ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Got7]Got 2 Survive {BNior,JackJae,MarkBam}

    ลำดับตอนที่ #28 : ตอนที่ 27 : 27th Bullets 100% จ้า

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.54K
      16
      21 ก.ย. 57



    ตอนที่ 27 : 27th Bullets





    ก่อนที่ไฟบนเวทีแห่งโชคชะตาจะสว่างขึ้น  สมาชิก 2PM และ Got7 ได้ขึ้นไปสแตนบายกลาง

    เวทีด้วยการปีน บันไดในความมืด






     

    เวทีวันนี้เป็นรูปแบบที่ไม่เคยเห็นที่ไหนมาก่อน  คือ เวทีจะถูกยกสูงขึ้นจากพื้น 20 เมตร และมี

    การแบ่งเวทีย่อย เป็น 4 เวที โดยทั้ง 4 เวทีจะเชื่อมกันด้วยคานเหล็กกล้ากว้าง 1 เมตร  ยาว 50

    เมตร (นับจากจุดตัดกึ่งกลางถึงปลายเวที - สเกลจริงแขนเวทียาวกว่าในรูปเท่านึงนะคะ) โดยเวที

    จะแบ่งเป็นคู่ วางตัดกันเป็นตัว เอกซ์
     X ตามทิศ - เหนือใต้ และ ตะวันออก - ตะวันตก เวทีแต่ละ

    คู่เชื่อมด้วยคานเดียวกัน แล้วมีลิ่มพีรามิดขนาดใหญ่อยู่ตรงกลางทำหน้าที่เป็นจุดศูนย์ถ่วง 

    เหตุผลก็คือ เวทีแต่ละคู่ เหนือ - ใต้ จะมี สมาชิกแก๊งยากูซ่าประจำเวทีละ 30 คน ส่วนเวทีคู่ตะวัน

    ออก - ตะวันตก จะมีสมาชิกแก๊งยากูซ่าประจำอยู่ ฝั่งละ 20 คน รวมเป็น 100 คน (ดูภาพ

    ประกอบนะคะ)
    ลิ่ม กับคาน จะทำหน้าที่เหมือนตาช่าง หรือ ม้ากระดก  คือในตอนเริ่มต้นที่

    จำนวนคนสองข้างเท่ากัน ระนาบเวทีก็จะเป็นแนวตรงขนานพื้นปรกติ แต่ถ้า หลังจากแข่งไปแล้ว

    จำนวนคนแต่ละฝั่งมีการเปลี่ยนแปลง ด้านที่มีคนมากจะหนักกว่า และร่วงแตะพื้น ด้านที่คนน้อย

    กว่าก็จะ ลอยสูงขึ้น  ผู้ที่ ตกถึงพื้นล่างเวที จะต้องออกจากการแข่งขัน โดยถ้าเป็นฝ่ายยากูซ่า

    เองจะต้องถูกฆ่าทิ้ง แต่ถ้าเป็นฝ่ายไอดอลถ้าไม่ตายก็จะต้องเสียอิสระหมดอนาคต และกลาย

    เป็นคนของแก๊งยากูซ่าประจำเมืองไป 






     

    เนื่องจากการโชว์นี้เป็นธุรกิจ  เหล่ายากูซ่าที่เป็นเจ้าภาพเข้าแข่งนั้น ก็มีการฝึกฝน เทรนนิ่ง ผ่าน

    ศึกร้อนหนาวมาไม่น้อย รวมถึงมีการคัดเลือกอย่างเข้มงวดเช่นกัน  ตลอดโชว์ 3 ชั่วโมงนั้น  

    ไอดอล บางทีมก็ ไม่สามารถสังหารยากูซ่าได้หมดทันเวลา หรือบางที ยากูซ่าเหล่านี้ก็สามารถ

    สังหารไอดอลหน้าใหม่ได้ ก็จะมีการเลื่อนระดับ จัดตำแหน่ง ในหมู่ ยากูซ่าเองเหมือนกัน พวกที่

    เก่งมากๆ ผ่านมาหลายสนาม ก็ได้ค่าตอบแทนสูง และเป็นตัวเรียกแขก มีแฟนคลับโด่งดังไม่แพ้

    ไอดอล ในการแข่งขันวันนี้ มียากูซ่าระดับสูงที่ว่า นั้น เข้าร่วมด้วย โดยมีระดับ ขุนพล 10 คน (มี

    ประสบการณ์ร่วมโชว์มากกว่า 10 ครั้ง และ มีประวัติสังหารไอดอลได้ 10 คนขึ้นไป ) และรอง

    ขุนพลอีก 10 คน (มีประสบการณ์ร่วมโชว์มากกว่า 5 ครั้ง และ มีประวัติสังหารไอดอลได้ 2 คนขึ้น

    ไป ) การสังเกตนั้นไม่ยาก  พวกเขาจะแต่งสูทผ้าไหมสีดำ ใส่แว่นดำ และใช้ดาบเอฟุตาชิ (คล้าย

    ดาบซามูไร แต่โค้งกว่า) ยาว 70
    cm. ปลอกดาบประดับดัวยทอง แตกต่างจากดาบทั่วไป

    เป็นการบ่งบอกชนชั้น







    2PM วันนี้แต่งชุดหนังสีดำ ใส่บอดี้สูทข้าง ในแบ่งทีมโดย  

                 

                  นิชคุณ กับ อูยอง ได้อาวุธเป็น คาตาน่า (ดาบซามูไร-นึกถึงเรื่อง kill bill ก็ได้ค่ะ ดาบ

    ที่นางเอกใช้) ขนาด 75
     cm. 1 อัน และ ดาบสั้นนินจา 1 คู่( ดาบนินจาต่างจากดาบซามูไรคือ

    ใบดาบเป็นเส้นตรงไม่โค้ง และอาจจะไม่มี กระบังดาบ) รับผิดชอบ ทิศเหนือ







                  จุนโฮ กับ ชานซอง ได้อาวุธเป็น ดาบ วากิซาชิ (คล้ายคาตาน่าแต่สั้นกว่า) ขนาด 50

    cm. 1 คู่ และ หอกยาริ 2   คม 1 อัน รับผิดชอบ ทิศใต้







                  แทคยอน กับ จุน เค (มินจุน) ได้อาวุธเป็น โนดาชิ (เป็นดาบที่ยาวมากกว่าปรกติ ใช้

    กวาดบริเวณกว้างได้ดี) ขนาด 100
    cm.1 อันและคาตาน่า 80 cm. 1 อัน รับผิดชอบทิศตะวันตก







    Got7      วันนี้ใส่ชุดทีม สีฟ้าลายพราง สดใส เด่น



                  แจบอม ยูคยอม มาร์ค และแจ๊กสัน ได้ คาตาน่า 75 cm. 2 เล่ม  วากิซาชิ ขนาด 60

    cm. 1 เล่ม และ ตันโตะ    ขนาด 30 cm. 1 คู่ (มีดญี่ปุ่น ไม่มีกระบังมือ เหมาะกับการตัด ปาด

    มากกว่า จ้วงแทง แบบ คอมแบทไนฟ์ หรือ  มีดสปาร์ต้า) รับผิดชอบ ทิศตะวันออก

     




     

    เสียงกลองไทโกะ (กลองญี่ปุ่น 5 ชิ้น) ค่อยๆรัวดังขึ้นทีละนิด ละนิด ในความมืด ตามจังหวะการ

    เต้นของหัวใจสมาชิกทีม
    Got7 ที่เต้นรัว ด้วยความตื่นเต้น  ก่อนจะกระหึ่ม ก้อง ทั่ว ฮอล์ โดยไม่

