบ"ผมวิ่ไปหามันเิอะไรึ้นเนี้ย ผม้อนร่าบาึ้นมา ัวร้อนเลย ร้อนมา เป็นไ้แล้วเนี้ย
"ิ บ้าริ"ผมรีบอุ้มพิพบึ้นรถแล้วพาไปโรพยาบาล
-โรพยาบาล-
ห้อพิเศษห้อหนึ่
นายนี้อ่อนแอะมัเลย ผมมอหน้าไอนอวีที่นอนหลับให้น้ำเลืออยู่ หายใทาปาอย่าน่าสสาร
๊อๆ
"พิพบ"น่านน้ำับแม่อเทอเินเ้ามา
"สวัสีรับ"ผมยมือไหว้
"๊ะ"แม่พิพบรับมือไหว้
"น้อเป็นไบ้า"แม่เาถาม
"มีไ้สูรับ"ผมบอ
"อโทษที่ทำให้เือร้อนนะ๊ะทาม"แม่พู
"ไม่หรอรับ"ผมบอ
.
.
.
.
.
"ั้นผมอัวนะรับ"ผมพู
หมับ
"อ่า อยะ อย่าไป ฮือ"พิพบว้ามือผมไว้
"อืมไม่ไปแหละ"ผมพู่อนะนั้เป็นเพื่อนพิพบลอทั้ืนไม่นอน
เ้าวัน่อมา อาารอพิพบีึ้นมานิหน่อยแ่ยัหลับไม่รู้สึัว เมื่อืนพิพบเพ้อเพราะพิษไ้ลอืนเลย ทามะนอน็นอนไม่ไ้เพราะเป็นห่ว เ้านี้็้วย ันไม่เย้อมาเฝ้าไ้ใรนไม่ไ้นอนแบบนี้เลย นาย นายนแรเลย พอนายเ้ามาในีวิ ีวิันแม่ โรวุ่นวายอะ แล้วทำไมัน แม้ันะร้ายนาไหน นาย็ . . . แล้วเราะมาบ่นอะไรับนที่นอนหลับอยู่แบบนี้เนี้ย ผมิ ทามนานวันแยิ่บ้าแล้ววะ
แ๊
ประูเปิออ ผมหันไปมอ แม่อพิพบ และนั้นน่านน้ำ
"สวัสีรับ"ผมยมือไหว้
"ี๊"แม่พิพบรับไหว้
"แม่มีเรื่อะุย้วย๊ะ มา้วยันหน่อยนะทาม"แม่พิพบว่า ่อนะเินออไป ผมเินามไป แม่พิพบพาลมาที่ร้านาแฟ
พอเราเ้ามานั้ สั่าแฟ เราิบันสัพั
"แม่อยาให้ทามออไปาีวิพิพบ"แม่พู
"..."ผมนิ่
"แม่นะรับไ้เรื่อายรัาย ทอม ี้ รับไ้ แ่ที่รับไม่ไ้ือ ทาม ทำให้พิพบเ็บปว เสียใ ร้อไห้ นั้นแม่รับไม่ไ้ แม่ะส่พิพบไปเรียนสวีเน ในเทอมหน้า ถ้าทามไม่รัหยุ หบุให้วามหวั เพราะพิพบเ็บมา พิพบรัทามอย่าถอนัวไม่ึ้นแล้ว"แม่พิพบร้อไห้ ผมเ้าใเทอเลย
"ใ่ รับผมเล่นับวามรู้สึพิพบเะราะมันสนุี ผมอบเห็นหน้ามันอนมันเหมือนโนัใ ไม่ไ้ัใ"ผมพู
"ทามลู"แม่เ็น้ำา
"ผมไม่ปล่อยให้นรัเสียใมามายหรอรับเื่อสิ ผมแ่โริ"ผมพู
"ั้นแม่ไม่ย้ายพิพบแหละ อบในะ๊ะ"แม่พู
"อโทษ้วยนะรับ ่วยทำปิทีนะรับ"ผมบอ
"๊ะ"
-------100%-------
..................................................................................
อนนี้ เฟิร์สอาร์ ็ลับบ้านแล้ว ผมับเพื่อนๆยัเล่น่ออีหน่อย อนนี้็4ทุ่ม แล้วนี้แหละอยาลับแล้ว่า แู่ทามสิ โอ๋ ผมอยาลับแล้วนะ หนาว ะายั ผมนั้รอเาอยู่ที่้าฟุบาท ูนหล่อ เสน่ห์แรที่มีทั้สาว ทั้หนุ่ม แม้มาเาะแะ มาอถ่ายรูปมาเาะแน หึ น่าหมั่นไส่ . .. แ่็น่าอิา
ผมอยาเป็นนที่ทามอยหึ อยหว อยเป็นห่ว บา ไม่ใ่ผมนี้แหละ้อเป็นห่ว
"ไปลับ"ทามเินมา
"อืม"ผมบอ แล้วเินาม หนาวั เินไปอัวเอไป ทามหันมามอแล้วหันลับไป ิไม่ิะสนใเลย แล้วเราะน้อยใทำไมวะ เรามันนที่เาไม่ใส่ใ ไม่สนใ็เท่านั้นเอ
วามน้อยใ เพิ่มึ้น เพิ่มึ้น
พรึบ
เสื้อลายอถูุมบนไหล่อผม ผมใัวแ็ทือเลย เาุมให้ผมเหรอ เา . . .
