คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : CH.10 (100%)
ผมคว้ามือกอดคนตรงหน้าเหมือนหมอนข้าง และอย่างที่รู้ๆกันครับ ... เมื่อคืนผมเมา ... แต่ผมยังสติเต็มร้อย(มั้ง) ผมรู้ทุกอย่างที่เกิดขึ้นรวมถึง
“น้องรหัส.. หรือเดือนคนนี้..”
“เป็นของผม!”
ผมได้สติดีและรู้ทุกอย่าง แต่เพียงแค่มึนเพราะฤทธิ์แอลกอฮอลล์ แล้วที่เมื่อคืน .. ผมเอ่ยปากชวน เพราะแค่อยากจะขอบคุณพี่เขาเฉยๆ ด้วยการนอนกอดหนึ่งคืน ..
คิดบ้าอะไรของผมเนี้ย ..
ผมลืมตามองพี่แจ็คที่ยังนอนด้วยชุดเมื่อคืน รวมถึงผมด้วย -_- พอผมบอกให้พี่เขามานอนด้วยกัน พี่เขาก็รีบล้มตัวมานอนเลยครับ ดูดิ้ ..
“ตื่นได้แล้วครับ” ผมยื่นมือไปบีบจมูกพี่แจ็ค พี่เขาลืมตาขึ้นมาแล้วตกใจที่เห็นผมนอนอยู่ตรงหน้า
“คงไม่เตะกันหรอกใช่ป่ะ..” พี่แจ็คมองหน้าผม ก่อนจะหัวเราะออกมา
“จะให้เตะรึเปล่าครับ -_-” ผมทำหน้าดุใส่ พี่แจ็คส่ายหน้ารัวๆ
ก๊อก ก๊อก
เสียงเคาะประตูทำให้ผมตกใจ ผมรีบลุกขึ้นจากเตียง พี่แจ็คเช่นเดียวกัน พี่เขาเดินเข้าห้องน้ำไป ผมเดินมาเปิดประตู คนที่เคาะประตูคือพี่เจบี
“ไปซื้อของด้วยหน่อยวันนั้นยังซื้อไม่เสร็จ”พี่เจบีทำหน้ามึนๆใส่ผม ก่อนยิ้มออกมา เหงือกออร่ากระจาย
“แล้วทำไมต้องผมอ่ะ” ผมถามพี่เจบีแล้วมองด้วยความสงสัย
“เอาเหอะน่า รีบไปอาบน้ำ” พี่บีเดินจากผมไป และพอผมหันหลังกลับพี่แจ็คก็ออกมาจากห้องน้ำและใส่ชุดนศ.เรียบร้อย
“วันนี้มีเรียนเหรอครับ?” ผมมองพี่แจ็คที่ดูรีบๆกับการติดกระดุม ผมเลยเดินไปติดให้
“ใช่ ต้องรีบไปด้วย ขอบคุณนะ” พี่แจ็คสันพูดแล้วก้มลงหอมแก้มผม
“เห้ย! พี่ลวนลามผม!” พี่แจ็คเอามือลูบแก้มผมแล้วหัวเราะเบาๆออกจากห้องไปเลย ร้ายนักนะ! ผมว่าถ้าผมอยู่กับพี่เขาอีกสักสองสามคืนคงไม่พ้นแน่ๆ
พี่แจ็คก็น่ารักดีนะครับ จะเก็บพี่เขาไว้พิจารณา
ผมรีบทำธุระส่วนตัวแล้วลงมาข้างล่าง เจอพี่บีกับพี่ยองแจที่นั่งกินหนมปังกันอยู่ ผมเดินไปนั่งข้างพี่ยองแจ
“ไม่เจอตั้งนาน” พี่ยองแจหันหน้ามาทักผม “หายดีแล้วใช่ไหม เห็นยูคมันบ่นให้ฟัง” พี่ยองแจก้มมองเท้าของผม
“หายปลิดทิ้งเลยละครับ” ผมยิ้ม พี่เจบีเดินมาจับมือผม
“รีบไปเถอะ มอะไรต้องทำอีกเยอะ” ไม่ทันไรพี่เขาก็ดึงตัวผมไป
รีบไปไหนครับ ห้างไม่ทิ้งไปไหนหรอกกกกก พี่บีลากผมออกมาด้วยความรวดเร็วและเดินออกมาจากหอเลย
“ไมไม่ไปรถพี่อ่ะ” ผมถามพี่บีด้วยความแปลกใจว่าทำไมพี่เขาถึงเดินเลยรถมาเลย - -
“ขี้เกียจขับ รถติด” พี่บีจับมือของผมแน่นมาก และพาผมมานั่งรอรถเมล์ที่หน้ามหาลัย นี่พี่เขาขี้เกียจขับรถบอก
รถติด มานั่งรถเมล์มันก็ติดเหมือนกันไหมครับ ...
