[SF got7] accident - markjack - [SF got7] accident - markjack นิยาย [SF got7] accident - markjack : Dek-D.com - Writer

    [SF got7] accident - markjack

    โดย funnyduo

    เพราะเหตุการณ์ครั้งนั้น...ที่ทำให้พบกับคนคนนี้ accident [markjack]

    ผู้เข้าชมรวม

    1,575

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    0

    ผู้เข้าชมรวม


    1.57K

    ความคิดเห็น


    6

    คนติดตาม


    15
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  4 พ.ค. 57 / 00:29 น.


    ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

    ไอ้บ้า!!!  เลือดอาบหน้ามึงยังมีอารมณ์ร้องเพลง กุทึ่งมึงจริงๆ-_-

    ฟิคเรื่องนี่(อาจจะ)มีคำหยาบอยู่ประปราย

    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

       

      แจ็คสันนนนนน

       

      คร้าบบบบ

       

      ไปซื้อกะปิที่ตลาดให้แม่ที หมดเกลี้ยงแล้ว

       

      ไหนตังค์อ่ะแม่แหม คุณนายทำเนียน

       

      โห่วววว ทำงก นี่แม่นะ ออกให้ไม่ได้ไง๊

       

      ได้คร้าบบบ ไม่งอนนะ ตะเอง กิ้วๆอ้อนพลางเขี่ยเหนียงแม่สองที

       

      จิ๊ ลูกคนนี้นี่ เล่นตรงไหนแม่ไม่ว่า อย่าเล่นเหนียงแม่เซนซิทีฟ-_-” คุณแม่ยังสวยพูด

       

       
       

      แว้นนนนน เสียงมอไซค์ผมเองอ่ะ เฟี้ยวป่ะล่ะ



      และในระหว่างที่ผมขี่มอไซค์กินลมอยู่ดี

       

       

      เอี๊ยดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!!!!!!!!!

       

       

      แม่งคนบ้าที่ไหนก้ไม่รู้แม่งวิ่งร้องเพลงตัดหน้ารถทำให้ผมที่กำลังขี่รถด้วยอัตราเร็ว 20 กม./ชม. เบรกรถไม่ทัน เลยชนแม่งไปนอนยิ้มข้างเสาไฟฟ้า

       

       

      อาเมน...

       

       

      และด้วยความตกใจผมเลยรีบดับเครื่องแล้วลงมาดูสภาพมัน

       

      โถ่ แค่เลือดอาบหน้าเอง

       

      ห้ะ!!! เลือดอาบหน้า ชิบลอสแล้วกู๊!!!  

       

      เอาไงดีวะ ทิ้งแม่งเลยดีมะ

       

      แต่คุณแม่สอนไว้ว่าให้เป็นคนอื่นรู้จักช่วยเหลือผู้อื่น

       
       

      เพราะฉะนั้น...

       
       

      กูช่วยมึงก็ด้ะ

       

      ว่าแต่...แม่กูคงต้องอดกะปิแล้วสินะ


      เฮ้อออ ช่างเถอะ อย่างมากผมก็แค่โดนด่า แต่ไอบ้านี่ดิ!!!ท่าทางจะเป็นเอามาก เลือดอาบหน้ามึงยังมีอารมณ์ร้องเพลง กูทึ่งมึงจริงๆ-_-

       

      "คุณๆๆ เป็นไรมากป่ะเนี่ย นี่ๆฟังผมรู้เรื่องป่ะ" ผมเอานิ้วสะกิดหัวไหล่ไอบ้านี้เบาๆ

       

      "ฮึก..." อ้าวเห้ย เป็นเชี่ยไรเนี่ย


      "..."

       

      "ฮือออออออ แงงงงงง" เห้ย! อยู่ๆก็ร้องไห้ เมื่อกี้มึงยังร้องเพลงอยู่บ้าป่ะเนี่ย !!!

