ลำดับตอนที่ #39
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #39 : -39-
“ยินดีที่ได้รู้จักครับคุณหนู คุณพี่ผมมิยาบิ ริว ลูกบุญธรรมของมิยาบิ เคนอิจิ น้องชายของคุณพี่ครับ จากวันนี้จะเป็นที่ปรึกษาและไกด์ของคุณหนูไอ”
พี่ชายยืนอึ้ง
“O๐Oริว ริว ริว ริว ริว ทำไม่ไม่บอกฉันก่อนล่ะ ไม่เคยบอกเลย” ฉันพูดเร็วจนลิ้นพันกัน
ริวยิ้มแป้น
“พี่ชายต้องรู้มาก่อนแน่เลย ใช่มั๊ยคะ”
“เคยรู้ว่าพ่อมีลูกบุญธรรม แต่ไม่นึกนะว่าจะเป็นนาย”
“ถ้ายังไม่รีบเราอาจจะถึงงานสายนะครับ”
ริวเปิดประตูด้านข้างคนขับให้ฉัน และเปิดด้านหลังให้พี่ชาย
พี่ชายมองหน้าริวแล้วดึงข้อมือฉันให้นั่งด้านหลังด้วยกัน ริวขมวดคิ้วปิดประตูรถและขับรถออกจากตัวบ้านไป ฉันพูดจ้อไม่หยุดในรถ ถามเรื่องต่างๆมากมายริวตอบบ้างไม่ตอบบ้าง พอรู้ตัวอีกทีฉันก็พูดมากอยู่คนเดียวจึงปิดปากและมองฟรอริดายามค่ำคืน พี่ชายจับมือฉันไว้แน่น
“ทีแรกฉันนึกว่าเราจะได้อยู่ในนิวยอร์คอีกนะพี่ชาย แต่ที่นี่ก็สวยมากเลย”
“ถ้าไออยากไปพี่ชายพาก็ได้ ตอนลองหมั้นน่ะเอามั๊ย^-^”
“-_-แล้วถ้าทดสอบไม่ผ่านล่ะคะ”
“^-^พาหนีเป็นไง”
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า งั้นพาไปแถบเมดิเตอร์เรเนียนดีกว่า อยากไปมากกว่าอีก”
“เอาไว้ตอนฮันนีมูนละกัน”
“^O^จริงนะ สัญญานะพี่ชายสัญญานะ”
“^-^อืม”
“เย้^O^”
“พี่ชายรักไอนะ”
“-๐-(ปริบๆ)……….ค่ะ ไอก็เหมือนกัน”
“……….”
“ถึงแล้วครับ”
รถเคลื่อนเข้าสู้ตัวอาคารสองชั้นขนาดใหญ่ที่ดูเก่าแต่สะอาดสวยงามมีป้ายเขียนว่า MIYABI I
“ที่นี่เป็นสาขา แรกของมิยาบิกรุ๊ป เป็นที่แรกที่พ่อสร้างขึ้นด้วยเงินก้อนแรกที่ได้มาจากญี่ปุ่น”
“หลังหย่ากับแม่ฉันสินะ”
พี่ชายยื่นแขนให้ฉัน ฉันสูดลมหายใจลึกๆแล้วก้าวผ่านประตูร้านเข้าไป เสียงจ๊อกแจ๊ก เงียบลงแม้แต่ดนตรีก็หยุดเล่น ลุงเคนอิจิเดินมาหาเรา ช่างถาพเก็บถาพกันเกรียว แสงแฟลชบาดตาฉันจนมัวไปหมด
“ริว ดูแลหนูไอด้วยนะ”ลุงเคนอิจิพูดแล้วพาตัวพี่ชายไปแนะนำตามที่ต่างๆ
สาวๆหลายคนในงานมองฉันแปลกๆ ทั้งผมดำ ผมทอง ผมแดง และผู้หญิงผมดำคนหนึ่งก็ตรงเข้ามาหา
“Excuse…………….!!”
