ลำดับตอนที่ #48
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #48 : -48- END
“ไงไอเป็นไงบ้างจ๊ะ พวกเรามาเยี่ยม ไงรินเธอชนะอย่างที่คุยรึเปล่ายะ”
เมย์ แอนนี่ ซาร่า พี่โซ พี่เบลคนสวยที่ทำให้จัสมินอึ้งแล้วก้มมองผิวคล้ำของตัวเอง
ฉันแนะนำพวกกระเหรี่ยงให้ทุกคนรู้จัก แล้วงานเลี้ยงก็ดำเนินต่อไป
เมย์กอดฉันแล้วสั่งให้ฉันหมุน 3 รอบแล้วย่อเข่า ชมว่าฉันสวย แต่ก็อดกระแนะกระแหนไม่ได้ว่าฉันเริ่มแก่ก่อนวัยอันควร แอนนี่ตรงเข้าไปกอดริน ซาร่าเข้าไปคุยกับจูเลียเพราะจำได้ว่าจูเลียเป็นนางแบบคนสำคัญที่มีอิทธิพลต่อการแต่งตัวของเธอ ตอน 4 ทุ่มคุณป๋าก็มาอธิบายทุกอย่างให้ฟัง แถมยังหัวเราะฉันด้วย
กว่าจะได้นอนก็ปาเข้าไปตี 2 เราส่งเสียงดังคุณยายแทบคลั่ง
จัสมินมีแฟนสุดหล่อมารับ หล่อจริงๆนะ หน้าตาคล้ายๆโอแลนโด้ บลูมเลย จูเลียต้องบินกลับเยอรมันเพราะมีงานมากมายรอเธออยู่ หลินต้องบินไปฮ่องกงเพราะกิ๊กเธอมีคนอื่น เธอบอกว่าจะไปยิงมันทิ้ง ฉันหวังว่าเธอคงล้อเล่นทุกคนแยกกันกลับบ้านยกเว้นพวกกระเหรี่ยงที่จะให้พาทัวร์ไมอามี่
ฉันนอนเบียดกับริน เมย์ แอนนี่ ซาร่า พี่เบลไม่ไหวขอแยกไปนอนคนเดียว พี่ชาย ริว พี่โซก็หายไปหลังมาส่งที่หน้าห้อง
ฉันสะดุ้งตื่นขึ้นมาตอนตี5 แล้วออกปวิ่งตามปกติ ไม่ได้ออกมาด้วย ทั้งๆที่เธอออกมาทุกวันแท้ๆ
“เธอวิ่งทำไมอีกน่ะ ไอ”เมย์ตื่นแล้อกมาสูดอากาศที่ระเบียงแล้วสังเกตเห็นฉัน
“อ้าว!! ถ้าฉันไขมันเผละก็โดนเธอล้อจนเหี่ยวตายสิ”
“บ้ารึไง!! หุ่นเธอดีจะตาย”
“ใช่ ไอมันบ้าไปแล้ว”รินเดินขยี้ตาออกมาจากห้อง”
“เธอไม่วิ่งเหรอริน เธอเคยวิ่งทุกวันนี่นา”
“ไม่อ่ะ ฉันจะวิ่งไปทำไมในเมื่อฉันชนะแล้ว ฉันจะกลายเป็นลูกเจี๊ยบสุดแสบคนเดิมแล้ว”
“ -_- อะไรนะยะ“
“เธอมันบ้าไงล่ะ”รินส่งท้ายแล้วเดินจากไป
“อย่าไปฟังยัยนั่นเลย ไปเที่ยวกันเหอะ”
ฉันอาบน้ำแต่งตัวเสร็จคนสุดท้ายเลย หลังอาหารเช้าคุณายที่ดูจะชอบอกชอบใจพี่เบลเป็นพิเศษก็ส่งกล่องซูชิให้พี่เบลกล่องใหญ่
เราเริ่มกันที่ชายหาดไมอามี่
“ฉันมาแล้วไมอามี่ ฉันมาแล้วอเมริกา” พี่เบลตะโกนใหญ่เลย
ไปจบกันที่บาร์ในเมือง
วันต่อมา
คุณป๋าเป็นสปอนเซอร์ให้เราไปช็อปปิ้งกันที่นิวยอร์ค ฉันกระหน่ำซื้อน้ำหอม เสื้อขนสัตว์ รองเท้าส้นสูง เสื้อผ้า เครื่องสำอาง แต่ดูท่าคนอื่นจ้ามากกว่าฉันอีก เราเจอลินเซย์ โลฮาน ในร้านอาหาร ฉันไม่แน่ใจนักแต่เมย์กับแอนนี่ยืนยันว่าใช่