       

      "คุณ! ร้องไห้ทำไม" นี่ผมกำลังทำไรอยู่วะ คุยกะคนบ้าเหรอ

       

      และอยู่ๆมันก็สะบัดหน้ามามองผม

       

      กึก



      กู....ควรวิ่งป่ะ

       

      ไม่ทันแล้วล่ะ แม่งเอื้อมมือมาจับข้อมือผมไว้แล้ววววว

       

      "หึ หึๆๆ ฮือออออ ทำไมคุณคิตตี้ทำกับผมแบบนี้ล่ะครับ ผมไม่เคยทำอะไรให้คุณ ผมรัก ผมแคร์ ผมลงแรงกับคุณไปมาก? ทำไมคุณทำกับผมอย่างเน้~~~"

       

      คิตตี้นี่ใคร เมียมึงเหรอ แล้วมึงจับกูทำไม กูไม่ใช่อิคิตตี้ของเมิงงงงงง

       

      "แงงงงงงงงงง!!!!!!"มันตะเบงแหกปากดังลั่นครั้งสุดท้ายก่อนที่มันจะ...

       

      สลบคอพับลงไป

       

      ไอเชี่ยยยยยย ภาระกูแล้วมั้ยล่ะ

       

      แต่เอ๊ะ มันสลบไปก็ดีนะ จะได้ไม่มานั่งแหกปากไรปัญญาอ่อน เอาแม่งไปโรงบาลอย่างงี้แหละ ยังไงผมก็เป็นคนชนมันอ่ะนะ

       

       


       

      Mark

       

       

      โรงพยาบาลg

       

       

      "อือออออออ ปวดหัว"หนักหัวชิบเป๋งเลย ลืมตาไม่ขึ้นเลยอ่ะ

       

      "ห้ะ คุณพูดว่าไงนะ"

       

      "ปวด..." กูปวดหัว

       

      "ห้ะ ว่าไงนะ" เชี่ยนี่ กูบอกว่ากูปวดหัว!

       

      หือ? นี่กูคุยกะใครอยู่วะ

       

      ผมตกใจสะดุ้งลืมตาโพลงขึ้นมา เห้ยยยยย ผู้ชายยยยย

       

      ผู้ชายคนนึ่งกำลังโน้มตัวลงมาใกล้ๆกับหน้าผม คาดว่ากำลังพยายามฟังเสียงพูดของผมล่ะมั้ง ใกล้ไปป่ะมึง เอาหน้าออกไป ชิ่วๆ

       

      "เอ่อ..." ส่งเสียงทักออกไป ให้มันรู้ว่ากูตื่นแล้ว

       

      "หือ"มันหันหน้ามามอง แล้วค่อยๆถอยตัวห่างออกไป ทำให้ผมเห็นหน้ามันชัดขึ้น O[]O

       

      ...

       

      ...

       

      ...

       

      น่ารักจัง*0*

       

      ค้างเลยอ่ะ ความรู้สึกมันแบบ... ใช่เลยอ่ะ จะเอาอ่ะจะเอา โอ้ยยยย ผมละสายตาจากเค้าไม่ได้เลย มันบรรยายไม่ถูกอ่ะ หัวใจเต้นแรงมาก แบบนี้..... เค้าเรียกรักแรกพบป่ะวะ

       

       

       

      Jackson

       

       

      เหมือนไอ้คนตรงหน้าผมนี่มันอึ้งนานไปนิด ก็เข้าใจอ่ะนะ ว่าตกใจที่เจอคนแปลกหน้า แต่การที่มึงทำตาโต อ้าปากกว้างเท่าลูกแตงโมนี่หมายความว่าไงวะ!!! มึงตกใจหน้ากูขนาดนั้นเลยหรอ!!! หน้ากูคล้ายพระบิดาของมึงรึไง

       

      ยัง...ยังไม่เลิก ฮาโหลลลล ช็อคตายไปแล้วเหรอ

       

      "เฮ้ นายเป็นไรอ่ะ" ผมโบกมือไปมาตรงหน้ามัน

       

      "ห้ะ อ่อ ป่าวๆ ชั้นไม่ได้เป็นไร"เหมือนมันจะรู้สึกตัวแล้ว

       

      "ว่าแต่ นายชื่อไรอ่ะ"

       

      "แจ็คสัน"

       

      "ชั้นชื่อมาร์คนะ ยินดีที่ได้รู้จัก^_^"

       

       

       


       

      ทั้งหมดนั่นเป็นเหตุการณ์เมื่อสองเดือนที่แล้ว

       

       

      ปิ๊งป่อง

       

       

      "แจ็คสันลูก มาร์คมาหา"

       

      "แปปนึงนะม๊า" อ้ากกกกก ใส่ตัวไหนดีวะ ยังเลือกเสื้อผ้าไม่ได้เลยอ่ะ ตายแล้วๆๆๆ>0<

       

       

      แอ๊ด...