เธอพ่นภาษาอังกฤษใส่ฉันยาวเหยียด สำเนียงแปลกๆ ริวเข้ามาขวางไว้ แล้วจ้อภาษาญี่ปุ่นว่า
“เธอเป็นคนญี่ปุ่น พูดภาษาญี่ปุ่นได้ แต่ภาษาอังกฤษของเธอยังไม่ค่อยแข็งแรงนัก”
ผู้หญิงคนนั้นมองหน้าฉัน
“เธอเป็นอะไรกับยาซึอากิซัง”
หนอยจะกินหัวฉันเลยมั๊ยล่ะ ฉันมองก็รู้แล้ว เธออิจฉาฉันที่ได้ควงพี่ชายใช่มั๊ยล่ะ
“ฉันเป็นน้องตามกฎหมายของพี่ชาย แต่กำลังฝึกฝนเพื่อเป็นภรรยาที่ดีค่ะ”
“อีก3เดือนเราต้องพบกันแน่ แล้วเธอจะรู้ว่าใครกันแน่ที่เหมาะสม” เธอสะบัดหน้าพรืดแล้วเดินไปนั่งที่โต๊ะ มีผู้หญิง5คนนั่งอยู่ที่นั่นก่อนแล้ว เมื่อไปถึงเธอก็เริ่มเม้าส์ฉันทันที
ริวพาฉันไปที่โต๊ะหน้าเล็กๆหน้าเวทีหลังจากที่ฉันโฉบอาหารเบาๆ2-3อย่างไปแล้ว
“ทำไมคุณลุงต้องเปิดตัวพี่ชายใหญ่โตขนาดนี้ด้วยนะ”
“เพราะพี่แร็คเป็นคนที่จะสืบทอดมิยาบิกรุ๊ปทั้งหมด”
“อืม ฉันละแปลกใจเรื่องริวไม่หาย อยู่ๆเราก็เป็นพี่น้องกัน ดีจังอิอิ”
“เธอคิดอย่างนั้นเหรอ ฉันเป็นลูกบุญธรรมของระกูลมิยาบิ เธอไม่คิดบ้างรึไงว่าฉันอาจจะฆ่าพี่ชายของเธอแล้วฮุบสมบัติน่ะ”
“เอ่อ -_-‘ ”
“ฉันถูกเก็บมาเลี้ยงตอน3ขวบยายมิกิเป็นคนเลี้ยงฉันขึ้นมาและพร่ำสอนถึงความกตัญญู พอรู้สึกตัวอีกทีฉันก็กลายเป็นเครื่องมือช่วยเหลือของลูกชายที่แท้จริงของตระกูลมิยาบิ พออายุ10ขวบฉันก็ได้พบกับคุณพ่อขายาวของฉันเป็นครั้งแรก แววตาที่อบอุ่นนั่น ความอ่อนโยนและความรักที่ได้จากเขา ทำให้ฉันลืมความทุกข์ใจทั้งหมดและตั้งใจเรียนแทบตายเพื่อไปดูแลคุณชายของบ้านที่เมืองไทย ฉันถูกส่งให้ไปจับตาดูพี่แร็ค ครั้งแรกที่ฉันเห็นเขา เขากำลังเดินอยู่กับเธอ ฉันฉุนมาก ฉันโตขึ้นมาเพื่อดูแลผู้ชายที่มีหน้าตาที่มีควมสุขที่สุดในโลกงั้นรึไงกัน แต่แล้วเค้าก็เริ่มสู้ เพื่อเธอ ผู้ชายที่ดูเหมือนปิศาจเวลาอยู่ต่อหน้าศัตรู เหมือนเทวดาตอนอยู่ต่อหน้าคนรัก และเป็นรูปปั้นน้ำแข็งตอนอยู่กับผู้หญิงอื่น ฉันรู้ทันทีว่าเธอคือสมบัติล้ำค่าของเขา และฉันก็ตัดสินใจจะแย่งทันที เธอคงจำได้ ฉันจะทำให้เธอเป็นของฉันให้ได้”
พรึ่บ ไฟดับลงและสปอร์ตไลท์ฉายขึ้นไปบนเวที ลุงเคนอิจิพูดอะไรซักอย่าง ฉันยังนั่งอึ้งอยู่พักใหญ่ จนพี่ชายสะกิดแขนฉันเบาๆให้ขึ้นไปบนเวที ฉันเหลียวมองริวที่ยิ้มและโบกมือให้ฉัน
พี่ชายจับไมค์
“ผมรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่งที่ได้มาที่นี่ ได้มาอยู่กับพ่อ หลังจากที่ไม่ได้พบกันเป็นสิบปี ผมรู้เสมอว่าพ่อรักผมมาก ผมจะทำทุกอย่างให้ดีที่สุด เพื่อที่พ่อผมจะได้ภูมิใจ ส่วนเธอคนนี้ เป็นผู้หญิงที่ผมรักที่สุดในโลก ผมจะไม่แต่งงานกับใครทั้งนั้น ถ้าไม่ใช่เธอ”
เสียงต่างๆเงียบกริบทันที พี่ชายส่งไมค์มาทางฉัน แฟลชกระหน่ำใส่หน้าฉัน แสบตา ปวดหัวจัง
“ฉันจะไม่แต่งงานหรอกค่ะ ถ้าฉันยังไม่ดีพอสำหรับตระกูลมิยาบิ ฉันต้องเป็นผู้หญิงที่เหมาะสมกับยาซึอากิให้ ในวันดูตัวอีก3เดือนข้างหน้าค่ะ ฉันจะสู้อย่างยุติธรรมค่ะ“เสียงปรบมือดังขึ้นกราวทั่วงาน ฉันส่งไมค์คืนให้คุณลุงที่ยิ้มอย่างชื่นชมในภาษาอังกฤษชั้นสูงของฉัน ก็ยายแก่ให้ฉันท่องตั้ง 3 วันนี่นา แล้วฉันก็พูดอย่างอื่นไม่เป็นด้วย-_-
ฉันเดินลงจากเวทีพร้อมพี่ชาย พี่ชายจูงฉันไปตักอาหาร ฉันหิวมากแต่รู้สึกปวดหัวหนึบๆมาตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว ฉันตักซูชิ ปลาดิบจากบาร์ ที่มีพ่อครัวคอยเสิร์ฟอาหารใหม่ทุกๆ5นาที หยิบน้ำส้มแล้วออกไปนั่งในสวนเงียบๆ
“ปวดหัวอ่ะพี่ชาย”
“เอ๋ พี่ก็ปวดแฮะ สงสัยแสงแฟลชแรง กินก่อนเหอะเดี๋ยวเราไปขับรถเล่นกันดีกว่า“พี่ชายชูกุญแจรถของริวขึ้นมา
“ไปเอามาตั้งแต่เมื่อไหร่”
“หึหึ รอแปปนะ”
พี่ชายเดินเข้าไปข้างใน สักพักก็กลับออกมาพร้อมถุงใบใหญ่สีน้ำตาล
“อะไรน่ะ”
พี่ชายจูงมือฉันเดินออกจากตัวอาคาร และสตาร์ทรถเปิดประทุนคันหรูสีดำคลับออกจากงาน
“รถใครอ่ะพี่ นี่มันไม่ใช่รถริวนี่นา”
“รถพ่อซื้อให้น่ะ บอกว่าไอไม่สบายจะพาไปสูดอากาศ วางแผนไว้แล้วแหละ ให้คนขับรถมาทิ้งไว้ ให้ริวมันคลั่งเล่น ฮ่าฮ่าฮ่า”
“เหอะ ไหนดูสิถุงอะไร”
ฉันเปิดถุง กล่องใส่ซูชิอย่างงามออกมาปรากฎโฉม พอเปิดกล่องออกซูชิ ปลาดิบ แถมถ้วยน้ำซุปอีก ฉันลงมือทันที^O^
“อย่าเพิ่งกิน ให้ไปถึงก่อนดิ”
“ไปไหนอ่ะ”(ใส่ปากไปแล้ว)
“Miami beach”
“รู้ทางเรอะ”
“คิดว่านะ”
“-_-แล้วใบขับขี่อ่ะ”
“ไม่มี เย้!!^O^”
“อย่ามาเย้นะ”
“หายปวดหัวยัง”
“โดนลมแล้วก็ดีขึ้นแล้ว”
45นาทีต่อมาเราก็มาถึง พี่ชายจอดรถใต้ต้อปาล์ม ลมไม่แรงมากเราจัดปาร์ตี้เล็กๆกัน มีอาหาร มีแชมเปญ มีพี่ชาย เท่านี้ก็พอแล้ว
“ฉันนึกว่าที่นี่จะมีแต่ท่าเรือซะอีก”
“ท่าเรือก็สวยนะ”