    ต้องใช้เครื่องขยายเสียง เสียงกลองรัวเร็วขึ้นๆๆจนเข้าสู่ช่วงพีค เร่งเร้าเกือบ นาที แล้วเงียบลง

    พร้อมเสียงปรบมือ และ สปอท์ไลท์ที่สาดมาตามเวที ทั้ง 4   จากนั้นเสียงโห่ร้องต้อนรับ ดัง

    กระหึ่ม ของ คนกว่า 20
    ,000 ที่เข้าชมวันนี้ ก็ดังขึ้น ยาวนาน พร้อมการแนะนำประวัติของผู้เข้า

    แข่งขัน







    แบมแบมทั้งขนลุก และหูอื้อ ตาลาย ขาสั่น คล้ายจะเป็นลมให้ได้ เขาไม่รู้เรื่องเลยว่า โฆษกพูด

    อะไรบ้าง แม้จะฟังภาษาญี่ปุ่นออก สนามแข่งและพลังของผู้ชม บรรยากาศ มันช่างอลังการ หนัก

    อึ้ง ทุกอย่างเกินกว่าที่จินตนาการไว้มาก มันต่างจากการดูผ่านทีวีจริงๆ
    เมื่อหันไปทั้ง 4 ทิศ มีจอ

    ทีวีขนาดยักษ์ ติดให้ดู ทั้ง 4 ด้าน กำลังแสดงภาพและกราฟฟิค แนะนำผู้เข้าแข่งขัน







    แบมแบม ตัวสั่น เซ ไปชนยูคยอม ที่ก็สั่นพอๆกัน ทั้งสองจึงหันมาทำไฮไฟว์ แปะมือกันเองเพื่อ

    ทำลายความตื่นเต้น






     

    แจบอม เดินเข้ามาเรียกสมาชิก ล้อมวง ก่อนจะกล่าวปลุกใจ





     

    "อย่าลืมกฎ 2 ข้อของเรานะ พวกเราต้องรอด กลับไป คัมแบ๊ค ที่เกาหลีเดือนหน้าให้ได้ Come

    and get it Got7 จ่าห์!!!" เหล่าสมาชิกทุกคนกอดคอ ล้อมเป็นวงกลม เอามือวางประสานกัน แล้ว

    ตะโกนสุดเสียงเพื่อปลดปล่อยความเครียดและเรียกความมั่นใจ






     

    ต้นเกมฝั่ง Got7 รับผิดชอบ ทิศตะวันออกที่มี ยากูซ่า 20 คน และ ในนั้น มีระดับขุนพล 3 คน

    รองขุน พล 1 คน






     

    ทางเดินเชื่อมระหว่างสนามที่กว้าง 1 เมตรนั้น พอต่อการเดิน เคลื่อนไหว แต่ไม่พอต่อการเดิน

    สวน หรือยืนคู่กันของผู้ชายตัวใหญ่ 2 คนแน่ๆ ดังนั้น ถ้าไม่ไปยืนบนพื้นสนามย่อย ก็จะมีคู่ต่อสู้

    เรียงแถวเข้ามาทีละ 1 เท่านั้น






     

    สมาชิก Got7 ได้รับคำสั่งว่า ห้ามเคลื่อนไหวเกิน 20 เมตรแปลว่า ห้ามเข้าสู่สนามย่อย ให้

    เคลื่อนไหวได้เฉพาะตามทางเดินเท่านั้น  ซึ่งนั่นเป็นข้อดี ที่จะทำให้ไม่เสียเปรียบมาก
    ....ถ้าทำ

    ตามแผน






     

    สมาชิกที่มีอาวุธ ไปยืนเข้าแถวโดยมี แจบอม ถือ คาตาน่า รอปะทะเป็นคนแรก ตามด้วย ยูคยอม

    ที่ถือ คาตาน่าเช่นเดียวกัน  แล้วเป็นมาร์ค ถือวากิซาชิ และปิดท้ายด้วย แจ๊กสัน ที่ใช้ ตันโตะ คู่ 2

    มือ






     

    ยองแจรับผิดชอบ ติดตามเวที ทิศใต้และตะวันตก หันหลังชนกับแบมแบม ที่รับผิดชอบเวทีทิศ

    เหนือ กับตะวันออก ทั้งสองคอยรายงานให้จินยองประมวลผล และวางแผน






     

    หลังจากเสียงฆ้องขนาดใหญ่ เส้นผ่าน ศูนย์กลางเกือบ 1.5 เมตร ถูกตีโดยพวกยากูซ่าดังขึ้น

    เป็นสัญญาณเริ่มการแข่งขัน ฝั่งไอดอล คือ
    2 PM และ Got7 ก็รุกเข้าหาเวทีแต่ละด้านที่มียากู

    ซ่าคุมอยู่ก่อน
    ตามทีมที่แบ่งไว้







    ทิศเหนือ อูยอง และนิชคุณ เปิดฉาก โจมตีใส่ยากูซ่าที่ไม่มีอาวุธก่อน  ดาบคาตาน่าที่เพิ่มระยะ

    โจมตีช่วยให้ นิชคุณไม่โดนเหล่ายากูซ่ากรูเข้ามารุม  เขาตวัดคมดาบด้วย 2 มืออย่างคล่อง

    แคล้ว ใบดาบที่คมวาว ตัดทุกสิ่งที่สัมผัสได้อย่างง่ายดาย คาตาน่านั้นได้พรากลมหายใจ ออก

    จากร่างเหล่ายากูซ่าได้ ถึง 3 คนในเวลาไม่ถึงนาที ส่วน อูยองเองก็ตวัดดาบนินจา คู่อย่าง

    รวดเร็วพริ้วไหว รับการโจมตีจากขุนพล คนหนึ่งที่อยู่ตรงนั้น






     

    ทิศใต้ จุนโฮ ยืนยิ้มสบายๆ คอยใช้ดาบ วากิซาชิ คู่ ฟันซ้ำ ยากูซ่าที่รอดจากคมหอกยาริของ

    ชานซองออกมา  หมียักษ์ มักเน่ของ
    2PM เปิดฉากบ้าพลังใช้ หอกกวาดยากูซ่าที่อยู่ใกล้ ตก

    เวทีไป 3-4 คน ทำให้เวที ฝั่งทิศใต้เริ่มยกตัวสูงขึ้นนิดๆ และเวทีฝั่งทิศเหนือเริ่มเทต่ำลงหน่อยๆ






     

    ทิศตะวันตก แทคยอน ใช้ดาบโนดาชิ ฟันกวาดร่างผู้ที่อยู่ใกล้ขาดกระเด็น 2 ท่อนด้วยความ

    เกรี้ยวกราด รุนแรง พร้อมตะโกนใช้เสียงข่มไปด้วย  เลือดสีแดงสดพุ่งไหลกะเซ็น  กระจายอาบ

    พื้นเวที เรียกเสียงฮือฮา และภาพโคลสอัพขึ้นจอใหญ่ อย่างชัดเจน ขณะที่จุนเค นั่งยองๆ กอด

    คาตาน่า มอง อย่างอู้งาน
    ห่างไปไม่ไกลนัก







    ทิศตะวันออก รองขุนพลฝั่งยากูซ่าในชุดสูท ถอดเสื้อนอกออกเหลือเสื้อเชิตสีขาว และพับแขน

    เสื้อขึ้นมาครึ่งแขนโชว์รอยสักใต้ร่มผ้า รูปร่างสูงล่ำ ใส่แว่นดำ  ประเดิม เดินนำขบวนมาก่อน เขา

    ชักดาบเอฟุตาชิ คมวาว ออกจากฝัก สีทอง ถือดาบด้วยมือซ้าย และถือฝักดาบด้วยมือขวา






     

