{fic GOT7 #2Jae} ส่วนเกิน by Gotyani
ผู้เข้าชมรวม
4,165
ผู้เข้าชมเดือนนี้
6
ผู้เข้าชมรวม
4.16K
หมวด : แฟนฟิคเกาหลี
อัปเดตล่าสุด : 4 ก.พ. 57 / 03:56 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้
JB & YoungJae
"ส่วนเกิน มีก็ได้ ขาดหายไปก็ไม่เป็นไร "
..........................................................................................................
short fiction เรื่องแรกของไรท์เตอร์ Gotyani
ติดตามและให้กำลังใจด้วยนะคะ
twitter: @Gotyani
ขอบคุณธีม
CRY
.q เนื้อเรื่อง
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
เยรู้สึเหมือนัวเอเป็นส่วนเินมั้ยรับ ......... ?
ผมเวยอแ เมนโวอลแห่ GOT7 เอรับ ผมน่ะ เป็นนร่าเริ ยิ้มเ่ เ้าับน่าย ึ่นั่นทำให้มีนให้วามสนใ และให้วามสำัับผมมาเสมอั้แ่เ็ ใรๆ็อยาเป็นเพื่อนับผม อยารู้ัผม ....... ผมรู้สึีนะรับที่เป็นแบบนั้น
แ่อนนี้มีนๆนึรับ ที่ทำให้ผมรู้สึว่า สิ่ที่ผมเยิมาลอน่ะ มันอาะ ..... ไม่ใ่
" ยอแ นายเป็นอะไรน่ะ มานั่ทำอะไร้านอนเียวล่ะ " พูถึ็มา เป็นผีรึไนะ
" อ่า แบอมฮยอ ผมไม่ไ้เป็นอะไรรับ พอีว่าวันนี้าวสวยี ผมเลยออมานั่รับลมูาวน่ะ แหะๆ " ผมฝืนยิ้มให้เ้า
" นายไหวมั้ยเนี่ย ั้นไม่เห็นว่าวันนี้ะมีาวัว ... แ่่าเถอะ รีบเ้าไป้าในไ้แล้ว ทุนรอนายิน้าวอยู่นะ "
" อ่ะ... เอ่อ.... อ่า.... รับบบ ะไปเี๋ยวนี้ล่ะรับ " เวยอแ นายมันบ้า ไม่มีาวัว อ้าไปไ้ยัไเนี่ย โธ่เอ๊ยยย
หลัาแบอมฮยอลับเ้าไป้าใน ผม็นั่ั้สิ ปรับอารม์ให้สใสร่าเริสมับเป็นเวยอแอมวลมหาประาน ...... โอเรับ ผมพร้อมแล้ว เวยอแ ไฟ์ิ้ !!!
* แร๊ *
" เวยอแมาแล้วร้าบบบบบบ อโทษที่ทำให้ ระ ... " เสียอผมาหายไปเพราะภาพรหน้า
รับ ... แบอมฮยอำลัป้อนิมิให้ินยอฮยอ ......... รับ ... ผมมัน"ส่วนเิน"
" อ้าว เ้าส่วนเินมาแล้ว ิิิ มาๆๆ มาิน้าว " เสียแ๊สันฮยอเรียผม ทำให้ผมหลุาภวั์เมื่อัรู่
ใ่รับ ทุนฟัไม่ผิหรอ นั่นื่อใหม่อผมเอ " เ้าส่วนเิน " ผมไ้รับเียริาแ๊สันฮยอั้ให้ผม
ที่มาน่ะหรอรับ ็อย่าที่รู้ันว่าวเราน่ะ มี7น ผมน่ะมาเป็นนสุท้าย หอพัเ้า็แบ่ไว้ลัว
แบอมฮยอ ับ ินยอฮยอ ...... แ๊สันฮยอ ับ มาร์ฮยอ ..... แบมแบม ับ ยูยอม
ส่วนผมน่ะหรอ เมเนเอร์ฮยออยาให้มีนอยูแล เพราะผมน่ะเ็ใหม่ ็เลยให้ผมไปอยู่ห้ออแบอมฮยอับินยอฮยอ เพราะเ้าสอนน่ะประสบาร์เหลือเฟือ แถมเ้าสอน็สนิทันมา /นี่ไม่ไ้ประ ิ
เพราะแบบนี้แหละรับ แ๊สันฮยอเ้า็เลยั้ื่อเล่นให้ผมว่า เ้าส่วนเิน
ือริๆมัน็แ่ื่อเรียำๆ เอาไวุ้ยันสนุๆในหอน่ะรับ แรๆผม็สนุนะรับ แ่อนนี้ผมัรู้สึว่าผม ... ไม่สนุับมันแล้ว
ผมพยัหน้าอบแ๊สันฮยอ ่อนะ้มหน้าเินไปที่โ๊ะอาหาร ที่นั่อผม็หัวโ๊ะรับ นอื่นเ้า็นั่ร้ามันเป็นู่ๆ ุยันหนุหนิ แ่นั้นยัไม่พอ แบอมฮยอับินยอฮยอนี่นั่ิับผมเลย เอาสิ มาเลย เ็มที่ !!!