“ร้อนอ่ะครับ” ผมหันไปมองหน้าพี่บี แล้วบ่นออกมา ทำไมต้องมานั่งรอรถเมล์ด้วยครับผมไม่เข้าใจจจจจจจจจจจจ T_T
“เอานี่เช็ดไปก่อน” พี่บียื่นผ้าเช็ดหน้าสีชมพูมาให้ .. อื้อหือ แบ๊ว พอผมจะหยิบมาเช็ดเหงื่อพี่บีก็ดึงมือกลับ
“เดี๋ยวเช็ดให้” พี่บียื่นมือมาซับเหงื่อที่หน้าผม .. ผมมองพี่บี คนที่ดูเหมือนผู้ใหญ่ใจร้ายตั้งแต่แรกเจอ ก็มีมุมน่ารักกับเขาอยู่เหมือนกันแฮะ ...
“พี่ครับ รถเมล์มาแล้ว” ผมชี้ไปที่ถนนเมื่อเห็นมารถเมล์มา ผมรีบยืนขึ้นแล้วจับมือพี่บีขึ้นรถเมล์
รถแน่นครับ ... และผมต้องยืนเบียด เยี่ยมไปเลย .. พี่บียืนอยู่หน้าผม และคนข้างหลังก็เยีบดเข้ามาอีก และดูเหมือนพี่บีก็โดนเบียดมาเหมือนกัน
“อึดอัดไหม โทษทีนะ” พี่บีพูด ผมหันหน้าขึ้นไปมอง ใกล้มากครับ จะตายแล้วครับ อ่อก
“ไม่เป็นไรครับ” ผมโดนเบียดเข้ามาอีกรอบนึง ทำให้ผมเซไปซบอกพี่บีเต็มๆ ยิ่งกว่าหนัง
“อ๊ะ ขอโทษครับ” ผมพยายามจะยืนตรงให้ได้ แต่พี่บีกลับจับหัวผมให้ซุกที่อก
เสียงหัวใจ ..
ผมได้ยินเสียงหัวใจที่เต้นเร็วและแรงมาก และใจผมก็เช่นเดียวกัน มันก็เต้นแรง
“ถึงละ”พี่บีจับมือผม และพาเดินลงมาจากรถ หลังจากเหตุการณ์อันสยิวหัวใจ ... ผมและพี่เขาก็ไม่มีบทสนทนาใดใดออกมาเลย เพราะเขิน? ละมั่ง
ผมต้องทำอะไรสักอย่างแล้ว ผมไม่ชอบให้มันเงียบแบบนี้เลย
“พี่บี กินติมกัน” ผมลากพี่บีเข้ามาที่ร้านไอติม
“พี่เอารสอะไร”ผมหันไปถาม พี่บีส่ายหน้า
“เอาวนิลาโคนนึงครับ” ผมหันไปสั่งและจ่ายเงิน พร้อมหยิบไอติมจากพนง. ผมหันไปมองหน้าพี่บีที่หันไปมองทางอื่น
พี่เหมือนจะหลบสายตาผมอยู่นะ - -
“พี่แจบอม”
ผมเรียกให้พี่เขาหันมา และเอาไอติมป้ายที่แก้มเต็มๆ
“เห้ย!!” เอาวิ่งสิครับ!
แบมวิ่งงงงงงงงงงงงงงง
“ย๊า ไอ่เด็กบ้านี่กลับมานี่เลย” ผมวิ่งแล้วหันไปมองพี่แจบอม พี่เขาวิ่งตามผมด้วยความรวดเร็ว ผมหันไปแลบลิ้นให้ และไม่ทันไร ผมก็สะดุดขาตัวเองล้ม T_T
เจ็บบบ T^T
“สมน้ำหน้า อยากแกล้งคนอื่นดีนัก” พี่แจบอมที่เดินมายืนอยู่ข้างหน้าผม เขายื่นมือมาให้ผมลุกขึ้น ผมจับมือพี่บีแล้วลุกขึ้นยืน
“ผมแกล้งพี่นิดเดียวเอง T__T เจ็บ” ผมเอามือปัดก้นตัวเองที่คลุกฝุ่น พี่แจบอมเอามือมากอดคอผม แล้วเอามือขยี้หัว
“นี่ เด็กซน รีบไปซื้อของรีบกลับกัน” พี่แจบอมกอดคอผมและเดินเข้าซุปเปอร์
“วันนี้มาซื้ออะไรครับ วันนั้นซื้อไม่หมดทีเหรอ” ผมหันไปถาม พี่บีดูเหมือนจะกระชับแขนบนไหล่ผมให้ผมเข้าไปใกล้พี่เขามาขึ้นอีก
ฮั่นแหน่ ...