    แจบอมขมวดคิ้ว จ้องการเคลื่อนไหวของผู้มาท้าทายอย่างไม่วางตา ตอนนี้ขอท้าวความก่อนเลย

    ว่า สมาชิกทีม
    Got7 รวมทั้งตัวเขานั้นนั้นฝึกอาวุธพวกดาบ ญี่ปุ่น กันน้อยมาก การต่อสู้ด้วยดาบ

    ซามูไรมันเป็นศาสตร์และศิลป์ของการสังหารชั้นสูงอย่างหนึ่ง ซึ่งการจะเรียนรู้เชี่ยวชาญต้องใช้

    เวลานาน หรืออย่างน้อยก็นานกว่าที่พวกเขาได้มีโอกาสสัมผัสมันมา  คนที่พอจะดูมีพรสวรรค์

    ที่สุดในทีมก็คงเป็น แบมแบม กับจินยอง  แต่แบมแบมก็บาดเจ็บอยู่ ส่วนจินยองต้องเก็บข้อมูล

    และวางแผนการต่อสู้ ซึ่งสำคัญกว่า ดังนั้นหน้าที่นี้จึงตกกับเขาแทน
     โชคดีที่เจ้ารองขุนพล เดิน

    ทิ้งระยะห่างจากคนอื่นพอสมควร






     

    แจบอมชักคาตาน่าออกจากฝัก ถึงจะไม่ได้ใส่ชุดแบบญี่ปุ่น แต่ชุดวันนี้ของเขาก็มีเข็มขัด และ

    สามารถเหน็บฝักดาบไว้ที่เอวได้  เขาจับดาบด้วยสองมือแล้วคว่ำคมชี้ลงที่พื้น เตรียมง้างฟันขึ้น

    บน






     

    เจ้ายากูซ่าระดับรองขุนพล ยิ้ม หึ!  ให้กับการตั้งท่าของแจบอม เขาอยู่นอกระยะดาบของแจบอม

    อยู่ ตอนนี้ทั้งสอง ยืนห่างกันประมาณ 3 เมตร ก่อนปะทะ






     

    เจ้ายากุซ่ารองขุนพลเริ่มโจมตีก่อนด้วยการขว้างฝักดาบเข้าตรงหน้าแจบอมอย่างรวดเร็ว  ทำให้

    แจบอมต้องตวัดดาบขึ้นมาปัดป้อง นั่นทำให้เขาเสียจังหวะ






     

    เจ้ายากุซ่ารองขุนพล ได้ที สาวเท้าพุ่งหมายจะแทงเข้าคอแจบอมทันที แต่แจบอมมีปฏิกริยา

    ตอบโต้ไวกว่าคนปรกติหลายเท่า เขาเบี่ยงตัวหลบ พร้อมกระโดดถอยหลังทัน ทำให้คมดาบไม่

    โดนจุดสำคัญ แต่ก็ยังเข้าเป้าที่ซอกคอแทน






     

    คอนั้นมีเส้นเลือดใหญ่ และหลอดลมเป็นจุดสำคัญ แม้จะเลี่ยงได้ แต่คมดาบก็เฉือนเข้าตรงกล้าม

    เนื้อบ่า
    trapezius และลึกถึงกระดูกไหปลาร้า






     

    ว่ากันว่า คมดาบซามูไรนั้น นอกจากทำจากโลหะพิเศษ ที่คมมากแล้ว แผลที่ได้ยังทิ้งความเจ็บ

    ปวดให้มากกว่าอาวุธใดๆ แจบอมพึ่งประจักษ์ก็วันนี้เอง
      เลือดค่อยๆซึมไหลออกจากรอยแยก

    ของแผล และความปวดเกินบรรยายแล่นเข้าสู่ร่างกายและสมอง  แต่เขาก็ยังกันฟัน ตวัดคมดาบ

    กลับไม่ให้เจ้ายากุซ่านั่น เข้ามาใกล้ได้ง่ายๆ






     

    ยูคยอมเห็นท่าไม่ดีจึงชักดาบออกมา แล้วเดินแซง แจบอมขึ้นมาสู้แทน





     

    ยูคยอมจับดาบด้วยสองมือแล้วยกมันขึ้นมาระดับหางตา ข้อศอกซ้ายตั้งฉาก ข้อศอกขวาและใบ

    ดาบขนานกับพื้น  ในท่าเตรียมแทง เขาพุ่งสุดตัวเข้าจู่โจมเจ้ายากุซ่ารองขุนพลก่อน







     

    เจ้านั่นเบี่ยงตัวเล็กน้อยก็หลบคมดาบของยูคยอมได้  มันสวนกลับด้วยการวาดดาบเข้าฟันกลาง

    ลำตัว แต่ยูคยอมเอาสันดาบของเขากันไว้ได้ นั่นเป็นกับดักให้ยูคยอมเปิดช่องว่างอีกด้าน จึงโดน

    ลูกเตะเข้าชายโครงแทน






     

    ยูคยอมเสียหลักเซ ตัวเบี่ยงเกือบตกคาน ดีว่าแจบอมดึงตัวน้องเข้ามาทัน





     

    แจบอมสั่งให้ยูคยอมรีบคุกเข่าเอามือเท้าพื้นโดยที่เขาช่วยจับแขนของน้องไว้ และไวกว่าเจ้ายากู

    ซ่านั้นจะง้างดาบอีกครั้งทัน






     

    มาร์คก็กระโดดเหยียบไหล่ยูคยอม เทคตัวข้ามหัวเจ้ายากูซ่ารองขุนพลนั่นไป แล้วหันกลับมา

    โจมตีด้วยการเอาดาบ วากิซาชิ ของเขาเสียบเข้าที่ด้านหลังของเจ้านั่น ในตำแหน่งที่ทะลุถึง

    หัวใจด้านหน้าอย่างแม่นยำรวดเร็ว
    ก่อนจะดึงดาบออกมาด้วยใบหน้านิ่งเรียบ ปล่อยให้ร่างไร้

    วิญญาณของเจ้ายากูซ่ารองขุนพลตกลงไปสู่พื้นเบื้องล่าง







    ภาพทั้งหมดขึ้นจอใหญ่พอดี  ทั้งสนามถึงกับตกตะลึง เงียบกริบ ก่อนจะทิ้งจังหวะ โห่ร้อง เชียร์

    ทีม
    Got7 ขึ้นมาบ้าง ซึ่งในตอนแรกมีแต่เสียงเชียร์  2PM เท่านั้น






     

    ตอนนี้กระดานหก ฝั่งเวที ทิศเหนือกับทิศใต้นั้นผลัดกัน ขยับ ขึ้น - ลง ไปมาอย่างสนุกสนาน !?