ผมหยิบะเียบ ว้าาม้าว สวาปามระับอารม์ ไม่สนใภาพรหน้า
" แ่ๆๆๆๆ " ิอรับ ิอ
" อ่ะนี่ น้ำ นายะรีบทำไม ไม่มีใรแย่หรอน่ายอแ ยอแอมะละ " แบอมฮยอส่น้ำให้ผม
" ไม่เป็นไรรับ ผมอิ่มแล้ว อัว ! " ใ่สิ !! เวยอแมันะละ เวยอแมันไม่เรียบร้อยน่ารัเหมือนินยอฮยอนี่ ทำอะไร็ไม่เยีในสายาแบอมฮยอหรอ
ผมลุาโ๊ะอาหาร เินลับเ้าไปในห้อ
*ปั!!!*
ผมล้มัวลบนที่นอน น้ำาไหลออมาไม่หยุ ผมไม่อบเลยเวลาที่ผมเป็นแบบนี้ ผม็แ่ ...
น้อยใ เวลาที่อยู่ในห้อันสามน แบอมฮยอ็เอาแุ่ยับินยอฮยอ
น้อยใ เวลาแบอมฮยอมนู่นมนี่ินยอฮยอ แ่ลับไม่เยมผมัรั้
น้อยใ ที่แบอมฮยอหยอล้อเล่นับทุน ยเว้ยผม
น้อยใ ที่แบอมฮยอำหนิผม ไม่พูีๆับผม แบบที่พูับนอื่น
มันเ็ี้อิาสินะ เวยอแ นี้อิา !!! นายมันนอาะเป็นส่วนเินแล้วยัเป็นพวี้อิาอี
นายมันผิ ที่เผลอไปหลรัแบอมฮยอ ผนายนั่นแหละ ที่ผิ ...
*แร๊*
เสียประูเปิ ผมรีบปาน้ำาทิ้เพื่อไม่ให้มีใรเห็นว่าผมร้อไห้ ผมแสร้ทำเป็นว่าผมำลัหลับอยู่
เสียฝีเท้า้าวเ้ามาที่เียผม มืออุ่นวาที่ไหล่ผม แล้วเลื่อนมาเ็ราบน้ำาที่ยัเปรอะอยู่บนแ้มอผม
" ยอแอ่า ... นายหลับแล้วหรอ " รับ เ้าือนที่ผมไม่อยาเอมาที่สุในอนนี้ แบอมฮยอ
" .......... " เรื่ออะไรผมะอบ
" นี่ นาย .... โรธที่ั้นบอว่านายเป็นอมะละั้นหรอ หืมมม ยอแอ่า " อย่ามาอ้อนรับ อย่ามาสะิ เวยอแไม่ใอ่อนหรอ
" .........." นิ่สบ สยบทุวามเลื่อนไหว
ผมสะุ้เมื่อรู้สึถึสัมผัสที่เอวอผม อยาะบ้ารับ แบอมฮยอลมานอนบนเียและอผม ใผมเ้นแรมารับอนนี้ ฮยอเ้า้อไ้ยินแน่ๆ
" นายน่ะ น้อยใที่ฮยอไม่เยพูีๆับนายใ่มั้ย " เ้าระิบที่้าหูผมรับ ไม่ไ้ๆ ผม้อนิ่ไว้ นิ่ไว้ยอแ นิ่ไว้
เอ๊ะ เี๋ยวนะ ประโยเมื่อี๊มันเหมือนับที่ผมไปปรึษาเ้าแบมแบมเมื่อเ้านี่ น้อบ้า!!! บอแล้วว่าห้ามบอใร โธ่ ผม็แ่อยาระบายน่ะรับ ็เลยไปบ่นับแบมแบมว่าแบอมฮยอน่ะ ไม่เยะพูาีๆับผมเลยัรั้ แ่ไม่ิว่าน้อัวีะหัหลั หึ้มมมม เอีแน่ แบมแบมมมม !!!