“อยากล่องเรือไปรอบโลก”
“ความฝันเหรอ”
“ไม่ใช่หรอก แค่อยากน่ะ”
“แล้วความฝันสูงสุดของไอล่ะ”
“ไปหาพระเจ้า”
“-_-ไม่ใช่ ก่อนตายน่ะ”
“อยากไปเที่ยวรอบโลก ไปแคริบเบียน เมดิเตอร์เรเนียน ฮาวาย สเปน ฝรั่งเศส เยอรมันนี มัลดีฟ ไปช็อปปิ้งที่ชิบุย่าในฤดูหนาว ไปนอนที่วิคตอเรียพีคที่ฮ่องกง ไป นิวยอร์ค แคนาดา ออสเตรเลีย นิวซีแลนด์ ไปกับพี่ชาย ไปกัน 2 คน”
“ไม่มีเงินไปอ่ะ”
“แค่มีพี่ชายก็พอ”
“ฉันอยากทำรีสอร์ท ที่ติดทะเล รีสอร์ทแบบที่มีหลายตัวอาคาร มีบรรยากาศแบบปราสาทญี่ปุ่น พี่ชายก็ทำร้านอาหารให้รีสอร์ท เราช่วยกันดูแล^o^”
“เจ๋งเลยนะเนี่ย บรรยากาศแบบญี่ปุ่น มีอาหารหลายๆแบบ พี่ตัดสินใจเรียนทำอาหารฝรั่งเศสแล้วนะ เราจะมีอาหารหลายๆแบบมีรีสอร์ทกัน อีกไม่เกิน7ปีเอ้า”
“ฉันจะเรียนการจัดการการท่องเที่ยว การโรงแรม มาบริหารงาน”
“พอไอเรียนจบเราก็แต่งงานกัน พี่ชายก็จะพาไอไปเที่ยวรอบโลกตอนที่พี่ชายไปเรียนทำอาหารหลายๆประเทศ ^-^”
“ลุงเคนอิจิจะยอมเหรอ”
“ไม่รู้สิ”
ฉันหลับตาลงพิง ไหล่พี่ชายและ
คร่อกZZzzz…
....................................
พี่ชายยืนอึ้ง
“O๐Oริว ริว ริว ริว ริว ทำไม่ไม่บอกฉันก่อนล่ะ ไม่เคยบอกเลย” ฉันพูดเร็วจนลิ้นพันกัน
ริวยิ้มแป้น
“พี่ชายต้องรู้มาก่อนแน่เลย ใช่มั๊ยคะ”
“เคยรู้ว่าพ่อมีลูกบุญธรรม แต่ไม่นึกนะว่าจะเป็นนาย”
“ถ้ายังไม่รีบเราอาจจะถึงงานสายนะครับ”
ริวเปิดประตูด้านข้างคนขับให้ฉัน และเปิดด้านหลังให้พี่ชาย
พี่ชายมองหน้าริวแล้วดึงข้อมือฉันให้นั่งด้านหลังด้วยกัน ริวขมวดคิ้วปิดประตูรถและขับรถออกจากตัวบ้านไป ฉันพูดจ้อไม่หยุดในรถ ถามเรื่องต่างๆมากมายริวตอบบ้างไม่ตอบบ้าง พอรู้ตัวอีกทีฉันก็พูดมากอยู่คนเดียวจึงปิดปากและมองฟรอริดายามค่ำคืน พี่ชายจับมือฉันไว้แน่น
“ทีแรกฉันนึกว่าเราจะได้อยู่ในนิวยอร์คอีกนะพี่ชาย แต่ที่นี่ก็สวยมากเลย”
“ถ้าไออยากไปพี่ชายพาก็ได้ ตอนลองหมั้นน่ะเอามั๊ย^-^”
“-_-แล้วถ้าทดสอบไม่ผ่านล่ะคะ”
“^-^พาหนีเป็นไง”
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า งั้นพาไปแถบเมดิเตอร์เรเนียนดีกว่า อยากไปมากกว่าอีก”
“เอาไว้ตอนฮันนีมูนละกัน”
“^O^จริงนะ สัญญานะพี่ชายสัญญานะ”
“^-^อืม”
“เย้^O^”
“พี่ชายรักไอนะ”
“-๐-(ปริบๆ)……….ค่ะ ไอก็เหมือนกัน”
“……….”