    แต่ฝั่ง ตะวันออก กับตะวันตกนั้น สถานการณ์ไม่ค่อยดี ฝั่งตะวันตกนั้น ค่อยๆ เทตัวลงใกล้พื้น

    ด้านล่างเรื่อยๆ  เพราะ ยากูซ่าฝั่งตะวันออกพากันเดินออกจากสนามมา ออกันที่ทางเดินเชื่อม

    สนามมากกว่า ทำให้ ศูนย์ถ่วงของสนามทั้งสองไม่สมดุล

     




     

    ตอนนี้ผ่านไป เกือบจะครบ 1 ชั่วโมงแล้ว





     

    จินยองผู้รวบรวมข้อมูลตั้งแต่ต้นเกม เหมือนจะสรุปอะไรออกมาได้บ้าง ซึ่งก็ไม่ค่อยมีประโยชน์

    ต่อสถานการณ์ตรงหน้าเท่าไหร่






     

    "พวกนายว่า  พี่ๆ 2PM นี่เขาวางแผนอย่างอื่นกันนอกจากการแบ่งทีมไหมอ่ะ ทำไมดูเหมือนเอา

    มันส์กันอย่างเดียวเลยน๊า
    " จินยองขอความเห็นจาก แบมแบม และยองแจ  เพราะเท่าที่เขาดู

    จนถึงตอนนี้ เหล่า ฮยอง เดินหน้าละเลงเลือดกันอย่างเมามันส์ไม่มีใครหันหลังกลับมามองกันสัก

    คน






     

    ตอนนี้สิ่งที่ต้องทำโดยด่วนก็คือ เวทีฝั่ง แทคยอนฮยอง กับจุนเค ฮยอง อยู่ห่างจากพื้นสนาม ไม่

    ถึง 10 เมตรแล้ว(ตอนแรกเวทีสูงจากพื้น 20 เมตร)  มีสองทางที่ทำได้คือ ไปเคลียคน หรือศพ

    ออกจากสนามฝั่งตะวันตก ให้เวทีเบาขึ้น หรือ ไม่ก็ไปเพิ่มคน ไล่คนให้กลับเข้าไปในสนามฝั่ง

    ตะวันออก
    เพื่อถ่วงน้ำหนัก  แต่ดูแล้ว แทคยอนฮยองกำลังเหวี่ยงดาบอย่างบ้าคลั่ง เข้าไปอาจจะ

    โดนลูกหลง จินยองจึงตัดสินใจช่วยทาง ตะวันออกดีกว่า  ถึงพวกเขาจะไมมีอาวุธ แต่ก็ยังมี

    ประโยชน์ ช่วยถ่วงน้ำหนักได้หล่ะน่า






     

    ฝั่งตะวันออกนั้น ในชั่วโมงแรก  Got7 เก็บยากูซ่าไปได้ 8 คน โดยเสียเวลากับเจ้ารองขุนพลไป

    เยอะที่สุด เกือบ 20 นาที นอกนั้นก็คนละ 5-6 นาที แต่ที่แย่กว่านั้นคือ ยังเหลือยากูซ่า อีก 12

    คน และเป็นระดับขุนพล  3 คน ที่น่าจะเก่งกว่าเจ้ารองขุนพลนั่นโคตรๆ ยืนทำเท่ห์ อยู่ท้ายสุด

    ของแถวที่เรียงคิวเข้าหาพวกเขา






     

    ตอนนี้แจ๊กสันรับการโจมตีอยู่หน้าสุด มียากูซ่าใจร้อน ดันจะแซงแถวรีบเข้ามาฆ่าพวก Got7

    เพราะเห็นเป็น เด็ก ตัวเล็กว่า น่าจะจัดการไม่ยาก ทำให้ คนหน้าเสียหลัก คนจะแซงก็เสียหลัก

    เข้าทางแจ๊กสัน ใช้มีดสองมือปาดเข้าหากันเป็นตัว
    X เก็บยากูซ่าโชคร้ายได้ทีเดียว 2 คน เรียก

    เสียงฮือฮา จากคนทั้งฮอล์ ได้อีกรอบ แต่นั่นทำให้พวกเขาชะล่าใจ






     

    ทั้ง 4 แจ๊กสัน มาร์ค ยูคยอม และแจบอม เดินรุกเข้าหากลุ่มยากูซ่าจนออกมาเกินระยะ 20 เมตรที่

    ถูกห้ามไว้ เหล่ายากูซ่าทำทีเหมือนกลัว แล้วเดินถอยกลับมายังเวทีย่อยทิศตะวันออก ล่อให้ทั้ง

    4 เข้ามาในเวทีที่จัดไว้






     

    แจ๊กสันรุกไล่ยากูซ่าคนหนึ่งที่ทำทีเหมือนเสียทีเกือบจะแพ้อยู่มะลำมะล่อ ตั้งแต่กลางทางเชื่อม

    จนเข้ามาลึกขึ้นอย่างไม่ทันระวังตัว จนเจอตอ






     

    ยากูซ่าระดับขุนพลสองคน ยืนยิ้ม ลูบดาบเอฟุตาชิ ฝักสีทองในมืออย่างอารมณ์ดี






    ยูคยอม และแจบอม ก็โดนลูกไม้เดียวกัน  แต่ทั้งสองสามารถเก็บยากูซ่าตัวล่อเป้านกต่อได้ แต่ก็

    โดนล้อมไว้ด้วยยากูซ่าที่ตัวใหญ่กว่าพวกเขาถึง 4 คน






     

    มาร์คก็พลาดตามเข้ามาเช่นกันแต่ก็ไม่ถล่ำลึกเหมือน 3 คนแรก ยังอยู่แถวทางเข้าเวทีกับทาง

    เชื่อม  แต่โชคร้ายที่เขาโดน ยากูซ่าระดับขุนพล อีกคน หมายตาเข้าจู่โจมก่อน






     

    เหมือนจะเป็นเรื่องดี ที่เวทีฝั่งตะวันตกของแทคยอนฮยอง เพิ่มระดับ ห่างจากพื้นขึ้นมาได้เกือบ

    จะระนาบปรกติ  แต่สมาชิก ทีม
    Got7 เรียกได้ว่าเข้าขั้นวิกฤติ ยังไม่นับ จินยอง แบมแบม และ

    ยองแจ ที่ มือป่าว แต่โดนขวางด้วยยากูซ่า อีก 2 คน ที่ร่างกายใหญ่โตกว่าพวกเขา 2 เท่า ตรง

    ทางเชื่อม ห่างจากมาร์ค ไม่ไกลนัก






     

    เจ้ายากูซ่าระดับขุนพลที่จู่โจมมาร์คนั้น มีจุดเด่นคือไว้ผมทรงสกินเฮด ร่างกายไม่สูงใหญ่เท่า

    ไหร่นัก เป็นสายเน้นการต่อสู้ด้วยความเร็ว เหมือนกันกับมาร์ค  เขาโจมตีมาร์ค ไม่หยุด ด้วยดาบ

    เอฟุตาชิ สองมือ ฟันซ้ายขวา แต่มาร์คหลบ และปัดป้องด้วยดาบวากิซาชิ และปลอกดาบในมือ

    ด้วยความที่ดาบของมาร์คสั้นกว่า จึงมีความคล่องตัวกว่า แต่แค่ปัดป้องและหลบหลีก ก็นับว่าแย่

    แล้ว เขายังหาโอกาสโจมตีกลับไม่ได้ ด้วยช่วงของดาบเอฟุตาชิที่ยาวกว่า การเข้าถึงตัวคู่ต่อสู้

    นั้นทำได้ลำบากยิ่ง
    และยิ่งสู้นานเข้า พลังงาน ความเร็วของมาร์คก็ยิ่งลดลง จนเริ่มได้แผลกลับ

    มาบ้างแล้ว






     

    มาคิดดูดีๆ ในเมื่อพวกเขาไม่ถนัดใช้ดาบญี่ปุ่น การเอาชนะพวกยากูซ่าที่เจนสนามและใช้ดาบ

    ญี่ปุ่นได้ดีนั้นแทบเป็นไปไม่ได้ ทำไมเขาไม่ลองเอาชนะด้วยวิธีของตัวเอง น่าดีกว่าต้องฝืนปรับ

    เปลี่ยนการโจมตีด้วยอาวุธที่ไม่ถนัด มาร์คเริ่มวางแผนบางอย่าง  แต่โชคไม่ดี ตอนเขากำลังตี