จัสมินโทรมาหาฉันแล้วชวนไปฮาวาย ฉันได้รู้จักเซิร์ฟเป็นครั้งแรก พี่ชายเล่นเซิร์ฟห่วยมาก บางทีนี่อาจจะเป็นหนึ่งในไม่กี่อย่างที่พี่ชายทำไม่ได้ แต่จัสมินบอกว่าฉันมีพรสวรรค์ พวกกระเหรี่ยงไม่ทำอะไรนอกจากใส่บิกินี่ส่องหนุ่มผิวแทนตามชายหาด พี่โซกับพี่เบลก็แยกไปเดทกัน พี่ชายลากฉันไปจากหาด หลังจากที่หนุ่มหล่อเริ่ดมาทักฉัน พี่ชายห่อฉันด้วยเสื้อยืดของเขา แล้วจิกไปกินพั้นช์เย็นๆในร้านของปีเตอร์ จัสมินบอกว่าอีก 2 เดือนจะทำเป็นร้านแฝดขายอุปกรณ์เซิร์ฟ น่าอิจฉาจัง
ฉันอยากให้ความสุขของฉันยืนยาวอย่างนี้ตลอดไปจัง
ตอนกลางคืนพี่ชายออกไปกับพี่โซ แล้วกลับมาบอกว่าเจอโรงแรมเล็กๆริมหาดที่คุณป๋าเป็นหุ้นส่วนแล้ว และมันจะเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตเราในอีกไม่กี่ปี
ชายหาดยามค่ำคืนของฮาวายทำให้ฉันร้องไห้อยู่ในอ้อมกอดของพี่ชายสุดที่รักของฉัน
เราจูบกันเนิ่นนานเสียจนฉันรู้สึกว่าแทบจะละลาย
พี่ชายชวนฉันเข้าไปต่อในบ้านพักเล็กๆของจัสมิน
ฉันหวังว่าฉันจะลืมตาขึ้นมาภายใต้อ้อมกอดที่แสนจะอบอุ่นของพี่ชาย
อ๊ะ!!!
ไม่ใช่สิ
My Love ต่างหาก!!!
==============THE END==============
Goddam!!!!+_+
เจี๊ยกกกก
จบแล้วจ้า
แต่จะต่อให้อีกจิ๊ดนะ
ขอบคุณพระเจ้าที่ทำให้เรื่องนี้จบลงได้
ขอบคุณทุกๆกำลังใจที่ถ้าไม่มีก็คงทำไม่สำเร็จ
ขอบคุณตัวเองที่ทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอันซักที
ขอบคุณค่า
ฉันดีใจมากจริงๆนะเนี่ย
T-T
เมย์ แอนนี่ ซาร่า พี่โซ พี่เบลคนสวยที่ทำให้จัสมินอึ้งแล้วก้มมองผิวคล้ำของตัวเอง
ฉันแนะนำพวกกระเหรี่ยงให้ทุกคนรู้จัก แล้วงานเลี้ยงก็ดำเนินต่อไป
เมย์กอดฉันแล้วสั่งให้ฉันหมุน 3 รอบแล้วย่อเข่า ชมว่าฉันสวย แต่ก็อดกระแนะกระแหนไม่ได้ว่าฉันเริ่มแก่ก่อนวัยอันควร แอนนี่ตรงเข้าไปกอดริน ซาร่าเข้าไปคุยกับจูเลียเพราะจำได้ว่าจูเลียเป็นนางแบบคนสำคัญที่มีอิทธิพลต่อการแต่งตัวของเธอ ตอน 4 ทุ่มคุณป๋าก็มาอธิบายทุกอย่างให้ฟัง แถมยังหัวเราะฉันด้วย
กว่าจะได้นอนก็ปาเข้าไปตี 2 เราส่งเสียงดังคุณยายแทบคลั่ง
จัสมินมีแฟนสุดหล่อมารับ หล่อจริงๆนะ หน้าตาคล้ายๆโอแลนโด้ บลูมเลย จูเลียต้องบินกลับเยอรมันเพราะมีงานมากมายรอเธออยู่ หลินต้องบินไปฮ่องกงเพราะกิ๊กเธอมีคนอื่น เธอบอกว่าจะไปยิงมันทิ้ง ฉันหวังว่าเธอคงล้อเล่นทุกคนแยกกันกลับบ้านยกเว้นพวกกระเหรี่ยงที่จะให้พาทัวร์ไมอามี่
ฉันนอนเบียดกับริน เมย์ แอนนี่ ซาร่า พี่เบลไม่ไหวขอแยกไปนอนคนเดียว พี่ชาย ริว พี่โซก็หายไปหลังมาส่งที่หน้าห้อง
ฉันสะดุ้งตื่นขึ้นมาตอนตี5 แล้วออกปวิ่งตามปกติ ไม่ได้ออกมาด้วย ทั้งๆที่เธอออกมาทุกวันแท้ๆ
“เธอวิ่งทำไมอีกน่ะ ไอ”เมย์ตื่นแล้อกมาสูดอากาศที่ระเบียงแล้วสังเกตเห็นฉัน
