คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #42 : chapter}}}:38>>sins room 1 (luxuria) (จบ)[แก้ไขรูปภาพ]
“ทุกคนอย่าประมาทนะมันแข็งแกร่งน่าดูเลย”สึนะที่กลายเป็นโหมดไฮเปอร์จ้องเขม็งไปที่อีกฝ่าย
“ใช่แข็งแกร่งมากและ.....”โมโมกะและมิโฮะพูดพร้อมกันด้วยสีหน้าเคร่งเครียดก่อนจะเอ่ยคำที่ทำให้มาดเครียดหายไป
“ท่าแบบนี้ราชินีเคะชัด ๆ !!!”
“อะเอ่อ นี่พวกเธอ = =”โกคุเดระมองมาอย่างไม่เชื่อหูแต่เนื่องจากประสบการณ์ที่ผ่านมาทำให้ค่อนข้างจะชิน
“หึ ฮ่ะ ๆๆๆๆ”ผู้ถูกเรียกว่าราชานีเคะหัวเราะออกมาด้วยมาดผู้ดีอังกฤษ
“เอาล่ะอย่าเยิ่นเย้ออยู่เลย......เข้ามา”
สึนะไม่รอช้าพุ่งเข้าใส่อีกฝ่ายทันที ผมสีน้ำตาลเข้มปลิวไปตามแรงลมที่เข้าประทะ สึนะกวาดมือไปข้างหน้าเบา ๆ ก็เกิดเปลวไฟสีส้มสดเพื่อหยั่งเชิงบุคคลตรงหน้า แต่อีกฝ่ายเพียงแค่ยิ้มและดีดนิ้วเท่านั้นก็เกิดแรงลมพัดให้เปลวไฟของสึนะหายไป อีกเพียงนิดเดียวก็จะสัมผัสถึงตัวสึนะอยู่แล้ว!
“รุ่นที่ 10!!!”โกคุเดระใช้โล่จาก Systema C.A.I.หยุดการประทะจากลมนั้นเอาไว้ได้ แต่ก็ทำให้โล่เสียหายมาก
“ลมนั่น ไฟดับเครื่องชนธาตุวายุสินะ”ยามาโมโตะเอ่ยออกมาตอนนี้ดาบชิงูเระคินโทคิได้เปลี่ยนรูปร่างจากดาบไม้เป็นดาบญี่ปุ่นเรียบร้อยแล้ว
“โอ้วว ชักไฟติดแล้วเซ่!!!”เรียวเฮกำหมัดแน่นเบรกที่แตกอยู่แล้วยิ่งแตกเข้าไปอีก
“ถึงจะหล่อแต่ก็ไม่เว้นหรอกน่า!”มิโฮะอัดอั้นความหื่นไว้เต็มที่แม้จะอยู่ในสภาพผู้ชายแต่ก็ยังสะกดอาการไม่มิด
“ลักษณะแบบนี้เคะแน่ ๆ แต่เข้าใจผิดว่าตัวเองเป็นเมะแต่ต่อจากนั้นก็…เฮ้ยฉันคิดไรเนี่ย!!! =[]=”โมโมกะกำสร้อยคอของตัวเองไว้แน่นเตรียมเรียกอาวุธแต่ก็ไม่สามารถหยุดการ ‘จิ้น’นี้ได้
ภาพอากัปกิริยาของทั้งห้าก็อยู่ในสายตาของอลิซาเบธ
“อืม~ วัยรุ่นเนี่ยดีจริง ๆ ข้าล่ะคิดถึง…”อลิซาเบธแสยะยิ้มที่ทำให้ทั้งหมดขนลุก
“ยัยนี่น่าสะอิดสะเอียนชะมัด”โกคุเดระเอามือถูจมูกที่ดีเกินไปของตัวเองเขาได้กลิ่นเลือดโชยออกมาจากตัวของอลิซาเบธคลอดเวลาและกลิ่นมันแรงมาก ๆ
“เอาล่ะ รู้ไหมเลือดที่อยู่ในอรมณ์ไหนจึงจะทำให้ข้าอ่อนวัยที่สุด”อลิซาเบธกรีดยิ้มอีกครั้ง ใบหน้าหล่อเหล่าชวนให้มองนั้นสะกดสายตาของโกคุเดระ ยามาโมโตะ เรียวเฮและสึนะอย่างประหลาด อารมณ์ที่คุกกรุ่นขึ้นเหมือนมันกำลังถูกกระตุ้นให้ออกมา
“คะความรู้สึกนี่มันอะไรกัน”ใบหน้าของโกคุเดระแดงซ่านไปหมดเขาพยายามสะบัดหัวไล่ความรู้สึกแต่มันก็ยังไม่หายไป
“อะอึก”ยามาโมโตะหยิกแขนตัวเองให้สติคืนมา