    ลังกาหลบคมดาบของเจ้ายากูซ่าระดับขุนพลอยู่นั้น  มันติดตามการเคลื่อนไหวของมาร์คมาสัก

    พักจนเดาทางออกว่าเขาจะทำอะไร






     

    เจ้ายากูซ่านั่นโยนปลอกดาบไปดักตรงจุดที่มาร์คจะลงมายืนบนพื้น หลังจากตีลังกาได้อย่างพอ

    ดิบพอดี ทำให้ มาร์ค ลื่นเสียหลักพลาดหงายหลังร่วงลงจากเวที ต่อหน้าต่อตา แบมแบม ยองแจ

    และ จินยอง ที่กำลังจะไปถึงแล้ว






     

    แบมแบมไม่ทันคิดหน้าคิดหลังอะไรทั้งนั้น วิ่งหลบยากูซ่าตัวใหญ่ 2 คนที่ยืนขวาง รีบกระโดดพุ่ง

    ตัวลงไปคว้าแขนมาร์คไว้ แทบจะทันที ระยะนั้นไกลพอที่จะทำให้ตัวแบมแบม หลุดจาก เวทีและ

    ทางเชื่อมเหมือนกัน






     

    ดีว่ายองแจคว้าขาของแบมแบมไว้ได้ทัน  ก่อนที่เขาจะทิ้งตัวลงอีกฝั่งของทางเชื่อมเพื่อถ่วงแรง

    เหวี่ยงของน้ำหนักมาร์คและแบมแบม (และมือต้องเหนียวมากจริงๆ ถึงจะเอาอยู่)






     

    ตอนนี้แขนสองข้างของยองแจ พาดอยู่บนทางเชื่อมโดยมือกำลังจับข้อเท้าขวาของแบมแบมไว้

    และแบมแบมในท่าหัวทิ่มก็กำลังใช้สองแขนจับข้อมือมาร์คไว้ โดยที่ร่างของทั้งสอง ห้อยอยู่

    กลางอากาศ






     

    จินยองที่อยู่ใกล้ถัดมา รีบเอาตัวเข้าไปบังแขนของยองแจ ไม่ให้โดนยากูซ่าทั้งสอง เข้ามา

    โจมตี  เพราะตอนนี้ถ้ายองแจปล่อยมือ ทั้งสามคน ยองแจ แบมแบม และมาร์คจะต้องตกจากเวที

    และหมดอนาคตลงทันที


                                                                                            

    ......................................









    ต่อจากนี้ จะโหด เลือดสาดมาก(เป็นพิเศษ) ใครใจไม่แข็งข้ามได้นะคะ แต่มันน่าจะสนุกน๊า 








     

    20 เมตรนั่นตกไปไม่เจ็บเท่าไหร่ แต่ต้องกลายเป็นพวกยากูซ่าไปนี่ลำบากแน่





     

    มาร์คที่ก่อนหน้านี้หัวใจแทบหยุดเต้น เพราะพลาดหล่นลงมาจากเวที  เงยหน้ามองแบมแบมที่

    คว้าแขนเขาไว้ได้อย่างหวุดหวิดด้วยใจระทึก  และโล่งอก






     

    อย่างไรก็ตาม แบมแบมนั้นเจ็บข้อมืออยู่ ข้างหนึ่ง ทำให้สองมือที่จับมาร์คอยู่ดูไม่มั่นคงนัก แต่

    เขาก็พยายามเต็มที่






     

    แบมแบมกัดริมฝีปาก ด้วยสีหน้าเจ็บปวด เพราะน้ำหนักตัวของมาร์คที่รับไว้ดึงข้อมือทั้งสองของ

    เขาให้ตึงขึ้น ข้างที่เคล็ดปวดก็ระบมมากขึ้น เหมือนจะหลุดจากแขนให้ได้ แต่ต่อให้มันหัก หรือ

    บาดเจ็บกว่านี้ เขาก็ไม่มีวันปล่อยมือจากมาร์คอยู่แล้ว






     

    แต่ตอนนี้มาร์คเริ่มคิดแล้วว่า ตัวเองทำให้แบมแบมลำบากแน่แน่ และมันจะยิ่งแย่ถ้าแบมแบม

    ต้องตกลงมาพร้อมเขาอีกคน ... ใช่แล้วมาร์คคิดจะ ปล่อยมือแล้วตกลงไปคนเดียว






     

    แบมแบมเห็นมาร์คมองไปยังพื้นล่างแวบหนึ่งแทนที่จะมองหน้าเขา ก็เข้าใจในทันที





     

    "ถ้ามาร์คฮยอง ปล่อยมือแบมนะ  แบมจะกระโดดตามลงไป" แบมแบมรีบดักคอ และเริ่มมีเหงือ

    จับตามร่างกายโดยเฉพาะที่แขน และมือ






     

    มันทรมานไปหมดตั้งแต่ ท่าหัวทิ่มนั่นทำให้เลือดย้อนลงมาทางศีรษะมากขึ้นจนมึนหัว ข้อมือที่

    ปวด ร่างที่ยืดตึงเกร็งไปทุกส่วน แถมหัวใจต้องรับภาระหนักมาก กับการจัดการความกลัวที่ตัวเอง

    จะตกลงไป และยิ่งกว่านั้น ที่สุดคือความกลัวว่ามาร์คอาจจะหลุดมือไป






     

    แบมแบมซ่อนความลำบาก หวั่นไหวไว้ ใต้รอยยิ้ม พยายามให้กำลังใจมาร์ค





     

    "ยองแจ รับได้นานแค่ไหน?" จินยอง ถามเสียงซีเรียส ขณะเอาตัวไปบัง เป็นกระสอบทรายให้  

    ยากูซ่าตัวใหญ่ซ้อมอยู่






     

    " 2-3 นาที มั้งฮะ ถ้าสองคนนั่นไม่ดิ้นมาก" ยองแจพยายามไม่เคลื่อนไหว ใช้สองมือล๊อกข้อเท้า

    ของแบมแบมไว้แน่น ช่วงหัวไหล่ไปจนถึงปลายแขนที่พาดอยู่บนทางเชื่อมก็ตึงปวดเกร็ง

    พยายามท่องว่าไม่หนัก ไม่หนัก นึกเสียว่ายกเวท สัก 100
    kg. เหมือนทุกที แต่ก็ทำได้ยากเพราะ

    ภาพจินยองที่ปกป้องเขาอยู่กำลังโดนซ้อม ปากแตกเลือดกระเซ็น ล้มลุกคลุกคลาน เสียงอะไร

    หนักๆกระทบเนื้อ ตุบ ตับ เสียงร้องคราง จุก เจ็บของจินยอง ทั้งภาพและเสียงอยู่ใกล้มาก ชัด

    เต็มสองตามาก ยิ่งกว่าระบบ
    full HD ทำให้เลือดในกายยองแจไม่สงบ






     

    "อย่ามอง  ก้มหน้าซะ หน้าที่ของนายคือ ห้ามปล่อยมือ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น" จินยองแม้จะย่ำแย่

    แต่ก็ยังไม่ถอดใจยอมแพ้ เขาตะโกนสั่งยองแจ ไป พร้อมสังเกต จอมอนิเตอร์ ประเมินสภาพรอบ

    สนามไป






     

    ทิศเหนือ  ยากูซ่า 30 คนในตอนเริ่มโดนกวาดไป จนเหลือ สัก 10 คนได้ แต่ดูเหมือน นิชคุณ  

    ฮยองจะบาดเจ็บถูก ยากูซ่าระดับรองขุนพล 4 คน อาวุธครบมือ ล้อมไว้ โดยที่อูยองฮยองเองก็