“อ้าว!! ถ้าฉันไขมันเผละก็โดนเธอล้อจนเหี่ยวตายสิ”
“บ้ารึไง!! หุ่นเธอดีจะตาย”
“ใช่ ไอมันบ้าไปแล้ว”รินเดินขยี้ตาออกมาจากห้อง”
“เธอไม่วิ่งเหรอริน เธอเคยวิ่งทุกวันนี่นา”
“ไม่อ่ะ ฉันจะวิ่งไปทำไมในเมื่อฉันชนะแล้ว ฉันจะกลายเป็นลูกเจี๊ยบสุดแสบคนเดิมแล้ว”
“ -_- อะไรนะยะ“
“เธอมันบ้าไงล่ะ”รินส่งท้ายแล้วเดินจากไป
“อย่าไปฟังยัยนั่นเลย ไปเที่ยวกันเหอะ”
ฉันอาบน้ำแต่งตัวเสร็จคนสุดท้ายเลย หลังอาหารเช้าคุณายที่ดูจะชอบอกชอบใจพี่เบลเป็นพิเศษก็ส่งกล่องซูชิให้พี่เบลกล่องใหญ่
เราเริ่มกันที่ชายหาดไมอามี่
“ฉันมาแล้วไมอามี่ ฉันมาแล้วอเมริกา” พี่เบลตะโกนใหญ่เลย
ไปจบกันที่บาร์ในเมือง
วันต่อมา
คุณป๋าเป็นสปอนเซอร์ให้เราไปช็อปปิ้งกันที่นิวยอร์ค ฉันกระหน่ำซื้อน้ำหอม เสื้อขนสัตว์ รองเท้าส้นสูง เสื้อผ้า เครื่องสำอาง แต่ดูท่าคนอื่นจ้ามากกว่าฉันอีก เราเจอลินเซย์ โลฮาน ในร้านอาหาร ฉันไม่แน่ใจนักแต่เมย์กับแอนนี่ยืนยันว่าใช่
จัสมินโทรมาหาฉันแล้วชวนไปฮาวาย ฉันได้รู้จักเซิร์ฟเป็นครั้งแรก พี่ชายเล่นเซิร์ฟห่วยมาก บางทีนี่อาจจะเป็นหนึ่งในไม่กี่อย่างที่พี่ชายทำไม่ได้ แต่จัสมินบอกว่าฉันมีพรสวรรค์ พวกกระเหรี่ยงไม่ทำอะไรนอกจากใส่บิกินี่ส่องหนุ่มผิวแทนตามชายหาด พี่โซกับพี่เบลก็แยกไปเดทกัน พี่ชายลากฉันไปจากหาด หลังจากที่หนุ่มหล่อเริ่ดมาทักฉัน พี่ชายห่อฉันด้วยเสื้อยืดของเขา แล้วจิกไปกินพั้นช์เย็นๆในร้านของปีเตอร์ จัสมินบอกว่าอีก 2 เดือนจะทำเป็นร้านแฝดขายอุปกรณ์เซิร์ฟ น่าอิจฉาจัง
ฉันอยากให้ความสุขของฉันยืนยาวอย่างนี้ตลอดไปจัง
ตอนกลางคืนพี่ชายออกไปกับพี่โซ แล้วกลับมาบอกว่าเจอโรงแรมเล็กๆริมหาดที่คุณป๋าเป็นหุ้นส่วนแล้ว และมันจะเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตเราในอีกไม่กี่ปี
ชายหาดยามค่ำคืนของฮาวายทำให้ฉันร้องไห้อยู่ในอ้อมกอดของพี่ชายสุดที่รักของฉัน
เราจูบกันเนิ่นนานเสียจนฉันรู้สึกว่าแทบจะละลาย
พี่ชายชวนฉันเข้าไปต่อในบ้านพักเล็กๆของจัสมิน
ฉันหวังว่าฉันจะลืมตาขึ้นมาภายใต้อ้อมกอดที่แสนจะอบอุ่นของพี่ชาย
อ๊ะ!!!
ไม่ใช่สิ
My Love ต่างหาก!!!
==============THE END==============
Goddam!!!!+_+
เจี๊ยกกกก
จบแล้วจ้า
แต่จะต่อให้อีกจิ๊ดนะ
ขอบคุณพระเจ้าที่ทำให้เรื่องนี้จบลงได้
ขอบคุณทุกๆกำลังใจที่ถ้าไม่มีก็คงทำไม่สำเร็จ
ขอบคุณตัวเองที่ทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอันซักที
ขอบคุณค่า
ฉันดีใจมากจริงๆนะเนี่ย
T-T
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น