ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    {NARUTO} อยากให้เธอสมหวังกับเขา

    ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 1 บทสนทนา 100%

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 281
      7
      10 พ.ย. 57

    คิบะ Talk

     

    05:30 น.

              ท้องฟ้าที่มืดมิดเริ่มค่อยเห็นแสงตะวันขึ้นมาหน่อยแล้ว  ทุกๆวันของผมนั้นต้องลุกขึ้นมากิจวัตรประจำวันอย่างการออกำลังกายยามเช้าที่ผมทำเป็นประจำนับตั้งแต่เข้าโรงเรียนนินจามาได้สักพัก  รวมถึงการออกไปซื้อของสำหรับเปิดร้านอาหารระหว่างผมจ่ายตลาดก็ทักทายกับนินจาบางคนที่เคยเจอกันตอนสงครามนินจาโลกครั้งที่ 4      ใช้เวลาราวๆ 3 ชั่วโมงนับตั้งแต่ออกจากบ้านตอนนี้ก็ 08:43 แล้ว

     

    หญิงสาวผมดำน้ำเงินมีนัยตาสีมุกเป็นเอกลักษณ์ เพื่อนร่วมที่อยู่ด้วยกัน ฮิวงะ ฮินาตะดูเหมือนเธอตื่นมาได้สักพักใหญ่แล้ว เธอใส่ชุดลำลองสีดำผ้ากันเปื้อนสีขาว กำลังต้มน้ำ , หุงข้าว และอื่นๆแบบที่ร้านอาหารทั่วไปเขาทำกัน 

     

     

    ร้านอาหารก็ไม่ได้ใหญ่มากแต่ภายในกับหรูหรา มีโต๊ะอยู่ 6 ตัวแบบนั่งกับพื้น   ผมรีบเอาหมอนรองนั่งที่ตากแดดมาจัดระเบียบไว้  บรรยากาศสไตล์ตะวันออก

    ร้านนี้เปิดขายตั้งแต่ 09:30 และปิดตอน 22:00 น.  ถามว่าพอขายได้ไหมก็พอไปวัดไปวาได้ครับ   เพราะส่วนใหญ่คนกินจะเป็นขาจรเข้ามาแวะพักชั่วคราวเพื่อเดินทางไปมาระหว่างแคว้นฮิโนะ(ไฟ)และแคว้นคามินาริ (สายฟ้า) 

     

    15:43 น.

     

    คิบะคุง วันนี้ขายดีเหมือนกันนะ^_^

    อา เอาเป็นว่าวันนี้เก็บร้านเลยดีกว่า

     

    วันนี้ช่างเป็นวันที่โชคดีที่ลูกค้าเข้ามากินกันเยอะกว่าทุกวัน แต่ก็เหนื่อยอยู่เหมือนกัน เนื้อตัวเปื้อนเหงื่อ ตอนนี้ของทุกอย่างของที่อยู่ในตู้เย็นคงทำอะไรกินไม่ได้มากนักอย่างมากคงทำราเม็งได้สัก 2 – 3 ชาม

     

    จ๊ะ

     

    ขณะที่ฮินาตะกำลังจะเดินไปที่นอกร้านเพื่อเอาป้าย เปิด/ปิด กลับด้าน   พอเธอเปิดประตูปุ๊บ

     

    ไง ฮินาตะ! ^o^เบื้องหน้าที่ปรากฏเป็นผู้ชายผมทองไว้หนวดแมวใส่ชุดสีส้ม

    น...นารูโตะคุง>///< ชื่อของผมเพื่อนผมถูกเอ่ยมา ขณะที่ฮินาตะได้แต่หน้าแดงก่ำเพราะสำหรับเธอแล้วผู้ชายคนนี้คือคนที่เธอชอบ   ไม่สิ! รักมากเลยก็ว่าได้ครับ อย่างน้อยอาการเป็นลมสมัยก่อนก็ไม่มีแล้ว

    นารูโตะมาทำอะไรแถวนี้เนี่ย?” ผมถามด้วยความสงสัย

    ฉันนะมาทำภารกิจตามคำแนะนำของป้าซึนาเดะ   เกี่ยวกับการเป็นโฮคาเงะน่ะ! ^O^ 

     

    ผมแอบคิดในใจนะว่าท่านรุ่น 5 คงหลอกใช้นารูโตะให้ทำภารกิจโดยอ้างว่าเป็นหลักสูตรการเป็นโฮคาเงะแน่ๆเลย ^x^

     

    งั้นเหรอ พยายามเข้าล่ะ! ^ ^ผมเลยทักกลับไปให้กำลังใจ

    แต่ว่านะ กลับจากภารกิจแล้วรู้สึกหิวมากเลยและจำได้ว่านายอยู่แถวนี้ด้วย

    คิดจะกินฟรีเหมือนเมื่อตอนนั้นสินะ ฝันไปเถอะเพื่อน! ^o^

    คิบะเนี่ยขี้งกจัง -_-^

    เอาเถอะถึงจะไม่ให้กินฟรี แต่ก็จะปิดร้านแล้ว เดี๋ยวฉันจะทำแบบพิเศษโดยคิดราคาธรรมดาให้ละกัน

    โอ้!! +O+

    เพราะตอนนี้ก็แต่ราเม็งเท่านั้นแหละที่ทำได้

     

    ผมกลับเข้าไปที่ห้องครัวแล้วเอากับวัตถุดิบต่างๆทั้งหมดมาทำราเม็งขนาดพิเศษ

     

    นี่น้ำจ๊ะ นารูโตะคุง ^////^

    “Thank you นะ ฮินาตะ ^^

     

    เมื่อผ่านไปได้ 7 นาที  ราเม็งขนาดพิเศษก็พร้อมเสริฟ

     

    เสร็จแล้ว!”