    คับขันเหมือนกัน โดน ยากูซ่าระดับขุนพล 2 คน เข้าจู่โจมอยู่ แล้วยังมีพวกธรรมดาขวางมือขวาง

    เท้าอีก 4-5 คน คอยฉวยโอกาสรออยู่รอบๆอีกด้วย






     

    ทิศใต้ ชานซองฮยองกำลังเสียเปรียบ เหมือนอาวุธหอกยาริ ในตอนแรกจะถูกทำให้หล่นไปจาก

    เวที ต้องสู้ด้วยมือปล่าว กับยากูซ่าฝั่งนั้นอีกประมาณ 10 คน โดยมี จุนโฮฮยอง รับมือกับระดับ

    ขุนพล 2 คน อย่างเสียเปรียบ






     

    ด้านทิศตะวันตก ค่อนข้างดูดีที่สุด แทคยอนฮยอง เก็บกวาดยากูซ่า รองขุนพลทั้ง 5 ได้หมด

    ยากูซ่า ธรรมดาที่ไม่มีอาวุธก็ไม่เหลือ ปล่อยให้จุนเค ฮยอง 1
    : 1 กับ ยากูซ่าระดับขุนพลที่เหลือ

    1 คนตรงนั้น แล้วแทคยอนฮยองก็วิ่งไปช่วยนิชคุณฮยอง ทางทิศเหนือ






     

    จินยองคิดว่า ถ้าจุนเคฮยอง จัดการเจ้า ยากูซ่าขุนพลเสร็จก็น่าจะแยกไปช่วยพวกชานซองฮยอง

    ทางทิศใต้ก่อน  ฝั่งของ
    Got7 คงต้องหาทางกันเอาเอง  หรืออย่างน้อยต้องยันให้ได้ สักครึ่ง

    ชั่วโมง ทาง
    2PM ถึงจะพอเคลียได้แล้วมาช่วย






     

    แต่ ความช่วยเหลือนั่นก็เป็นเรื่องที่เขาไม่หวัง  และไม่อยากให้มันเกิดขึ้น ฝั่งตะวันออก รับผิด

    ชอบยากูซ่าแค่ 20 คน โดยที่พวกเขามี กัน 7 คน อย่างน้อยต้องฆ่าให้ได้คนละ 3 ไม่ใช่เหรอ

    มันไม่ใช่จำนวนที่เยอะเกินไปสักหน่อย เมื่อเทียบกับเหล่า ฮยอง
    2PM ที่รับผิดชอบ ฆ่ายากูซ่า

    80 คน ต่อ สมาชิก 6 คน แปลว่าพวกฮยองต้องจัดการ ยากูซ่า 13-14  รายต่อ คน ทีเดียว






     

    ถ้าต้องให้ 2PM มาช่วยเหลือ มันคือความล้มเหลว ของ Got7 จินยอง แว๊ปขึ้นมาในความคิด แต่

    นาทีนี้ ต่อให้ต้องเสียศักดิ์ศรี ต้องทำทุกวิธีให้ทุกคนรอดออกไปก่อน







    ด้านตะวันออกของพวกเขาตอนนี้ แจบอม และยูคยอม อาศัยความได้เปรียบที่ถือคาตาน่า จ้วง

    ฟัน ยากูซ่าทั้ง 4 ที่ล้อมเขาไว้ แต่ก็สะบักสะบอมไม่น้อย จากการปะทะด้วยร่างกายของพวกยากู

    ซ่าแบบไม่คิดชีวิต  กว่าจะปิดบัญชีได้ก็แทบแย่ จากนั้นทั้งสองรีบเข้าไปช่วยแจ๊กสัน ที่รับมือกับ

    สองขุนพลอย่างเสียเปรียบอยู่
    อย่างไม่รอช้า







    เสียงตะโกนเรียกขอความช่วยเหลือของจินยองไปไม่ถึง แจบอม และยูคยอม เพราะเสียงโห่ร้อง

    เชียร์ในสนามดังกลบเสียงของเขาไปหมด






     

    ในขณะที่ จินยองโดนฝ่าเท้าเตะงัด ตัวเขาที่ฟุบลงกับคานทางเชื่อม ให้เสยหงายขึ้น เหมือนจะมี

    เสียงดังกรึบ
    !!และความเจ็บแปรบ ก็แล่นเข้าที่ชายโครง พร้อมกับความจุกเจ็บ ร้าวไปทั่ว ทำให้

    คิดได้อย่างเดียวว่า ต้องมีซี่โครงไม่ร้าวก็หักแล้วแน่ๆ
    แม้จะเป็นอุปสรรคต่อการเคลื่อนไหว แต่

    เค้าก็ค่อยๆคลานถอยหลังในท่านั่งห้อยขาข้างหนึ่ง คล่อมคาน ทางเชื่อม เขาใช้ขาอีกข้างยันตัว

    ถอยและ ใช้มือทั้งสองดึงตัวเองไปด้านหลัง ด้วยท่าทีหมดอาลัย แกมหวาดกลัว
    !?






     

    เจ้ายากูซ่าตัวใหญ่ ยิ้มกริ่ม ได้ทีเดินตามหวังปิดบัญชีจินยอง สักที






    "มาร์ค โยนดาบมา!!" จินยองตะโกนสั่งเมื่อเขาเคลื่อนร่างมาถึงตำแหน่งที่ต้องการ






    มาร์คเงยหน้าเห็นขากับรองเท้าของจินยองที่โผล่ออกมาจากคานด้านบนข้างหนึ่ง เลยแบมแบม

    ขึ้นไปไหวๆ  ทำให้เขาสามารถ กะตำแหน่งโยนดาบวากิซาชิ ที่อยู่อีกมือ ขึ้นไปด้านบนได้อย่าง

    แม่นยำ






     

    จินยองคว้าดาบที่ถูกโยนขึ้นมาเข้ามากระชับแน่นก่อนที่จะหมอบม้วนหน้า  ฟันเข้าที่ข้อเท้าทั้ง

    สองของเจ้ายากูซ่า และด้วยความคมของดาบกับแรงส่งจากการม้วนหน้า การหันองศาของคม

    มีด ที่แค่ฟันตรงๆด้วยแรงคนธรรมดาอาจจะตัดกระดูกไม่เข้า แต่ถ้ารู้กายภาพของดาบดีพอ ( ใบ

    มีดของดาบญี่ปุ่นจะถูกตีด้วยเหล็กหลายชั้น และแยกออกเป็นชั้นคมดาบกับชั้นแกนดาบ ความ

    คมนอกจากจะอาศัยใบมีดที่ทำจากเนื้อเหล็กที่คมบางและเหนียวแล้ว ยังอาศัยส่วนแกนกลางที่

    ทำจากเหล็กกล้าต่างชนิดที่แข็งมากเป็นพิเศษคอยช่วยในการฟาดตัด ฟัน สิ่งของ ซึ่งผู้ใช้ต้อง

    ได้รับการฝึกฝนอย่างดี เพราะการจับดาบฟันพลาดไปสัก 1 องศาก็ทำให้ความคม พลังโจมตีและ

    ประสิทธิภาพลดลงไปเยอะมาก )






     

    ข้อเท้าซ้ายของเจ้ายากูซ่าตัวโต ถูกจินยองตัดขาดในชั่ววินาที และข้อเท้าขวาก็โดนฟันซ้อน แม้

    จะแค่เกือบขาด  แต่นั่นก็เพียงพอที่จะทำให้ร่างสูงใหญ่เสียสมดุลตกลงจาก คานทางเชื่อม อย่าง

    ง่ายดาย






     

