ห้องส่วนตัวค่ะ [นากิ]

ลำดับตอนที่ #12 : 「Fic Naruto 」การกลับมาของเธอคนนั้น

                                                            
  

"  อยากกินขนมจังเลย พี่จ้าา  "

 ชื่อ-นามสกุล : อุจิวะ ยูกิโกะ ( Uchiha Yukiko)

ชื่อเล่น : ยู  (Yuu )

ความหมาย : ยูกิ แปล ว่า หิมะ

ส่วน โกะ มาจากคำว่า อิจิโกะ ที่แปลว่าสตอเบอรรี่

เพศ : หญิง

อายุ : 10ปี

ลักษณะตัวละคร : ผมสีม่วงเข้มออกน้ำเงินเล็กน้อยและด้านในมีสีชมพู ยาวสลวยถึงกลางหลัง รูปร่างเล็กกะทัดรัด(?)น่ารักและเพียวดูยั่วยวนเล็กน้อย  มีหน้าอกหน้าใจที่ใหญ่เกินตัวเล็กน้อย ใบหน้าจิ้มลิ้ม ปากสีลูกพีช ดวงตาสีเขียวมรกตน่าหลงไหลอันกลมโต ชอบใส่ชุดโลลิต้าสีดำ มีสีฟ้าผูกบนหัว ใส่รองเท้าหนังสีดำ และถุงน่องลายทางสลับฟ้าดำ  สูง 155 หนัก 55

ลักษณะนิสัย : ยูกิ เป็นคนเฉื่อยชา(ค่อยคนง่วงนอน)และซื่อๆ  ชอบกินขนมเค็กเป็นจิตใจ มักชอบทำหน้านิ่งแต่ภายในใจของเธอนั้นโครตขัดแย้งกัน  

ยูกิ เป็นคนขี้อ้อนโดยเฉพาะกับอิทาจิและซาสึเกะ  ชอบทำอะไรไปแบบไม่รู้ตัวเช่น ชกหน้าคนอื่นตอนหลับ

ยูกิ  เป็นค่อนข้างซึน+ยัน เล็กน้อยและไม่ค่อยชอบทำตามคำสั่งใคร ชอบทำตามใจตัวเอง

ยูกิ เป็นคนนิ่งๆไม่ใช่คนใจร้อนแต่อย่าให้โมโหละตัวใครตัวมันละที่นี้

สัตว์อัญเชิญ : เสืดดาวทมิฬ กับ งูทมิฬ

เสือ ชื่อว่า คุเรย์ เพศผู้ มีความสามารถ ในการมองเห็นในที่มืดและการเคลื่อนไหว

งู ชื่อ คุโระ เพศผู้  มีความสามารถคล้ายเมดูซ่า เพียงมองตาก็สามารถกลายเป็นหินได้แต่แค่ 1 นาที และมีพิษอีกด้วยที่สามารถทำให้เป็นตายทันที

ธาตุ :สายฟ้า , ไฟ

คาถานินจา :

คุโระไร (ไฟฟ้าทมิฬ) การโจมตีเหมือนกับฟ้าผ่าตามใจชอบที่สามารถสั่งได้นั้นเอง

ฮิคุ (ไฟทมิฬ) การโจมตีแบบต่อเนื่องที่ต้องใช้เนตรวงแหวนในการช่วยคล้ายเหมือน วิชาของคาคาชิ

ฮิไร (ไฟฟ้า) การรวมกันของไฟและไฟฟ้าทำให้เกิดการที่โจมตีที่รุนแรงมากขึ้น สามารถทำให้อัมพาตจนกระทั่งช็อตตาย

คาถาประจำตระกูล(ถ้ามี อธิบายวิธีการใช้ ผลข้างเคียงรายละเอียดที่ท่านคิดไว้ทุกอย่าง) : เราไม่ต้องบอกเนอะว่าตระกูลไหนบอกๆกันอยู่555+

ประวัติ :

ยูจัง เป็นพี่น้องฝาแฝดของซาสึเกะ เป็นน้องเล็กสุดของบ้าน ค่อนข้างโดนตามใจสะส่วนใหญ่เพราะว่าเป็นลูกผู้หญิงคนเดียวทำให้เธอเป็นที่รักของทุกคน และเป็นเด็กค่อนข้างร่าเริง แถมยังเป็นตุ๊กตาประจำบ้านอีกด้วยชอบไปไหนมาไหนกับซาสึเกะสะด้วยว่าง่ายๆคือเจอเกะ(เป็ด)ที่ไหนเจอยูที่นั้น จนกระทั้ง…