    มาแล้วค่า

     

    ฮินาตะรีบเดินเข้ามาหยิบถาดที่มีราเม็งวางไว้อยู่ 2 ชาม  

     

    คิบะคุง ฉันจะทำได้จริงๆเหรอ? -_-

    ไม่ต้องเป็นห่วงนะ ถึงจะดูบื้อๆ แต่ฉันก็เชื่อว่าหมอนั้นต้องเข้าใจเธออย่างแน่นอน ^o^

    แต่ว่า (_ _')

    รีบไปได้แล้ว เดี๋ยวราเม็งอืดหมดหรอก -O-

     

    ผมรีบไล่ฮินาตะให้เอาราเม็งไปเสริฟ์ให้กับนารูโตะ

     

    ขอโทษที่ให้รอนะคะ

    ไม่หรอกๆ อีกอย่างนะไม่ต้องสุภาพมากก็ได้ ^-^ 

    คะ ^-^ 

     

    ราเม็งพร้อมเสริฟ์ที่โต๊ะของนารูโตะ ซึ่งนารูโตะเองก็ไม่ได้ใส่ราเม็งอีกชามสักเท่าไหร่    ผมรีบใส่รองเท้า แล้วมุ่งหน้าไปที่ประตูหน้าร้าน

     

    ฮินาตะฝากจัดการที่เหลือด้วยล่ะ

    เข้าใจแล้วล่ะ

    คิบะนายจะไปไหน?”

    วัตถุดิบในตู้เย็นหมดแล้ว ต้องออกไปซื้อของมาเพิ่มน่ะ

    แล้วไม่มากินก่อนเหรอเยอะขนาดนี้ ฉันแบ่งให้หน่อยก็ได้นะ

    ไม่เป็นไรหรอก อีกอย่างนะ  ไม่ต้องรีบกินก็ได้นะเพราะฉันจะซื้อของหวานมาให้นาย

    ขอบใจนะคิบะ ^_^

    เอาล่ะ ไปละนะ (^O^)v

    โชคดีนะคิบะคุง ^O^

     

     

    ฮินาตะ Talk

     

    ฟังนะฮินาตะ ตอนนี้เป็นโอกาสเหมาะสำหรับเธอแล้ว เธอเองก็อย่าทำพังล่ะ -_-

    อืม เข้าใจแล้ว (_ _) 

     

    เราต้องทำได้ เราต้องทำให้ได้   นี่เป็นโอกาสแก้ตัวหลังจากงานแต่งของพี่เนจิกับคุณเท็นเท็น

     

    น...

    คิบะเนี่ยเขาเปลี่ยนไปเยอะเลยนะโดนขัดจังหวะพูดซะงั้น -_-^

    อืม แต่ฉันว่าเขายังคงเป็นคิบะคุงคนเดิมอยู่นะ ทั้งนิสัย ทั้งคำพูด มีแค่ทำอาหารเก่งเท่านั้นน่ะ     (ฮัดชิ้ว คิบะจาม)

    หรือว่า? OoO

    “…”

    ที่คิบะเป็นแบบนี้ก็เพราะว่า หมอนั่นกำลังมีความรักสินะ

     

    รักเหรอ >///< ฉันได้ยินคำนี้แล้วรู้สึกใจเต้นตึกตักนิดๆ  แต่ว่านะเราเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าคิบะคุงทำไมถึงเปลี่ยนไปขนาดนี้

     

    คิบะคุงเค้า...

    ฉันว่านะที่หมอนั้นเปลี่ยนไปขนาดนี้ ก็เพราะว่าเธอแน่ๆเลยฮินาตะ! >w<

    เอะ?”

    ไม่ต้องทำเป็นงงไปหรอก!”

    “…”(_ _)

    คิดดูสิ หมอนั่นอาจจะอยากคบกับเธออยู่ก็ได้นะ!!”

    ต...

    นั่นสินะ จะคบหากับตระกูลฮิวงะแบบเธอมันต้องสุภาพเรียบร้อยสินะ!! ^w^

    แต่

    ที่ออกไปเมื่อกี้นี้ คงกะเอามาเซอร์ไพรส์ให้เธอแน่ๆเลยฮินาตะ!! ^////^

    แต่ว่าฉัน

    ปีนี้งานมงคลเยอะจริงๆนะ!”

    แต่ว่าฉัน

    คิบะเนี่ยเป็นสามีที่ดีมากสำหรับเธอแน่ๆเลยฮินาตะ เขาต้องทำให้เธอมีความสุขอย่างแน่!”

    แต่ฉันไม่ได้ชอบคิบะคุงนะ!!! 

     

    นารูโตะคุงพูดซะจนไม่มีจังหวะให้พูดเลย ฉันเลยต้องตะโกนให้ดังเท่าที่จะทำได้

     

    ไม่ต้องเขินหรอกนะฮินาตะ  คิบะอาจจะดูโวยวายไปบ้างแต่ฉันว่า...

    ฉันบอกว่า ฉันไม่ได้ชอบคิบะคุง (_ _) 

    “…”

    คิบะคุงน่ะ เขาเคยบอกกับฉันว่ามีคนที่ชอบอยู่แล้ว

    ไม่ใช่ว่าหมอนั้นแค่แกล้งตอบหรอกนะ

    “…”

    เธอไม่ต้องทำตัวปากไม่ตรงกับใจก็ได้นะฮินาตะ  เพราะสำหรับเธอคิบะน่ะ...

    คนที่ฉันชอบจริงๆ คือเธอตะหากล่ะนารูโตะคุง!!!”

     

     

     

     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×