    แน่นอนว่าตกแค่นี้ไม่ตาย แต่ ข้อเท้าขาด 1 ข้าง กับเกือบ ขาดอีก 1 ข้าง ความเจ็บคงไม่ต้องพูด

    ถึง เพราะเสียงเจ้านั่นยังร้องโหยหวนดังให้จินยองได้ยินแม้จะห่างขึ้นมาถึง 20 เมตร






     

    จินยองไม่รอช้ารีบยันตัวขึ้นมายืน เขายื่นแขนไปในอากาศด้านหน้า จับด้ามดาบด้วยมือขวา หัน

    คมดาบออกจากตัว ใบดาบขนานกับพื้น และใช้มือซ้ายช่วยประคองตรงสุดด้ามจับยื่นออกไว้ด้าน

    หน้าเช่นกัน






     

    เจ้ายากูซ่าคนที่สองกำลังรออยู่แล้ว มันควงกำปั้นเข้ามาหวังจะชกจินยองให้ได้ก่อนที่เขาจะตวัด

    ดาบ







    แต่จินยองก็หลบได้แล้วออกแรงนิดหน่อยฟัน ท่อนแขนนั้นขาดกระเด็น ก่อนจะยืดตัว ยืนตรงแล้ว

    พูดเบาๆกับยากูซ่าคนนั้นว่า
    "จะกระโดด ลงไปเองหรือ ให้ผมส่งชิ้นส่วนคุณลงไปทีละชิ้นครับ?!"

    แล้วยิ้มให้ สวยๆ






     

    เหมือนมัจจุราชมาถามคุณว่า จะตายเดี๋ยวนี้ หรือ อีก 10 นาทีค่อยตาย ซึ่งไม่ต้องให้ถามซ้ำ เจ้า

    ยากูซ่าตัวโตก็ โดดลงไปข้างล่างเองราวถูกสะกดจิต






     

    แทนที่ จินยองจะได้กลับไปช่วยยองแจ มาร์ค และแบมแบมแล้ว แต่ก็ไม่ใช่  เจ้ายากูซ่า ขุนพล

    รุ่นสกินเฮด ที่ส่งมาร์คเกือบลงไปล่างเวที เดินยิ้มเข้ามาหาจินยอง อย่างถูกใจ






     

    จินยองรู้ชะตากรรมต่อไปดี เขารีบถอดเสื้อนอกที่ใส่อยู่แล้วเอาไปรองข้างๆแขนยองแจตามแนว

    ยาว ก่อนจะหันกลับไปสู้ต่อ







    ยองแจตอนนี้ หน้าแดงเหงื่อโทรมทั่วใบหน้า แขน และคิดว่าน่าจะทั้งตัว  ตอนนี้ผ่านมาน่าจะ

    เกือบจะ 3 นาทีแล้ว คงถึงที่สุดแล้วจริงๆ ยองแจกัดฟัน แน่น หน้าตาเริ่มบิดเบี้ยวแสดงถึงความ

    ทรมาน
    แต่ความคิดที่จะปล่อยข้อเท้าแบมแบมนั้นไม่เคยแว๊บเข้ามาเลยสักนิด






     

    แบมแบมรู้สึกได้ถึงมือที่เริ่มสั่นของยองแจ และความรู้สึกที่ข้อเท้าเขาเลื่อนลงมานิดนึงได้ ตัวเขา

    เองก็เริ่มจะไม่ไหวเช่นกัน มือที่จับแขนมาร์คไว้เริ่มลื่นเพราะเหงื่อ ตอนนี้น้ำตาของแบมแบมเริ่ม

    หยดลงไปโดนหน้ามาร์คที่อยู่ด้านล่างตามแรงโน้มถ่วงด้วย






     

    มาร์คมองใบหน้าที่เต็มไปด้วยเหงื่อ และน้ำตา ที่ค่อยๆแดงขึ้นๆ ของแบมแบม อย่างกังวล เขา

    รู้สึกเหมือนใจจะขาด น้องพยายามพูดว่า ไม่เป็นไร อดทนไว้ ปลอบใจเขาตลอด แต่ดูก็รู้ว่าแบม

    แบมเองก็ทรมานไม่น้อยในท่าที่เป็นอยู่ตอนนี้  มาร์คไม่รู้จะโทษใครนอกจากความอ่อนหัดของ

    ตัวเอง  ปกป้องแบมแบมยังไม่ได้ ไม่มีอะไรแย่ไปกว่านี้ในชีวิตของเขาอีกแล้ว







    จินยองเองก็รับรู้ถึงความเร่งด่วนนี้ได้ดี  เขามีเวลาไม่ถึงนาทีที่จะแก้วิกฤติ  เจ้ายากูซ่าระดับ

    ขุนพล รุ่นสกินเฮดนี่ก็ไม่ได้หมู แต่งานช่วยน้องต้องมาก่อน
    ร่างกายของเขาตอนนี้สภาพก็ไม่ได้ดี

    จะขยับยืดตัวตวัดดาบก็เจ็บชายโครง จะปิดบัญชีเจ้านี่ก็ ต้องใช้เวลาพอสมควร และไม่แน่ว่าเขา

    จะเอาชนะได้เสียด้วย 






     

    จินยองตัดสินใจวิ่งลึกเข้าไปในสนามฝั่งตะวันออกตรงที่ มีศพ ของยากูซ่า 4 คนที่ แจบอม และ

    ยูคยอมจัดการทิ้งไว้






     

    นั่นดูเหมือนเป็นการหนีแบบแรนดอม(สุ่ม) ไหม?!  ขณะที่เขาหันหลังวิ่งหนี คมของเอฟุตาชิของ

    เจ้ายากูซ่าขุนพลนั่น ก็ฟันเข้าข้างกลางหลัง เสื้อยืดสีครีมที่กันอะไรไม่ได้มาก ขาดเป็นทาง และ

    เลือดสีแดงสดก็กระเซ็นเปื้อน เป็นรอยยาว ติดออกมา







    จินยองยังวิ่งต่อได้ แปลว่าแผลอาจจะไม่ลึกเท่าไหร่ แต่ก็คงเจ็บไม่น้อยแน่ๆ





     

    จินยองไม่มีเวลามาห่วงแผล เขารีบใช้เท้าบ้าง มือบ้าง ลาก เหวี่ยงศพยากูซ่าแถวนั้นทิ้งลงไป

    จากเวที อันไหนหนักลากไม่ไหว ก็ ใช้ดาบในมือหั่นให้ชิ้นเล็กลง ไม่สนใจเลือดที่พุ่ง สาด มา

    โดน แล้วใช้ขาเตะ เขี่ยๆ ลงไป พร้อมๆกับ ต้องป้องกันการโจมตีจากลูกพี่สกินเฮดไปด้วย






     

    ตอนนี้ฝั่งตะวันออกเหลือคน บนเวทีแค่ 7 คนคือ จินยอง แจบอม ยูคยอม และแจ๊กสัน กับยากูซ่า

    ระดับขุนพล 3 คน ทำให้เวทีฝั่งนี้ เบากว่า ฝั่งตะวันตกที่บนเวที เหลือแต่ ศพ ยากูซ่า 20 คน

     เป็นผลให้เวทีฝั่งตะวันตกหนักว่าและเลื่อนลงต่ำใกล้ถึงพื้น  โดยที่ฝั่งตะวันออก ค่อยๆยกตัวขึ้น

    สูงขึ้นเรื่อยๆ  นี่คือสิ่งที่จินยองหวังไว้






     

    ยองแจพลิกแขนขึ้นนิดหนึ่ง เพื่อวางบนเสื้อนอกที่จินยองทิ้งไว้ เสื้อนั้นเป็นตัวลดแรงเสียดทาง