“ซื้อนม นมหมด” พี่บีตอบมาแบบนิ่งๆ - -
“นมหมดต้องพามาถึงที่นี่เลยเหรอครับบ ร้านป้าหลังมอก็มี -_-” ผมไม่เข้าใจพี่บีเลยจริงๆว่าจะหอบมาไกลเพื่อมาซื้อนมทำไม
”ก็จะมาที่นี่” พี่บีหน้ามึนคนมึนโอ้ยมึนครับ! เดินไปหยิบนมมาสองสามแกลลอน นี่กะจะกินหมดไหม - -
“อ๊ะ” พี่บียื่นนมมาให้ผมถือแกลลอนนึง ผมรับมันมา และทำหน้าบู้ใส่
“วันนี้มีงานที่หอ”พี่บีเอ่ยขึ้นมา ผมหันไปมอง
“งาน? งานอะไรครับ”
“งานต้อนรับแบมกับยูคไง พวกที่เหลือที่หอคงกำลังจัด” พี่บีเดินนำหน้าผมไป ผมเดินตามหลังไป
“ทำไมพี่ไม่ให้ผมช่วยงานที่หอ” ผมรีบเดินไปข้างพี่บี
“ก็พี่อยากมากับแบม”
“...”
“ที่นี่ก็รู้แล้วใช่ไหม ทำไมพี่ถึงให้แบมมาด้วย”
“..ครับรู้แล้วครับ” ผมไม่มองแม้แต่หน้าพี่บี หัวใจผมเต้นรัวอีกแล้ว! ตั้งแต่ที่ผมเขามา หัวใจผมเต้นแรงแบบนี้กี่ครั้งแล้ว
ตี๊ดดดด ตี๊ดดด
โทรศัพท์ผมเข้าผมหยิบมันขึ้นมา
‘ยูคยอม’
ยูคยอมไม่เคยโทรมาหาผมเลยนะ แต่นี้มันมีอะไรรึป่าว?
“ฮัลโหล” ผมรับโทรศัพท์ พี่บีหยุดเดือนแล้วหันมามองผม
(แบม.. แบมอยู่ไหน) เสียงของยูคดูสั่นและนิ่งจนผมตกใจ
“อยู่แถวมอนี่แหละ เป็นไรป่าว” ผมถาม
(มาหาเราหน่อย เราไม่โอเคเลยวะ) เสียงยูคดูสะอื้น .. ร้องไห้? เกิดอะไรขึ้น?
“อยู่ไหน? โอเคๆ เดี๋ยวจะไปหาเดี๋ยวนี้แหละ” ผมวางสายและหันไปมองพี่บี อีกครั้งแล้วที่ผมต้องกลับก่อน
“ไปเถอะ” พี่บีบอกผมทันทีที่ผมจะพูดบอก ผมโค้งให้พี่เขา และวิ่งออกมา
‘เราอยู่อ่างน้ำหลังมอ รีบมานะ’
เห้ยๆ นั่นพี่ยองแจๆ
“พี่ยองแจ!!!!” ผมตะโกนเรียก พี่เขาหยุดรถจักรยานแล้วหันมามองผม ผมรีบวิ่งเข้าไปหาพี่ยองแจด้วยความเร็ว
“อ้าวแบม จะกลับหอเหรอ?”
“แฮ่ก พี่ครับ ยืมจักรยานหน่อยนะนะนะนะนะนะ” ผมอ้อนพี่ยองแจ
“จะเอาไปไหน”พี่เขาถาม
“นะครับ เดี๋ยวผมเอาไปคืนที่หอ” พี่ยองแจดูงงๆ ก่อนลงจากจักรยาน ผมรีบขึ้นจักรยาน
“ขอบคุณนะครับ!” ผมรีบปั่นจักรยานด้วยความรวดเร็ว มุ่งหน้าไปยังอ่างน้ำที่ที่ซึ่งเปลี่ยว และไม่ค่อยมีใครจะไป นั่นแหละที่ผมกลัวว่ายูคจะไปทำอะไรตรงนั้นคนเดียว!
ผมใช้เวลาไม่นานมาถึง และผมก็เห็นยูคนั่งอยู่คนเดียว ผมรีบปั่นไปและจอดหลังเขา ผมลงจากจักรยานและวิ่งไปหายูคพร้อมแตะไหล่เขา
“แฮ่กก.. เป็นอะไร..”
“แบมแบม..” ยูคยอมที่หันมาหาผมก็คว้าผมเข้ากอดทันที
“เห้ยเป็นไร...” ผมตกใจที่จู่ๆยูคยอมก็กอดผมซะแน่น
“เราโดนไล่ออกจากหอ..”
_________________________________________________
ขอโทษนะคะที่ค้างหลายวันมากกกกกกก
วันนี้ก็ครบ 100 แล้วเย้!
แล้วทำไมจู่ๆยูคโดนไล่ทำม้ายยยยยยยย
ติดตามตอนหน้าด้วยน้าาา
____________________________________________
ความคิดเห็น