" อยารู้มั้ย ว่าทำไมฮยอ้อทำแบบนั้น หืมมมม อยารู้รึเปล่า ยอแอ่า " อาหารมื้อเมื่อี๊้อใส่อะไรผิสำแแน่ๆ แบอมฮยอถึไ้พูแปลๆ แล้ว็ทำท่าทาแปลๆับผม
*ฟรึ่บ*
แบอมฮยอออแรพลิัวผมให้หันมาสบาับเ้า ผมเสมอ่ำเพื่อที่ะไม่้อสบาับเ้า
" ยอแอ่า ... มอหน้าฮยอสิ เลียันแล้วหรอ " แบอมฮยอเยาอผมึ้น อนนี้ผมำลัสบาับเ้า หัวใผมเหมือนะระเบิออมา
" ที่ฮยอไม่เยพูาีๆับนาย ไม่เยมนาย ไม่่อยเล่นับนายเหมือนับนอื่นๆ เพราะฮยอลัว ..... ลัวว่าถ้าฮยอเผลอทำอะไร ามใัวเอมาเินไป ฮยอลัวว่า มันะ .... ะ ..... ะห้ามใไม่อยู่ "
" หะ ห้ามใ ? ห้ามใเรื่ออะไรรับ " นี่มันอะไรัน เวยอแรับ มา
" ็ห้ามใ ..... ไม่ให้อยาอนาย ไม่ให้อยาหอมนาย ไม่ให้ิเินเลยับนาย ..... ห้ามใ ไม่ให้รันายไ ..... เวยอแ ฮยอ รันาย ฮยอรันาย ไ้ยินรึเปล่า "
" ือ... ือว่าผม ....... " ๊อรับ ๊อีนีม่า
" ไม่เป็นไร ฮยอเ้าใ ฮยอรู้ว่านายไม่ไ้ิแบบนั้น ฮยออโทษ ลืมสิ่ที่ฮยอพู ฮยอสัาว่า่อไปนี้ฮยอะปิบัิับนายเหมือนับนอื่นๆ ไ้โปรให้ฮยอเป็นพี่อนาย่อไปเถอะนะ "
" ือ ฮยอ .... ือ ..... ผม "
" ไม่เป็นไร นาย ....... นาย พัผ่อนเถอะ " แบอมฮยอผละัวออาผม ทำท่าะลุาเีย ไม่ไ้นะ เป็นแบบนี้ไม่ไ้
ผมลุึ้นและรีบว้า้อมือเ้าไว้ นแบอมฮยอหันมาสบาับผม
" ฮยอบอแล้วไว่าให้ลืมระ ... อุ๊บส์ " รับ ผมูบเ้า อย่าว่าผมใ่ายเลยน่า ผมแ่ไม่รู้ว่าะ้อทำยัไให้เ้าไม่หนีผมนี่นา เวยอแไม่ร้ายนะรับ เวยอแใสๆ (ไม่มีริ)
ผมผละออาแบอมฮยอ ผมิว่าอนนี้แบอมฮยอะ๊อน่าูรับ นาผมเอผมยั๊อเลย ...
" ถ้าที่ฮยอพูเป็นวามริ ่วยบอผมอีรั้ไ้มั้ยรับ "
" ฮ๊ะ ... อ่ะ ... ือ ... เอ่อ อ่า ... เมื่อี๊ ฮยอพูว่าอะไรนะ " อ่า ผมทำให้เ้าใมาสิเนี่ย ิิิ
" ็ที่ฮยอบอว่า รัผม ... "
" ..... ใ่ ฮยอรันาย อิมแบอมรัเวยอแ "
" แล้วินยอฮยอล่ะรับ "
" หืม ินยอ ินยอทำไม ? "
" ็ฮยอูสนิท แถมื่นมินยอฮยอลอ ทีับผม ..."
" ับินยอน่ะ เรามาั้นานแล้วนะ เยทำานมา้วยัน็นาน ็เลยเหมือนเป็นพี่น้อันไ "
" อ๋อ ... ั้นหรอรับ "
" นาย หึหรอ ? "
" ใ่ ! ผมหึ หึมา้วย " ็ถ้าเป็นฟิทั่วไปเ้า้ออบว่า ป่าวนะรับ อะไรแบบนี้ใ่มั้ยล่ะ แ่ผมน่ะ ไม่เหมือนนอื่นหรอนะ ผมเวยอแนะรับ
" 5555555 นายนี่มัน ... อย่าหึเลยนะ ลอเวลาฮยอมอแ่นายมาลอ ไม่เยมอนอื่นเลยนะ แล้วนายล่ะ นายิยัไับฮยอ ?"
" นี่ผมทัู้บ ทั้บอว่าหึ ฮยอยัไม่เ้าใอีเรอะ เ็ะมั ! "
" โอเๆ ็แ่อยาไ้ยิน ... อยาไ้ยินว่ารัันน่ะ ไ้รึเปล่า "
" รับ ผม ... รัแบอมฮยอ "
*ฟอ* แบอมฮยอหอมแ้มผมมมมมม ฮึ่ยยยยย ผมเลยีไหล่แบอมฮยอไปหนึ่ป้าบบบบ
" บอรัแล้วไม่ใ่ะมาลามับผมไ้นะ ! "
" 5555555555555 ็นายน่ารันี่น่า น่าหอม้วย ยอแอ่า ั้นสรุปว่าอนนี้เรา ... "
" หืม .... ? "
" เป็นแฟนันนะ " แบอมฮยอยนิ้วมาเี่ยว้อยสัาับผม
" รับ ... ลรับ " ผมเี่ยว้อยอบแบอมฮยอ
แบอมฮยออผม ผมีในบอไม่ถู บอผมทีรับ ว่าผมไม่ไ้ฝันไป
ในที่สุวันนี้ เ้าส่วนเินแบบผม ็มีอีส่วนมาเิมเ็มแล้วรับ
แล้วุล่ะรับ .....
เอส่วนที่าหายไปรึยั ... ?
....................... By Gotyani .............................
ผลงานอื่นๆ ของ Getgotgot7 ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Getgotgot7
กำลังโหลด...
คำนิยม Top
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
คำนิยมล่าสุด
เขียนคำนิยมยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ความคิดเห็น