คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
กริ๊ง
"ยินดีตอนรับครับ/ค่ะ"เสียงของชายที่เป็นพนักงานพูดขึ้นแม้จะสนใจการชงกาแฟอยู่ก็ตาม เสียงพูดคุยของสาวๆวัยรุ่นภายในร้านดูเป็นเรื่องปกติตั้งแต่ชายหนุ่ม หน้าตาราวกับนายแบบมาทำงานที่นี่
"นี่หรอคะที่ๆบอกว่าอยากให้มา"เสียงหวานใสเอ่ยขึ้นมาพูดกับคนที่ลากตนมายิ้มแห้งๆกับจำนวนคนภายในร้านเหล่ตามองไปยังเคาน์เตอร์ครัวที่มีชายผมบลอนอยู่ มากินหรือมาดูผู้ชายกันนะ
แต่ทำไมคุ้นๆจังนะ ผมบลอนผิวสีออกสีช็อกโกแลตนิดๆคลายๆคนต่างชาติแต่ก็แค่คนเหมือนล่ะมั้ง
"ใช่ค่ะ อาหารอร่อยพนักงานก็งานดีค่ะ!"นักเรียนโรงเรียนเทตันที่เป็นคนลากเธอมาก็ไม่ใช่ใครที่ไหน 'โซโนโกะ' และเพื่อนสนิทตั้งแต่สมัยเด็กอย่าง 'รัน' ก็มาด้วยเช่นกัน
"งั้นหรอคะ~"หญิงสาวที่โดนลากมาได้แต่ยิ้มก่อนจะไปนั่งในที่ว่างๆหลังเลิกเรียนที่นี่มีนักเรียนสาวๆมาเต็มเลยแหะ
"คุณโซโนโกะกับคุณรันรับเหมือนเดิมสินะคะแล้วคุณ..."อาซึสะสะอึกเล็กน้อยเมื่อสบตาเข้ากับลูกค้าที่เหมือนจะมาที่นี่ครั้งแรก ถ้าเคยมาต้องจำได้แน่เพราะความน่ารักของเธอจนทำให้ผู้หญิงอย่างเธอหลงไปด้วย ผู้หญิงอะไรมองจากบนฟ้านอนกับพื้นก็ดูว่าสวยและน่ารักในเวลาเดียวกัน
"ฉันขอเมนูแนะนำนะคะพอดีมาครั้งแรกน่ะค่ะแล้วก็ขอโกโก้แบบขมๆนะคะ"เธอเอ่ยออกมาอย่างเคอะเขิน เหมือนเธอเป็นบ้านนอกคอกนาที่ไม่รู้จักเลยแหะ
พนักงานสาวนามว่าอาซึสะเลิกลักเล็กน้อยเขียนเมนูลงใส่กระดาษโน๊ตก่อนจะเดินไปแปะเมนูไว้ที่เคาน์เตอร์ครัว
"คุณอามุโร่คะ!"
"ครับ?"ชายหนุ่มพนักงานหันมายิ้มเล็กน้อยก่อนจะขานรับมองเพื่อนพนักงานอีกคนที่หน้าแดงและทำหน้าเหมือนไม่อยากเชื่อสายตาตัวเอง
"ฉันเจอคนสวยเข้าล่ะค่ะ"เธอพูดพร้อมกับบิดตัวไปมาด้วยความเขิน อามุโร่ขำออกมาเบาๆด้วยความเอ็นดูก่อนจะมองเมนูในกระดาษ
กลับมาทางอีกด้านที่พูดคุยกัน
"คุณยูกิทำยังไงผิวถึงจะสวยแบบนี้ผหรอคะ"รันพูดก่อนจะจับไปที่แขนของเธอ โซโนโกะก็พยักหน้าอยากรู้เช่นกัน
"ก็ดูแลผิวแบบปกตินะคะ แค่ต้องทำสม่ำเสมอ"เธอพูดก่อนจะยิ้มให้กับความน่าเอ็นดูของเด็กสาวทั้ง 2 แต่เมื่อสายตาดันไปมองคนที่ทำอาหารอยู่ก็ชะงักทันทีเมื่อเห็นหน้าเขาเต็มๆ
นั้นเรย์ไม่ใช่หรอ?