“โว้ยยยย!!! นี่มันอะไรกันนน”เรียวเฮพยายามต่อยอากาศเพื่อให้ลืมความรู้สึก ส่วนสึนะนั้นได้แต่กัดฟันเอาไว้เหงื่อกาฬไหลอาบใบหน้าของทั้งสี่เต็มไปหมด แต่พวกโมโมกะกลับไม่รู้สึกอะไรเลย
“นี่เป็นอะไรกันไปน่ะ”โมโมกะและมิโฮะมองสภาพของทั้งสี่ด้วยความเป็นห่วงก่อนจะได้ยินเสียงหัวเราะจากอลิซาเบธ
“ฮิ ๆๆ นั่นเป็นความรู้สึกธรรมดาเวลาคุณรู้สึก ‘รัก’น่ะ”
“อะไรนะ!?”ทั้งหมดอุทานเสียงหลง พวกเขายังไม่ได้รักใครแล้วทำไมถึง…
“เพราะห้องนี้ยังไงล่ะ ห้องนี้คือห้องแห่งกามารมณ์และตัณหาตอนนี้พวกเธอกำลังตกหลุมรักฉันไงล่ะ”อลิซาเบธหัวเราะคิกอย่างน่ารักแต่แฝงไปด้วยความอำมหิต
“แล้วทำไมฉันกับมิโฮะถึงไม่เป็นอะไรล่ะ”โมโมกะถามด้วยความสงสัยแต่อีกฝ่ายกลับตอบถอนหายใจ
“เพราพวกเธอมีอารมณ์แบบนี้อยู่ตลอกเวลาอยู่แล้วไงล่ะ”
“…………..”>>โมโมกะ สึนะ ยามาโมโตะ เรียวเฮ โกคุเดระ
“เอ่อ…อาการคล้าย ๆเรียวเฮที่เบรกแตกอยู่แล้วถึงยิงกระสุนดับเครื่องชนใส่ก็ไม่เป็นไรสินะ?”มิโฮะยิ้มแห้ง ๆ ถามไป
“ก็ประมาณนั้น ซึ่งนั่นเป็นสิ่งที่ไม่ดีเลยสำหรับฉันเพราะฉันต้องการเลือดที่มีอารมณ์มากกว่านี้”นัยน์ตาของอลิซาเบธเปล่งแสงสีแดงออกมาชั่วแวบหนึ่งก่อนเธอจะดีดนิ้ว
ผ้าม่านสีม่วงภายในห้องสั่นไหวปรากฏร่างของหญิงสาวสุดเอ็กซ์ เซ็กซ์ สะบึ้มออกมาวาดลีลาเต้นรูดเสาโชว์สองหนุ่ม (ที่เคยเป็นสาว)
“อะอึก =///=”โมโมกะเริ่มหน้าแดงเล็กน้อยก่อนเสมองไปทางอื่นเพียงแต่ไม่ว่าจะมองไปทางอื่นอย่างไรร่างอวบอัดก็จะตามไปปรากฎทุกที่ที่สายตาของโมโมกะไป
“หยะหยุดซะที”โมโมกะตะโกนก้องแต่อลิซาเบธได้แต่หัวเราะชอบใจ
“ฮ่ะ ๆ แสดงอารมณ์ให้มากกว่านี้สิ เพื่อรสชาติของเลือดที่…!!!”ยังไม่ทันจบประโยคก็สิ่งหนึ่งก็ฟาดเข้าไปที่หน้าของอลิซาเบธอย่างจัง เมื่อสมาธิขาดตอนทำให้ภาพของหญิงสาวหายไปและอารมณ์ของพวกสึนะก็หยุดตามไปด้วย
“อ๊าคคค!!! ใบหน้าของข้า! ใบหน้าอันงดงามของข้า…เจ้า!!! ทำไมเจ้าถึงไม่อยู่ในมนต์สะกด!!!”อลิซาเบธหันไปมองมิโฮะที่กำลังสะบัดแส้ไปมาอยู่ในอ้อมแขนมีร่างของผู้หญิงหุ่นเอ็กซ์เมื่อครู่อยู่ก่อนที่ร่างนั้นจะค่อย ๆหายไป
“ไอ้ของแบบนี้ทำอะไรฉันไม่ได้หรอก โมโมกะเอาเลย!!!”มิโฮะกระโดดหลบออกจากเส้นทางของโมโมกะเผยให้เห็นว่าตอนนี้โมโมกะกำลังถือเคียวยาวที่มีขนนกประดับเป็นลายบนด้ามจับและปีกสีขาวบริสุทธิ์ที่สยายออกกลางหลังของโมโมกะเพียงพริบตาขนนกมากมายลอยไปบนอากาศ จากห้องที่มีเตียงอยู่นับไม่ถ้วนกลายเป็นห้องธรรมดาไปเมื่อขนนกสัมผัส
“เจ้าทำอะไร!!!”