“ถึงแล้วครับ”
รถเคลื่อนเข้าสู้ตัวอาคารสองชั้นขนาดใหญ่ที่ดูเก่าแต่สะอาดสวยงามมีป้ายเขียนว่า MIYABI I
“ที่นี่เป็นสาขา แรกของมิยาบิกรุ๊ป เป็นที่แรกที่พ่อสร้างขึ้นด้วยเงินก้อนแรกที่ได้มาจากญี่ปุ่น”
“หลังหย่ากับแม่ฉันสินะ”
พี่ชายยื่นแขนให้ฉัน ฉันสูดลมหายใจลึกๆแล้วก้าวผ่านประตูร้านเข้าไป เสียงจ๊อกแจ๊ก เงียบลงแม้แต่ดนตรีก็หยุดเล่น ลุงเคนอิจิเดินมาหาเรา ช่างถาพเก็บถาพกันเกรียว แสงแฟลชบาดตาฉันจนมัวไปหมด
“ริว ดูแลหนูไอด้วยนะ”ลุงเคนอิจิพูดแล้วพาตัวพี่ชายไปแนะนำตามที่ต่างๆ
สาวๆหลายคนในงานมองฉันแปลกๆ ทั้งผมดำ ผมทอง ผมแดง และผู้หญิงผมดำคนหนึ่งก็ตรงเข้ามาหา
“Excuse…………….!!”
เธอพ่นภาษาอังกฤษใส่ฉันยาวเหยียด สำเนียงแปลกๆ ริวเข้ามาขวางไว้ แล้วจ้อภาษาญี่ปุ่นว่า
“เธอเป็นคนญี่ปุ่น พูดภาษาญี่ปุ่นได้ แต่ภาษาอังกฤษของเธอยังไม่ค่อยแข็งแรงนัก”
ผู้หญิงคนนั้นมองหน้าฉัน
“เธอเป็นอะไรกับยาซึอากิซัง”
หนอยจะกินหัวฉันเลยมั๊ยล่ะ ฉันมองก็รู้แล้ว เธออิจฉาฉันที่ได้ควงพี่ชายใช่มั๊ยล่ะ
“ฉันเป็นน้องตามกฎหมายของพี่ชาย แต่กำลังฝึกฝนเพื่อเป็นภรรยาที่ดีค่ะ”
“อีก3เดือนเราต้องพบกันแน่ แล้วเธอจะรู้ว่าใครกันแน่ที่เหมาะสม” เธอสะบัดหน้าพรืดแล้วเดินไปนั่งที่โต๊ะ มีผู้หญิง5คนนั่งอยู่ที่นั่นก่อนแล้ว เมื่อไปถึงเธอก็เริ่มเม้าส์ฉันทันที
ริวพาฉันไปที่โต๊ะหน้าเล็กๆหน้าเวทีหลังจากที่ฉันโฉบอาหารเบาๆ2-3อย่างไปแล้ว
“ทำไมคุณลุงต้องเปิดตัวพี่ชายใหญ่โตขนาดนี้ด้วยนะ”
“เพราะพี่แร็คเป็นคนที่จะสืบทอดมิยาบิกรุ๊ปทั้งหมด”
“อืม ฉันละแปลกใจเรื่องริวไม่หาย อยู่ๆเราก็เป็นพี่น้องกัน ดีจังอิอิ”
“เธอคิดอย่างนั้นเหรอ ฉันเป็นลูกบุญธรรมของระกูลมิยาบิ เธอไม่คิดบ้างรึไงว่าฉันอาจจะฆ่าพี่ชายของเธอแล้วฮุบสมบัติน่ะ”
“เอ่อ -_-‘ ”
“ฉันถูกเก็บมาเลี้ยงตอน3ขวบยายมิกิเป็นคนเลี้ยงฉันขึ้นมาและพร่ำสอนถึงความกตัญญู พอรู้สึกตัวอีกทีฉันก็กลายเป็นเครื่องมือช่วยเหลือของลูกชายที่แท้จริงของตระกูลมิยาบิ พออายุ10ขวบฉันก็ได้พบกับคุณพ่อขายาวของฉันเป็นครั้งแรก แววตาที่อบอุ่นนั่น ความอ่อนโยนและความรักที่ได้จากเขา