ในวันเทศกาลประจำโคโนะฮะหรือที่รู้จักกันก็คือวันทานาบาตะ เป็นวันที่ทุกคนในหมู่บ้านจะพากันออกมาซื้อของกินและเที่ยวเล่น เช่นเดียวกันกับบ้านตระกูลอุจิวะ

“ยูจัง กินอะไรดีค่ะ?  วันนี้พี่เลี้ยง”

อิทาจิพี่ชายคนโตของบ้านที่จับมือข้างซ้ายของยูจังและมีซาสึเกะจับมือข้างขาว ที่กำลังเดินตามท้องถนนในงานเทศกาล

“นั้นสิ  ยูอยากกินอะไรละ?”

ซาสึเกะถามน้องสาวฝาแฝดตัวเองด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม

“ ยูอยากกิน สายไหม”

ยูตอบด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งแต่ดวงตาของเธอนั้นเป็นประกาย

“ได้สิ  งั้นยูกับซาสึเกะรอพี่อยุ่นี้นะ”

อิทาจิยิ้มให้น้องทั้งสองพร้อมค่อยๆเดินหายไปในฝูงชนวันทานาบาตะ ฝาแฝดทั้งสองมองพี่ชายที่ค่อยๆหายไป จึงหันมาเล่นกัน จนเวลาผ่านไปได้ไม่นาน

ผ่านมา 15 นาที

“ทำไมมาช้าจังเลยพี่อิทาจิ ว่าไหมยูจัง?  เอ๊ะยูจัง…….. “

ซาสึเกะบ่นงึมงำงึมงำอยู่สักพักพร้อมกับหันไปมองน้องฝาแฝดของตัวเอง แต่กับเจอแต่ความว่างเปล่า ทำให้เขาเริ่มแตกตื่น พอดีกับที่อิทาจิมาพอดี

“เป้นอะไรซาสึเกะ แล้วยูจังหายไปไหน?”

อิทาจิที่เดินออกมาพร้อมมือของเขาถือสายไหม หันไปถามซาสึเกะที่กำลังร้อนรนอยู่

“พี่ครับยูจังหายไป!!!!”

ตึก!

ขนมสายไหมที่หล่นจากมือพร้อมกับอิทาจิที่หิ้วซาสึเกะเข้าบ้าน แล้วแจ้งให้ทุกคนออกตามหายูจังอย่างรวดเร็ว

ฝั่งด้านยูจัง

ที่ตัวเองนั้นกำลังเดินเข้าป่าตามหิ่งห้อยไปเรื่อยๆ เดินเข้าไปลึกเรื่อยๆพร้อมกับเจอแห่งที่พวกหิ่งห้อยอาศัยอยู่ทำให้เธอเงยหน้าขึ้นมองอย่างหลงไหล

ฟุบ!

เสียงอะไรโดดออกมาทำให้เธอหันไปมองพร้อมกับเจอกับชายหนุ่ม(?)ผมสีควันบุรีที่มีผ้าปิดปาก  มองมาทางเะอแถวในมือของเขายังมีหนังสืออีกต่างหาก อย่างที่รู้กันเขาก็คือ คาคาชินั้นเอง

“ใครค่ะ?

ยูเอียงคอถามชายตรงหน้าอย่างสงสัยโดยที่ไม่มีความระแวงใดๆแถมยังไม่รู้อีกต่างหากว่าตัวเองนั้นได้ทำให้ชายหนุ่ม(?)ตรงหน้าหลงรักเสียแล้ว

“อะ….เอ่อฉันชื่อคาคะ….”

“ยู!!!!!  น้องอยู่ไหนนะ!!!! ยู!!!!”

คาคาชิที่กำลังจะเอ่ยตอบ แต่ก็ต้องหยุดชะงักสะก่อนแถมยังโดดหายไปอย่างรวดเร็วทำให้ยูกิได้แต่มองอย่างงุงงจนกระทั่งอิทาจิมาถึงแล้วพายูกิออกไป

ผ่านไปหลายปี(?)