       

       

      "เลือกเสื้อผ้านานอีกแล้วนะ"พี่มาร์คเอ่ยทักด้วยน้ำเสียงเอ็นดูปนขำ

       

      "ก็...วันนี้ผมจะไปเจอแม่พี่นี่หว่า ก็ต้องแต่งตัวดีๆ น่ารักๆดิ"

       

      "สำหรับนาย...ใส่ตัวไหนก็น่ารัก" พี่มาร์คยีผมของผมเบาๆ อุ้ย เขินนะ><

       

      "แต่จะน่ารักมากถ้า....ไม่ใส่อะไรเลย"

       

      "ทะลึ่ง!!! เดี๋ยวนี้เอาใหญ่แล้วนะ!!!" ผมทำเป็นโวยวาย แหม่ ก็คนมันเขินนี่หว่า

       

      "โอ๋ๆๆ ไม่อารมณ์เสียนะคนดี นะๆๆ" พูดพลางทำท่าน่ารักๆ จะละลายแล้วววว

       

      "อย่ามาอ้อนดิ๊" แค่นี้ก็เขินจะแย่อยู่แล้ว

       

      "ทำไมอ่ะ คิคิ"พี่มาร์คยิ้มอย่างรู้ทัน

       

      "ไม่รู้! นี่ เลิกแกล้งได้ละ ออกไปก่อนไป จะแต่งตัว"

       

      "โอเคๆ เสร็จแล้วรีบออกมานะครับ"

       

      "อือ"

       

      "อย่ามัวแต่เขินล่ะ"

       

      "พี่มาร์ค!!!"

       

      "ไปแล้วๆ"

       

       

      ปัง!

       

       

      ออกไปแล้ว โอ้ยๆๆๆ หน้าร้อนไปหมดแล้วอ่ะ หน้าผมต้องแดงมากแน่ๆ

       

       

       

       

      Mark

       

       

      ตอนนี้ผมกำลังนั่งรอแจ็คสันอยู่ที่ห้องรับแขก เด็กนี่น่ารักจริงๆ ตลอดเวลาสองเดือนที่ผ่านมา ผมมีความสุขทุกวัน แค่ได้เห็นหน้าแจ็คสัน ตอนนี้ผมคบกับเค้าได้เดือนกว่าๆแล้ว หลังจากที่ผมเมาแล้วไปวิ่งตัดหน้ามอไซค์แจ็คสันจนต้องเข้าโรงพยาบาล วันนั้นผมขอให้เค้า มาหาผมทุกวัน จนออกจากโรงพยาบาล มีความรู้สึกดีๆมากมายเกิดขึ้นระหว่างผมกับเค้าในตอนนั้น จนวันนึงผมตัดสินใจบอกเค้า และเค้าก็ตอบรับความรู้สึกของผม

       

      "มาล้าวววววว" แจ็คสันส่งเสียงลงมาก่อนตัวซะอีก เด็กคนนี้เป็นคนที่สดใส ร่าเริงตลอดเวลาจริงๆ

       

      "ไปกันเถอะ"แจ็คสันเดินมาดึงมือผม อย่างกะตือรือร้น

       

      "โอเคๆไม่ต้องลาก" อ้ะ แม่ของแจ็คสันมาพอดีเลย

       

      "ผมไปก่อนนะครับม๊า สวัสดีครับ"

       

      "จ้า ดูแลน้องด้วยนะ เจ้านี่ซนเป็นลิง"

       

      "โห่ หม่าม้า ไม่ใช่ลิงซะหน่อย ไปละๆ บายจุ้บบบบ"

       

       

       

       

      บนรถ

       

       

      แจ้คสันยังคงร่าเริง ชวนคุยโน่นคุยนี่ตลอด แต่พอพูดถึงตอนครั้งแรกที่เจอกันอยู่ๆแจ็คสันก้ดูเงียบๆไปเหมือนคิดไรอยู่

       

      "เป็นไรครับ หืม คิดไรอยู่"ผมถามพร้อมกับลูบหัวแจ็คสันเบาๆ

       

      "ผมแค่สงสัย"

       

      "ว่า?"