ทำให้ฉันลืมความทุกข์ใจทั้งหมดและตั้งใจเรียนแทบตายเพื่อไปดูแลคุณชายของบ้านที่เมืองไทย ฉันถูกส่งให้ไปจับตาดูพี่แร็ค ครั้งแรกที่ฉันเห็นเขา เขากำลังเดินอยู่กับเธอ ฉันฉุนมาก ฉันโตขึ้นมาเพื่อดูแลผู้ชายที่มีหน้าตาที่มีควมสุขที่สุดในโลกงั้นรึไงกัน แต่แล้วเค้าก็เริ่มสู้ เพื่อเธอ ผู้ชายที่ดูเหมือนปิศาจเวลาอยู่ต่อหน้าศัตรู เหมือนเทวดาตอนอยู่ต่อหน้าคนรัก และเป็นรูปปั้นน้ำแข็งตอนอยู่กับผู้หญิงอื่น ฉันรู้ทันทีว่าเธอคือสมบัติล้ำค่าของเขา และฉันก็ตัดสินใจจะแย่งทันที เธอคงจำได้ ฉันจะทำให้เธอเป็นของฉันให้ได้”
พรึ่บ ไฟดับลงและสปอร์ตไลท์ฉายขึ้นไปบนเวที ลุงเคนอิจิพูดอะไรซักอย่าง ฉันยังนั่งอึ้งอยู่พักใหญ่ จนพี่ชายสะกิดแขนฉันเบาๆให้ขึ้นไปบนเวที ฉันเหลียวมองริวที่ยิ้มและโบกมือให้ฉัน
พี่ชายจับไมค์
“ผมรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่งที่ได้มาที่นี่ ได้มาอยู่กับพ่อ หลังจากที่ไม่ได้พบกันเป็นสิบปี ผมรู้เสมอว่าพ่อรักผมมาก ผมจะทำทุกอย่างให้ดีที่สุด เพื่อที่พ่อผมจะได้ภูมิใจ ส่วนเธอคนนี้ เป็นผู้หญิงที่ผมรักที่สุดในโลก ผมจะไม่แต่งงานกับใครทั้งนั้น ถ้าไม่ใช่เธอ”
เสียงต่างๆเงียบกริบทันที พี่ชายส่งไมค์มาทางฉัน แฟลชกระหน่ำใส่หน้าฉัน แสบตา ปวดหัวจัง
“ฉันจะไม่แต่งงานหรอกค่ะ ถ้าฉันยังไม่ดีพอสำหรับตระกูลมิยาบิ ฉันต้องเป็นผู้หญิงที่เหมาะสมกับยาซึอากิให้ ในวันดูตัวอีก3เดือนข้างหน้าค่ะ ฉันจะสู้อย่างยุติธรรมค่ะ“เสียงปรบมือดังขึ้นกราวทั่วงาน ฉันส่งไมค์คืนให้คุณลุงที่ยิ้มอย่างชื่นชมในภาษาอังกฤษชั้นสูงของฉัน ก็ยายแก่ให้ฉันท่องตั้ง 3 วันนี่นา แล้วฉันก็พูดอย่างอื่นไม่เป็นด้วย-_-
ฉันเดินลงจากเวทีพร้อมพี่ชาย พี่ชายจูงฉันไปตักอาหาร ฉันหิวมากแต่รู้สึกปวดหัวหนึบๆมาตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว ฉันตักซูชิ ปลาดิบจากบาร์ ที่มีพ่อครัวคอยเสิร์ฟอาหารใหม่ทุกๆ5นาที หยิบน้ำส้มแล้วออกไปนั่งในสวนเงียบๆ
“ปวดหัวอ่ะพี่ชาย”
“เอ๋ พี่ก็ปวดแฮะ สงสัยแสงแฟลชแรง กินก่อนเหอะเดี๋ยวเราไปขับรถเล่นกันดีกว่า“พี่ชายชูกุญแจรถของริวขึ้นมา
“ไปเอามาตั้งแต่เมื่อไหร่”
“หึหึ รอแปปนะ”