คงจะเกี่ยวกับงานสินะ
"อะไรคะหล่อจนตาค้างเลยหรอ"โซโนโกะขำออกมาก่อนจะทำท่าล้อเลียนจนทำให้ยูกิเขินเพราะมองเขาจนผิดสังเกต อามุโร่ที่รู้สึกเหมือนโดนมองก็หันไปดู ก่อนจะเบิกตากว้างด้วยความตกใจ
มาอยู่ได้ไงเนี่ย!
ยูกิ
อามุโร่อาสาไปเสิร์ฟโต๊ะนี้ ค่อยๆว่างถาดลงที่โต๊ะและหยิบจานที่ใส่แซนวิชวางไว้ตรงหน้าของแต่ละคน รับคำทักทายของรันและโซโนโกะเล็กน้อยก่อนจะเอ่ยถามคนที่นั่งตรงข้ามพวกเธอ
"ฮิมาบิ ยูกิค่ะ"เธอยิ้มออกมาบางแนะนำตัวเองราวกับว่าทั้งสองไม่เคยรู้จักกันแม้แต่น้อย เอาไปเลยคะแนนการแสดง สิบเต็มสิบ
"อามุโร่ โทโอรุครับยินดีที่ได้รู้จักครับคุณยูกิ"
การทำความรู้จักเล็กๆน้อยๆจบลงก่อนที่อามุโร่จะมาสนใจงานที่ทำอยู่ก่อน แต่คิ้วของเขาต้องกระตุกยิกๆหลังจากที่เขาเดินกลับมาที่เคาน์เตอร์ได้ไม่นานก็มีผู้ชายวัยเรียนที่นั่งโต๊ะข้างๆมาขอเบอร์
"ได้สิคะ แม้ฉันไม้นิยมพรากผู้เยาว์ก็เถอะ"เธอขำกับคำพูดตัวเองกดเบอร์ตัวเองลงไปยังโทรศัพท์จองอีกฝ่าย เขากล่าวขอบคุณหลายรอบก่อนจะรีบเดินออกจากร้านไปอย่างรีบเร่ง
"มีผู้ชายมาขอเบอร์อีกแล้วนะคะ"ยิ่งได้ยินคำว่าอีกแล้วยิ่งทำให้อามุโร่รู้สึกมือไม้สั่น โกรธ?กลัว?ไม่ใช่สักนิด แค่กำลังคิดว่าจะสั่งสอน'เด็กดื้อ'นี่ยังไง
"ก็ฉันโสดนี่คะมีผู้ชายมาจีบแปลกตรงไกนหรอคะ?"เมื่อคำว่าโสดออกจากปากหญิงสาวที่โดนขอเบอร์ไปก็แทบจะทำให้อามุโร่บีบแก้วแตกคามือให้รู้แล้วรู้รอด
ใจเย็นไว้
แม้อยากจะเดินไปที่โต๊ะแล้วพูดอัดหน้าไปว่าเขานี่แหละแฟนเธอแต่ต้องใจเย็นไว้ ถ้าปล่อยให้อารมณ์โกรธครอบงำงานของเขาอาจจะพังก็ได้และคนที่เขารักอาจจะเป็นอันตรายและหายไปก็ได้เขาไม่อยากให้ประวัติซ้ำรอยหรอกนะ
แต่ว่านะ
พอเจอคนชักสีหน้ากวนประสาทเขาก็เริ่มทนไม่ไหวแล้วสิ
ชื่อ : ฮิมาบิ ยูกิ
เพศ : หญิง
อายุ : 25 ปี
มือข้างที่ถนัด : มือขวา
อาชีพ : เจ้าของร้านขายเบเกอรี่
ความสามารถพิเศษ : ทำอาหารและขนม,ทักษะการป้องกันตัวเล็กๆน้อยๆ,แสดงละคร,แม่บ้านแม่เรือน,ปฐมพยาบาลเบื้องต้น,วาดรูป(สวยด้วย),แต่งหน้า
ส่วนสูง : 162 เซนติเมตร
น้ำหนัก : เสือก! (น้องเกรียวกราดดด)
ความคิดเห็น