“ขนนกของเคียวนี่สามารถถอนภาพมายาหรือภาพลวงได้เพราฉะนั้นไม่ต้องแปลกใจ^^”
“บังอาจนัก!!! เจ้าจะต้องชดใช้ด้วยเลือดของเจ้า!”อลิซาเบธปล่อยจิตสังหารออกมามากมาย เธอพุ่งเข้าไปหาโมโมกะหมายจะทำลายเคียวแต่เมื่อร่างสัมผัสถูกขนนกของโมโมกะเข้าจากร่างที่เป้นผู้ชายก็กลับกลายเป็นผู้หญิงทำให้ทักษะการต่อสู้ลดลงค่อนข้างมาก
“ฮึ่ย!!”ยังไม่ทันที่จะเข้าถึงตัวของโมโมกะโล่ของโกคุเดระก็เข้าสะกัดอลิซาเบธเอาไว้ ร่างของทุกคนตอนนี้กลับสู่ร่างเดิมกันหมดแล้ว
“เตรียมตัวหายไปซะเถอะรุ่นที่ 10!”สิ้นเสียงของโกคุเดระอลิซาเบธรู้สึกถึงพลังไฟมหาสารที่พุ่งเข้ามา
“ไม่!!!”
“x Bernner!!!”
พลังไฟมหาสารถูกปล่อยออกมาพริบตานั้นร่างที่หลงเหลือจากไฟอันรุนแรงของสึนะคือหญิงชราเฒ่าคนหนึ่งที่มีแต่หนังหุ้มกระดูก
“อะอา…อา”หญิงชราเอื้อมมือเหี่ยวย่นมาทางสึนะก่อนลมหายใจจะดับไป
“เราทำถูกแล้วใช่ไหม”ไฟดับเครื่องชนบนหัวของสึนะดับไปแต่เขารู้สึกได้วินาทีก่อนที่ลมหายใจของหญิงตรงหน้าจะดับได้เข้ารู้สึกได้ถึงความกลัว ความเคียดแค้น
“ซาวาดะนายทำถูกที่สุดแล้วล่ะสัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรมไม่มีใครฝืนชะตากรรมไปได้หรอก”คำพูดของเรียวเฮทำเอาทั้งหมดตาโตเป็นไข่ห่าน
“เอ่อ พอดีมันฟังติดหูมา^^;;”ทั้งหมดหัวเราะขึ้นมาแต่ทันใดนั้นเอง
ห้องก็หายไปกลายเป็นความืดที่ว่างเปล่า ภาพบางอย่างถูกฉายขึ้นมามันเป็นเหมือนภาพในความทรงจำและจะเป็นของใครไปไม่ได้นอกจาก อลิซาเบธ บาโธรี่…
ภาพแถมจ้า เมื่อพวกเขาสลับเพศ เริ่มด้วยวองโกเล่ก่อนเล้ยยย><
สึนาโกะ น่ารักไม่เป็นรองใคร
ฮายาโนะ สวยเริดเท่ซะไม่มีล่ะ><
เรียวโกะ สาวจอมบู๊แห่งชมรมมวย
ทาเคโนโกะ สาวนักกีฬาตัวจริงใครจะจีบต้อง อึด ถึกทนนะจ๊ะ
เคียวโนะ สาวน้อยสุดซึนหัวหน้ากรรมการคุมกฏสุดโฉด
มุคุโนะ สาวน้อยลึกลับชอบทำตัวลึกลับแต่ก้มีเสนห์ล้นเหลือ
ต่อไปมาดูฝั่ง A.A.กันบ้าง
มิโฮโตะ นักเลงประจำโรงเรียนใครไม่อยากตายอย่าไปหาเรื่อง (หน้าโครตโฉด= =)
ชิเอโตะ หนุ่มน้อยสุดมืดมนที่น้อยครั้งจะหันมาสนใจสิ่งรอบข้างแต่หากคุณได้รูกจักจริง ๆเขาจะมีบางอย่างทำให้คุณสนใจ
ชิอาโตะ หนุ่มมาดกวน ฝีปากไม่เป็นรองใครอย่าริไปหาเรื่องถ้าไม่อยากหูชา
โมโซโตะ หนุ่มหน้าหวาน ติ๊งต๊องบางครั้งแต่ช่างเอาใจอยู่กับเขาคุณจะสามารถยิ้มได้ทั้งวันแต่ข้อควรระวังเขาฉลาดเป็นกรด!
ความคิดเห็น