พี่ชายเดินเข้าไปข้างใน สักพักก็กลับออกมาพร้อมถุงใบใหญ่สีน้ำตาล
“อะไรน่ะ”
พี่ชายจูงมือฉันเดินออกจากตัวอาคาร และสตาร์ทรถเปิดประทุนคันหรูสีดำคลับออกจากงาน
“รถใครอ่ะพี่ นี่มันไม่ใช่รถริวนี่นา”
“รถพ่อซื้อให้น่ะ บอกว่าไอไม่สบายจะพาไปสูดอากาศ วางแผนไว้แล้วแหละ ให้คนขับรถมาทิ้งไว้ ให้ริวมันคลั่งเล่น ฮ่าฮ่าฮ่า”
“เหอะ ไหนดูสิถุงอะไร”
ฉันเปิดถุง กล่องใส่ซูชิอย่างงามออกมาปรากฎโฉม พอเปิดกล่องออกซูชิ ปลาดิบ แถมถ้วยน้ำซุปอีก ฉันลงมือทันที^O^
“อย่าเพิ่งกิน ให้ไปถึงก่อนดิ”
“ไปไหนอ่ะ”(ใส่ปากไปแล้ว)
“Miami beach”
“รู้ทางเรอะ”
“คิดว่านะ”
“-_-แล้วใบขับขี่อ่ะ”
“ไม่มี เย้!!^O^”
“อย่ามาเย้นะ”
“หายปวดหัวยัง”
“โดนลมแล้วก็ดีขึ้นแล้ว”
45นาทีต่อมาเราก็มาถึง พี่ชายจอดรถใต้ต้อปาล์ม ลมไม่แรงมากเราจัดปาร์ตี้เล็กๆกัน มีอาหาร มีแชมเปญ มีพี่ชาย เท่านี้ก็พอแล้ว
“ฉันนึกว่าที่นี่จะมีแต่ท่าเรือซะอีก”
“ท่าเรือก็สวยนะ”
“อยากล่องเรือไปรอบโลก”
“ความฝันเหรอ”
“ไม่ใช่หรอก แค่อยากน่ะ”
“แล้วความฝันสูงสุดของไอล่ะ”
“ไปหาพระเจ้า”
“-_-ไม่ใช่ ก่อนตายน่ะ”
“อยากไปเที่ยวรอบโลก ไปแคริบเบียน เมดิเตอร์เรเนียน ฮาวาย สเปน ฝรั่งเศส เยอรมันนี มัลดีฟ ไปช็อปปิ้งที่ชิบุย่าในฤดูหนาว ไปนอนที่วิคตอเรียพีคที่ฮ่องกง ไป นิวยอร์ค แคนาดา ออสเตรเลีย นิวซีแลนด์ ไปกับพี่ชาย ไปกัน 2 คน”
“ไม่มีเงินไปอ่ะ”
“แค่มีพี่ชายก็พอ”
“ฉันอยากทำรีสอร์ท ที่ติดทะเล รีสอร์ทแบบที่มีหลายตัวอาคาร มีบรรยากาศแบบปราสาทญี่ปุ่น พี่ชายก็ทำร้านอาหารให้รีสอร์ท เราช่วยกันดูแล^o^”
“เจ๋งเลยนะเนี่ย บรรยากาศแบบญี่ปุ่น มีอาหารหลายๆแบบ พี่ตัดสินใจเรียนทำอาหารฝรั่งเศสแล้วนะ เราจะมีอาหารหลายๆแบบมีรีสอร์ทกัน อีกไม่เกิน7ปีเอ้า”
“ฉันจะเรียนการจัดการการท่องเที่ยว การโรงแรม มาบริหารงาน”
“พอไอเรียนจบเราก็แต่งงานกัน พี่ชายก็จะพาไอไปเที่ยวรอบโลกตอนที่พี่ชายไปเรียนทำอาหารหลายๆประเทศ ^-^”
“ลุงเคนอิจิจะยอมเหรอ”
“ไม่รู้สิ”
ฉันหลับตาลงพิง ไหล่พี่ชายและ
คร่อกZZzzz…
....................................
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น