"ร้อนเอาไปสิ"เาพู
"อืม อบใ"ผมพู แล้วระับเสื้อไว้ อนนี้มันเย็นะายแล้วเาะร้อนไ้ไละ แ่็อบในะ ผมยิ้ม
"เร็วสิ"ทามเร่
"อืม"ผมวิ่าม
----------------------------------
ที่อรถ
ผมเิน เิน เิน เินามไปเรื่อยๆ มอแผ่นหลัวานั้น แ่ไมถึรู้สึาลายวะ อาารปวหัวแล่นเ้ามาทันที
ุบ
ร่าผมทรุลไปอยู่ับพื้น และในที่สุผม็หมสิไป
"พบ"ผมหันไปมอร่าบาแ่สิ่ที่เห็นือ มันลไปนอนับพื้น
"ไอพิพบ"ผมวิ่ไปหามันเิอะไรึ้นเนี้ย ผม้อนร่าบาึ้นมา ัวร้อนเลย ร้อนมา เป็นไ้แล้วเนี้ย
"ิ บ้าริ"ผมรีบอุ้มพิพบึ้นรถแล้วพาไปโรพยาบาล
-โรพยาบาล-
ห้อพิเศษห้อหนึ่
นายนี้อ่อนแอะมัเลย ผมมอหน้าไอนอวีที่นอนหลับให้น้ำเลืออยู่ หายใทาปาอย่าน่าสสาร
๊อๆ
"พิพบ"น่านน้ำับแม่อเทอเินเ้ามา
"สวัสีรับ"ผมยมือไหว้
"๊ะ"แม่พิพบรับมือไหว้
"น้อเป็นไบ้า"แม่เาถาม
"มีไ้สูรับ"ผมบอ
"อโทษที่ทำให้เือร้อนนะ๊ะทาม"แม่พู
"ไม่หรอรับ"ผมบอ
.
.
.
.
.
"ั้นผมอัวนะรับ"ผมพู
หมับ
"อ่า อยะ อย่าไป ฮือ"พิพบว้ามือผมไว้
"อืมไม่ไปแหละ"ผมพู่อนะนั้เป็นเพื่อนพิพบลอทั้ืนไม่นอน
เ้าวัน่อมา อาารอพิพบีึ้นมานิหน่อยแ่ยัหลับไม่รู้สึัว เมื่อืนพิพบเพ้อเพราะพิษไ้ลอืนเลย ทามะนอน็นอนไม่ไ้เพราะเป็นห่ว เ้านี้็้วย ันไม่เย้อมาเฝ้าไ้ใรนไม่ไ้นอนแบบนี้เลย นาย นายนแรเลย พอนายเ้ามาในีวิ ีวิันแม่ โรวุ่นวายอะ แล้วทำไมัน แม้ันะร้ายนาไหน นาย็ . . . แล้วเราะมาบ่นอะไรับนที่นอนหลับอยู่แบบนี้เนี้ย ผมิ ทามนานวันแยิ่บ้าแล้ววะ
แ๊
ประูเปิออ ผมหันไปมอ แม่อพิพบ และนั้นน่านน้ำ
"สวัสีรับ"ผมยมือไหว้
"ี๊"แม่พิพบรับไหว้
"แม่มีเรื่อะุย้วย๊ะ มา้วยันหน่อยนะทาม"แม่พิพบว่า ่อนะเินออไป ผมเินามไป แม่พิพบพาลมาที่ร้านาแฟ
พอเราเ้ามานั้ สั่าแฟ เราิบันสัพั
"แม่อยาให้ทามออไปาีวิพิพบ"แม่พู
"..."ผมนิ่
"แม่นะรับไ้เรื่อายรัาย ทอม ี้ รับไ้ แ่ที่รับไม่ไ้ือ ทาม ทำให้พิพบเ็บปว เสียใ ร้อไห้ นั้นแม่รับไม่ไ้ แม่ะส่พิพบไปเรียนสวีเน ในเทอมหน้า ถ้าทามไม่รัหยุ หบุให้วามหวั เพราะพิพบเ็บมา พิพบรัทามอย่าถอนัวไม่ึ้นแล้ว"แม่พิพบร้อไห้ ผมเ้าใเทอเลย
"ใ่ รับผมเล่นับวามรู้สึพิพบเะราะมันสนุี ผมอบเห็นหน้ามันอนมันเหมือนโนัใ ไม่ไ้ัใ"ผมพู
"ทามลู"แม่เ็น้ำา
"ผมไม่ปล่อยให้นรัเสียใมามายหรอรับเื่อสิ ผมแ่โริ"ผมพู
"ั้นแม่ไม่ย้ายพิพบแหละ อบในะ๊ะ"แม่พู
"อโทษ้วยนะรับ ่วยทำปิทีนะรับ"ผมบอ
"๊ะ"
-------100%-------
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น