Fic Doraemon luka x nobita Some Day
แสงจันทรายามราตรีสาดส่องกระทบบนใบหน้าของคุณช่างงดงาม จ้องมองคุณจากฝากฝั่งรอคอยเพียงคุณ จะรอวันนั้นที่เราจะได้พบกัน
ผู้เข้าชมรวม
5,096
ผู้เข้าชมเดือนนี้
69
ผู้เข้าชมรวม
5.09K
หมวด : นิยายวาย
อัปเดตล่าสุด : 16 ต.ค. 62 / 04:13 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้
ฟินกับมิตรภาพของเขาจนต้องมาคลอดนิยายสั้นค่ะ!! ใครที่ยังไม่ได้ไปดู โดราเอม่อน เดอะมูฟวี่ ตอนโนบิตะสำรวจดินแดนจันทรา อย่าลืมไปซื้อบัตรที่โรงภาพยนต์นะคะ!! สนุกมาก จนฉันฟิน อิอิ
คำเตือน!!! นิยายสั้นนี้มีเนื้อหาสปอยล์ บางฉากใครยังไม่ได้ดูรีบไปดูนะคะ และมีการกาวมากถึง 99.99+1%
เนื้อเรื่อง
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
Title : Some Day
Pairing : Luka x Nobita
Rate : เราว่ามันใสๆนะใสมาๆ ไม่ G ็ PG อ่ะ
ะสบายีรึเปล่า?
ะมีวามสุีรึเปล่านะ?
ำถามที่อยาะถามมามายและำพู่าๆถูเ็บไว้ภายในอ ยันึถึอ้อมออุ่นๆออีฝ่ายที่มอบให้่อนะาลา
แสอันทรายามรารียัามและรารึในออเามาลอ วามสวยามยามไ้้อมอ วาสีเทา้อมอวันทร์สีนวลพลาเอ่ยำถามอย่าเียบๆ
" วันนี้ัน็ยัแย่เหมือนเิมในารวิ่ แล้วนายเป็นยัไบ้าลูะ? "
ัวเาส่วยหัวน้อยๆให้ับัวเอที่เอาแ่พูับันทรายามรารีในทุๆวัน
" นายะรู้สึเหมือนันรึเปล่า? ...วามรู้สึแปลในอน่ะ..." ัวเา้มหน้าลหยาน้ำามัน่อยๆลอรอบวานร้อนผ่าว...
หาเราไ้เอันอีสัรั้็ยัี ...อแ่สัรั้
ัวเา่อยๆลุออาเ้าอี้่อนะ่อยๆแทรายใ้ผ้าห่มนุ่ม เพียไม่นานเปลือา่อยๆปิลและหลับใหลไปับ่ำืนอยามรารีที่แสนาม รารีที่เียบเหา
สายลมอ่อนๆ่อยๆโยพัผ่านใบหน้าและลุ่มผมอโนบิะอย่าแผ่วเบา ราวับำลัปลอบประโลมอย่าอ่อนโยน ลิ่นหอมอ่อนๆอสายลม่วยทำให้โนบิะผ่อนลายอย่าแปลประหลา
สายลม่อยๆปราร่าอใรสันำลัยืนมอโนบิะ้าๆฟู ร่านั้นนั้ล้าๆที่นอน ่อนะับ้อร่าออีนที่เาเฝ้าอยมอาวันทร์ที่แสนไล
วามิถึ ห่วหา และ ห่วใย มันไม่เยลลมีแ่ะเพิ่มมาึ้น
ิถึเหลือเิน แ่็ทำไ้เพียแ่อทนรอ...รอวันที่สัวันเราะไ้พบหน้าัน
อยาะอยู่้วยันนานๆ...แ่็ทำไม่ไ้ อยาะเห็นนายยิ้ม หัวเราะ มีวามสุ ้วยัวเอแ่ไหน็ทำไม่ไ้ ัวเานั้นไร้พลั แ่็ไ้เทโนโลยีอเพื่อนระ่ายัวน้อย่วย...็ยัี..
ฝ่ามือยื่นออไปแะลบนพวแ้มอร่าที่นอนหลับไหลอย่ามีวามสุ ่อนที่แสอันทรายามรารีนี้ะหมล
ริมฝีปา่อยๆสัมผัสแะลบนหน้าผามนอร่าที่ำลันอนอยู่ ่อนะยืนึ้นเ็มวามสู ่อนที่ร่านั้นะ่อยๆหายไปพร้อมับสายลมอ่อนเบาๆ ็พูึ้นอย่าแผ่วเบา รอยยิ้มถูประับึ้นใบหน้า...และหายไปพร้อมับส่ายลมอ่อนๆ
" ะรอนายนะสัวันนึที่เราะไ้เอันอีรั้ "
" ลูะ!? "
โนบิะื่นึ้นมาในยามรารีำลัเลือนหายไป แสอวันทร์่อยๆอ่อนล วามอ่อนโยนอสายลมนั้นเาำไ้ีมันเหมือนับอนที่เอันรั้แร แ่ในอนนั้นรุนแรว่าอนนี้มา สายลมอลูะมันอ่อนโยนและแผ่วเบา...เสียและสัมผัสอลูะ ัวเายัำไ้ี
วาสีนิลลอไป้วยน้ำา ่อนะรอยยิ้มที่สใสึ้น
" อบุนะ...สัวันนึเราะ้อไ้เอันอีแน่ "
-------- F I N --------
ผลงานอื่นๆ ของ BlackAlone ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ BlackAlone
กำลังโหลด...
คำนิยม Top
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
คำนิยมล่าสุด
เขียนคำนิยมยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ความคิดเห็น