    ระหว่าง แขนของเขากับคานทางเชื่อม และด้วย องศาของทางที่ชันขึ้น พวงมนุษย์ทั้งสาม

    ยองแจ แบมแบม และมาร์ค ก็ค่อยๆ เลื่อน ร่น ไถลตกลงมาตามแรงโน้มถ่วง ยังฝั่งทางกลางเวที

    ตามคาน ที่ยกข้างหนึ่งขึ้น และทิ่มข้างหนึ่งลง  จนมาติดที่ลิ่มพีรามิด ตรงกลาง






     

    มาร์คส่งสัญญาณให้ แบมแบมปล่อยมือได้ เขาเอื้อมมือไปจับบันได ที่ ฐานของลิ่มพีรามิด แล้ว

    ปืนขึ้นมาด้านบน ก่อนจะรีบช่วย ดึงแบมแบม และยองแจขึ้นมาบนคานได้สำเร็จ






     

    "ขอบใจมากนะยองแจ ถ้าไม่มีนายพวกเราต้องแย่แน่ๆ" มาร์ค โอบไหล่ ยองแจ แล้วยิ้มให้






    "และแบมแบมด้วย ทำอะไรบ้าบิ่นจริงๆ นะเรา แต่ก็ต้องขอบใจมากๆ ฮยองไม่รู้จะพูดอะไรดี

    นอกจาก .... รัก นะ
    " มาร์คใช้มือจับคางแบมแบมเชยขึ้นมา แล้วมอบจูบร้อนแรงให้เด็กน้อยที่ยัง

    ตั้งตัวไม่ทัน และมัวอึ้งนิ่งไม่ได้ตอบโต้อะไรไป ก่อนจะ กระซิบบอกแบมๆต่อ






     

    "คราวนี้ให้รออยู่นี่นะ ฮยองจะไปคิดบัญชีเจ้าหัวสกินเฮดนั่น ถ้าทำอะไรไม่คิดหน้าคิดหลังอีก จะ

    ต้องโดนลงโทษ
    " มาร์คยิ้มเจ้าเลห์ให้แบมแบม ก่อนจะกัดริมฝีปากคิดบางอย่าง





    เขาลุกขึ้นคว้าเสื้อนอกของจินยองที่วางอยู่แถวนั้น ติดมือมา แล้วรีบวิ่งไปยังเวทีฝั่งตะวันออก






     

    เวทีฝั่งตะวันออกตอนนี้ยกตัวขึ้นเกือบ 60 องศา ทำให้ทุกคนบนนั้นทรงตัวอย่างยากลำบาก  แต่

    การต่อสู้ก็ยังดำเนินต่อไป






     

    ตอนแรกที่แจ๊กสันหลงกล พลาดเข้ามาตามเกมที่เจ้ายากูซ่าขุนพลฝั่งตะวันออกวางไว้ กว่าเขา

    จะรู้ตัว ก็โดนล้อมกรอบ หน้าหลังปิดทางหนี  มีดตันโตะ 30
    cm. ในมือซ้ายขวาทำได้แค่ปัดเบี่ยง

    คมเอฟุตาชิที่พากันกระหน่ำเข้ามาทักทายไม่หยุด ระยะโจมตีของมีดกับดาบนั้น ทำให้เค้าเสีย

    เปรียบเห็นๆ ยังไม่นับการโดนรุม และความชำนาญในการต่อสู้ด้วยดาบ ที่ห่างชั้นจากการใช้มีด

    แบบ ญี่ปุ่นของเขามาก






     

    "แต่ก็ยังดีกว่ามือปล่าว หล่ะวะ นาทีนี้แค่ไม้บันทัดก็ยังมีค่า" แจ๊กสันเพ่งสมาธิมากขึ้นไปอีก  มีด

    ญี่ปุ่นนั้นไม่มีกระบังมือ หรือโกร่งดาบสำหรับป้องกันนิ้ว ไม่เหมือนคอมแบทไนฟ์ ที่แจ็กสันใช้อยู่

    ประจำ แต่ด้วยความอาฆาต แจ๊กสันก็สละมีด 1 อัน ปาเข้าแสกหน้า ยากูซ่านกต่อที่หลอกล่อเขา

    เข้ามาติดกับ จนได้






     

    ตอนนี้แขนขาวๆของแจ๊กสันเต็มไปด้วยรอยแผลจากดาบ  เลือดสีแดงไหลอาบแขนหลายที่

     โชคดีที่ แจบอม และยูคยอม จัดการ ยากูซ่าที่ล้อมพวกเขาไว้เสร็จ แล้วมาจึงสมทบ






     

    ตอนนี้ฝั่ง Got7 ตรงที่แจ๊กสันอยู่ มี เขา แจบอม และยูคยอม ต่อ ยากูซ่าชั้นขุนพล 2 คน เริ่มมี

    ความหวังมากขึ้น






     

    กลับมาที่ปัจจุบัน จินยองกำลังเสียท่าเพราะโดนเอฟุตาชิเฉี่ยวที่ เรียวนิ้ว และโดนเตะทำให้ดาบ

    วากิซาชิ ที่ถืออยู่หลุดมือ






     

    เจ้ายากูซ่าขุนพลรุ่น สกินเฮด กำลังง้างมือจะฟันจินยองอยู่แล้ว แต่มาร์ค วิ่งมาถึงพอดี





     

    เขาเอาเสื้อนอกของจินยองเหวี่ยงไปพันคมดาบไว้แล้วกระตุก ให้เจ้ายากูซ่านั่นเสียหลัก ก่อนจะ

    ซัดด้วยหมัดลุ้นๆ เข้าเบ้าตา หน้า และปลายคาง






     

    มาร์คปรี่เข้าไปเหยียบดาบที่ถูกเสื้อพันไว้ให้แน่นติดพื้น ไม่ให้เจ้ายากูซ่าหยิบมาใช้ได้ก่อนที่จะ

    กระโดดจระเข้ฟาดหางเข้ากกหู ต่อด้วยเตะเสย ไม่ให้มันล้มลงมาง่ายๆให้สมความโมโหของเขา

     

    เมื่อไม่มีดาบในมือ เจ้ายากูซ่าสกินเฮด ดูเหมือนจะทำอะไรไม่ถูก โดนมาร์คกระหน่ำโจมตี ทั้ง

    เตะ ต่อย กระทืบ รวมไปถึง บิดไหล่ และหักแขน  ก่อนที่จะสวมรัดเจ้านั่นจากด้านหลังแล้วใช้

    แขนขวาอ้อมคอเจ้านั่นไปจับหลังกกหูซ้ายล๊อกไว้แล้วบิดหักคอ จนหมุนรอบได้ ปิดบัญชี ไป

    อย่างดุเดือด






     

    ส่วนฝั่งแจ๊กสัน แจบอม และยูคยอม ก็ปิดฉากได้ไม่มีปัญหา แม้จะเลือดตาแทบกระเด็น

    สะบักสะบอมดูไม่จืดก็ตาม

     






    ตอนนี้สมาชิก Got7 ทั้ง 7 มารวมตัวกัน กลางเวที กับสมาชิก 2PM ทั้ง 6 ที่ปลอดภัยกันดีทุกคน

    เพื่อโค้งขอบคุณผู้ชม และกล่าวคำอำลา







     

    เวทีแรก ของ Got7 ในต่างประเทศ ได้สร้างความประทับใจให้ผู้คนกล่าวถึงไม่หยุดหย่อน และ

    เป็นกระแสต่อเนื่อง ให้พวกเขาได้มีโอกาสกลับมาเยือนที่นี่อีกในอนาคตอันใกล้นี้









    ...........








     



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×