คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #38 : คลั่งไคล้ 6.3 (เปิดจองแล้วนะรู้ยังเธอ)
อนเย็น
วิมานเมลาที่อาบน้ำแล้วสีหน้าูสื่นึ้น เธอเินลาเท้าลบันไมาั้นล่า
และมอับ้าวมามายล้นโ๊ะที่แม่เธอทำให้เพื่อเลี้ยส่้วยสีหน้าหมั่นไส้แมอิา
เธอบ่นึมำ ลอยเ้าหูผมว่า
“นี่เยอะว่าที่มานินรวมันั้แ่ลับบ้านมาอีมัุ้นายม้อยะ”
แม่เธอูะหลิวู่ แล้วบอเสียแ็
“ุหนูแัวนิเียว
แอ้วนเป็นุ่ม ันะุนแอีทำไม”
วิมานเบะปาลับหลัะหลิวอแม่
แล้วเินมาที่โ๊ะ เธอสายาูระอัระอ่วนนิอนที่เินเลยเ้าอี้้าผม
ไปนั่อีฝั่ที่ไลาผมที่สุ
แหม...
ยายสาวแ่ร้อนัว
แม่ับพ่อเธอมานั่ิน้าวพร้อมัน
ม้อยเพียรัับ้าวให้ผมไม่านพูนาน ปิวิมานเมลา้อ่อนอ เหน็บแนม
ไม่็้อแอบทำาวาใส่ผมแล้ว แ่มื้อนี้่าออไป
เธอเพียแ่้มหน้า้มาิน้าว พยายามเลี่ยไม่สบาผม... ผมย้อนึ้นั แล้ว็มอเธอเียบๆ
ม้อยยัเล่าเรื่อที่ไปทำบุบนโ๊ะอาหารอย่าออรสออาิ
พ่ออวิมานเี้ยว้าวุ้ยๆ ส่วนวิมาน เธอัแ่้าวเปล่าใส่ปามาสาม้อนแล้ว
ผมยิ้ม
ยื่นมือไปิ้มปลาเียนาให่เป็นุ้นที่อยู่ใล้มือแล้วลุโน้มัวยื่นให้วิมานเมลาอย่าปรารถนาี
“พี่มาน... อ้ำ”
“...” วิมานเมลาเยหน้าาาน้าว
พ่อับแม่อเธอ็หยุพูัน หันมามอผม
“พี่มานินแ่้าว ไม่ินับเลย”
ผมบอเสียละห้อย
“เออ ินแ่้าว ะไเอทเหรอ
ไม่ทันแล้วมั้มาน” พ่ออวิมานโลศีรษะ
“...”
“ไอ้มาน ุหนูเมื่อยมือแล้ว”
ม้อยึาใส่เธออีที
ผมรัม้อยรนี้แหละ
“อ้ามมม” ผมลาเสียยาว
่อุ้น... หมายถึท่อนปลาเียิริมฝีปาอิ่มอเธอ วิมานเมลาหน้าแ
เธอมอผมแล้วหลบาวูบ ล้ายำลัละอายใ ำลััเิน ... ยายลาม...
ิอะไรอยู่ล่ะสิ
แ่สุท้าย เธอ็อ้าปารับแ่โยี
วาผมุประายวาบ่อนหายไปอย่ารวเร็วเมื่อเห็นปาน้อยๆอ้าและับฟันบนส่วนปลายอปลาเียที่ผมป้อนถึปาอย่าเ็มปาเ็มำ
มอลิ้นเล็ๆสีมพูที่เห็นแวบๆั่ววินาที
“อบใ”
เธออ้อมแอ้มบอเสียอู้อี้เพราะอินเ็มปา
ผมนั่ลามเิม
แล้วัับ้าวให้ม้อยับสามีอเธอ้วยลบเลื่อนไม่ให้ใรเห็นเนาามๆอัวเอ
หลัมื้อเย็น อนที่เรานั่หน้าโทรทัศน์อเล็ๆ ม้อยยานผลไม้มาวาให้
แล้วอุ้มแมวมิ้วไปออย่ารัใร่ ส่วนวิมานนั่อีมุมอห้อ ไลาผมมา
ยายสาวแ่อผมู่ๆ็ิะรัษาระยะห่าาผมสินะ
ิอุศลับผมหรือเปล่าเอ่ย?
ม้อยับสามีน่าะเหนื่อยับารเินทาที่รีบไปรีบลับ
พวเาเ้านอนแ่หัว่ำ
ปล่อยให้ผมับวิมานนั่อยู่หน้าโทรทัศน์ันสอนับแมวหนึ่ัว ผมเห็นวิมานเมลาแอบมอผมสอสามรั้ทาหาา
พอเธอมอผมเป็นรั้ที่สี่ ผม็โยนหมอนอิที่อไว้ลบนัเธอ
แล้ว็ยับัวอย่ารวเร็วไปทิ้ัวนอนหนุนหมอนบนัเธอ
“ฮั่น!”
“อนอนหน่อย”
ผมบอเสียอ้อน ทำปายื่นปายาว แล้ว็ส่ายหัวไปมาุหมอนอ้าปาหาว “ผม่วมา
เมื่อลาวันพี่มานบัับให้ผมินเหล้า้วยนะ”
“นายินเอ”
เธอึาใส่ผม
“แ่ระป๋อเียว
แ่ระป๋อที่สอพี่มานบีบปารอเหล้าผม”
วิมานเมลาาเหลือ
รีบยมือะปบปิปาผมเหมือนลัวแม่เธอไ้ยิน สีหน้าูลัเล ถามผมเสียเบา
“ริเหรอ พี่ทำอย่านั้นริอ่ะ”
ผมพยัหน้า
“...”
วิมานยมืออี้าบีบมับัวเอ “ไอ้มานหนอ ไอ้มาน ... แล้ว...
แล้วพี่ทำอะไรอีไหม”
ผมย่นิ้ว
็ปิปาไว้แบบนี้ะอบยัไ
“พี่...
แ่รอเหล้าฮั่นเนอะ นอนั้นไม่ไ้ทำอะไรเนอะ” วิมานเมลาปะเหลาะ
สั่ที่เพ ัรา นะะ เธอ แ้แทเ้าไปเลยยย
ความคิดเห็น