       

      "ตอนนั้นพี่มาร์คเมาได้ไง กินเหล้าทำไม ตอนผมถามเรื่องยัยคิตตี้พี่ก็บอกว่าไม่มีไร"

       

      คำถามนี้มาอีกแล้ว

       

      คำถามแบบนี้แจ็คสันเคยถามผมอยู่เหมือนกัน แต่ผมก็บ่ายเบี่ยงตลอด บอกแค่ว่ามันไม่มีอะไร แหม่ เหตุผลมันก็น่าอายนะ

       

      "อยากรู้จริงๆหรอ"

       

      "อื้ม อยากรู้มากกกกก"

       

      "คือ วันนั้นอ่ะ พี่ทะเลาะกับคิตตี้ในห้องนอนของพี่"

       

      "..."

       

      "แล้วเค้าก็ทำไอแพดพี่ตก จอนี่แม่งกระจาย! พูดแล้วยังขึ้นอยู่เลยนะเนี่ย ไอแพดนั่นอ่ะ พี่อุตส่าเอาเงินที่ตัวเองทำงานพิเศษไปซื้อ เหนื่อยจะตาย_่า เข้าใจฟิลลิ่งว่า เงินหมื่นของตัวเองป่ะ มันเสียฟรีอ่ะ เข้าใจป่ะ ถึงพี่จะรวยแต่พี่ก็มีหัวคิดนะ" พูดแล้วขึ้น แค้นอิคิตตี้

       

      "ฮึก...คิตตี้...ในห้องนอน... ไหนพี่เคยบอกว่ามันไม่มีไรไงT0T" ชิบหาย นี่ผมทำน้องร้องไห้เหรอ

       

      "เห้ย ร้องไห้ทำไม ไม่เอา ไม่ร้องนะ"

       

      "ผมอุตส่าคิดในแง่ดีว่าคิตตี้อาจจะเป็นเพื่อนพี่ แต่นี่! ในห้องนอน!!! ในห้องนอนอ่ะ แงงงงง พี่หลอกผม พี่มีเมียแล้ววววว"

       

      "เห้ยยย พี่ไม่มีเมีย"


      "ก็อิคิตตี้ไง แงงงง" หือ คิตตี้? เมียผม? ผมว่า...


      ผมคิดออกแล้วล่ะ ว่าน้องร้องไห้ทำไม5555

       

      "คิตตี้เนี่ยนะเมียพี่"

       

      "เออ! อินั่นแหละ" ฮ้าาา เด็กน้อยจริงๆเลย

       

      "คิกๆ"

       

      "ขำไรวะ ซีเรียสนะ"น้องแจ็คโมโหแล้วววว น่ารักจริงๆ

       

      "หึ...ซีเรียสทำไม" ผมกลั้นขำ

       

      "..."

       

      "อิคิตตี้น่ะ...."

       

      "..."

       

      "แมวพี่เอง:)"

       

      "..."

       

      "^^"

       

      "ฟัคคคคคคค!!!!! ทำไมไม่บอกตั้งนานแล้ววะ ร้องไห้มันเหนื่อยนะเว้ยยยย!!!!"

       

       

       

      .....ซวยละกู



      End.


       

      เรื่องที่3แล้ววววววว

      ขอบคุณที่เข้ามาอ่านกันนะคะ

      อ่านแล้วงงๆมั้ย เค้าแต่งเองยังงงเองเลยอ่ะ

      ถ้ายังไม่มีใครว่าอะไร เค้าก้จะลงต่อไปนะ อิอิ
      ส่วนภาคต่อของ2เรื่องแรก กำลังแต่งอยู่รอก่อนนะคะ 

      สุดท้ายนี้ก็...ขอบคุณสำหรับทุกคอมเมนท์ค่ะ>/\<

       

      นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      คำนิยม Top

      ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

      คำนิยมล่าสุด

      ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

      ความคิดเห็น

      ×