ยูกิเข้าเรียนพร้อมกับซาสึเกะ และแถมได้เจอกับชิองค์  ทำให้เธอนั้นเกิดสนใจและพยามทำตัวติดชิองค์ต่างๆนาๆจนกระทั่งพี่ชายทั้งสองของเธอยังต้องอิจฉา

“สวัสดี! ฉันชิองค์นะ!!!  สนใจเป็นเพื่อนกับฉันไหม?”

“อิอ!”

เด็กสาวตรงหน้าเอ่ยถามยุอย่างร่าเริงทำให้เธอมองด้วยสายตาอันเป็นประกายแล้วเข้าสวมกอดชิองค์อย่างรวดเร็ว

แถมเธอยังไม่รู้อีกว่าตัวเธอได้โดนชายหนุ่ม(?)ที่เคยเจอแล้วเกิดหลงรักขึ้นมาตามลูแดมาตลอดโดยที่เธอแต่คนทั้งบ้านไม่มีใครรู้

ของที่ชอบ :เค็ก เพราะทำให้ยุกิร่าเริง และ เทศตุ๊กตากระต่ายสีดำของยูกิที่คุณแม่และคุณพ่อซื้อให้

ของที่เกลียด(เช่นเดียวกันค่ะ) :ยา เพราะขม ผักเพราะเหม็นเขียว (ยกเว้นมะเขือเทศ)

กลัว : ตะขาบ เพราะมันน่ารักและน่าขนลุก

คู่ : คาคาชิ (ออกขนาดนี้เอานางเถอะ)

สถานการณ์พูด : ตอนเจอกันครั้งแรก : “สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้รุ้จัก….งือ….พี่จ้า”โค้งเล็กน้อยแล้วค่อยๆเดินไปหายซาสึเกะ

โกรธ : “แกอยากตายสินะ? ถึงได้ทำแบบนี้”เอียงคอเล็กน้อยพร้อมกับค่อยๆฉีกยิ้มสยองแล้วพุ่งเข้าใส่(ฆ่า)

เสียใจ : “ ฮึก...ยูจะไม่รู้ร้องไห้..ฮึก...ไม่ร้อง..ฮึก  ….แงงงงงงงงงงงงงงงง”พร้อมพยามกลั่นสะอื้นแล้วค่อยปล่อยโฮออกมา

ดีใจ : “รัก(ใครให้ขนม)ที่สุดเลย...ขอบคุณค่ะ จุ๊บ!”ยิ้มร่าพร้อมกับดึงคนให้มาหอมแก้มเดินวิ่งหายไป(?)

เขิน/อาย  : “...บากะ!…-///////-”หันหลังให้พร้อมกับพองแก้ม

กลัว : “อะ…...เอามันออกไป….เอา..ออกไป…..มันออกไป!!!!!!!!”สติแตกเรียบร้อยค่ะ(?)

เพิ่มเติม :  กรุ๊ปเลือด AB

เทสคุง น้องต่ายสุดรักของยูกิ แถมมีซิปข้างหลังเอาไวเเก็บของต่างๆ เช่ยพวกอาวุะและคัมภีร์

-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-


สัมภาษณ์ผปค.

สวัสดีค่ะ
:: สวัสดีค่ะท่านผู้แต่ง คริๆ

รู้สึกอย่างไรบ้างที่มาสมัคร
:: ก้ดดดมาจากการอ่านหนังสือก็รู้สึกว่า ผม.นี้มาแต่ไกลเลยค่ะ555+

ถ้าไม่ได้รับเลือกจะทอดทิ้งไรท์เตอร์ผู้แสนขี้เกียจแต่จริงใจไปไหมคะ?
:: ก็ไม่แน่หรอกค่ะ โฮะๆๆๆ

อืม...งั้นหรอคะ มีอะไรฝากบอกถึงไรท์เตอร์และลูกของท่านมั้ยคะ
:: ขอให้ลูกได้ค่ะ  ดิฉันจะบูชาเลยค่ะ

ค่ะ คำถามขอสุดท้าย คิดว่าน้องชิองค์เราจะได้คู่กับใครคะ ? J //ยกชาที่วางอยู่ขึ้นมาจิบ
::ไม่รุ้สิ เพนดีไหม? แค่ก! //โดยโคนันเตะ

หึๆ ถ้าอย่างนั้นให้โชคดีนะคะ
::จ้าาา

    Micelle jean